WARNING: SPG
“You had the guts to challenge me even when you were a virgin.”Nilingon ko siya ulit dahil nagsisimula na naman siyang inisin ako. Pero hindi naman siya nakangisi o mukhang nang-aasar, seryoso nga ang mukha niya ngayon.“So what? You still moaned and cummed while we were doing it so that means, you enjoyed it—”“Are you really this straightforward?” he cut me off.Yumuko siya para mas matitigan ako kaya napaatras ako. Muntik pa akong mahulog sa kaaatras ko pero nahawakan niya ang beywang ko. Para na naman akong kinuryente sa hawak niya pa lang.Napalunok ako. “Bakit? Hindi ba ganito ang mga babae mo? Ano ba sila? Parang anghel ba kung magsalita?”“Yes. They're submissive and soft-spoken. Pero ikaw, sa tuwing magsasalita ka parang gusto ko na lang patahimikin ka.”I glared at him. “You can't just shut me up whenever you want to. Sasabihin ko kung anong gusto kong sabihin.”He nodded and leaned closer to me. My heart pumped so hard in my chest as his lips touched mine. My eyes closed halfheartedly when he finally kissed me properly. It only lasted for a second before he planted a soft kiss on my forehead.Humiga siya sa kabilang dulo ng kama kaya tumalikod na rin ako. Ramdam ko ang pag-init ng pisngi ko at hindi ko mapigilang mapangiti. Nakatulog din ako kaagad at naalimpungatan nang marinig ko ang malakas na kulog sa labas. Pero ang mas nagpagising sa akin ay ang posisyon namin ni Markus habang natutulog.Nakaunan na ako sa braso niya habang nakayakap sa beywang ko ang isa niyang braso. Nakayakap din ako sa kanya na parang isang koala bear.Fuck! Paano naging ganito ang pwesto namin? At bakit...sobrang komportable ako sa ganito?Dahandahan kong tinanggal ang pagkakayakap ko sa kanya at lalayo na sana pero mas humigpit ang pagyakap niya sa akin. Nakabalot sa kumot ang katawan naming dalawa habang magkayakap.Nang bahagyang lumuwag ang pagkakayakap niya sa akin ay umikot ako para talikuran siya. Pero mukhang maling desisyon yata dahil niyakap niya rin ako mula sa likuran. Ramdam ko ang hininga niya sa batok ko kaya para akong kinikiliti. Humarap na lang ulit ako sa kanya para makatulog na ako ulit.His chin rested at the top of my head and I settled my face on his neck. When everything felt comfortable already, I fell asleep again.Nang mag-umaga ay mag-isa na lang ako sa kama at pumapasok na rin ang sikat ng araw dito sa kwarto ko. Ramdam ko kaagad ang pananakit ng mga hita ko lalo na ang pagkababae ko kaya hindi ako kaagad tumayo. Pero nang maalala ko na ngayon pala ang alis ng parents ko pabalik sa Manila ay pinilit ko ang sarili ko na mag-ayos.Mabagal at maingat ang bawat pagkilos ko kaya inabot ako ng isang oras. Pati sa pagbaba ng hagdan ay hirap na hirap ako. Pinagtitinginan nga ako ng mga maids na nakasalubong ko pero hindi ko sila pinansin.“Sav, I thought you're still asleep. Hindi ka na sana namin gigisingin,” sabi ni mommy.Nakabihis na sila at handa ng umalis. Kausap nila sila lolo at lola nang maabutan ko sila sa sala.“Aalis kayo nang hindi nagpapaalam sa akin?” nagtatampong tanong ko.Agad akong nilapitan ni mom at niyakap. Si dad naman ay tahimik lang na pinapanood kami. Hindi ko alam kung galit pa ba siya.“I’m sorry. We just thought that maybe you wouldn't want to see us leave.”Huminga ako nang malalim. “Of course, I don't want to see you leave. Pero gusto ko pa ding magpaalam. Basta, bibisitahin n’yo po ako dito kapag may free time kayo."“Yes, Angel. Magpakabait ka din dito sa bahay ng lolo at lola mo.”He called me by my second name. He used to call me that when I was still a kid. Pamilya ko lang naman ang allowed na tumawag sa aking Angel. Ang grandparents ko naman hanggang ngayon Angel talaga ang tawag sa akin. Sa kanila lang naman kasi ako anghel at hindi sa ibang tao.I hugged my parents before they entered the car.“Savrinna, remember what I told you. Stay away from Markus. If you want a peaceful life, stay away from him,” dad reminded me.Hindi na ako sumagot. Hindi ko naman kasi maintindihan kung bakit gano’n na lang ang pag-ayaw niya sa kapatid niya. Pero gano’n naman talaga ang gagawin ko. Lalayuan ko siya dahil hindi na pwedeng maulit iyong nangyari kagabi.As soon as their car disappeared from my eyesight, I sighed. Hindi ko mapigilang malungkot. Ito ang unang beses na malalayo ako sa kanila nang matagal.“Angel, what are your plans today?” lola asked.I smiled. “I’m planning to visit my new school later, lola. Magpapahinga lang po ako saglit.”“O sige. Kapag may kailangan ka, huwag kang mahihiyang magsabi sa amin ng lolo mo. Feel at home, iha. Pwede ka ding magpahatid sa driver mamaya.”Tumango ako. “Sige po, lola. Salamat po.”Bumalik ako sa kwarto at naisip kong mag-hot bath na lang para gumaan ang pakiramdam ko. May hangover din pala ang unang beses na pakikipag-sex. Hindi ko naman alam na ganito dahil walang nagsabi sa akin.Hinubad ko ang lahat ng damit ko bago ako lumusong sa tub. Napapikit ako nang maramdaman ang init ng tubig. Parang minamasahe ang mga kasukasuan ko. Nakatulog pa nga ako habang nakababad sa tubig at isang oras agad ang lumipas.Kinuha ko ang bathrobe at isinuot iyon bago lumabas ng banyo. Muntik pa akong madulas nang makita kung sino ang nakaupo sa kama ko.“Bakit nandito ka?” tanong ko kay Markus.Nakabihis na siya ngayon at mukhang may pupuntahan. Dumiretso ako sa vanity table at naupo doon. Papatuyuin ko muna ang buhok ko kahit tinatamad talaga akong kumilos.“Umalis na pala ang parents mo. You're staying here until you graduate?” he asked.I scoffed. “Why bother asking when you already know about it?”“You’re being sarcastic again. Hindi ba pwedeng mag-usap tayo nang maayos?”“Fine. I’m staying here dahil nag-viral ang video ko online. Sobrang careless ko kasi.”I started blow-drying my hair. Nakita kong tumayo siya at lumapit sa akin. Muntik ko pang mabitawan ang blower nang hawakan niya ang balikat ko. I turned it off before I stood up and faced him.“Bakit ka ba talaga nandito? Nag-away ba kayo ng fubu mo kaya sa akin ka dumidikit ngayon? Well, let me tell you this, that sex last night will never happen again.”“Is that so?” he asked while smirking.“Yes, for experience only. Hindi na pwedeng maulit. Kung gusto kong makipag-sex ulit, sa ibang lalaki naman.”He laughed sarcastically. “Seriously? You just made me an experience? Wow.”Hindi ako kumibo. Mukha siyang na-offend sa sinabi ko. At iyon talaga ang intensyon ko. Hindi na talaga pwedeng maulit iyong kagabi dahil malaki pa ang gulong nagawa ko. At kapag nalaman ng pamilya namin ang tungkol sa nangyari sa aming dalawa, baka tuluyan akong mapaalis sa pamilyang ‘to.My parents love me, I know that. But if they won't hesitate to throw me out of this family.“Go on, if you can find another man. But for now, sasamahan kita sa campus mo. Sabi ni mama pupunta ka doon ngayon,” seryosong sambit niya.Bumuntonghininga ako. “At bakit ka naman sasama? Para bantayan ako? Hindi na ako elementary.”He scoffed. “You’re so full of yourself. I have a seminar there so we can just go together. Get dress, I’ll wait for you outside.”Inirapan ko siya. “Whatever.”Mas lumapit siya sa akin kaya napaatras ako. “Stop rolling your eyes at me. Kung ayaw mong patirikin ko ‘yan sa ibang paraan.”Uminit ang pisngi ko sa sinabi niya. Hindi ako nakapagsalita kaya nagawa niya akong talikuran. Siraulo siya. Aish!After taking a few deep breaths, I decided to choose an outfit for today. It was kinda hot outside that's why I chose to wear a white halter top matched with a gray pleated skirt. For my shoes, I slipped on my white sneakers and I was completely done.Hinayaan kong nakalugay ang buhok at naglagay lang ako ng lip at cheek tint. Nang masiguradong maayos na ang itsura ko ay lumabas na ako ng kwarto. Wala sa sala si Markus kaya lumabas na ako ng mansyon at nakita ko siyang nakasandal sa isang sasakyan.His car was a black mica metallic fortuner and I guess, that suited him very well. I knew different types of cars because my dad loves to collect them.Pagkakita niya pa lang sa akin ay kumunot na agad ang noo niya. Umayos siya nang tayo habang naglalakad ako palapit sa kanya. Hindi na siya nahiyang ipakita sa akin na pinasadahan niya ng tingin ang buong katawan ko.“What are you wearing?” he asked in a serious voice.I knitted my forehead and laughed. “Huh? Am I in a gala? Do you want to know who designed my outfit?”Mas lalong sumeryoso ang mukha niya. “Sa campus ang punta mo at hindi sa club. Kaya bakit gan'yan ang suot mo?”I looked down to my outfit and found nothing wrong with it. Sa Manila nga ganito rin minsan ang sinusuot ko kapag may klase. Samantalang ngayon mag-s-school visit lang naman ako.“Ano ba’ng problema sa suot ko? Hindi naman revealing ‘to dahil umabot na nga sa mid-thigh ko. At itong top, hindi naman kita ang cleavage ko ah—”“Savrinna,” he cut me off. “Change your clothes.”I crossed my arms and shook my head. “No. You don't decide what I should and shouldn't wear. Kung ayaw mo sa suot ko, huwag mo na lang akong tingnan. O kaya, hindi na lang ako sasabay sa ‘yo.”Nilampasan ko ang kotse niya para sana lumabas ng mansyon at maghintay ng taxi. Pero nakakailang hakbang pa lang ako ay hinila niya na ako pasakay sa front seat. Padabog siyang umikot sa driver's seat at sumakay doon.Hinubad niya ang suot niyang coat at inabot sa akin iyon. Kinunutan ko siya ng noo.“What’s your problem? Mainit dito sa Pilipinas tapos magsusuot ako ng coat?” sarkastikong tanong ko.He closed his eyes tightly. “Can’t you just be quiet and just follow what I said?”“And can't you stop being a conservative old man?”Napadilat siya sa sinabi ko at umawang ang labi niya. Nilabanan ko ang paninitig niya at sa huli pagak siyang natawa.“Old man? For your information, I’m just twenty-nine years old. I’m not that old,” he told me.I scoffed. “Whatever. You’re still eight years older than me so... you're an old man.”“Now I understand why your parents want you to stay here. Masyadong matigas ang ulo mo. You’re such a pain in the head!”Natahimik ako sa sinabi niya. Nakaka-offend ‘yon pero hindi ko ipinahalata. Nag-isip ako ng ipanggaganti ko sa kanya, iyong siya naman ang matatahimik.His eyes softened suddenly and was about to say something but I spoke first.“Kaya sinabi ko sa ‘yo na huwag kang lalapit sa akin. Dahil hindi lang ulo mo sa itaas ang sasakit, pati...” sumulyap ako sa pantalon niya bago ngumisi. “sa baba.”Bumalik na naman sa pagsusungit ang mata niya. Pero napansin ko rin ang pamumula ng tainga niya kaya natawa ako.“You’re blushing!” I chuckled.Bigla siyang lumapit sa akin kaya napaatras ako. Muntik pa akong mauntog sa salamin, mabuti na lang at mabilis niyang naiharang ang kamay niya sa ulo ko.“Tsk tsk. Put on your seatbelt, brat.”“Okay, old man!” I taunted him.Kung hindi niya ako titigilan sa pagtawag ng brat sa akin, tatawagin ko rin siyang old man. Tingnan natin kung sino ang unang susuko sa aming dalawa.He wants to control me? No way! Over my dead sexy body. Hindi niya ako mpapasunod at sisiguraduhin kong siya ang magiging sunud-sunuran sa akin.Hello sa mga nagbabasa ng new novel ko na ito! Enjoy reading❣️ Thank you po at sana hanggang dulo ay samahan n’yo ulit ako sa nobelang ito.❣️
We arrived at the school grounds after thirty minutes. He parked his car first before he let me went out of the car. Gusto ko sanang maunang bumaba para hindi ko na siya kasama pero ni-lock ba naman ang pinto.Kung ituring niya talaga ako, parang bata. Palibhasa, matanda talaga siya nang hindi hamak sa akin e!Nauna siyang bumaba ng sasakyan para pagbuksan ako ng pinto. Inirapan ko siya bago ako bumaba. Hindi ko na siya hinintay pa at nauna na akong maglakad patungo sa registrar.Kukunin ko ngayon ang schedule at ang mga subjects ko. Iyong mga subject na na-take ko na sa dati kong school, i-c-credit na lang nila. Hindi kasi pare-pareho ang system ng bawat schools at ang mga subjects na tini-take ng mga students per semester.Mayamaya pa ay kasabay ko nang naglalakad si Markus. Huminto kaagad ako at hinarap siya.“Don’t follow me anymore. I can handle myself,” I told him.He stared at me before he sighed. “Okay, fine. I’ll be at the auditorium for my seminar. Pwede kang dumaan doon pag
WARNING: R18+“I’ll punish you again.”I gasped when he said that. My heart beat faster and my blood rushed quickly through my veins. I didn't know why those words had a different effect to my body.His right hand rested on my bare thigh, slowly caressing it. Mas lalong umikli ang suot kong skirt dahil sa pwesto ko ngayon. Nakatitig siya sa mga mata ko kaya hindi ko mapigilang mapalunok. “But I didn't do anything wrong,” I told him. “Your told me that I wouldn't find another man so I proved you wrong.”He smirked and his hand was moving upward of my thigh. His other hand was holding my back to keep me from leaning on the steering wheel. “I’m taking back what I said. You shouldn't find someone else. The moment you surrendered yourself to me, I already claimed you mine. No other man is allowed to touch you.”I glared at him. “Pero hindi naman ako pumayag.”“Still, that won't change the fact that you're mine. I dumped that woman because I already have you. I can give you more experien
As soon as he stopped the car, I immediately removed my seatbelt. Lalabas na sana ako pero pinigilan ako ni Markus. Nagtataka ko siyang nilingon.“Why? May sasabihin ka ba?” tanong ko.“Give me your phone.”Hindi na ako nagtanong at ibinigay ko na lang ang phone ko sa kanya. May tinype siya doon at biglang tumunog ang phone niya. Bumuntonghininga ako. Kukunin niya lang pala ang number ko. “Call me when you're done. Ihahatid kita pauwi,” bilin niya.Napanguso ako. “Huwag na. Mag-ta-taxi na lang ako pauwi. Ano ba'ng address ng mansyon?”He didn't answer for awhile. Kung hindi niya sasabihin ang address, tatawagan ko na lang si lola para magtanong. Hindi ako magpapasundo sa kanya. As much as possible, I don't want to get used of his presence. I don't need a man to depend on. I can totally handle myself because I was raised that way. At kapag nasanay ako na palagi siyang nandyan, hindi ko magugustuhan ang mangyayari. “Hindi mo pa kabisado ang lugar na ‘to kaya kailangan mong magpasundo
Ang family driver nila lolo at lola ang naghatid sa amin sa farm. Nasa passenger seat kami ni lola habang nasa front seat si lolo. Habang nasa biyahe ay nakatingin ako sa labas ng sasakyan at pinagmamasdan ang malalawak na plantation.Sa kabilang side kami ng probinsya dumaan at napansin ko na puro taniman ang nadaraanan namin. Sa kabila kasi ay halos mga maliliit na gusali ang nakikita ko.Halos fifteen minutes lang ang byahe namin at nakarating agad kami sa plantation. Medyo mataas na ang tirik ng araw kaya nagpayong kami ni lola. Si lolo naman ay may suot na sumbrero at nauna nang maglakad kasabay ang driver. Nagtungo sila sa loob ng malaking warehouse at kami naman ni lola ay pinagmasdan muna ang plantasyon.“Ito ang malawak naming taniman. Minana pa ng lolo mo sa tatay niya ang lupang ito at hanggang ngayon masagana pa din,” pagkwento ni lola.Totoo nga ang sinabi niya. Kahit saan ako tumingin ay sagana sa tanim ang plantasyon. “Ang galing n’yo naman pong magpatakbo ng plantasyo
WARNING: R18+“Bella, sit! Very good!”Binigyan ko ng treats si Bella nang sumunod siya sa sinabi ko. Nasa sala kaming dalawa habang nasa kusina naman si Markus. Ipagluluto niya na lang daw kasi ng lunch sila lolo at lola bago kamu bumalik sa farm.Kanina ko pa nilalaro si Bella at pakiramdam ko ang tagal na naming magkasama. Sobrang lambing niya kasi talaga kaya natutuwa ako.“Punta tayo sa kitchen?” tanong ko kay Bella na para bang sasagot siya.Tumayo ako at nagtungo sa kusina. Sumunod naman kaagad si Bella sa akin. Naamoy ko kaagad ang niluluto ni Markus. Lumapit ako sa kanya para silipin ang niluluto niya.“Masarap ba ‘yan?” nakangising tanong ko.Lumingon sa akin si Markus at ngumiti. “Tapos na ba kayong mag-bonding ni Bella?”“Hindi pa pero gusto kong siguraduhin na masarap ang niluluto mo kaya pumunta ako dito,” sabi ko.“My cooking skills are beyond average level. Bata pa lang ako marunong na akong magluto. I guess, namana ko ito sa biological parents ko.”Tinitigan ko siya.
Malawak ang ngiti ko habang pinagmamasdan ang ipininta ko sa canvas. Lumipat ang paningin ko sa reference photo at nagaya ko naman ang itsura no’n.“Wow! Ang ganda naman ng painting mo, Savrinna. Sobrang talented mo talaga,” puri ng aking teacher sa gawa ko.“Thank you po.”The painting was our first activity in our art class. Ito yata ang pinakapaborito kong subject at dito lang din ako nag-e-enjoy. Dito ko lang kasi nailalabas ang talent ko sa pagd-drawing at pagpipinta. Kapag nasa bahay ako, patago lang akong nagpipinta.Mas gusto kasi ng parents ko na mag-focus ako sa ibang subjects tulad ng Mathematics and English. Mas kakailanganin ko raw iyon kapag ako na ang nagpatakbo ng family business namin. Pero kahit anong pilit ko, nahihirapan talaga ako sa Math. Nakailang tutor na rin ako pero wala pa ring nagbago.“What’s this?”Napayuko ako nang makitang hawak ni dad ang report card ko. Alam kong mababa na naman ang grades ko sa Mathematics. Nang makita ko iyon kanina, masaya ako dahi
“See you later, Savrinna. Sama ka sa mall, ha?”Kagagaling lang namin sa coffee shop at babalik na kami sa kanya-kanya naming klase. Pero ito na naman sila, niyayaya na naman akong magpunta sa mall mamayang dismissal.Ngumiti ako. “Okay, titingnan ko if hindi pa ako tawagan ni lola. See you later.”Nauna na silang maglakad paalis habang ako ay nagtungo na rin sa klase ko. Ibang mga tao naman ang makakasama ko dito kaya kinailangan ko ulit magpakilala sa harap. Pansin ko na mas maingay ang mga estudyante sa klase dito.Sa bandang dulo ako naupo at nakinig sa pagtuturo ng professor. Nagsusulat din ako ng notes para pwede kong i-review pag-uwi ko sa bahay. Dalawang oras ang subject ko dito kaya naman naiihi na ako pagkatapos. Ang lamig kasi masyado dito sa room.As soon as the professor went out, I grabbed my bag and left the room too. Dumiretso ako sa banyo at mabuti na lang ay bakante ang mga cubicle. Habang nasa loob ay may narinig akong mga estudyanteng pumasok. Malakas ang boses ni
Saglit akong natigilan sa ginawa niya. Nang matauhan ay tumingin ako sa paligid at mabuti na lang ay walang nakakita. Kinurot ko ang braso niya kaya hinuli niya ang kamay ko.“Ang kulit mo. Paano kung may nakakita sa ginawa mo? Tapos kakilala mo pa, edi lagot tayong dalawa,” sabi ko.Ngumisi siya lalo. “That’s my way of making you quiet. Pipili ka na ba o uulitin ko ang ginawa ko?”Inirapan ko siya bago ako naghanap ng pwede kong ipabili sa kanya. Nagtungo ako sa lipstick aisle kung nasaan kami kanina nila Bea. Pumili ako ng shade na wala pa ako pero hindi ako makapili kung anong brand ang pipiliin ko.Humarap ako kay Markus at ipinakita sa kanya ang dalawang lipstick.“Choose one. Hindi ako makapili e,” sabi ko.Pinagmasdan niya ang dalawang lipstick na para bang isang matinding desisyon ang gagawin niya. “This one,” he said while pointing to the more expensive lipstick.“Ito? Bakit? Bagay ba sa ‘kin ang shade?” tanong ko.“It’s kiss-proof. I don't want to ruin your lipstick wheneve
She is really different from the girls I had before. Siya pa ang may lakas ng loob na sabihing for experience niya lang ako. Hindi niya alam ang sinasabi niya.That one night experience, turned into something more. She is the risk that I’m willing to take always. As days passed by, I've learned so many things about her. She's that kind of girl who always shows her strong personality to everyone. Even though deep inside, she has a fragile heart. Nagpapanggap lang siyang malakas, pero ang totoo, kailangan niya lang din ng masasandalan.“I know that I’ve said some mean words to you before and I want to apologize properly for that. And I also want you to know that, you don't have to act strong in front of everyone, especially to me,” I told her and I meant it She sighed. “But I'm really strong.”I nodded. “Yes, I know. But you also need to be protected. Minsan kapag pinipilit mong maging malakas, nagiging manhid na ang puso.”“But I don't want to be weak. Masasaktan ako kapag naging mah
Hi, readers! After 5months, I finally have the time the post the POV chapter of Markus. Sana ay basahin nyo pa rin ito at suportahan hanggang sa matapos. Maraming salamat sa nagbasa, nagbabasa, at magbabasa pa lang po ng novel na ito. Hanggang sa susunod na libro.“Markus Axel Dela Vega, class valedictorian.”The sound of applauses echoed to the whole stadium as I made my way on the stage. My mother beside couldn't hold back her tears while receiving the medals for me. Nang makuha niya ang mga medals ko ay nagtungo kami sa gitna para isuot niya sa akin ang mga iyon. She looked so proud and happy. We turned to face the photographer and we both smiled. Pagkababa ng stage ay sinalubong kami ni papa. Tinapik niya ang balikat ko bago ako niyakap. “Congratulations, Markus. Manang-mana ka talaga sa ‘kin,” sabi ni papa.“Anong sa ‘yo? Sa akin siya nagmana,” sambit naman ni mama.Ever since I was a kid, it was such a relief to see them proud of me. I was always doing my best to succeed in m
THIS IS THE LAST CHAPTER OF MARKUS AND SAVRINNA’S STORY. THANK YOU FOR STAYING WITH ME THROUGHOUT THEIR JOURNEY. THE NEXT CHAPTER WILL BE MARCUS'S POV. Years ago, I wouldn't have imagined that this was how everything would be. Hindi ko maisip na magpapakasal ako kay Markus dahil hindi maganda ang simula ng relasyon namin. Sinong mag-aakala na sa dami ng pagsubok na hinarap namin ni Markus ay aabot pala kami sa kasalan? Napapaisip tuloy ako, paano kung pinili kong iwasan siya noon dahil uncle ko siya?Paano kung pinili ko talagang sundin ang parents ko? Mangyayari ba ang lahat ng ito? Ikakasal pa rin ba kami sa huli?Totoo ngang mapagbiro ang tadhana. Na kahit anong pilit nating iwasan ang nakatakda sa atin, magkakaroon pa rin ng paraan para mangyari iyon.“Let’s stop crying. Ayaw kong mamaga ang mata ko dahil hindi pa nagsisimula ang kasal,” biro ko.Tinulungan ako ni mommy na punasan ang luha ko. Pagkatapos ay hinalikan nila ni dad ang aking noo.“We love you, Savrinna,” dad said
WARNING: R18+“Is the bathroom soundproof enough for you?” he teased.Inirapan ko siya. “Ewan ko sa ‘yo,” sambit ko.Balak ko na sanang tumayo dahil nagbago na ang isip ko pero muling pumulupot sa beywang ko ang isang braso niya bago umilalim sa hita ko ang isa niyang braso. Agad niya akong binuhat at naglakad siya patungo sa banyo. Pinaupo niya ako sa gilid ng lababo bago ako sinunggaban ng halik. Ang mga kamay ko ay agad na kumapit sa kanyang buhok. We kissed each other passionately. Full of love and full of hungriness. His hands started caressing my arm and my breasts. I moaned immediately.Wala pang ilang segundo ay naibaba niya na ang strap ng dress ko. Sunod niyang tinanggal ang lock ng bra ko bago bumaba sa aking leeg ang labi niya.My lips parted and I could feel myself getting wet. He was just kissing my neck for goodness sake! Ganito na ba ako kasabik sa kanya?Mas lalong bumaba ang labi niya hanggang sa aking dibdib. Napaliyad ako nang maramdaman ang bibig niya sa aking d
Nang kumalma kami pareho ay saka kami bumaba. Nasa sala na si mommy at daddy. Hindi sila nag-uusap pero nang makita kami ay napansin kong napabuntonghininga si mommy.“Umupo kayong dalawa,” sabi ni dad.Naupo kami ni Markus sa kabilang side. Magkatabi kami sa isang sofa habang si dad ay nasa single sofa. Si mom naman ay nakaupo sa katapat naming sofa.Magkahawak kami ng kamay ni Markus kaya kumakalma ako lalo.“Before we talk about your relationship. Gusto kong makasigurado na hindi na ulit mapapahamak si Savrinna. Anong nangyari sa dumukot kay Savrinna?” tanong ni dad.Tumingin ako kay Markus na diretso lang ang tingin kay dad. “My cousin is in jail already. While Uno...is dead.”Napasinghap ako sa nalaman. Hindi ko alam na patay na pala si Uno. Ibig sabihin, wala nang manggugulo sa amin. “What about your dad’s siblings? Sila ang nagkakainteres sa yaman mo, hindi ba?” tanong ulit ni dad.“I gave them a fair share of my grandfather's wealth. Madali lang makakuha ng gano’ng yaman per
Siguro iyon nga ang tamang gawin. Kailangan na naming harapin ang parents ko. Ito ang bagay na nabigo kaming gawin noong una kaming nagkaroon ng relasyon. At hindi ulit namin nagawa noong nagkabalikan kami pagkagaling ko sa states. Kaya ngayon dapat ay harapin namin sila nang magkasama. Kailangan na naming itama ang lahat. Nanatili pa kami sa bayan hanggang sa tuluyang lumubog ang araw. Lumalamig na ang paligid kaya kailangan ko nang umuwi para hindi ako mahamugan.“Anong sasakyan natin pauwi?” tanong ko.Naglalakad kami patungo sa bungad na kalsada dahil hindi naman kasya dito sa kinaroroonan namin ang mga sasakyan. Magkahawak kamay kaming dalawa, bagay na na-miss kong gawin.“Wala akong dalang sasakyan dito kaya hihiramin ko na lang ang motor ng kaibigan ko,” sabi niya.Tumango ako. “Ayos lang sa ‘kin.”Nagtungo kami sa kabilang kalsada kung saan nakaparada ang motor na sinasabi niya. Kahit hindi ako gaanong pamilyar sa mga motor, alam kong mamahalin ito. May nakatatak pang Ducati
Nang magising ako ay bumungad sa akin ang puting kisame. Dahandahan akong tumingin sa gilid para alamin kung nasaan ako. Ang unang taong nakita ko ay si mommy. Agad niya akong napansin kaya napatayo siya. “Sav? Thanks God gising ka na,” sambit ni mommy pagkalapit niya sa akin. “Peter, gising na ang anak natin.”Sunod akong tumingin sa kabilang gilid ko. Doon ay nakita ko naman si dad na nakatayo. Hindi siya lumapit sa akin pero nakita ko ang pagluha ng mata niya.“Kamusta ang pakiramdam mo? May masakit ba? Peter, tawagin mo muna si doc,” sabi ni mommy.Nasa hospital ako. Ang huli kong naaalala ay nasa bangka kami ni Uno bago ako nahulog sa dagat at nawalan ng malay. “M-Mommy...” sambit ko.“Yes, sweetheart?” she asked softly.“Si Markus po? Gusto ko po siyang makita,” sabi ko.Nakita kong natigilan si mommy sa sinabi ko. Hindi niya ako nasagot hanggang sa makabalik na si dad kasama si doc.“Dad, nasa’n si Markus? Pinaalis n’yo po ba siya?” tanong ko naman kay daddy.Nagkatinginan s
Hindi ko alam kung paano ako napunta sa ganitong sitwasyon. Payapa naman itong mga nakalipas na mga araw namin sa resort. Pero sa hindi inaasahang pangyayari, nandito ako, nasa panganib sa kamay ng mga kaaway ni Markus.Dinala nila ako sa isang kwarto. Maayos ang itsura nito tulad ng isang guest room sa resort. Kung nandito ako sa ibang pagkakataon, baka nagawa ko pang mamangha. Pero wala akong ibang maisip ngayon kundi ang kung paano ako makakatakas dito.Lumapit ako sa may bintana para tingnan kung may matatakasan ba ako pero bukod sa mataas iyon ay nakakadena rin ang bintana.Bumuntunghininga ako bago naupo sa kama. Hinaplos ko ang tiyan ko.Hindi ko alam kung anong gagawin ko kapag may nangyaring masama sa ipinagbubuntis ko. Muling bumukas ang pinto ng kwarto at pumasok doon si Uno. May dala siyang tray na may pagkain. Lumapit siya at padabog na inilapag ang tray sa may mesa. Napaigtad pa ako sa gulat at takot.“Kumain ka.”Tiningnan ko iyon at nakitang isang pirasong pritong man
Mahigit limang taon na ang nakalipas mula nang huli ko siyang makita. Pagkatapos akong iligtas ni Markus nang araw na ‘yon mula sa taong ‘to, wala na akong narinig na balita mula sa kanya.Ni hindi na rin siya nabanggit ni Markus hanggang sa makaalis ako papuntang America. Kaya ngayong nandito siya ulit sa harap ko, natatakot ako nang sobra. Buti sana kung ako lang ang mapapahamak pero hindi. May buhay na sa loob ng sinapupunan ko na dapat kong protektahan.“Ano ba talagang kailangan mo? At sino ang boss mo? Pakawalan mo na ako!” sigaw ko.Natawa siya. “Wala naman akong kailangan sa ‘yo pero kay Markus, meron! Gusto ko siyang gantihan sa pagsira niya sa negosyo ko at sa buhay ko! At ikaw! Ikaw ang gagamitin ko para gantihan siya!”“Nababaliw ka na, Uno. Kung ano man ang nangyari sa ‘yo, deserve mo ‘yon dahil masama kang tao!” pagsigaw ko ulit.Mabilis siyang lumapit sa akin at sinakal ko. Napasandal ako sa pader habang pilit na tinatanggal ang kamay niya sa leeg ko. Kitang-kita ang ga