Patalikod na ang dalawa ng tumayo ang lalaki at hilahin sa buhok si Trisha.Napamura si Trisha at muling napatili saka nagpapapalag sa takot. Mabilis naman hinatak ni Makoy ang dalaga saka malakas na hinambalos ng tubo sa mukha ang lalaki. At inundayan pa ng isa pang palo pero nabuwal na ito at nangisay ngisay sa sahig. Nais pa sanang segundahan ni Makoy at tingnan kung napuruhan niya ang lalaki pero hinatak na siya ng dalaga palabas."Halika na Makoy, Please tumakbo na tayo baka may mga pulis o kaya mga kasama yan na nasa paligid eh"sabi ni Trisha na hatak sa manggas ang kaibigan habang umiiiyak sa takot. Agad naman binitiwan ni Makoy ang tubo at hinatak na si Trisha palabas ng motel.Sugatan si Makoy pero sinigurado nitong maayos siya at parang hindi man lang iniinda nito ang sakit.Lingid sa dalaga ay handa si Makoy ng sundan siya. Lingid sa dalaga, bago pa natonton ni Makoy ang silid na kinaroroonan niya ay tatlong bodyguard ng amo ni Trisha ang kinalaban muna niya kaya kung tutuu
Pinunas ni Trisha ang luha sa mga mata, sa pagbabalik niya sa kasalukuyan ay nakita niyang luhaan ang mga mata niya sa harap ng salamin."Hindi ka dapat lumuha Trisha, kahit saan panig ng mundo walang puwang ang mga tulad mo sa ligaya.Walang halaga ang mga taong dukhang tulad mo sa mga taong sinasamba dahil sa kanilang salapi" kausap ni Trisha sa sarili sa salamin."Tumindig ka at harapin mo ang iyong pagkakamali. at ang nakaumang na kapalalang darating. Naging matapang ka na sa loob ng halos magiisang toan sapat ng lumaban ka ng patas" utos niya sa sarili saka inayos at hinilamusan ang mukha. Inayos ang pagkakapuyod ng buhok at matapang na lumabas ng Banyo.Kahit papaano ay nakagaan sa dibdib ng dalaga ang sinabi ng binata ng amo, at least hindi siya makukulong dito sa banyagang bansa.Yun nga ang tinakasan niya sa Maynila eh tapos mararanasan niya pala dito. Dati matapang siya pero ewan niya magmula ng makilala niya ang binata, lumambot at naging iyakin na siya.Sobra siguro talagan
Sinimulan ng dalagang maghanap ng isang silid na maaring upahan. Pinili niya ang medyo luma at sa lugar na mumurahin. Hindi kase sapat ang pera niya upang magtagal ng maraming araw kaya dapat niyang matipid hanggat maari.Eto ang malupit na katotohanan sa Pilipinas, kahit maliit at parang kulungan ng ibon atvkahit sira sira ang pasilidad ay makapal pa rin ang mukha ng mga may aring paupahan ng wala man lang maintenance. Mura nga ang upa pero pagtitiyagaan mo naman ang bulok na mga kabinet at nang gigitatang Banyo. Pati mga switch ng ilaw baklas na ang iba at ang amoy sa loob nakakasuka at dahil mura hindi man lang pinag aksayahang pinturahan at linisin ng may ari.Naisip ng dalaga na wala namang problema kahit saan siya tumira ang agenda niya ngayon ay may mapagkakitaan para makaraos sa mga darating na araw.Ang buong akala ng dalaga ay magiging ganun kadali. Ang akala ng dalaga ganun pa rin siya.Na siya pa rin ang dating Trisha matapang matatag at palaban pero hindi na pala.Dahil
Parang binagsakan ng Langit at lupa si Trisha sa natuklasan isang umaga.Makailang ulit niyang tinitinitigan ang ibedensya niya pero paulti ulit din naman na ganun ang resulta.Naglamig ang buo niyang katawan at takot ang unang bumalot sa kanya.Paano na..? Anong gagawing niya?paank niya ito haharapin magisa?" yun ang bulong ni Trisha."Buntis Ako Diyos ko po..!",bulalas niya sabay napahagolgol sa dagok na nan ng kapalaran niya. Siguro kung sa normal na sitwasyun baka nagtatatalon na siya sa tuwa at umorder na agad siya ng sisig at nagcelebrate na. Pero noon pa man walang ordinanryo o normal na buhay para kay Trisha. Lahat ng sitwasyun niya kung hindi abnormal ay komplekado tulad na naman ngayon.Sandaling nanatiling tulala lamang si Trisha, sandaling nakatitig lamang sa dalawang red stripes na nasa isang maliit na kulay puting kit.Doon siya nakatingin pero tagusan lang ang tingin niya. Napatingala si Trisha dahil nagkakasala siya sa bata sa isipan niya dahil sa mga what if niya.Inaam
"Langya naman, napakalupet naman ng kamandag ng hinayupak na iyon.Dalawang putok lang sa magdamag ay nakadale ang kumag"sa isip ispi isip ni Trisha.Biglang gumana sng imagination ng dalaga at sa kanyang isipan ay nakita niya ang magandang ngiti ni Jeon kapag ibinalita niyang buntis siya. Yun nga lang segundo lang iyon dahil binura din agad ng isipan niya ang kahangalang iyon. Para kay Trisha mahirpa sngaakit sa delusion dahil ilusyun lamang iyon at malabong maging totoo.Sa Kabila ng kaalamang tatlong buwang buntis na siya at may kaakibat pa iyong hindi magandang balita. Ayon sa doktor ay mahina ang kapit ng bata at maging ang katawan niya ay mahina at kulang sa bitamina kaya naman neresetahan siya ng doctor ng mga bitaminan at pangpakapit ng bata.Sa mga unang linggo ay naging abala si Trisha sa paghahanap ng mapagkakakitaan st sinikap ilihim ang kalagayan. Halos pang apat na buwan na niyang nakakauwi ng maisipan niyang magpadala ng sulat kay Makoy.Bukod kase kay Jeon si Makoy lang
Tila narinig ng mga anghel ang dasal ni Trisha ng araw na yun.Iyon na kase sng huling budget niya kung saka sakali na hindi pa rin siyaakakakuha ng trabaho ay mapipilitian na aiyang mamglakad sa kalye at mamalimos may maipang kain lang.Bago lumabas ng kanyang maliit na silid ay kinondisyun na ng dalaga ang sarili kapag sumapit ang hapon na negative pa rin ang lakad niya . Hindi siya uuwi lalong di aiya papayag na wlaabg kinita. Magaala Bagjao na lang siya na namamalimos sa daan o sasampa sa jeep sabay kakanta ng kindiman habang nakaupo sa estribo ng jeep.Naisip ni Trisha na siguro naman may maaawa sa kanya.Siguro nman kahit isang daan o huling hirit eh singkuwenta pesos ay makakabuo siya.Makakabili na siya nun ng kalahating kilong bigas at isang latang sardinas o kaya pwede naman siyang mag noodles na lang at ang sukli ay ipapamasahe niyasa jeep at maghanap ulit ng trabaho.Puwede naman niyang gawin iyon every other day makadiskarte lang ng pamasahe.Wala naman kase siyang mauutanga
Mabuti na lamang at maayos na kausap ang amo niya at pinasahod naman siya ng linggohan.Tuwing sabado ng gabi sa kanya ibinibigay ang sahod at kung minsan ay meron pang isang box ng pizza o kahit anong take out na pagkain galing sa isang kapatid ng amo na medyo sa tingin niya ay kursunada siya. Tibo ito pero mahaba ang buhok. Mabait naman at tahimik lang. Sa dalawang kapatid ng amo ay ito ang palabati at may pinakamagandang trabaho.Nakaraos na ang isang buwan si Trisha na kahit papaaano bagamat hirap ang katawan ay pin ipilit makapag hanap buhay. Sa ikaapat na buwan ng kanyang pagbubuntis ay nabawasan ang papgsusuka at pagkahilo niya pero ang pangangasim at ang madalas na pagkagutom naman ang pumalit. Dahil sa sintomas na iyon, kadalasan ay walang ganang kumain si Trisha hanggat hindi niya nakukuha ang lasa ng hinahanap niyang pagkain na hindi naman niya matukoy kung ano. Nang minsang pinagligpit siya ng among babae sa mga gamit ng mga ito sa aparador. May mga lumang gamit doon ng
Hinintay muna ni Mrs. Belle na umalis ang doctor at ang kasama nitong babaeng doctor bago niya nilapitan ang kanyang amo.Kinailangan na lang turukan ng pangpa kalma si Jeon dahil sobra talaga ang pagwawala nito at para maiwasan na rin na masaktan nito ang sarili.Pang anim na araw ng tinuturukan palagi si Jeon ng pangpakalma at kung minsan pangpatulog na akala mo hayop na mabangis at nakakapinsala .Awang aw na si Mrs Belle sa amo.Wala naman siyang magawa.Nilapitan ni Mrs Belle si Jeon.Magmula ng umalis si Trisha ay siya na muna ang nag aasikaso dito. Hindi kase ito pumapayag na hawakan ng ibang tao. Kahapon ay may dumating na namang bago raw na personal maid ng amo.Medyo may edad na ito at sigurado daw na may pamilya. Ang kaso ayun nasa kusina na lang ngayong dahil natrauma matapos halos sakalin ni Jeon sa unang araw pa lang nito."Sir, i need to change your clothes, you're all wet"bungad ni Mrs.Belle. Pero tulad ng mga nakaraang araw wala pa rin itong kibo at nakayuko lang. Hindi