Huminga ako ng malalim, mamaya ko na lang siya tatawagan ulit pag tapos na sila. It feels so awkward sa tuwing sinasabihan ko siya pero noon naman hindi. "D-Daddy.." Napalingon ako sa anak ko ng nakanguso itong mag maktol. "You're cold baby?" Tanong ko at sobrang hininaan ang aircon at mas binalot siya ng kumot. "D-Doctor daddy mommy." Bumuntong hininga ako at tsaka nasapo ang sariling noo. "Mommy's here baby." Mahinang sabi ko, she's being dependent to his dad because he's a doctor. I contacted Zai but he's not answering kaya naman wala akong choice but to call Aji, siya naman ang inaasahan ko noon. Nang pagkaring no'n ay nasagot kaagad. "Hey.." "Aji, I need your help." Mahinahon kong sabi. "Hmm? Bakit? Ano 'yon?" "Sierah have fever, can you buy me her medicine? Yung parang dati." "Okay, wait me there." He stated and ended the call dahilan para makahinga ako ng maluwag, pinunasan ko muna si Sierah at makalipas ang kinse minutos ay dumating na si Aji kaya naman patakbo
Dumating ang ala sais ng umaga ay halos kulang ang tulog ko ngunit sinamahan naman kami ni Aji kaya ayos lang, tulog pa rin si Sierah. Habang inaayos ko ang breakfast na hinatid ng ospital ay bumukas ang pinto at nang makita ko si Zai ay tumaas agad ang kilay ko. "Oh buhay ka pa pala?" Sarkastika kong sabi ngunit lumapit siya agad kay Sierah. "Kumusta siya?" Tanong ni Zai kaya naman ngumisi ako. "Ano bang pakialam mo? Ilang tawag pa ba dapat ang kailangan mo bago mo sagutin? Ilang texts pa ba Zai?" Galit na tanong ko na. "Lauren, huwag kayong mag-away dito. Mag-usap kayo sa labas, sa office niya. Ako na muna bahala sa kaniya." Aji said at inayos ang kumot ni Sierah kaya naman ngumiwi ako. "Wala kaming pag-uusapan, umalis ka na lang Zai." Mariing sabi ko. "I-I los—" "You had sex with her, you had fun all night while your daughter is sick. Alas onse pa lang tinatawagan na kita, ano sarap na sarap?" Natigilan si Zai at tinitigan ako. "H-Hindi ganoon—" "Wala akong pakia
After that tahimik siyang nagbantay kay Sierah kaya naman hindi na ako kumontra dahil nilinaw naman niya ang totoo, tsk pasalamat siya. "Hoy." Nalingon ko si Aji kaagad. "You look like a jealous wife kanin—" "Stop daydreaming Aji, anong sinasabi mo? Baliw ka na ata eh." Mabilis kong sabi that made him laugh. "Totoo, you look jealous. Since that night, if only I could tease you but the situation is not accurate." He stated kaya naman ngumiwi ako at umiling. "Asa." "In denial ka 'no?" Tanong niya na para bang siya na mismo ang sumagot sa tanong niya kaya pasimple akong umirap. "You're my friend but look at you teasi—" "Because I only use this mouth to spit truths." Nakangiting sabi ni Aji. "Bro, we'll just buy foods." Paalam ni Aji at inakbayan ako papaalis doon, nanatili siyang nakaakbay at normal na 'to sa amin noon pa lang. "Alam mo kasi noon, nasa stage mo rin ako. I was really in denial mas malala pa sa'yo. Imagine, my heart flattered a lot of times but I have th
That made me think a lot, napailing na lang ako sa sarili ng marealize kung gaano ako ka-tanga noon kay Kent Axel to extent that I am the one who hurt him, I am the one that made him stay away from me. I even hurt an innocent woman because I was being possessive. I should trust him before, but It's all okay now. Nang makabalik ay tahimik lang akong kumain dahil nauna ng kumain si Sierah, basta basta na lang akong naupo not realizing nasa tabi pala ako ni Zai at nagitgit ko na siya. Dahilan para agaran akong umayos. "Are your head on clouds young lady?" Nagtatakang tanong niya kaya umirap lang ako. Bigla ay naalala ko ng hinalikan niya ako, bakit nga ba niya ako hinalikan no'n? Is he crazy na ba? Or he's tripping? "Mommy, kailan po ako lalabas ng ospital?" Tanong ni Sierah kaya nginitian ko siya. "Ask your daddy baby, he's your doctor." Nakangiting sagot ko. "Tomorrow 'nak or this night." Nakangiting sabi ni Zai. "Okay daddy," sagot ng anak ko at nahiga na muli. Naging ma
Antok na antok akong sumandal sa sofa at pipikit na sana pero may pumitik sa noo ko dahilan para irita akong magmulat. "Sleep inside the room, Hindi ka naman siguro matutulog sa kung saan saan ng hindi ka nasa kama?" Sumbat niya kaya umirap ako. "I barely sleep last night! Kasi wala ka 'no. Nakakainis 'to." Singhal ko at padabog na pumunta sa kwarto namin at basta na lang akong nahiga sa sobrang pagod. Naalimpungatan ako sa pagkakahiga at nakabalot pa ako ng kumot, ngunit narinig ko ang tinig ni Zai. "Kumain ka na, alas diyes na. Nalipasan ka na." Nangunot ang noo ko at naupo. "Si Sierah kumain na?" Tanong ko bigla. "Yeah, pinauna ko na siyang kumain dahil may gamot pa siyang iinumin. Kanina pa siya tulog," wika niya kaya ngumuso ako at muling humilata. "Hindi ako nagugutom," nagrereklamo kong sabi pero tinapik niya ang paa ko kaya napangiwi ako. "Hindi ka gutom, pero nalipasan ka. Gusto mo ulcer sunod mong sakit?" Sumbat niya pa kaya napairap ako. "Magkaka-ulcer ba pag
Nang makalabas sila ay napaupo na lang ako sa sofa sa sobrang kaba dahil sa ginawa ko, I'm glad I did it today. Mabilis na lumipas ang oras at dumating na ang ala singko ng hapon at tatlong araw na lang bago ang kaarawan ni Sierah. After cleaning our room, nahiga muna ako sa kama dahil inaantok na ako pag hapon. Zai also texted me after he got to his work kaya naman pangisi ngisi lang ako dahil hindi ko alam na masunurin pala siya. Dumaan ang alas syete ng gabi at maaga rin akong naghanda ng gabihan namin, ngayong gabi ay pork chop lang ang nailuto ko at syempre if may pork dapat may vegetable tayo kaya nagluto ako ng kaunting chapsuey dahil hindi naman namin nauubos tatlo. Habang naghahanda ay naririnig ko na ang door knob at ang tinig ni Sierah na nagkekwento sa daddy niya, nang mabuksan nila 'yon ay napangiti ako kaagad. "Both of you look so tired, dinner is ready." Nakangiting sabi ko at kinuha ang lunch box ni Zai sa kamay niya. "Masarap ba? Naubos mo?" Nakangiting tanong
"Get to bed, anong oras na." He stated kaya naman ngumiwi ako at umayos ng higa."Good night,” I said."Mm, night." Tanging tugon niya lang kaya naman niyakap ko ang unan at bahagyang humarap sa side niya ngunit napalunok ako ng makaharap ko siya kaya naman dahan-dahan kong tinakpan ang mukha ko gamit ang unan that made him chuckle.Makalipas ang tatlong araw ay kaarawan na ng anak ko, kaya naman nasa venue kami naghahanda habang si Sierah ay nagsusukat ng mga susuotin niya na pakana ni Ate Mia. "Change of dress every event syempre, make her feel special." Ate Mia told Zai."Sure thing, guest will be here in an hour." Zai stated while checking the visitors list, halos marami silang ininvite although it's a kid party may separate seats and entertainment naman for adults and kids."Lauren, do some retouch na. Ayusan mo na rin si Zai." Utos ni Ate Mia kaya naman nalingon ko si Zai."Tara na." Anyaya ko at inilahad ang kamay ko sa kaniya, nangunot ang noo niya at tinignan ako."Hawakan mo
"I just wanted everyone to know, who I am." Napatayo ako at tumingin lang sa kaniya."Do you think they are a happy family? Just so you know Zai Garcia is my boyfriend." Nang sabihin niya 'yon ay kusang kumuyom ang kamao ko.Nang makalapit sa kaniya si Zai ay inaagaw ni Zai ang mic pero ayaw magpaawat ni Shane. "Yang babae na 'yan? Si Lauren Ramirez? Mang-aagaw ng nobyo. Ginamit pa niya ang anak niya para lang makuha sa akin si Zai." Kumuyom ang kamao ko ng magbulungan ang lahat."Shane stop." Naririnig si Zai dahil sa lakas ng microphone."At hindi na nakakapagtaka ang lahat ng 'yon, dahil tulad siya ng nanay niya. Yung totoo niyang nanay na mang-aagaw rin. Mahilig manira ng relasyon ng may relasyon." Natigilan ako ng ikumpara niya ako sa nanay ko.Tumaas ang galit na nararamdaman ko. "Ang nanay niyang Vice President ni Mr.Vince Sandoval sa kumpanya nila noon, isang kriminal." Umawang ang labi ko sa narinig ngunit nakita ko si Zai na may kausap na sa telepono."At Sierah, hindi mo ba
=Elvira’s Point Of View= Next morning, nagising akong may nakahiga sa tabi ko. Sa labas ng comforter, dahan-dahan akong nagmulat at nakita ko si Zian na kakwentuhan ko kagabi. Hindi ko inaasahan na matutulugan ko siya. Matagal kong minasdan ang gwapo niyang mukha na kapag tulog ay akala mo sobrang inosente sa pagiging angelic. Napangiti ako at maingat na tumayo upang maghilamos at magbrush. Bumalik kaagad ako sa kama at minasdan siyang muli. Bahagya kong inilapit ang mukha sa kanya at dinampian siya ng mabibilis na halik sa kung saang parte ng kanyang mukha. “Mmm,” rinig ang pagmamaktol niya ay mas napangiti ako. Pinadaan ko ang hintuturo sa dimples niyang kita kahit na magkalapat ang kanyang mga labi. Napatitig ako sa nakakaakit niyang labi at inilapit ang labi ko doon. Dinampian ko ‘yon at dahil doon ay napamulat siya. “Damn, I forgot,” pabulong niya at matamis na ngumiti. Napakusot ng mata at uminat pa. “Brush lang ako hon, let’s continue the kiss after. Conscious ka
Zian’s Point of View Habang pinapanood ko si Elle at ang kapatid niyang si Clayn, hindi ko maiwasang mag-isip ng malalim. Malaki ang posibilidad na ang galit ng mga gumawa nito ay hindi lang nakatuon sa pamilya niya, kundi pati sa akin. “Dad, I need you to check something,” bulong ko habang lumapit sa ama ko. Tumango siya, alam na may malalim akong pinaplano. “Anak, siguraduhin mong hindi ka masyadong madadala ng emosyon. Alam mo kung gaano kahirap kapag pinairal mo ‘yon.” “Dad, this isn’t about emotions. This is about survival,” sagot ko, matigas ang boses. “Hindi ko hahayaang ulitin nila ito kay Elle o kay Clayn.” Tumango ang daddy ko, pero ramdam ko ang bigat ng tingin niya. Alam niyang hindi ko basta-bastang hahayaang matapos ito nang hindi sila nagbabayad. Elvira’s Point of View Habang nakatingin ako kay Zian, hindi ko maiwasang mapansin ang pagbabago sa kanya. Siya pa rin ang mayabang at makulit na Zian na nakilala ko, pero ngayon, iba na ang aura niya. Para siyang
Zian’s Point of View “Kung gusto mong iligtas ang batang ito, simple lang ang usapan,” sabi ng lider. “Lumuhod ka at aminin mong natalo ka.” Napangiti ako nang bahagya. “I don’t think so.” Bago pa siya makapagsalita ulit, mabilis kong hinugot ang baril mula sa likod ko at pinaputukan ang pinakamalapit sa kanya. Bagsak ang isa sa mga tauhan niya bago pa sila makapag-react. “Putang ina! Barilin siya!” sigaw ng lider. Nagkagulo ang lahat. Ginamit ko ang mga haligi ng warehouse bilang cover habang nagpaputok ako pabalik sa kanila. Isa-isa kong tinarget ang mga tauhan niya hanggang sa natira na lang ang lider. “Please! Don’t kill me!” sigaw niya habang nagtatago sa likod ni Clayn. “Pakawalan mo siya,” utos ko, ang baril ko’y nakatutok sa kanya. “Pakiusap—” Walang pag-aalinlangan, pinaputukan ko ang kamay niyang may hawak kay Clayn. Napasigaw siya sa sakit at nabitawan ang kapatid ni Elle. Elvira’s Point of View Tumakbo ako papasok nang makita kong ligtas na si Clayn. “
Elvira’s Point of View Tahimik kami sa biyahe. Hindi ko alam kung paano haharapin ang sitwasyon na ito. Hindi rin ako sigurado kung tama ba ang ginagawa ko—na hihingi ako ng tulong kay Zian para pumatay ng tao. Ngunit sa kabila ng lahat, alam kong wala akong ibang mapagkakatiwalaan ngayon. Napatingin ako kay Zian. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa manibela, ang mga mata niya’y nakatuon sa daan, ngunit ramdam ko ang tensyon sa bawat galaw niya. Hindi siya nagsasalita, pero alam kong iniisip niya ang plano. “Elle,” basag niya sa katahimikan. “Ano bang eksaktong sinabi nila? Gaano karaming tao ang kailangan nating harapin?” Huminga ako nang malalim, sinubukang alalahanin ang boses ng lalaking tumawag. “Wala silang binanggit kung ilan sila. Sinabi lang nila na pumunta ako mag-isa… at kung hindi, may mangyayari kay Clayn.” Napamura siya nang mahina. “Typical tactics. They’re expecting you to come alone and unarmed. That’s their leverage.” “Zian… natatakot ako,” bulong ko, hindi
=Elvira’s Point Of View=Makalipas ang isang linggo, habang nakaupo ako sa sala kasama si Zian ay may ibinalita sa telibisyon.Ngunit napahinto ako nang makita ang mukha ng lalake na sinasabi nilang namatay dahil nabaril sa sariling bahay.‘Yung nasa litrato na sinend sa akin ng account na walang pangalan… Yung binaril ni Zian…’Nagitla ako at mapakurap. Nilingon ko si Zian ngunit parang wala siyang pakialam.Umiwas tingin ako bago pa niya mapansin at mariing pumikit. ‘Calm down, Elle. H-Hindi sigurado ang lahat…’“Sino kaya ang pumatay doon?” mahinang tanong ko. Tumikhim si Zian.“I don’t know hon. Maybe, kaaway? Since that man is politically involved,” mahinahon niyang sagot sa akin.“Ahh,” tango ko na lang.***Makalipas ang isa pang linggo ay nagsimula akong mag-ipon para sa business ni papa noon, at para sa mga utang ko kay Zian.Habang nagtatrabaho ako ay nakatanggap ako ng tawag galing kay Clayn. Ngunit nang sagutin ko ‘yon ay hindi boses ni Clayn.“Glad you answered, Elvira M
Elvira’s Point Of View Kinaumagahan ay naalimpungatan ako sa gising ni Clayn sa akin. “Oh?” nagmamaktol na sabi ko at nagtakip ng mukha. “Ate! Si Kuya Zian mahiya ka naman!” ani niya at hinampas ang paa ko dahilan para matigilan ako at dahan-dahan na sumilip sa unan. “Ako na bahala Clayn, salamat…” rinig kong sabi niya kaya lumunok ako. ‘Nandito na siya…’ “Hon…” malumanay niyang tawag sa akin dahilan para pumikit ako ng mariin. “Mmm?” tugon ko habang may takip sa mukha. Naramdaman ko ang pagbigat ng kama at alam kong naupo siya hindi malayo sa akin. “Bakit nandito ka hon? Hindi ka sa condo?” mahinang tanong niya kaya bumangon ako at handa na sanang sumbatan siya ngunit nakita ko ang sobrang gwapong mukha niya ngayong umaga. “Ah, nagluto si mama kagabi. Kaya hapon pa lang pumunta na ako dito,” pagsisinungaling ko. Napahinto siya at tumango. “Okay hon, wala kang work today?” inosente niyang tanong kaya matagal akong tumitig sa mukha niya. ‘Paano yung natuklasan ko kag
=Elvira’s Point Of View= “Hon, whatever happens. Please trust me?” mahinang bulong ni Zian habang nakayakap sa akin. Ngumiti naman ako at tumango. “Mm, just don’t keep things from me…” Hindi na siya tumugon pa sa akin kaya naman nag-enjoy na lang kami sa day off naming dalawa. A few days later… Nagtataka ako nang hindi pa siya nakakauwi. It’s 10 PM and I got worried kaya sinubukan ko siyang tawagan. Pero out of reach ang kanyang cellphone. Habang inaantay siya ay napahinto ako nang may ma-receive akong text message from a random number. From Unknown Number: Gusto mong malaman kung nasaan ang pinakamamahal mong si Ian Zachary? 10:05 PM. Napalunok ako at napatitig doon, bago ako gumawa ng reply sa kanya. To Unknown Number: Nasaan siya? 10:07 PM. From Unknown Number: Ave. Street. Zone 4. You’re on this. Go and find out, or sleep weary. 10:09 PM. Huminga ako ng malalim at kinuha kaagad ang wallet at ang jacket ko. Lumabas ako mg condo wearing a light
Elvira’s Point Of ViewNaging okay naman ang relasyon namin ni Zian. Pakiramdam ko ay mas naging showy kami sa pagmamahal namin sa isa’t isa.A few months later… Hindi ko inaasahan na magtatagal kami ng ganito katagal. It’s been a year since tinanong niya ako to be his girlfriend. Mas stable na ang work ko bilang engineer at live-in na rin kaming dalawa. Masaya nga ako at sa iisang bubong kami nakatira.Hindi ko akalain na magiging ganito kasaya ang buhay ko sa piling ni Zian. Sa totoo lang, marami akong pangarap noon, pero hindi ko inisip na kasama siya sa mga iyon. Pero ngayon, parang hindi ko na kaya pang mag-isip ng buhay na wala siya.Sa isang taong magkasintahan kami, marami na kaming pinagdaanan. May mga tampuhan, selosan, at mga araw na hindi kami magkasundo, pero sa dulo, palaging siya pa rin ang gusto kong kausapin, yakapin, at kasamang humarap sa lahat ng hamon.“Hon, are you done na sa designs?” tanong ni Zian habang naglalakad papasok sa maliit naming home office. Naka-s
=Elvira’s Point Of View= Nang makapagbihis ng presentable at dumeretso kaagad kami ni Zian. “Hon, calm down… Relax,” natatawang sabi niya habang nagmamaneho at inabot ang kamay ko para hawakan. Lumabi ako at sinulyapan si Zian. “Syempre noon fake relationship. Eh ngayon totoo na ‘to,” pabulong kong pagdadahilan na mahina niyang ikinatawa. “What’s the difference?” “Ngayon ayoko na ma-disappoint sila kasi gusto kita, paano kung bigla akong abutan ng 10 million para layuan ka?” pagbibiro ko. Natawa siya. “I’ll double it so you won’t have to leave me—” “Hoy! Hindi ko naman tatanggapin ‘yon!” gulantang kong sabi dahilan para malakas siyang humakhak. “Ay hindi ba, sorry ate ha, sorry hahahhaa!” halakhak pa niya kaya lumabi ako. Nang makarating sa kanila ay ninerbyos ako ng husto. Nakagat ko ang ibabang labi. “Good evening po,” bati ko at mabilis na lumapit upang magmano sa parents at grandparents nila. “Mabuti naman at nakadalo ka, pasok ka tara…” anyaya ng mommy ni Zian ka