Mabilis na nasagot ang tawag.Gaya ng dati, mabait si Georgina. âLelia!ââTita Rebecca, ngayong Bisperas ng Bagong Taon, gusto ko po kayong batiin! Medyo naging abala po ako kamakailan dahil sa trabaho, kaya hindi po ako nakadalaw sa inyo.â Malambing na sabi ni Lelia.âNaku! Hindi mo naman kailangang bumisita araw-araw! Ang mahalaga, nasa puso mo kami.â Sagot ni Georgina, halatang tuwang-tuwa.Simula nang bumalik si Lelia sa Maynila, madalas na siyang bumisita o tumatawag kay Georgina, mas madalas pa kaysa sa sarili niyang mga anak.Napangiti si Lelia at muling nagsalita, âMay mga mamahaling halamang gamot na dinala ang papa ko mula sa ibang bansa. Maganda po iyon sa kalusugan kaya ipapadala ko po sa inyo bukas.âSa mga nagdaang araw, mas lumalim pa ang relasyon niya kay Tita Rebecca. Kapag magkasama sila, hindi niya kailanman ipinapakita na may gusto siya kay Carson.Sa paningin ni Tita Rebecca, isa siyang mabait at maalalahaning dalaga.âHuwag mo nang abalahin ang sarili mo, wala na
Nang makita niyang hindi ito matinag, napilitan si Jessica na gumamit ng pambatong taktika.âHindi na kita aalagaan sa hinaharap! Balang araw, magiging isang matagumpay na babaeng mayaman ako, at ako naman ang magpapakain sa iba.âPinisil niya ang baywang ni Carson, ngunit hindi naman ito malakas.âBalak mo bang magpalaki ng isang lalaking palamunin?â Bahagyang sumingkit ang mga mata ni Carson, at hindi mahulaan ang tono ng kanyang boses.Ang kamay niyang nakahawak sa maliit na bewang ni Jessica ay humigpit nang bahagya, na para bang nais ikulong ang makurbang pigura nito.Sanay na si Jessica sa kanya, kaya hindi siya nagpadala sa init ng ulo nito. Sa halip, tumagilid siya upang magpantay ang kanilang mga tingin.Ngumiti siya at marahang pinisil ang gwapong mukha ni Carson. Bagaman hindi ito malaman, napansin niyang makinis ang balat nito.âKung hindi ka magiging masunurin, kukuha ako ng ibang lalaki. At hindi lang isaâmarami! Para mainis ka!âAng magagandang mata ng babae ay kumikisl
Pagkatapos ng kanilang pamimili, hindi agad umuwi sina Jessica at Carson. Ang department store na kanilang pinuntahan ay matatagpuan sa gitna ng mataong lungsod, kung saan bawat pulgada ng lupa ay may mataas na halaga.Sa labas, tanaw ang isang malawak na ilog na abot ng paningin, at sa magkabilang panig nito ay nakatayo ang pinakamataas na gusali sa Haishi, kumikinang sa liwanag at napapaligiran ng dagsa ng tao.Tuwing bisperas ng Bagong Taon, nagpapaputok ng fireworks pagsapit ng hatinggabi, kaya maraming tao ang pumupunta upang masaksihan ito, hindi alintana ang malamig na hangin na dumadaloy sa paligid.Matapos mamili sa tindahan ng ginto, hindi na bumaba sina Jessica at Carson upang makisaya sa karamihan. Sa halip, nag-book sila ng isang suite sa isang high-end na hotel sa kabilang bahagi ng ilog, kung saan tanaw na tanaw ang maganda at maliwanag na tanawin ng lungsod.Sa gitna ng marangyang lungsod, ang hotel na ito ang perpektong lugar para sa mga mayayamang gustong masaksihan
Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Jessica nang marinig ang sinabi ni Carson. Bahagyang kumunot ang kanyang noo, ang mapupulang labi niya ay napapikit sa isang tuwid na linya, at ang kanyang kamay, na nakasabunot sa kamao, ay lalong humigpit."Sulit ba talagang magalit dahil dito?"Noon, tuwing bumabati si Lelia kay Carson sa harap niya, tinuturing lang niya itong biroâisang eksenang aliw niyang panoorin.Pero ngayon, bakit parang naapektuhan siya nang husto sa simpleng pag-aapply lang ni Lelia bilang kaibigan sa WeChat?May sagot nang namumuo sa kanyang isipan, ngunit hindi siya handang harapin ito.Makalipas ang ilang segundo, napasubo na siya sa bitag ni Carson. "Bahala ka na!" Umirap siya nang bahagya. "Ikaw naman ang in-add niya sa WeChat."Napatawa si Carson, at sa kanyang banayad na mga mata ay lumitaw ang bakas ng labis na pagmamahal. Kinuha niya ang cellphone at, sa harapan mismo ni Jessica, agad niyang tinanggihan ang friend request ni Leliaâat tuluyan itong binlock."Ayan
KinabukasanAng blackout curtains ay nakabukas nang maluwang, hinayaang pumasok ang matinding liwanag ng araw sa loob ng magandang silid.Nagkalat ang mga damit sa sahigâpunit-punit na puting polo at palda na magkapatong, kasama ang mga gamit sa family planning. Ang brief ng lalaki at ang puting lace lingerie ng babae ay magkayakap na rin sa sahig.Sa gilid ng kama, nakasabit ang burgundy na kurbata, isang tahimik na patunay kung gaano kainit ang naganap kagabi.Sa katahimikan ng kwarto, dalawang hubad na katawan ang magkayakap nang mahigpit. Nakatulog ang matangkad na lalaki habang mahigpit na yakap ang maliit na babae, halos sakupin ang buong katawan nito sa kanyang bisig.Nakaharap sila sa isaât isa habang mahimbing na natutulog, ang kanilang mahahabang paghinga at tibok ng puso ay magkasabay na umaayon sa tahimik na umaga.Sa ilalim ng kumot, lumitaw ang makinis at maputing binti ni Jessica, at sa kanyang bukung-bukong ay may malinaw na bakas ng pulang markaâmga patunay ng gabing
Pagpasok ni Jessica sa banyo, muli siyang naligo upang mag-refresh. Samantala, tinawagan ni Carson ang isang tauhan upang magdala ng kumpletong damit at ointment.Sa pagkakataong ito, hindi na siya gumawa ng anumang kalabisan. Matapos iabot kay Jessica ang damit at ointment, siya naman ang pumasok sa isa pang banyo upang maligo.Nang pareho na silang tapos mag-ayos, dumating na rin ang pagkain na inorder ng hotel at ipinasok sa kanilang kwarto.Habang kumakain, abala si Jessica sa pag-scroll ng kanyang cellphone. Tinanggal na niya ang gintong anklet sa kanyang paa, at ang suot niyang kulay asul na palda ay bahagyang kumakampay sa bawat galaw niya.Biglang may lumitaw na mensahe sa kanyang screen.Andrea: [Baby! Pupunta ka rin ba sa manor ng pamilya Santos ngayon?]Napakunot-noo si Jessica. Paano nalaman ni Andrea ang tungkol sa kanyang lakad?Ilang segundo lang, isa pang mensahe ang lumabas sa chat box.Andrea: [Sinabi ni Jairus na magkakaroon kayo ng party sa manor ngayong hapon. Isa
Sa gitna ng malawak na damuhan, may isang mala-panoramikong glass house. Ang berdeng baging ay gumagapang sa labas ng salamin, at ang bubong ay napupuno ng mga bulaklak ng wisteria, na parang isang dambuhalang pader ng bulaklakâbuhay na buhay at puno ng ganda.Ang barbecue na inihanda ni Venice ay hindi naman pang-propesyonal, ginawa lang para makisaya. Nakatapos lang siya ng kalahating plato ng beef na may black pepper at abalone, habang ang natitira ay ipinagpatuloy na ng mga kasambahay.Napakaganda ng araw ngayon, ang gintong liwanag ng araw ay dumadampi sa salamin ng glass house. Bagamat malamig ang hangin sa labas, mas pinili ng lahat na maupo sa paligid ng isang kalan at magtimpla ng tsaa.Dahil nakakain na sina Jessica at Carson sa hotel, dalawang beses lang silang kumuha ng barbecue. Sa halip, naupo sila sa sofa at nakinig sa walang humpay na kwento ni Julia tungkol sa eskwelahan."Noong isang araw, binugbog ko 'yung kaklase kong mataba!" sabay taas ng kilay at paggalaw ng kam
Pagkalipas ng mahigit sampung minuto at hindi pa rin dumarating si Camilla sa manor, nagpasya ang lahat na magpalit ng equestrian attire at pumunta sa horse farm para magpakasaya sa pagsakay sa kabayo.Sanay na sila sa ganitong pagtitipon sa Santos family manor, kayaât bawat isa ay may sariling kwarto na may nakahandang equestrian clothes na dati nang binili.Si Camilla ay maingat sa mga detalyeâmatapos magkasundo kay Jessica kahapon, tumawag siya sa housekeeper ng manor upang ihanda ang equestrian attire nito, na lahat ay inilagay sa kwarto ni Carson.Bagamaât bihira silang manatili sa manor, at sinasabing kwarto ni Carson iyon, halos wala itong gamit na pang-araw-arawâkaramihan ay bago pa rin.Dahil sa biglaang pagdalo ni Andrea, walang nakahandang equestrian attire para sa kanya. Sa kabutihang palad, halos magkapareho sila ng pangangatawan at tangkad ni Jessica, kayaât kumuha na lamang siya ng isang set mula sa kwarto at lumabas nang dahan-dahan, binibigyan ng pribadong espasyo ang
Carson ay hindi nagdalawang-isip nang marinig niya ito at diretsong sumagot, "Ang kumpanya ay pag-aari ng pamilya Santos, at ang relasyon natin bilang mag-asawa ay hindi sakop ng patakarang ito. Kaya, hindi kailangang baguhin ang patakaran para lang patahimikin ang ibang tao."Matalas ang kanyang isipan, at sa sandaling iyon, lumitaw ang pagiging tuso niya bilang negosyanteâwalang anumang palamuti sa kanyang salita, malinaw at direkta sa punto.Napakamot sa ulo si Jessica, naiinis sa sarili sa itinatanong niya. Ano ba naman âtong tanong ko?Parang nabasa ni Carson ang nasa isip niya, kaya bahagyang lumabas ang ngiti sa kanyang manipis na labi. Pagkatapos, dahan-dahan niyang sinabi ang isa pang posibilidad."Kung ikaw at ako ay parehong empleyado lang ng pamilya Santos, pareho ang magiging sagot ko kay Orly.""Kahit gaano kaganda at maliwanag ang hinaharap ng trabaho ko, mas mahalaga sa akin si Mrs. Santos."Maitim na parang tinta ang kanyang mga mata, malalim ang titig niya kay Jessic
Ibinaba ni Carson ang kanyang chopsticks, lumalim ang ngiti sa dulo ng kanyang mga mata, at may malamig na tono nang sabihin niya, "Tuloy mo."Ibinaba rin ni Jessica ang kanyang chopsticks, uminom ng kaunting sopas upang mabasa ang kanyang lalamunan, saka seryosong nag-isip bago magsalita: "Matagal mo nang balak ipadala si Manager Orly sa branch bilang general manager, at ngayong dumating ang tamang pagkakataon, sinakyan mo na lang ang agos para magbigay ng pabor.""Ang damdamin ng tao ay nagtatagal, at sa ganitong paraan, hindi mo nasisira ang panuntunan ng kumpanya tungkol sa pagbabawal ng relasyon sa opisina. Madali mong naisara ang isyu ng kanilang relasyon, habang ipinaramdam mo kay Manager Orly na pinahahalagahan mo siya. Dahil dito, tiyak na matatandaan niya ang pabor na ibinigay mo sa kanya.""Pagdating niya sa branch, bilang bagong pinuno roon, magiging mas determinado siyang suklian ang kabutihang ipinakita mo sa kanya. Mas magpapakahirap siya sa trabaho at magdadala ng mas
Si Mercedes ay nagdala ng isang tasa ng sopas na isda sa restaurant at pinutol ang pagtatalo ng dalawa, "Ginoo, Maâam, maaari nang magsimulang kumain."Ang puting marble na countertop ay puno ng makukulay at mababangong putahe, nagbibigay ng nakakatakam na amoy na agad sumasalubong sa ilong."Sige." Inilapag ni Carson nang basta-basta ang kanyang coat sa sofa at hinawakan si Jessica upang pumunta sa banyo para maghugas ng kamay.Ang mabula at mabangong sabon ay dumaloy sa kanilang mga daliri, dumidikit sa makinis at malambot na balat. Marahang hinaplos ng malalaking kamay ni Carson ang maliit at maputing kamay ni Jessicaâbanayad at maingat.Sa ilalim ng ilaw ng salamin sa banyo, ang liwanag ng incandescent lamp ay nagbigay ng banayad na sinag sa kanilang makikinis at mapuputing pisngi. Sa salamin, parehong nakayuko ang dalawa, nakatutok sa paghuhugas ng kanilang mga kamay.Sa malambot na liwanag, kitang-kita ang maliliit na balahibo sa kanilang mukha, at ang matangos nilang ilong ay t
Ang istilo ng dekorasyon ng Filipino restaurant ay may temang tropikalâmainit na hangin, alon ng dagat, at bughaw na kalangitan. Ang mga dingding ng pasilyo ay punong-puno ng mga mural ng dalampasigan.Pero sa sandaling ito, walang may gana upang pahalagahan ang tanawin.Jessica agad na napatingin sa lalaki at babaeng nasa harapan nilaâmagkahawak-kamay, tila hindi alintana ang paligid. Sa gulat at inis, mabilis niyang pinakawalan ang kamay ni Carson mula sa kanyang bewang, dahilan para mapaatras ito ng bahagya habang nakangisi nang may halong helplessness.Isang malutong na tunog ang pumailanlang nang bahagyang mapalakas ang hampas ni Jessica sa kamay ni Carson.Ang tunog ng hampas ang siyang nagbalik sa ulirat ng lahat.Agad na bumitaw ang magkasintahan sa kanilang pagkakahawak-kamay, para bang iniwasan nila ang isang nakahahawang sakit. Isang hakbang ang inilayo nila sa isaât isa, saka mabilis na bumalik sa seryoso at propesyonal na posturaâtulad ng pagkakasalungat nila sa loob ng k
Napakalapit ng kanilang mga mukha, halos isang kamao na lang ang pagitan, halos magkadikit na ang balat sa balat.Ang bahagyang magulong paghinga ay nagsalimbayan, at malinaw nilang nakikita ang isaât isaâmula sa maliliit na detalye ng mukha hanggang sa matatalim na matang parang agila na tila nakatingin sa kanyang biktima, nakakatakot at nakakakaba.Mahigpit na hinawakan ni Jessica ang laylayan ng kanyang palda, nag-iwan ng bahagyang gusot habang pilit na pinapanatili ang kanyang kalmado. Kumurap ang kanyang mapanuksong mata, saka sinabi nang walang bahid ng emosyon, "Ayokong malaman."Alam niya kung paano dumiskarte sa sitwasyon, at sa ngayon, ang tensyon sa loob ng sasakyan ay hindi niya gugustuhing palalain pa.Ang kanyang mahahabang pilikmata ay bahagyang nanginig habang minamasdan siya ni Carson nang may interes. Kitang-kita niya ang bawat maliit na pagbabago sa kanyang ekspresyonâhindi siya kailanman makakapagtago ng emosyon sa harap nito.Sa katahimikan, walang ingay at walang
Sa opisina ng presidente, naka-krus ang mahahabang binti ni Carson, ang kanyang itim na pantalon ay mahigpit na bumalot sa matitikas niyang muscles. Ang kanyang kaliwang hintuturo ay walang patid na kumakatok sa armrest ng kanyang upuan, habang ang isa niyang kamay ay hawak ang cellphone, ang mapuputi at mahahaba niyang daliri ay litaw na litaw.Nang makita niya ang mensaheng lumabas sa screen, bahagyang umangat ang sulok ng kanyang labi.Sandali siyang nag-isip, pagkatapos ay dahan-dahang tinipa ang sagot.[Ginoo Santos ay nais imbitahan si Ginang Santos sa tanghalian, maaari kayang tanggapin ni Ginang Santos ang paanyaya?]Natawa si Jessica nang mabasa ito.[Legal at ayon sa patakaran, pasado si Ginoo Santos.]Minsan, mahilig silang magbiruan sa ganitong paraan, isang larong nagpapagaan ng kanilang araw.Matapos ipangako na magtatanghalian sila nang magkasama, ibinaba ni Jessica ang kanyang cellphone at muling nagtrabaho, sinisikap tapusin ang lahat bago mag-out, para hindi na siya
Nanlaki ang mga mata ni Camilla, hindi makapaniwala sa narinig. Marami siyang naisip na posibilidad, pero hindi niya inasahan ang ganitong sagot. Nabubulol pa siyang nagsalita, "Ha? Hindi⊠Imposible."Kahit pa sinabi niya iyon, sa loob-loob niya, unti-unti na siyang naniniwala sa pinakamalayong posibilidad na iyon.Hindi niya maisip na may balak si Lelia na maging kabit at sumira ng isang masayang pagsasama.Sa kanyang alaala, si Lelia ay laging tila isang simpleng at mahinahong babaeâparang mabait na kapitbahay na ate. Kailan pa siya nagkaroon ng ganitong kahiya-hiyang hangarin?Totoo nga ang kasabihang, "Madaling makilala ang mukha, pero hindi ang puso!"Ganap na natulala si Camilla sa narinig. Marami sa kanilang sosyal na mundo ang sumusubok umangat sa buhay sa pamamagitan ng pagpasok sa makapangyarihang pamilya, at hindi naman niya ito hinuhusgahan. Pero isang bagay ang hindi niya kayang palampasinâang pagsuway sa moralidad.Dahil dito, hindi na niya kayang ituring si Lelia bilang
Mabilis na inayos ni Lelia ang kanyang emosyon, itinago ang hinanakit at lungkot sa kanyang mga mata, at naglakad papunta sa golf course.Pagdating niya roon, nakita niyang naglalaro ng golf ang lahat sa paligid ni Jessica. Samantala, si Carson, na nakatayo sa tabi nito, ay may maamong tingin at puno ng pagmamahalâsi Jessica lang ang nasa kanyang mga mata.Napahinto si Lelia sa paglalakad, nanigas sa kinatatayuan, at mahigpit na isinara ang kanyang mga kamao habang nakatitig kay Jessica.Alam niyang lumaki si Jessica sa mas maayos na pamilya kumpara sa karaniwang tao, pero hindi sapat ang estado nito noon para matutong maglaro ng golf.Ang golf ay isang larong pang-maharlika, at tulad nila, sinanay na sila rito mula pagkabata. Dito makikita ang malaking agwat sa pagitan niya at ni Jessica.Umaasa siyang mapapahiya si Jessica.Ngunit sa sumunod na segundo, hawak ang golf club sa ilalim ng mapusyaw na sikat ng araw, tumayo si Jessica sa tamang posisyon, iwinasiwas ang pilak na golf club
Hinawakan ni Jessica ang matigas na braso ni Carson at itinaas ang kanyang kilay nang may interes. Hindi niya maintindihan kung bakit sobrang gigil ni Lelia sa walang kwentang paanyayang ito.Sa halip na diretsong sumagot, iniwan niya ang desisyon kay Carson. Ngumiti siya at sinabing, "Mahal, ano sa tingin mo?" Ang kanyang boses ay may halong panunuya, banayad ngunit may matalim na tinig.Walang nakapansin kung paano siya bahagyang pumisil sa matitigas na muscles ng braso ng lalaki.Nakatitig si Lelia kay Carson, puno ng pag-asa at may ningning ang mga mata, parang malinaw na tubig sa isang lawa.Ngunit malamig ang naging sagot ni Carson. "Kung anong gusto ng asawa ko, yun ang masusunod." Ang dating malambing niyang titig ay naging malamig, at sa ilalim ng kanyang dilim na mga mata, may bahid ng pag-ayaw.Ayaw niya ng mga taong paulit-ulit na sumosobra. Ang patuloy na panghihimasok ni Lelia sa buhay nilang mag-asawa ay nagsisimula nang mainis siya.Dahil alam niyang hindi interesado s