~After 9 months~“Ahhhh… Hindi ko na kaya!” impit na sigaw ni Fern sa sakit, kasalukuyang manganganak na ito. Naka-alalay naman si Vina at Aling Mila sa kan’ya, hindi na rin kasi siya madadala sa ospital dahil yournakalabas na umano ang ulo ng bata, mabuti na lang ay mayroon kilalang kumadrona sina Aling Mila. “Fern, kaya mo iyan! Nandito lang, kami okay? Breath…gawin mo iyong pina-practice mo,” kinakabahang payo ni Vina. Kahit siya ay nanlalamig dahil first time niya lang din makakita ng aktuwal na manganganak. At si Fern pa! “Ahh… Whoohhooohhh…” “Ineng, ito na talaga. Mga dalawang ire mo na lang ay ma-iraraos mo na si baby. Ganito, ha? Kapag humilab ulit at parang nadudumi ka ay doon mo na i-ire nang todo, subukan mo. Hinga ng malalim,” saad ng kumadroda. Tagaktak ang pawis sa noo ni Fern. Susundin niya ang turo nito, makalabas ng ang kaniyang anak ng maayos. Hindi niya hahayaan na may mangyari sino man sa kanila, nakasalalay sa kan'ya ang buhay nilang dalawa. “Ayan na po ulit.
Hindi nagsasawa ang mg mata kong pagmasdan ang mga kambal kong himbing sa pagtulog. Mapuputi silang dalawa na marahil ay naman nila sa kanilang ama. Hindi ko pa gaanong malaman kung sino ba ang kamukha nila, ako na o iyong lalaking iyon. Parang ang sarap maging bata ulit, ganito lang. Tutulog lang at kapag nagutom papakainin. “Hi mommy!” bati ni Vina, kararating lang nito galing sa trahabong pinapasukan niya. Isa umano itong secretary sa bagong bukas lang na kumpanya. Ang suwerte niya, balak ko na rin magtrabaho kapag med’yo malaki na ang mga bata. “Hello, bunnies. How are you? Miss niyo ba ang ninang ninyong maganda? Huh?” “Kumusta ka naman sa trabaho mo, Vina? Hindi ka ba nahihirapan?” “Hindi naman, yakang-yaka ko naman iyong mga paper work at kung ano pa ang pinapagawa Ng boss kong unknown,” aniya. “Unknown? Bakit mo naman nasabi iyan?” curious kong tanong. “Paano ba naman kasi– Hindi nagpapakita, palagi lang makakausap through phone call. At alam mo ba?” pambibitin pa nito
~Damon~“Dude, what's up?” “I'm fine. Can we talk? I have a proposal to you,” walang paligoy-ligoy na sabi nitong pinsan kong si Doss. Mukhang masama na naman ang timpla nito kaya hindi ko muna aasarin dahil baka ako ang mapag-buntunan. “Sure, spill it.” “Can you visit my company in Tarlac? And if it's okay with you, ikaw na muna ang mamahala habang hindi ko pa maasikaso.” Kumunot ang noo ko. Bagong bukas lang ang company niya ah. Ano na naman ba ang pinag-gagawa nito?“Why? Are you leaving?” Naalala ko tuloy si Vina, kumusta na kaya siya? For sure ay galit na galit na iyon dahil sa hindi ako nakabalik agad. I decided not to contact her cause I don't want to give her a hint about my proposal. Napangiti ako kapag naaalala ko ang pagmamaldita nito, mas lalo kasi siyang gumaganda sa paningin ko. “Yes. So, do you agree with it? Ako na ang sasagot na ang honey moon trip niyo with your wife mo. Deal?” “Deal,” sagot ko. Ito ang gusto ko kay beast, eh. It's all set for my wedding, ang b
~Doss~ Kagagaling ko lang sa pinsan kong si Damon and I know na hindi ako nito matatanggihan. Kailangan um-attennd ako sa hearing dahil iyon na ang huli! Alam kong malakas ang laban namin. Gusto ko, kapag humarap ako sa asawa ko ay kasabay no'n ang magandang balita. Pagkatapos nito ay pinapangako ko talagang aanakan ko siya agad kahit Ilan pa. Muntik ko nang mapuruhan ang kakambal ko no'ng araw na iyon sa ospital. Paanong umalis ang asawa ko bigla? Nangako akong sa kan'ya no'ng pag-alis ko na babalikan ko siya agad. No'ng gabing inangkin ko siya bahay na magkasama sila ng kakambal ko ay sinigurado kong magkakalaman na iyon ng anak namin. Talagang hindi ko siya tinigilan hangga't hindi ako nauubos. Ngunit ang sabi naman ng ugok kong Kapatid ay hindi naman daw buntis ang asawa ko. Mas Lalo akong nagalit nang malaman ang dahilan nito kung bakit ito biglang lumayo. Paniguradong nasaktan ang mahal ko sa pag-aalalang pinagtaksilan ko siya. Nalaman ko rin matalik na kaibigan
Mabilis na lumipas ang mga araw, ngayon ay tatlong buwan na ang kambal na sina Chanty ang babe at Cole Alaric naman ang lalaki. Ngayon ay nagtataka si Fern maging si Vina dahil kahit hawig naman sa kan'ya ay tila hawig rin ito kay Donovan. "Pero girl, may gano'n naman talaga siguro. Baka dahil hawig sa lalaking iyon ang mga ina-anak ako ay dahil pinaglihian mo. Remember, gustong-gusto mo siya no'n 'di ba?" Napatango naman si Fern na tila nakumbinsi naman siya. Nag celebrate sila ng kaunting salosalo para ang tatlong buwan na kaarawan ng kambal. Ang mga bisita ay malapit na kabit-bahay nila ro'n maging mga bata. Sobrang saya niya nang mga oras na iyon. "Ang cute talaga mga ina-anak ko, mama kayo kay, ninang," sabi naman ni Vina habang karga nito si Chanty at karga naman ni Fern si Cole. "Gumawa ka na rin kasi, para halos sabay lang sila lumaki kung sakali," biro naman ni Fern kay Vina na ikinasimangot nito. "Tse! Paano mangyayari iyon, aber?" "Aba'y kung hindi na at walang
"Good morning, Ms. Vina!" "Good morning, rin po. Kuya Art. Have a nice day," Masaya ring bati ko sa security guard namin dito sa company na pinapasukan ko as secretary. Nagpatuloy na ako sa paglalakad at masayang binati rin ang mga ka-workmate ko rito. "Uy, ang handsome ng acting CEO 'no? May girlfriend na kaya siya? Sana wala." "Feeling mo naman ay papansinin ka no'n! Malamang mero'n, sa itchura no'n?" ilang sa mga naririnig kong pinag-uusapan ng mga babae. 'Acting CEO? Mas nilakihan ko ang aking mga hakbang dahil kung mero'n ngang acting as CEO ay dapat nauna akong dumating sa kan'ya. Sinipat ako ang wrist watch ko kung late na nga ba ako, pere, maaga pa naman ako. 20 minutes pa bago ang working hours. Kinalma ko muna ang sistema ko sandali habang nasa elevator na 'ko. Akmang magsasarado na ang pinto nito ay may biglang humabol sa pagsara at iniharang ang kaniyang braso. Maging ako ay nagulat sa ginawa nito pero buti naman ay napasok naman 'to. Busy ito sa kausap niya s
"Here is your coffee, sir." Dinala ko na ang kapeng pinatimpla nito. Pero nang ilabag ko ito sa table ay siya naman ang tayo niya. Kasunod ay narinig ko na lamang ang pag-lock ng pinto. "What are you, doing?" Mabilis ang hakbang nitong papalapit sa akin at gano'n na lang ang gulat ko nang bigla ako nito hapit sa baiwang at mariin na hinalikan. Huliway naman siya at pinakatitigan ako. Tila napipi naman ako sa pagkabigla. "I miss you, Vina." Nang matauhan ako sa sinabi niya ay tila umusok ang ilong at walang pagdadalawang-isip na lumipad ang palad ko sa mukha niya na ikinatabingi naman nito. "Ang kapal naman ng mukha mo! You miss me? Talaga, Damon? Anong akala mo sa ':kin, huh? Gamit mo lang na basta mo iiwan at pagkatapos ay babalikan mo sa pinag-iwanan mo kapag kailangan mo na? huh?" Tuluyan na akong sumabog. Ayaw ko pa sana at nagtitimpi pa ako dahil narito ako para magtrabaho pero pinilit niya kong gawin 'to! Punong-puno na 'ko! "Baby, I'm really sorry. I will ex
"Let's go, we have to go." Maang akong napatingin sa at sumunod lang ang mga mata kong kumikilos ito. May inayos lang iyo sa table Hanggang sa nilapitan ako nito at kinuha ang isang kamay ko at hinila patayo. "Sa'n tayo pupunta? Hindi pa tapos Ang trabaho ko!" "You're with your boss already. So, what's bothering you, Ms. Aquisola," seryosong pormal sambit niya. Naglalakad na kami palabas at pangunong private elevator. Hindi Niya binibitawan ang kamay ko kay ngangamba akong makita ng mga taong nagtatrabaho sa kumpanya na ito kapag nakita nilang ganito. Paniguradong ako ang pulutan ng usaping gayung kanina pa nga lamang ay narinig ko na ang pag-uusap nila tungkol sa lalaking 'to! Sinubukan kong bawiin ang kamay ko sa kan'ya ngunit mas humigpit ang pagkakahawak nito sa akin. Napamura naman ako sa 'king isipan dahil sa inis! Ano ba ang nasa isip niya? "Domon, bitawan mo ang kamay ko. Makikita nila tayo," kausap ko sa kan'ya sumabalit tila wala itong naririnig. Salubong
Nang makarating si Vina sa trabaho ay agad na sinalubong na siya ni Damon nang may matamis na ngiti. "Good morning, beautiful," bati nito sa kanya at h******n na siya sa noo. "Good morning, kanina ka pa?" Yumakap siya 't nakangiting bumati rin kay Damon. "Nope, karararing ko lang. Let's date later, hmmn?" "Huh? Eh, sabi mo ay ngayon ang dating ng pinsan mo na boss ko?" "Yup, that's why I'm free. Saan mo gustong pumunta?" Tinaasan niya agad ito ng kilay. Tila ba makalimot itong siya ang secretary ng pinsan niya kaya mahinang kinurot niya si Damon sa tagiliran. "Hoy! May trabaho ako kaya hindi puwede! Hindi porket fiance kita ay basta-basta ko na lang iiwan ang obligasyon ko rito? Nakakahiya sa boss ko, ngayon pa nga lang kami magkakakilala tas iiwan ko pa!" Agad naman na nagsalubong ang kilay ni Damon sa narinig. "Bakit ka naman atat na makita iyong pinsan kong iyon?! 'Di hamak na mas guwapo naman ako ro'n!" Kung kanina ay ang sweet nila, ngayon ay tila aso 't pusa naman n
"Damon, wait for me at the company. Papunta na 'ko ngayon diyan. Tapos na ang kaso, nanalo ako. Sa ngayon ay pagtutuonan ko muna ang kumpanya habang hinahanap diyan sa Tarlac ang asawa ako," ani nito habang kausap ang pinsan na si Damon sa cellphone. Naro'n pa rin kasi ito sa Tarlac na pansamantalang pumalit sa kanya. "That's good to hear, dude! Congratulations. I hope anytime soon ay mahanap mo naman na ang asawa mo,", tugon naman ni Damon. Masaya siya para sa pinsan at mas lalong pa dahil hindi na siya magiging busy, mas magkakaro'n na siya ng time para sa fiance niyang si Vina. Nalalapit na rin ang kanilang kasal at tila hindi na siya makapaghintay pa! Sabik na rin siyang magka-anak, sa totoo ay nai-inggit siya sa anak ni Fern na kambal, isip nga niya napaka-ganda ng lalaking nang iwan rito. Paano umano na atim na pabayaan ang mag-iina? Napaka-walang puso! Kaya madalas din siya do'n bumisita dahil sobrang gaan ng loob niya saga kambal. Kung papayagan nga lang umano siya ni Fern
"Haahhhh!" Napabalikwas ng gising si Fern sa kanyang naging panaginip. Kinapa ang kanyang dibdib dahil sa bilis ng tibok no'n. "Panaginip! Panaginip lang ang lahat!" Hinihingal na sambit niya pa. Sa sobrang daming nangyari sa panaginip niya iyon ay tila ba totoo Ang pangyayaring iyon. Biglang pumasok naman si Vina sa kuwarto niya upang silipin siya. "Oh, mabuti gising ka na. Kumusta na Ang pakiramdam mo?" "A-ayos lang ako, nasa'n ang kambal?" agad na hinanap niya ang mga anak. Gusto niya iyong makita at mayakap. "Naro'n kay Tita. Grabe, nabinat ka na! Sabi ko naman sa iyo ay 'wag ka Muna magpupuyat at gisingin mo lang ako kapag hindi mo na kaya. Ayan tuloy at bumigay na iyang katawan mo! Hindi mo kakayanin ang kambal mag-isa girl," paninermon pa ni Vina sa kanya. Dahil sa pagpupuyat nga sa dalawang kambal Ng ilang gabi dahil nilagnat ang mga ito dahil sa vaccination nila at iyak nang iyak dahil masakit siguro ang tinusukan ng karayum. Nahihiya naman siya na gisingin si Vi
"Uh? Ano to?" Nanigas si Fern sa kanyang kinanatayuan nang biglang suutan siya ng blindfold ni Manang Lucia pagkatapos niyang maisuot ang gown. "Hindi ko rin alam, hija, pinag-uutos lamang ni Mr. D ang lahat sa 'kin, napaka-romantic niya hindi ba?" Halata sa boses ni Manang Lucia ang excitement."Manang, baka naman ki-kidnapin n'yo ako ah!" Ayaw niya sanang kumilos pero marahan siyang hinawakan ng ginang sa magkabila niyang balikat at dahan-dahan siyang itinulak patungo kung saan sa takot na mapatapilok dahil nakasuot din siya ng 2 inch na high heels. Kasama iyon sa loob ng box, may mga accessories pa nga pero hindi naman niya kailangan iyon.Nadinig niya ang pagbukas ng pinto. Agad sumalubong sa kanya ang hangin batid niyang dinala siya sa labas ng ginang pero wala siyang naging imik. Sumunod na lamang siya dito. Nangangapa siya kaya naman hinawakan siya sa kamay ng matanda at iginaya kung saan, sobra ang kabog ng kanyang dibdib, di niya alam kung ano ba ang nangyayari."Manang, I'm
Alas otso ng nabi nang makabalik na sila sa mansyon. Hindi nila inaasahan ang madadatnan na panauhin doon. "Anong ginagawa mo dito?" madilim ang mukha na tanong ni Doss kay Julia. Nasa labas ito at nag-aabang sa pagdating nila dahil hindi ito pinahintulutan ng mga tauhan niya na makapasok. "Nasaan ang fiance ko? Pakiusap, ilabas mo na siya, Doss!" nanikluhod si Julia sa harap nilang mag-asawa. Napakapit naman si Fern sa braso ng asawa. "Wala akong alam sa mga sinasabi mo! Bakit sa akin mo hinahanap ang lalaki mo?! matalim na saad ni Doss sa babae."Babe," mahinang bulong ni Fern. Nilingon naman siya ng lalaki. "Wag kang maniwala sa kanya, wala akong kinalaman sa kanila," paliwanag nito."Sinungaling! Damon told me everything! Pinadukot mo siya at dinala sa basement!" sigaw ni Julia habang umiiyak at matalim ang tingin sa kanila. "Huh! 'Di nga ako nagkamali, nagsabwatan pa kayong dalawa para lang masira kaming mag-asawa at ngayon pinagbibintangan mo ako na kinuha ang fiance mo?
Ang nagdaang mga araw ay naging maayos naman sa kanilang mag-asawa, gumaling na ang mga sugat niya sa buong katawan. Inalagaan talaga siyang mabuti ni Doss. Hindi din ito umaalis ng bahay paghindi siya kasama.Tungkol naman kay Damon ay ilang buwan din itong nanatili sa ospital, napuruhan daw kasi ang mga ugat nito sa kamay. Sadly, he is not able to use his both hands forever. Wala naman daw matukoy na iba pang paraan ang mga doctor Walang pag-sa ika nga , kahit sinong doctor ang tumingin sa kanya dito sa pilipinas pero hindi sumuko ang mga magulang niya. Dinala siya sa ibang bansa at Ddoon magpapatuloy ng pagpapa-gamot.Sa totoo lang ay hindi pa sapat ang ginawa ni Doss upang pagbayarin ito, kulang na kulang pa.. Pero dahil sa pakiusap at pagiging mabuting tao ni Fern ay hinayaan na lamang niya ito, wala naman na itong gagawa pa. Sana nga hindi na bumalik at muling manggulo si Damon.About a month ago, pinagtapat ni Doss ang lihim sa asawa ukol sa tita at pinsan niya. Matagal na pal
"Why are you hesitating now? Come on! Just shoot me!" Pangdedemonyo pa ni Damon sa pinsan na nagbabaga ang tingin." I will.. But, not now. You need to pay more than to be killed. I will make sure na gugustuhin mo na lang mamatay kesa mabuhay sa gagawin ko sayo... " Kahit umaalon na ang dibdib ni Doss sa galit ukol sa pinsan ay pinanghawakan na lamang niya ang mga sinabi ni Fern.Oo, hindi siya masama! Kailangan na niyang talikuran ang lahat at harapin ang bukas ng payapa kasama ang asawa at magiging anak nila.Lumayo siya sa hindi makagalaw na si Damon. Napansin din nila na malapit nang mag-umaga dahil med'yo lumiliwanag na ang buong paligid.Samantala hindi na kinaya ni Fern ang sakit at pagod sa kanyang buong katawan kaya naman nawalan na siya ng malay tao. Mabuti na lamang at maagap siyang naalalayan ni Franco. Bumagsak siya sa mga bisig ng lalaki.Nakahinga naman ng maluwag si Franco nang lubayan na ni Doss si Damon. Mas nakita na niya ang lubhang pagkabahala ng pinsan ng makitan
Laka-takbo ang ginawa ni Doss. Pinakikiramdaman niya ang buong paligid. Ni hindi na niya alam kung saan na siya napadpad, nagbabaka-sakali na makasulobong at makita si Fern."Fern!" tawag niya nang malakas sa kabuuan ng gubat.Samantala napahinto naman si Damon sa paghila kay Fern nang marinig ang malakas na sigaw ni Doss."S*hit!" mura niya dahil alam niyang malapit na malapit lang ang pinsan, baka magkasalubong pa sila nito.DOSS! TULONG! NANDITO AKO!" malakas na sigaw ni Fern nang marinig niya rin ang sigaw ng asawa, nagkapag-asa siya dahil buong akala niya ay walang maghahanap at makakatulong. Kung gano'n, ito ala ang sumugod sa mansyon ni Damon, siya kaya ang nagpaputok ng baril kanina?"Tumahmik ka sabi eh!" gigil na tinapalan ni Damon ng kamay niya ang bibig ni Fern. Nagpumiglas siya hangga 't kaya niya lalo na at aLam niyang nasa paligid lamang si Doss, ililigtas siya nito.Kinagat niya ang kamay ni Damon, napabitiw ito sa kanya at napamura sa sakit. Agad na sana siyang tatakb
Pigil hininga si Fern habang bumaba. Kapit na kapit siya sa pinagdugtong-dugtong na kumot. Parang ang puso niya ay naunang mahuhulog dahil sa sobrang kaba. 'Breath in breath out Kaya mo 'yan Fern!' 'Wag kang bibitaw kung hindi siguradong bali-bali ang lahat ng buto mo sa katawan. Tanging piping dasal na lamang ang nagawa niya habang pa tuloy sa dahan-dahang pagbaba.Hanggang sa makarinig siya ng isang malakas na putok. Sobrang sakit sa tainga! Napasigaw at muntik na siyang mapabitaw sa tela dahil sa takot. It's familiar, it's a gun fire!! Lalo siyang kinabahan ng may makitang anino na papalapit at sisilip sa bintana nang mga oras na iyon ay hindi na niya alam ang gagawin. She look down to measure how high she will fall if she tries to let go of the blankets.Med'yo mataas pa ang puwesto niya.Nalula pa siya kaya agad din siyang nagbawi ng tingin mula sa baba. "Diyos ko, tulungan niyo po ako!" mahinang usal niya.. Napapitlag pa siya ng marinig ang sunod sunod pang putukan mula kung s