LOGINShare
Chapter 17
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Loving the Opposite Chapter 18
Leana’s POV Nilagpasan ko sina Lara na abala na naman ang mga mata sa pagsipat sa akin pataas at pababa. Imbes na ma-offend ako o kaya naman ay sumama ang loob ay natatawa na lang ako. Ganito ba talaga ang alam nilang pambu-bully? Napaka cringe naman. Anong mapapala nila sa pang ba-backstab sa akin? Nagsasayang lang sila ng laway. Remain unbothered, Leana. Marami ka ng iniisip. Huwag mo na silang idagdag. Nawawala na naman si Nico. Saan ba ‘yun nagpunta? Sabi niya okay lang na kumain sa kami sa labas pero nasaan na siya? Hindi na nga pala salita, lagi pang nawawala. Multo ba ‘yun? Komportableng-komportable na ako sa kanya kahit pa ubod ng pagkasuplado at tahimik. Suplado siya pero mabait naman kadalasan. Minsan, mapapakamot na lang ako sa ulo kapag ubos ang social battery niya. Meron din ‘yung mga times na matitigilan ka na lang kasi may ginagawa siyang hindi mo inaakalang gagawin niya. Tulad nung tumugtog siya sa harapan ko. Damn, he’s so good looking while playing that guitar. Is
Loving the Opposite Chapter 19
Nico’s POV She’s smiling so bright because I said that we’re friends? Damn, what a happy human she is. I smiled as I watched her casually walk around with her head constantly going left and right. I was just in the back enjoying this moment. Parang isang himala ang nangyari. Pagkatapos na pagkatapos nung makita ko ang reaksyon niya sa restaurant ay parang isang pasabog na lang na nakaramdam ako ng kiliti sa puso ko. After a long time, I can see the colors again. Anong papel mo sa buhay ko Leana? Ngayong itinuturing na kitang kaibigan, hindi mo naman sana ako bibiguin diba? Gusto kong magpalamon sa saya na nararamdaman ko pero sadyang nandoon pa rin ang takot sa pinakasulok ng pagkatao ko. I was like this too with my ex-friends. Those feelings were too similar. It’s scary. I’m falling into a deep ocean again. I was like a stone thrown into the ocean. And what happens when a stone is thrown into the ocean? It will never be found again and be able to get back to shore. Those memories
Loving the Opposite Chapter 20
Leana’s POV Minsan lang ‘to mangyari at ito ang kinaiinisan ko ng sobra. Walang-wala ako sa mood. Parang ang bigat ng dibdib ko. Para kong buhat buhat ang mundo. Para akong bulkan na maaring sumabog. Parang gusto ko na lang maging iritable at sumimangot buong araw. Basta, hindi maganda sa feeling. “Ate, uwi na tayo,” yaya sa akin ni Chance nang meron na siyang nakitang tricycle. Tumango ako at naunang sumakay. Niyakap ko ang bag ko at napahinga ng malalim. Hindi talaga ako pwedeng mabadtrip ngayon. Marami akong gagawing assignments dahil half day! Hanggang sa pag-uwi sa bahay ay ramdam ko pa rin ang pagkakakunot ng noo ko. Wala sina mama syempre dahil may trabaho sila. Nilapag ko ang bag ko sa sofa at agad na umupo. “Para kang nalugi,” nagsisimula na naman siyang mang-asar. “Chance, hindi talaga ako magluluto kapag ganyan ka. Wala ako sa mood.” “Halata nga. Bakit? May nakaaway ka?” Umiling ako. “Maaga pa naman. Sa kwarto lang ako ah? Thirty minutes lang tapos magluluto na
Loving the Opposite Chapter 21
Leana’s POV “Leana! We’re running out of time!” Napatalon ako sa gulat dahil sa napakalakas na sigaw ni Nico habang nag-aayos ako ng bag. Galit na siya. Dahan-dahan akong napatingala at ang sama sama na talaga ng tingin niya. “Eto na! Ano ka ba!” Tumakbo ako palapit sa kanya at inis naman niyang pinaggigilan ang hawak hawak niya. Napanguso ako at napatigil pa dahil mabibitawan ko na ang hawak hawak ko. “Ano ba kasing sinabi ko? Pumunta ka rito on time! Magre-ready ka pa! Wala na tayong oras! Ako ang mapapagalitan ng nagha-handle sa 'yo!” Sigaw na naman niya. “Sorry na kasi! Wala nga kasing tricycle kanina!” “Whatever. Give me that,” inagaw niya ang mga hawak ko at dere-deretsong naglakad papunta sa classroom namin. “Leana ang tagal niyo!” Nalukot ang mukha ko dahil sa panibagong bulyaw na natanggap ko. “Bakit ako nadamay? Siya ang may kasalanan,” sabat ni Nico sa president namin. Ako kasi ang representative ng Grade level namin para sa Trashion Show. “Huwag na kayong mag-aw
Loving the Opposite Chapter 22
Nico's POV "You're home," bungad sa akin ni daddy pagkapasok na pagkapasok ko sa bahay. Ngumiti ako ng tipid at tumango. Bakit nandito siya ngayon? Hindi ba't mas importante sa kanya ang trabaho? "Why are you here? Don't you have work?" "It's Ace's birthday. Nakalimutan mo?" kunot noo niya akong tinignan. "Of course not. Hindi ko lang inaasahan na hindi ka pumasok ngayon dad." "Ace is still not here. Bakit hindi kayo nagsabay umuwi?" Tumaas ang kilay ko at gusto kong suminghal. "Dad, alam mo naman kung gaano kami hindi magkasundo diba?" "Nico naman, tatlo na nga lang kayong magkakapatid puro pa kayo away. Sort it out okay?" He calmly said. "I've tried dad. At anong nangyari? Wala. Sa mga ibang tao lang sila mabait. They're hypocrites. You can't see my effort trying to get close to them because you always have work," mariing saad ko at natigilan naman siya. "You used to be so close. What happened?" he asked as if he were too concerned. "I don't know. Ask mom. Maybe she ca
Loving the Opposite Chapter 23
Leana’s POV Kung kailan sinapian ng kabaitan ‘tong kapatid ko, saka naman maglalambing ang parents namin. Ayaw kaming papuntahin sa mall! Eh sabi ng kapatid ko ililibre niya ako. “Mama! Please!” Sigaw ko mula sa sala pero wala akong natanggap na tugon. Maya-maya ay bumalik na sila ni papa na may hawak hawak na pasta na niluto niya sakto pagdating namin. “Bakit pa kayo lalabas kung pwede naman tayong lahat na lang ang mag celebrate dito sa loob ng bahay?” Nakangiting aniya. Masama ang loob na sumandal ako sa sofa at nilingon si Chance na parang hindi man lang affected. Umusog ako palapit sa kanya at inilapit ang mukha sa tenga niya. “Tulungan mo naman ako.” “Alam mo ate, malaki ang feeling ko na hindi talaga tayo mapapayagan.” Sininghalan ko siya at tinignan si papa at ngumiti ng matamis. “Papa-” “Hindi.” Napapadyak ako dahil sa inis. “Bakit kasi? Pinapayagan niyo naman kami madalas ah!” “Para kompleto tayo. Alangan namang kami lang dalawa dito ng mama niyo? Eh ngayon lang
Loving the Opposite Chapter 24
Leana’s POV “Nico! Good morning!” Nginitian ko siya ng malapad at hindi nag-alinlangang ikaway ang dalawang kamay dahil kaming dalawa pa lang naman ang nandito. Agad niya akong nilingon at ngumiti ng tipid. Shet, magkaibigan na talaga kami. Nginingitian na niya ako ng madalas! May improvement talaga. Nilagay ko muna ang bag ko sa upuan ko bago umupo sa bakanteng upuan sa tabi niya. Sinilip ko ang pinapanood niya. Bumilog ang bibig ko. Finding Nemo again huh? I know he always watches this movie when he’s either having a fight with his parents or he wants some affection from his parents. What happened? “You look happy,” aniya. Tumango ako. “Syempre naman. Kailan ba ako hindi naging masaya?” Sininghalan niya lang ako at itinigil ang panonood. Nagtaka naman ako dahil sa paninitig niya sa akin kaya kinaway ko ang kamay ko sa mukha niya. “Kung makatitig ‘to akala mo naman kung ano ang naging kasalanan ko. So what’s up? Musta naman buhay mo? Kaya pa ba?” “Kaya ko pa naman.” Tina
Loving the Opposite Chapter 25
Leana’s POV “Binully ka rin ni Lara?!” Agad siyang napaiwas mula sa akin marahil dahil sa boses ko. “Oo nga. Leana, nasa harapan mo lang ako,” nanlulumong aniya at sinimangutan ko naman siya. Lagi siyang nagrereklamo sa lakas ng boses ko eh kapag tahimik naman ako, hindi siya tumitigil sa pagtatanong kung nilalagnat ba ako, kung okay lang ako o nagugutom ba ako! Ano ba talaga Nicolo?! “Eh sa ganito nga kasi ako! Anong magagawa ko diba?! Eh natitiis mo naman ako! Kapag tahimik ako, hindi ka mapakali tapos kapag maingay naman ako, gusto mo akong patahimikin. Ano ba talaga?” Inis na talagang saad ko sa pagmumukha niya. Bumuntong hininga pa siya na tila ubos na ubos na ang pasensya bago hinablot ang hawak kong mga materyales para sa project namin. “Okay. I’m sorry. Lower down your voice at least,” saad niya at napangisi naman ako. "So, ikwento mo sa akin kung bakit ka niya binully noon.” “We were in grade 6 at that time. Lagi niya akong nilalait at napaka loser ko raw dahil ako l
Latest chapter
Loving the Opposite Epilogue
Nico’s POV If there’s one thing that I learned throughout the years that have gone by, that is time will lessen the pain. Back then, I thought I couldn’t escape the darkness that I was trapped in when she died. I was wrong. No matter how much pain I experienced throughout those years of attempting to heal, I eventually did. I moved on. I didn’t even notice it. I just knew that as many years passed, the pain I would feel every time I woke up in the morning felt weaker and weaker. The voices in my head that consumed me for a long time faded like bubbles. I didn’t know I would be able to move on. My family was correct when they said that what happened is not the end of the world. It’s not the end for me as long as I’m alive. As long as I wake up because every day has something new to offer. I felt like I was going to be trapped for the rest of my life but I found the escape. Being in pain makes you think that you’re hopeless. It makes you think that the world is against you. Being
Loving the Opposite Chapter 74
Nico’s POV “Nico.” I groaned as I felt my brother’s hands on my shoulders. He’s trying his best to wake me up. “What?” “Today is the funeral, Nico. You need to get up and get ready.” Today is the funeral? That was fast. I was just fighting with my father in the hospital to give me ten more minutes before they take Leana away from me and today is now the funeral? This is unbelievable. And for the first time after a while, I hated how time flies fast. Before this entire thing happened, I used to wish every single night for time to fly fast because I wanted to spend another day with Leana. “Do I have to go?” I opened my eyes and shoved him away from me. I sat and my back felt like it was going to break anytime soon. “Of course, you have to go. Don’t you want to say goodbye?” “It’s not like she’s going to hear me.” “Nico, please. You haven’t gone at the wake for once. You’re her best friend. You should be there.” I hated that my breathing started to get heavy again. “But…” “B
Loving the Opposite Chapter 73
Michael’s POV Naalimpungatan ako dahil sa isang malakas na pag-iyak. Agad kong nahimigan na boses ni iyon ni Rose kaya itinalukbong ko na lamang ang blanket sa buong katawan ko. It looks like she just had another bad dream. I can’t blame her for that. I mean, she’s a kid. At dahil alam ko sa sarili kong maikli pa lang ang tulog ko, agad na nanakit ang ulo ko sa ingay ng pag-iyak niya. Napakatinis ng boses niya na akala mo ay tinutusok ang tenga mo dahil doon. Sinubukan kong bumalik sa pagtulog sa pag-aakalang titigil din siya ngunit hindi iyon nangyari. Padabog akong bumangon at naglakad papunta sa kwarto niya. “Rose, people are sleeping…” I tried my best to remain calm. Kumunot ang noo ko nang may marinig akong mga boses sa loob kaya naman ay binuksan ko iyon at bumungad sa paningin ko sina tita at dad. “What’s going on?” I asked as I approached them. “Bigla na lang siyang gumising at umiyak.” Tinitigan ko si Rose at napangiwi sa itsura niya. Namumula ang mukha niya at sa tin
Loving the Opposite Chapter 72
Nico's POV “Where do you want us to go this time?” I asked her while she was busy staring at nothingness, probably thinking where to go. “Baka gusto mo na huwag na tayo lumabas. Sure ka na okay lang sa ‘yo?” I nodded as she stared at me with doubt. “It’s okay.” “Hindi ka pa nawawalan ng gana?” “Why would I?” I smiled at her to assure her that it doesn’t matter. I have to assure her that I really am enjoying this. “If you’re worried that I might be forcing myself when I really don’t want to go out, you’re wrong. I recharge my energy every night, Leana.” “Sure?” “Yes.” Nagkibit balikat siya ngunit napangiti lang din ng malapad sa huli. “Gusto kong pumunta sa garden- huwag na pala. Ihuli na lang natin ‘yun.” “We have a few more days before our classes resume. Take your time.” Leana had been going out a lot these days. She barely settles in their house now, especially in the afternoon. For the past few days, I’ve been going out with her just to go to the places we once went
Loving the Opposite Chapter 71
Leana's POV Bigla akong nagising kaya naman ay agad kong kinapa ang cellphone ko para tignan kung anong oras na. Alas dose pa lang ng madaling araw at ramdam ko ang pananakit ng ulo ko. Nakakaramdam ako ng mga pagpitik sa ulo ko at napakasakit nun. Senyales na hindi pa matagal simula nung nakatulog ako. Bahagya ko pang sinabunutan ang sarili ko nang pumasok na naman sa isip ko ang nakita ko sa mall nung araw na iyon. Nandon muli 'yung kakaibang sakit na tulad ng naramdaman ko sa araw din na iyon. Parang nadadaganan ang dibdib ko sa sobrang bigat nito at tila mahirap din tuloy huminga. Umupo ako sa kama at kumunot ang noo dahil sa dami ng sakit na naramdaman ko sa katawan. Sakit sa ulo dahil wala na naman akong ginawa kundi ang umiyak, sakit sa likuran dahil sa buong oras na nakahiga ako ay yakap yakap lang ang sarili, hapdi sa mga mata dahil sa sobrang pag-iyak. Ni hindi ko alam kung bakit ako umiiyak. Basta ang alam ko ay nasaktan ako sa nakita ko nung araw na iyon. Hindi ko maint
Loving the Opposite Chapter 70
Leana’s POV “Anong gagawin mo sa loob ng two weeks na walang pasok Nico?” Nakangiting tanong ko. Hindi na kaya pang itago ang excitement na nararamdaman. “You look so happy.” “Sino bang hindi sasaya sa sem break?” Nakangiti niyang isinara ang notebook na binabasa niya at sumandal sa upuan niya. “I’ll focus on working on our song. I want you to listen to it as soon as possible.” “Hihintayin ko ‘yan!” “I know you’ll not be going anywhere but… wait for it or else-” “Or else what?” hamon ko. “I’ll get upset.” Napabulalas ako ng tawa at agad namang nalukot ang mukha niya. “I’m serious.” “Oo na. Tsaka saan naman ako pupunta diba?” “I don’t know. I just want to tell you.” “Huwag kang mag-alala dahil kahit nasa binggit na ako ng kamatayan, hihintayin ko ‘yan.” Ngumiti ako ng tipid. Natigilan siya at napatitig sa akin na para bang inoobserba kung seryoso ba ako o hindi. “I thought you were scared of that word.” “I saw death with my own eyes, Nico.” Naitikom niya ang bibig niya
Loving the Opposite Chapter 69
Leana’s POV “Rose dali! Pumwesto ka na!” Napailing na lang kami dahil sa malakas na sigaw na iyon ni Michael sa kapatid niya. “Teka lang kuya!” Nilingon ako ni Michael at binigyan ng nagpapaumanhin na tingin kaya nginitian ko siya at tinanguan. Okay lang naman sa akin na magtagal dito sa kinatatayuan ko habang hinihintay si Rose. “Hindi ka nangangalay dyan ate?” “Bakit naman ako mangangalay? Nakatayo lang naman ako tapos may hawak na camera.” Natatawang saad ko. Napalingon ako kay mama at tito na tahimik lang na pinapanood kami mula sa kinatatayuan nila. Nakasuot si mama ng dress at si tito naman ay suot suot pa ang suit niya na ginamit niya mula sa trabaho. Si Michael naman as usual ay nakasukbit na naman sa leeg niya ang headphones niya. Hindi niya ito mabitawan at laging sinasabi na parte raw ng pagkatao niya ‘yun. “I’m done!” Napalingon kaming lahat sa hagdan dahil sa sigaw na iyon ni Rose. Mas lumapad ang ngiti ko nang makita ko siya na naka dress at ang cute cute niya!
Loving the Opposite Chapter 68
Leana’s POV “Leana-” “Papasok na po ako.” Tinalikuran ko si mama at dere-deretsong naglakad palabas ng bahay. Natigilan ako sa paglalakad at hindi ko inaasahang nandon na ang sasakyan at bukas na rin ang pintuan. Bumungad sa paningin ko sina Michael at Rose na prenteng nakaupo sa loob. Muli akong tumingin sa likuran ko at nandon si mama at binibigyan ako ng hindi makapaniwalang tingin. Masama ang loob na pumasok ako sa sasakyan at agad na isinara ang pinto upang sa ganon ay hindi na niya ako makita. “Wala kang naiwan sa loob Leana?” “Wala po tito.” Nakita ko ang pagtango niya bago tuluyang pinaandar ang sasakyan. “Saan kayo pupunta?” tanong ko sa magkapatid. “Wala lang. Gusto lang namin makita school mo.” Nakangiting saad ni Rose. Napangiti ako at tumango na lamang bago sumandal sa upuan at idinapo ang paningin sa labas. Ayoko sanang mag-away na naman kami ni mama. Ngayong nakaraang buwan na nga lang kami hindi nag-aaway tapos ngayon ay hindi ko pa siya pinatapos sa sasabih
Loving the Opposite Chapter 67
Leana’s POV Bakit pakiramdam ko ‘yung mga tao sa paligid ko ay nagpatuloy na sa buhay samantalang ako ay nandito pa rin at hindi alam kung paano makipagsabayan ulit. Pakiramdam ko ay patuloy pa rin ang pag-ikot ng mundo para sa iba ngunit sa akin ay tumigil na. Para sa akin ay tumigil na ang mundo ko simula nung nawala sa amin si Chance. Hindi ko maintindihan kung saan pa ako kumakapit. Hindi ko maintindihan kung bakit ayaw ko pang tanggapin na wala na talaga siya at kailangan kong magpatuloy sa buhay. Kahit gusto kong itigil na lang ang lahat at huwag nang gumalaw pa, hindi ko magawa dahil buhay pa ako at mayroong nakakakita sa akin. At kapag ginawa ko ang nais ko, mag-aalala sila. Masasaktan ko na naman sila kaya wala akong choice kundi panoorin sila at gayahin kung paano sila umasta. Para na lang akong nagpapaanod sa agos ng buhay. Hindi ko alam kung anong gusto kong gawin. Hindi ko alam kung paano ako makakaahon mula sa pagkakadapang ito. At ayokong idamay ang mga tao sa palig
![The Four Kings and The Ace [SERIES 1]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)
