Chapter 246

=Elvira’s Point Of View=

Kinabukasan ay napapikit ako ng mariin ng mapatunayan na hindi panaginip ang lahat ng ‘yon.

‘Baliw na nga siguro ako… Kung gagawin kong maniwala sa mapaglarong si Zian, p-pero parang seryoso kasi siya…’

Bagay na nakakabahala pero nakakakuha ng loob ang mga salita niya.

Habang nakatitig ako sa kisame ng kwarto, hindi ko maiwasang isipin ang mga nangyari kagabi. Bawat salita niya, bawat tingin, at ang yakap niya—parang lahat iyon ay nag-iwan ng marka sa isip ko. Hindi ko inaasahan na makikita ko ang ganoong side ni Zian. Lagi siyang maloko, madalas ay pilyo, pero kagabi… iba ang pakiramdam ko. May bigat sa mga sinabi niya, na parang may tunay na damdaming nakatago sa likod ng mapang-asar niyang ngiti.

Napabuntong-hininga ako at tumayo. Kailangan ko na sigurong itigil ang overthinking at bumangon na lang, kahit papaano ay may mga kailangan akong asikasuhin sa araw na ito. Pero kahit pilitin kong ibaon sa limot ang mga nangyari, hindi maalis sa isip ko ang mga si