Hello! May nakaabot na ba sa kabanata na ito? If meron enjoy reading!
"N-Niloko mo 'ko, n-nirarason mong nagahasa ka? Pero hindi mo ako tinawagan! Hindi mo sinabi kaagad! The video was week ago! I received it last week! Pero busy ako kaya hindi ko na-check, tapos na-rape?" Sumbat niya."L-Lauren ano ba? Please, nagmamakaawa ako sa'yo.." Napaluha ako lalo ng lumuhod siya sa harapan ko."Nagmamakaawa ako sa'yo, h-huwag mo na akong saktan pa." He slammed his chest telling its so painful."N-Na-rape ako Zai, kahit anong gawin ko hindi ko maalala ang nangyari ng gabi na 'yon. Tumawag si Mommy Miyu sa akin sabi niya pumunta ako doon akala lo surprise mo kasi may gift box sa gitna ng table. I-I swear.." Hinawakan ko ang kamay niya at idinikit ang pisngi ko doon.Lumuluha niya akong tinignan bago siya tumayo. "Sumama ka sa akin." Hiniklat niya ako at doon ko na lang narealize ng may kausapin siyang doctor at may kung ano anong tests silang ginawa sa akin.Habang nasa Ob ay biglang tinitigan ako ng babaeng doctor. "Nagdadalang tao ka, hija." Nangunot ang noo ko
K-Kahit lasing ako ay hindi na ako humahalik ng kung sino sino, bakit parang ang sama ko pa rin eh ako na 'tong ginawan ng masama? Lumipas ang dalawang oras at ng bumukas ang pinto ng kwarto ay tumayo ako kaagad at lalapit sana ngunit isinenyas niya ang palad na huwag ko siyang lapitan. Ngunit may gusto pa akong sabihin dahil bukod sa resulta na hindi ako nagahasa lumabas sa OB na nagdadalang tao ako. "Huwag mo akong lalapitan." Malamig niyang sabi at inalis ang coat niya, napansin ko ang sugat niya sa kamao kaya napabuntong hininga ako. "Z-Zai maniwala ka naman sa akin." Naiiyak ko na namang sabi ngunit nakakaloko siyang tumawa. "Gusto ko, gustong gusto kong paniwalaan ka." Mahinang sagot niya. "Sa totoo lang p-pinipilit ko pero anong laban ng tiwala ko sa'yo sa video?" Mariin akong pumikit at tsaka huminga ng malalim. "I am sure that I didn't cheat on you." Mariing sabi ko. "You're sure? You seem to enjoy the man." Sarkastiko niyang sabi. "Why? Is he better than me?" Malu
Zai's Point of View.Tahimik kaming naglalakad habang siya ay nauuna, naiiwas ko kaagad ang tingin ko ng sandaling ipaalala ng isip ko ang napanood na kababuyan. Matapos ko siyang ihatid sa hotel room ay umalis ako kaagad at pumunta sa kakilala kong katiwala matagal na. Yung magaling sa computer at sa mga edited if it was edited.Nang makarating sa office niya ay tinitigan niya ako, babae siya at alam kong mapagkakatiwalaan ko siya tungkol sa video. "How was it?" Panimula ko at naupo, inilatag ko ang envelope ng pera sa mesa niya."I checked the video, it's not edited. The sounds, it's all real Zai. I'm sorry." Naglapat ang labi ko at natulala na lang sa kawalan, naramdaman ko ang pag-udyok ng luha na tumulo ngunit tumingala ako at ngumiti."Thanks." I grabbed the memory card and kept it in my wallet."W-Wala ka na bang gusto pang ipa-imbestiga?" Nilingon ko ang kaibigan at umiling."Baka mas masakit, baka mas masakit sa susunod na makumpirma na walang patunay na nagsasabi siya ng tot
"Yeah, shoot you." Natigilan ako ng hawakan niya ang sariling baril, tinitigan niya 'yon."You never seen this side of me, right?" Napatitig ako sa mata niya ma sobrang blangko."My parents warned you right?" Sa tanong niya ay kinabahan ako ng sobra."B-Babe.." Natatakot kong tawag ngunit umiling siya."I'll count, you have ten seconds to escape. You should escape me." Mariing sabi niya kaya naman napaatras ako."Z-Zai huwag ganito.""You should escape me, I am a bad person." Mariing sabi niya."Bad enough to kill," wika pa niya."Hindi ako naniniwala—""Then I'll make you believe." Galit niyang sabi at tumayo."Start running, Lauren and don't look back." Sobrang lamig ng tinig niya dahilan para derederetsong tumulo ang luha ko ngunit mariin akong pumikit at tumakbo papalayo sa kaniya.He's serious."Sa oras na mahuli kita, ibang tao na ang kaharap mo." Malakas na banta niya kaya naman tumakbo ako ng tumakbo hindi ko alam kung saan ako lalapit, kung saan ako pupunta.Kung hihingi ba a
Lauren's Point of View. Pero babalik ako, babalik ako at paulit ulit na ipaiintindi sa kaniya ang lahat. Papalamigin ko lang muna ang ulo niya upang mas lumawak ang pang-unawa niya. Habang nakatulala sa langit ay narealize ko na lang na tumigil kami sa isang isla rin sa kung saan may mga taong naninirahan at marami sila. Alas onse na ngunit nagsisiyahan pa rin ang mga tao rito dahil sa malaking apoy sa gitna at may kainan. "Iiwan ka na ho namin." Paalam ng isa kaya nakatayo lang ako habang walang hawak na kahit ano kundi ang sarili ko. Hindi ko alam kung saan ako tutuloy, o kung saan ako dederetso. Wala silang binigay na kahit ano at kahit piso wala ako. Wala naman akong kasalanan. Bakit kailangan kong danasin lahat ng ito? Kung hindi ako nagahasa bakit wala akong maalala? Anong nangyari ng gabing 'yon at bakit hindi ko maalala? Sa paglakad ko ay pagod na pagod akong naupo sa gilid ng kahoy sa kung saan iniisip ko si Sierah at si Zai. "Neng, gabi na ano't nandito ka sa gili
Napatingin ako sa nasa kamay ko, ako lang naman ang nag-suot nito. Marahan kong tina-tap ang ibabaw nito para mag-send ng vibrate sa isa pa ng relo. Ngunit walang reply dahil natural sa natural hindi niya susuotin ito.I tapped it three times to say I love you, but there is no response that made me sighed. Bahagya na ring nabubuhay ang bata sa sinapupunan ko. Huminga ako ng malalim bago nahiga sa banig.Kinaumagahan ay napalunok ako ng makitang nagsasagutan na naman si manay at ang asawa nito. "Nagsasawa na ako sa buhay na 'to! Tayo ang naghihirap mangisda pero 'yang mga restaurant na 'yan? Sobrang mura nilang kukuhanin sa atin at ibebenta ng mahal!" Nakagat ko ang ibabang labi at sinulyapan ang gitna nilang anak na babae.Sinenyasan nito akong sumunod sa kaniya kaya lumabas kami ng bahay. "Ate Lauren, may pamilya ka po ba?" Nakangiting tanong niya habang naglalakad kami sa labasan."Meron, pero hindi ko alam kung magagawa nila akong hanapin." Matipid na sabi ko."May asawa ka na po?"
Lauren's Point of View. "Asawa?" "Asawa niya ang mayaman na 'yan?" "Ang doctor na tumutulong sa atin asawa niya?" Hinang hina kong tiningala si Zai ngunit hindi niya ako hinayaang gawin 'yon dahil binuhat niya ako. "Saan siya nanunuluyan?" Malamig niyang tinig ay mas pinaluha ako, rinig na rinig ko ang sariling pag-iyak. Mahaba haba ang nilakad niya at nang makarating sa bahay na maliit ay yumuko din siya. "Doc." "Doc ano ho—" "Neng, napano ka?" Nag-aalalang tinig ni manay at bago pa man ako mailapag sa kahoy nilang upuan na kahit minsan ay hindi nila ako pinaupo ay tumayo si Zai sa harapan ko. Ngunit hiyang hiya ako, dahilan para manatiling nakayuko. "Nako neng ang dami mong sugat." "D-Doc mabuti ho nakita niyo si Lauren." Lumunok ako at kinusot ng kinusot ang mata ko ngunit may humawak sa kamay ko. "Stop it." Malamig na sabi niya, ngunit ako na pasaway ay kusot pa rin. "Lauren, stop it." Pangalawang sita niya kaya tumigil ako at patuloy na lumuha. "Tubig, ku
"Oh my goodness! Who did this to you?" Nakita ko ang galit sa mata niya kaya naluha ako na mabilis niyang pinunasan 'yon. "Sinong gumawa nito sa'yo? I thought you're outside the palawan but what happened?" Nalilito na sabi ni Ate Mia kaya matipid akong ngumiti. "Zai." Mabilis kong inawat si Ate Mia ng tinawag niya si Zai at nababahidan ng galit 'yon. "Zai Garcia, mag-uusap tayong dal'wa!" Hindi talaga mapigil si Ate Mia kaya huminga ng malalim si Zai at lumapit malayo sa mata ng iba ay lumapit kaagad si Kuya Luke. Tanging pamilya lang ni manay ang nakakakita nito. "Why is she like this? Anong ginawa mo Zai!" Galit na tanong ni Ate Mia at sa hindi inaasahan ay hinablot niya ang kwelyuhan ni Zai mukhang naunang dumating ang yate nila Zai kesa kay Ate Mia at Kuya Luke. "Bakit ang dami niyang sugat? Bakit ang dami niyang pasa! Bakit siya nandito sa isla!" Sunod sunod na sabi ni Ate Mia. "Ate Mia okay lang po ako, walang kasalanan si Zai." Paglilinaw ko. "Wala? Baka gusto mo