Vina~ Napabalikwa~s ako nang gising nang biglang naramdaman ko ang paggalaw ng kamay ni Fern na hawak-hawak ko. “Fern, fern, naririnig mo ba ‘ko?” tanong ko. Mas lumapit pa ako sa kan'ya para makirinig ako nito, nakapikit pa rin Kasi ang mga mata niya. “Uhm… A-anong nangyari? Nasaan ako?” sambit niya nang maimulat na niya ang kan’yang mga mata.“Vina.” “Shhh… Nasa ospital ka, gusto mo bang uminom ng tubig?” Tumango naman siya kaya agad ko siyang kinuhanan ng isang basong tubig. “sandali lang, tatawagin ko itong doktor para masuri ka.” Iniwan ko siya sandali. Mabuti na lang at hindi na bumalik si Anna, kun ‘di ay makakalbo ko talaga siya. Si Donovan naman ay hindi naman umaalis pero sa labas lang siya dahil ayaw ko siyang magtagal sa tabi ni Fern. Kaninang umaga lang ‘to umalis dahil may importantanteng gagawin umano sa opisina. Pagkabalik ko kasama ang doktor ay umiiyak na si Fern akaya agad ko naman siyang dinalohan. “Fern, bakit ka umiiyak? Masakit ba sa iyo?” “Vina, iyong ba
~Fern’s Pov~ “Fern–” “Sinabi nang ayaw kitang nandito eh!” taboy ko kau Donovan. Ano pa bang kailangan niya? Umalis ka na! Pinagsisisihan kong nakilala kita, nasaktan mo na ‘ko. Kayo ni Annasity! Hindi ka pa ba masaya?! Ang sabi ko kanina ay hinding-hindi na ako iiyak. Pero heto na naman, hindi ko mapigilang ang damdamin ko. Masakit masiyado ang ginawa nilang dalawa at alam kong matatagalan akong bumangong muli. “Let’s talk privately, Fern. I will tell you everything you want to know about me and Anna. Please…” “Ano pa ba ang dapat pang pag-usapan? Huh? Narinig ko na, nakita ko pa sa akto at kung gaano mo siya ka-mahal sa harap ko. Sige nga! Ano pa ba ang kulang?” “I'm not–” “Tama na!” biglang sigaw ni Vina sa pagitan naming dalawa ni Donovan. “Utang na loob, umalis ka na lang. Kabibilon lang ni Doc. Martina na bawal ma-stress so Fern pero ano itong ginagawa mo? Sinabi ko na sa iyo na ako na ang bahala sa kaibigan, umalis ka na at magsama kayong dalawa ni Anna!” H
"Hindi ko inaasahan na aabot tayo sa ganito, Fern! P*****a siya! Kinalimutan niya iyong pagkakaibigan nating tatlo dahil lang sa lalaking iyon! Nasasaktan din ako ah, ayon. Nasampal ko talaga siya!" nag-uusap kami ni Vina at binalikan namin ang mga pinagdaanan naming tatlo bago pa man kami naging magkaibigan kasama si Anna. Alam kong mas nasasaktan siya dahil kahit hindi niya sabihin ay nahahati ang puso niya sa aming magkaibigan. Maski ako ay kahit galit na galit kay Anna ay hindi ko pa rin naman nakalimutan ang pinagsamahan namin. Alam kong makakapag-usap rin kami balang araw, kapag kaya ko na. "Nagmahal lang din si Anna, iyon nga lang ay sa maling tao. Hayaan mo, balang araw kapag kaya ko na siyang harapin at kausapin ay makikinig ako kung man ang gusto niyang sabihin. Sa Ngayon Kasi Vina ay ayaw ko na muna, hindi ko pa kaya." "I understand, Fern. Mahal ko iyong kaibigan natin pero hindi tamang kunsintihin ang maling ginawa niya. Sa ngayon ay hayaan na Muna natin siyang matuto
Hindi na namin pinaabot pang madatnan p kaming muli ni Donovan dito sa ospital kaya nang makaalis na ito ay agad nang inasikaso ni Vina ang bill ko rito. Nasa kotse na kami ngunit hindi ko alam na hindi pala kami uuwi sa condo niya. "Saan ang punta natin nito, Vina?" tanong ko. Wala naman akong ibang kakilala, gustuhin ko man humingi ng tulong kina tito pero naisip kong baka malaman lang din agad ni lola at sabihin pa nito kay Donovan kung nasaan kami. "Sa probinsya, 'wag kang mag-alala dahil hindi ka niya mahahanap. Hindi rin alam ni Anna ang lugar na iyon kaya wala silang ideya kung sakaling hanapin ka nila. Nakahahinga naman ako nang maluwag, mabuti kung gano'n. Pinatulog na muna niya ako, sakto at inaantok na naman nga kasi ako. Ewan ko ba, naging antukin talaga ako o baka dahil sa gamot lang din na iniinom ko. "Fern, girl. Gumising ka na muna. Kain na muna tayo dahil pagabi na. Narito tayo sa stop over ngayon. Tara!" Nakaramdam ako nang mahinang tapik sa aking balikat, g
“AGHHH! BUWISIT KANG LALAKI KA!” gigil na bulalas ni Vina nang padabog itong pumasok at naupo na sa driver’s seat. Narinig ko ang sinabi ng lalaking ‘yon kanina mukhang may something pa nga. “So, magpakilala kayo?” tanong ko sa kan:ya. “Yeah! He's the guy on that f*cking bar. Grrr! Nakapa-feeling niya! Anong akala niya? Porket siya ang nakauna sa akin ay hahanap-hanapin ko siya? Ewww! Para lang malaman niya. Hindi siya magaling at hindi siya masarap humalik!” Napangiwi naman ako bigla. Ramdam ko talaga ang galit nitong kaibigan ko. Iyon lang ang itinanong ko pero marami na siyang sinabi. “Ano ba ang nangyari? Bakit magkagalit na kayo ngayon?” “Basta. Mahabang kuwento, Fern. Saka ko na sasabihin kapag nakarating na tayo sa pupuntahan natin. God! Gutom na ‘ko tapos may gano'ng eksena pa iyong babaeng mukhang espasol na iyon!” agad naman akong natawa. Ganito si Vina kapag naiinis o nagagalit, ihahalintulas ka niya sa ‘kung anong maisipan niyang kamukha mo. “Ako na nga muna riyan. Ku
“Vina…sandali!” tawag ko sa kan’ya nang inis na bumaba na siya ng kotse. Ang init talaga ng ulo niya sa lalaking iyon kaya talagang hindi maganda ‘to!Nasa labas na rin iyong babaeng kasama nito, hinihintay ang lalaki dahil hindi pa ito nakalabas. Nang mailabas na nga ito sa nahuli ko pang pilyong nitong ngisi nang makita na nga rin si Vina. ‘Sinad’ya niya bang inisin si Vina?’“What? Nandito ka rin?” maarteng sabi ng babae na iniripan pa si Vina. “Why? Do you own this place? I fou do, show me your title dahil aalis na kami agad!” ganting sagot naman ni Vina na talagang hindi nagpatalo sa kamaldihan din ng isa. “Ughhh! Bitch!” “Enough, Tanyag! Mauna ka na kung anong bibilhin mo, I'll wait you here,” saway na sabi naman nitong lalaki agad nang nakalabas na mula sa kotse. Nang inis na umalis na nga ang babae ay lumapit ito kay Vina, mataman niyang tinitigan ang kaibigan ko na animo’y tinatantsa pa ang mood nitong Isa. “What?! singhal na nga nitong si Vina sa kan’ya. Napataas ang ki
Nang sa wakas ay nakarating na rin kami sa probinsya nila Vina ay masasabi kong napakaganda rito. Ibang-ibang kumpara sa siyodad. Nakakatuwa makita ang maring puno at halaman sa paligid, lalong-lalo na ang sariwang hangin na masarap sa pakiramdam kapag dumadampi sa balat. “Grabe, Vina. Sobrang ganda rito. Bakit ngayon mo lang ako dinala rito? Sana ay noon pa, palagi naman tayong nagbabakasyon ah.” “Tss. Malayo kasi,”, tipid na sagot niya sa akin. Nagkibit balikat na lamang ako. Ano kaya ang nangyari pag-alis ko kanina? Nakapag-usap kaya sila ng maayos no’ng Damon na iyon? “Vina… Ikaw na ba iyan? Hoy! Si Vina nga!” bulalas na sabi ng isang ginang habang nagwawalis ng bakuran. “Auntie, Mila. Kumusta po? Opo, ako nga,” sagot naman ni Vina ay masayang sumalubong sa ginang. Nakayakapan pa ang mga ito kaya nakakatuwa silang pagmasdan. Mukhang miss na miss niya si Vina, talagang matagal na nga siguro mula nang umalis siya rito. “Naku… Ang ganda-ganda– Ninyong dalawa nitong kasama mo.” B
~After 9 months~“Ahhhh… Hindi ko na kaya!” impit na sigaw ni Fern sa sakit, kasalukuyang manganganak na ito. Naka-alalay naman si Vina at Aling Mila sa kan’ya, hindi na rin kasi siya madadala sa ospital dahil yournakalabas na umano ang ulo ng bata, mabuti na lang ay mayroon kilalang kumadrona sina Aling Mila. “Fern, kaya mo iyan! Nandito lang, kami okay? Breath…gawin mo iyong pina-practice mo,” kinakabahang payo ni Vina. Kahit siya ay nanlalamig dahil first time niya lang din makakita ng aktuwal na manganganak. At si Fern pa! “Ahh… Whoohhooohhh…” “Ineng, ito na talaga. Mga dalawang ire mo na lang ay ma-iraraos mo na si baby. Ganito, ha? Kapag humilab ulit at parang nadudumi ka ay doon mo na i-ire nang todo, subukan mo. Hinga ng malalim,” saad ng kumadroda. Tagaktak ang pawis sa noo ni Fern. Susundin niya ang turo nito, makalabas ng ang kaniyang anak ng maayos. Hindi niya hahayaan na may mangyari sino man sa kanila, nakasalalay sa kan'ya ang buhay nilang dalawa. “Ayan na po ulit.
Nang makarating si Vina sa trabaho ay agad na sinalubong na siya ni Damon nang may matamis na ngiti. "Good morning, beautiful," bati nito sa kanya at h******n na siya sa noo. "Good morning, kanina ka pa?" Yumakap siya 't nakangiting bumati rin kay Damon. "Nope, karararing ko lang. Let's date later, hmmn?" "Huh? Eh, sabi mo ay ngayon ang dating ng pinsan mo na boss ko?" "Yup, that's why I'm free. Saan mo gustong pumunta?" Tinaasan niya agad ito ng kilay. Tila ba makalimot itong siya ang secretary ng pinsan niya kaya mahinang kinurot niya si Damon sa tagiliran. "Hoy! May trabaho ako kaya hindi puwede! Hindi porket fiance kita ay basta-basta ko na lang iiwan ang obligasyon ko rito? Nakakahiya sa boss ko, ngayon pa nga lang kami magkakakilala tas iiwan ko pa!" Agad naman na nagsalubong ang kilay ni Damon sa narinig. "Bakit ka naman atat na makita iyong pinsan kong iyon?! 'Di hamak na mas guwapo naman ako ro'n!" Kung kanina ay ang sweet nila, ngayon ay tila aso 't pusa naman n
"Damon, wait for me at the company. Papunta na 'ko ngayon diyan. Tapos na ang kaso, nanalo ako. Sa ngayon ay pagtutuonan ko muna ang kumpanya habang hinahanap diyan sa Tarlac ang asawa ako," ani nito habang kausap ang pinsan na si Damon sa cellphone. Naro'n pa rin kasi ito sa Tarlac na pansamantalang pumalit sa kanya. "That's good to hear, dude! Congratulations. I hope anytime soon ay mahanap mo naman na ang asawa mo,", tugon naman ni Damon. Masaya siya para sa pinsan at mas lalong pa dahil hindi na siya magiging busy, mas magkakaro'n na siya ng time para sa fiance niyang si Vina. Nalalapit na rin ang kanilang kasal at tila hindi na siya makapaghintay pa! Sabik na rin siyang magka-anak, sa totoo ay nai-inggit siya sa anak ni Fern na kambal, isip nga niya napaka-ganda ng lalaking nang iwan rito. Paano umano na atim na pabayaan ang mag-iina? Napaka-walang puso! Kaya madalas din siya do'n bumisita dahil sobrang gaan ng loob niya saga kambal. Kung papayagan nga lang umano siya ni Fern
"Haahhhh!" Napabalikwas ng gising si Fern sa kanyang naging panaginip. Kinapa ang kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok no'n. "Panaginip! Panaginip lang ang lahat!" Hinihingal na sambit niya pa. Sa sobrang daming nangyari sa panaginip niya iyon ay tila ba totoo Ang pangyayaring iyon. Biglang pumasok naman si Vina sa kuwarto niya upang silipin siya. "Oh, mabuti gising ka na. Kumusta na Ang pakiramdam mo?" "A-ayos lang ako, nasa'n ang kambal?" agad na hinanap niya ang mga anak. Gusto niya iyong makita at mayakap. "Naro'n kay Tita. Grabe, nabinat ka na! Sabi ko naman sa iyo ay 'wag ka Muna magpupuyat at gisingin mo lang ako kapag hindi mo na kaya. Ayan tuloy at bumigay na iyang katawan mo! Hindi mo kakayanin ang kambal mag-isa girl," paninermon pa ni Vina sa kanya. Dahil sa pagpupuyat nga sa dalawang kambal Ng ilang gabi dahil nilagnat ang mga ito dahil sa vaccination nila at iyak nang iyak dahil masakit siguro ang tinusukan ng karayum. Nahihiya naman siya na gisingin si Vi
"Uh? Ano to?" Nanigas si Fern sa kanyang kinanatayuan nang biglang suutan siya ng blindfold ni Manang Lucia pagkatapos niyang maisuot ang gown. "Hindi ko rin alam, hija, pinag-uutos lamang ni Mr. D ang lahat sa 'kin, napaka-romantic niya hindi ba?" Halata sa boses ni Manang Lucia ang excitement."Manang, baka naman ki-kidnapin n'yo ako ah!" Ayaw niya sanang kumilos pero marahan siyang hinawakan ng ginang sa magkabila niyang balikat at dahan-dahan siyang itinulak patungo kung saan sa takot na mapatapilok dahil nakasuot din siya ng 2 inch na high heels. Kasama iyon sa loob ng box, may mga accessories pa nga pero hindi naman niya kailangan iyon.Nadinig niya ang pagbukas ng pinto. Agad sumalubong sa kanya ang hangin batid niyang dinala siya sa labas ng ginang pero wala siyang naging imik. Sumunod na lamang siya dito. Nangangapa siya kaya naman hinawakan siya sa kamay ng matanda at iginaya kung saan, sobra ang kabog ng kanyang dibdib, di niya alam kung ano ba ang nangyayari."Manang, I'm
Alas otso ng nabi nang makabalik na sila sa mansyon. Hindi nila inaasahan ang madadatnan na panauhin doon. "Anong ginagawa mo dito?" madilim ang mukha na tanong ni Doss kay Julia. Nasa labas ito at nag-aabang sa pagdating nila dahil hindi ito pinahintulutan ng mga tauhan niya na makapasok. "Nasaan ang fiance ko? Pakiusap, ilabas mo na siya, Doss!" nanikluhod si Julia sa harap nilang mag-asawa. Napakapit naman si Fern sa braso ng asawa. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo! Bakit sa akin mo hinahanap ang lalaki mo?! matalim na saad ni Doss sa babae."Babe," mahinang bulong ni Fern. Nilingon naman siya ng lalaki. "Wag kang maniwala sa kanya, wala akong kinalaman sa kanila," paliwanag nito."Sinungaling! Damon told me everything! Pinadukot mo siya at dinala sa basement!" sigaw ni Julia habang umiiyak at matalim ang tingin sa kanila. "Huh! 'Di nga ako nagkamali, nagsabwatan pa kayong dalawa para lang masira kaming mag-asawa at ngayon pinagbibintangan mo ako na kinuha ang fiance mo?
Ang nagdaang mga araw ay naging maayos naman sa kanilang mag-asawa, gumaling na ang mga sugat niya sa buong katawan. Inalagaan talaga siyang mabuti ni Doss. Hindi din ito umaalis ng bahay paghindi siya kasama.Tungkol naman kay Damon ay ilang buwan din itong nanatili sa ospital, napuruhan daw kasi ang mga ugat nito sa kamay. Sadly, he is not able to use his both hands forever. Wala naman daw matukoy na iba pang paraan ang mga doctor Walang pag-sa ika nga , kahit sinong doctor ang tumingin sa kanya dito sa pilipinas pero hindi sumuko ang mga magulang niya. Dinala siya sa ibang bansa at Ddoon magpapatuloy ng pagpapa-gamot.Sa totoo lang ay hindi pa sapat ang ginawa ni Doss upang pagbayarin ito, kulang na kulang pa.. Pero dahil sa pakiusap at pagiging mabuting tao ni Fern ay hinayaan na lamang niya ito, wala naman na itong gagawa pa. Sana nga hindi na bumalik at muling manggulo si Damon.About a month ago, pinagtapat ni Doss ang lihim sa asawa ukol sa tita at pinsan niya. Matagal na pal
"Why are you hesitating now? Come on! Just shoot me!" Pangdedemonyo pa ni Damon sa pinsan na nagbabaga ang tingin." I will.. But, not now. You need to pay more than to be killed. I will make sure na gugustuhin mo na lang mamatay kesa mabuhay sa gagawin ko sayo... " Kahit umaalon na ang dibdib ni Doss sa galit ukol sa pinsan ay pinanghawakan na lamang niya ang mga sinabi ni Fern.Oo, hindi siya masama! Kailangan na niyang talikuran ang lahat at harapin ang bukas ng payapa kasama ang asawa at magiging anak nila.Lumayo siya sa hindi makagalaw na si Damon. Napansin din nila na malapit nang mag-umaga dahil med'yo lumiliwanag na ang buong paligid.Samantala hindi na kinaya ni Fern ang sakit at pagod sa kanyang buong katawan kaya naman nawalan na siya ng malay tao. Mabuti na lamang at maagap siyang naalalayan ni Franco. Bumagsak siya sa mga bisig ng lalaki.Nakahinga naman ng maluwag si Franco nang lubayan na ni Doss si Damon. Mas nakita na niya ang lubhang pagkabahala ng pinsan ng makitan
Laka-takbo ang ginawa ni Doss. Pinakikiramdaman niya ang buong paligid. Ni hindi na niya alam kung saan na siya napadpad, nagbabaka-sakali na makasulobong at makita si Fern."Fern!" tawag niya nang malakas sa kabuuan ng gubat.Samantala napahinto naman si Damon sa paghila kay Fern nang marinig ang malakas na sigaw ni Doss."S*hit!" mura niya dahil alam niyang malapit na malapit lang ang pinsan, baka magkasalubong pa sila nito.DOSS! TULONG! NANDITO AKO!" malakas na sigaw ni Fern nang marinig niya rin ang sigaw ng asawa, nagkapag-asa siya dahil buong akala niya ay walang maghahanap at makakatulong. Kung gano'n, ito ala ang sumugod sa mansyon ni Damon, siya kaya ang nagpaputok ng baril kanina?"Tumahmik ka sabi eh!" gigil na tinapalan ni Damon ng kamay niya ang bibig ni Fern. Nagpumiglas siya hangga 't kaya niya lalo na at aLam niyang nasa paligid lamang si Doss, ililigtas siya nito.Kinagat niya ang kamay ni Damon, napabitiw ito sa kanya at napamura sa sakit. Agad na sana siyang tatakb
Pigil hininga si Fern habang bumaba. Kapit na kapit siya sa pinagdugtong-dugtong na kumot. Parang ang puso niya ay naunang mahuhulog dahil sa sobrang kaba. 'Breath in breath out Kaya mo 'yan Fern!' 'Wag kang bibitaw kung hindi siguradong bali-bali ang lahat ng buto mo sa katawan. Tanging piping dasal na lamang ang nagawa niya habang pa tuloy sa dahan-dahang pagbaba.Hanggang sa makarinig siya ng isang malakas na putok. Sobrang sakit sa tainga! Napasigaw at muntik na siyang mapabitaw sa tela dahil sa takot. It's familiar, it's a gun fire!! Lalo siyang kinabahan ng may makitang anino na papalapit at sisilip sa bintana nang mga oras na iyon ay hindi na niya alam ang gagawin. She look down to measure how high she will fall if she tries to let go of the blankets.Med'yo mataas pa ang puwesto niya.Nalula pa siya kaya agad din siyang nagbawi ng tingin mula sa baba. "Diyos ko, tulungan niyo po ako!" mahinang usal niya.. Napapitlag pa siya ng marinig ang sunod sunod pang putukan mula kung s