Patalikod na ang dalawa ng tumayo ang lalaki at hilahin sa buhok si Trisha.Napamura si Trisha at muling napatili saka nagpapapalag sa takot. Mabilis naman hinatak ni Makoy ang dalaga saka malakas na hinambalos ng tubo sa mukha ang lalaki. At inundayan pa ng isa pang palo pero nabuwal na ito at nangisay ngisay sa sahig. Nais pa sanang segundahan ni Makoy at tingnan kung napuruhan niya ang lalaki pero hinatak na siya ng dalaga palabas."Halika na Makoy, Please tumakbo na tayo baka may mga pulis o kaya mga kasama yan na nasa paligid eh"sabi ni Trisha na hatak sa manggas ang kaibigan habang umiiiyak sa takot. Agad naman binitiwan ni Makoy ang tubo at hinatak na si Trisha palabas ng motel.Sugatan si Makoy pero sinigurado nitong maayos siya at parang hindi man lang iniinda nito ang sakit.Lingid sa dalaga ay handa si Makoy ng sundan siya. Lingid sa dalaga, bago pa natonton ni Makoy ang silid na kinaroroonan niya ay tatlong bodyguard ng amo ni Trisha ang kinalaban muna niya kaya kung tutuu
Pinunas ni Trisha ang luha sa mga mata, sa pagbabalik niya sa kasalukuyan ay nakita niyang luhaan ang mga mata niya sa harap ng salamin."Hindi ka dapat lumuha Trisha, kahit saan panig ng mundo walang puwang ang mga tulad mo sa ligaya.Walang halaga ang mga taong dukhang tulad mo sa mga taong sinasamba dahil sa kanilang salapi" kausap ni Trisha sa sarili sa salamin."Tumindig ka at harapin mo ang iyong pagkakamali. at ang nakaumang na kapalalang darating. Naging matapang ka na sa loob ng halos magiisang toan sapat ng lumaban ka ng patas" utos niya sa sarili saka inayos at hinilamusan ang mukha. Inayos ang pagkakapuyod ng buhok at matapang na lumabas ng Banyo.Kahit papaano ay nakagaan sa dibdib ng dalaga ang sinabi ng binata ng amo, at least hindi siya makukulong dito sa banyagang bansa.Yun nga ang tinakasan niya sa Maynila eh tapos mararanasan niya pala dito. Dati matapang siya pero ewan niya magmula ng makilala niya ang binata, lumambot at naging iyakin na siya.Sobra siguro talagan
Sinimulan ng dalagang maghanap ng isang silid na maaring upahan. Pinili niya ang medyo luma at sa lugar na mumurahin. Hindi kase sapat ang pera niya upang magtagal ng maraming araw kaya dapat niyang matipid hanggat maari.Eto ang malupit na katotohanan sa Pilipinas, kahit maliit at parang kulungan ng ibon atvkahit sira sira ang pasilidad ay makapal pa rin ang mukha ng mga may aring paupahan ng wala man lang maintenance. Mura nga ang upa pero pagtitiyagaan mo naman ang bulok na mga kabinet at nang gigitatang Banyo. Pati mga switch ng ilaw baklas na ang iba at ang amoy sa loob nakakasuka at dahil mura hindi man lang pinag aksayahang pinturahan at linisin ng may ari.Naisip ng dalaga na wala namang problema kahit saan siya tumira ang agenda niya ngayon ay may mapagkakitaan para makaraos sa mga darating na araw.Ang buong akala ng dalaga ay magiging ganun kadali. Ang akala ng dalaga ganun pa rin siya.Na siya pa rin ang dating Trisha matapang matatag at palaban pero hindi na pala.Dahil
Parang binagsakan ng Langit at lupa si Trisha sa natuklasan isang umaga.Makailang ulit niyang tinitinitigan ang ibedensya niya pero paulti ulit din naman na ganun ang resulta.Naglamig ang buo niyang katawan at takot ang unang bumalot sa kanya.Paano na..? Anong gagawing niya?paank niya ito haharapin magisa?" yun ang bulong ni Trisha."Buntis Ako Diyos ko po..!",bulalas niya sabay napahagolgol sa dagok na nan ng kapalaran niya. Siguro kung sa normal na sitwasyun baka nagtatatalon na siya sa tuwa at umorder na agad siya ng sisig at nagcelebrate na. Pero noon pa man walang ordinanryo o normal na buhay para kay Trisha. Lahat ng sitwasyun niya kung hindi abnormal ay komplekado tulad na naman ngayon.Sandaling nanatiling tulala lamang si Trisha, sandaling nakatitig lamang sa dalawang red stripes na nasa isang maliit na kulay puting kit.Doon siya nakatingin pero tagusan lang ang tingin niya. Napatingala si Trisha dahil nagkakasala siya sa bata sa isipan niya dahil sa mga what if niya.Inaam
"Langya naman, napakalupet naman ng kamandag ng hinayupak na iyon.Dalawang putok lang sa magdamag ay nakadale ang kumag"sa isip ispi isip ni Trisha.Biglang gumana sng imagination ng dalaga at sa kanyang isipan ay nakita niya ang magandang ngiti ni Jeon kapag ibinalita niyang buntis siya. Yun nga lang segundo lang iyon dahil binura din agad ng isipan niya ang kahangalang iyon. Para kay Trisha mahirpa sngaakit sa delusion dahil ilusyun lamang iyon at malabong maging totoo.Sa Kabila ng kaalamang tatlong buwang buntis na siya at may kaakibat pa iyong hindi magandang balita. Ayon sa doktor ay mahina ang kapit ng bata at maging ang katawan niya ay mahina at kulang sa bitamina kaya naman neresetahan siya ng doctor ng mga bitaminan at pangpakapit ng bata.Sa mga unang linggo ay naging abala si Trisha sa paghahanap ng mapagkakakitaan st sinikap ilihim ang kalagayan. Halos pang apat na buwan na niyang nakakauwi ng maisipan niyang magpadala ng sulat kay Makoy.Bukod kase kay Jeon si Makoy lang
Tila narinig ng mga anghel ang dasal ni Trisha ng araw na yun.Iyon na kase sng huling budget niya kung saka sakali na hindi pa rin siyaakakakuha ng trabaho ay mapipilitian na aiyang mamglakad sa kalye at mamalimos may maipang kain lang.Bago lumabas ng kanyang maliit na silid ay kinondisyun na ng dalaga ang sarili kapag sumapit ang hapon na negative pa rin ang lakad niya . Hindi siya uuwi lalong di aiya papayag na wlaabg kinita. Magaala Bagjao na lang siya na namamalimos sa daan o sasampa sa jeep sabay kakanta ng kindiman habang nakaupo sa estribo ng jeep.Naisip ni Trisha na siguro naman may maaawa sa kanya.Siguro nman kahit isang daan o huling hirit eh singkuwenta pesos ay makakabuo siya.Makakabili na siya nun ng kalahating kilong bigas at isang latang sardinas o kaya pwede naman siyang mag noodles na lang at ang sukli ay ipapamasahe niyasa jeep at maghanap ulit ng trabaho.Puwede naman niyang gawin iyon every other day makadiskarte lang ng pamasahe.Wala naman kase siyang mauutanga
Mabuti na lamang at maayos na kausap ang amo niya at pinasahod naman siya ng linggohan.Tuwing sabado ng gabi sa kanya ibinibigay ang sahod at kung minsan ay meron pang isang box ng pizza o kahit anong take out na pagkain galing sa isang kapatid ng amo na medyo sa tingin niya ay kursunada siya. Tibo ito pero mahaba ang buhok. Mabait naman at tahimik lang. Sa dalawang kapatid ng amo ay ito ang palabati at may pinakamagandang trabaho.Nakaraos na ang isang buwan si Trisha na kahit papaaano bagamat hirap ang katawan ay pin ipilit makapag hanap buhay. Sa ikaapat na buwan ng kanyang pagbubuntis ay nabawasan ang papgsusuka at pagkahilo niya pero ang pangangasim at ang madalas na pagkagutom naman ang pumalit. Dahil sa sintomas na iyon, kadalasan ay walang ganang kumain si Trisha hanggat hindi niya nakukuha ang lasa ng hinahanap niyang pagkain na hindi naman niya matukoy kung ano. Nang minsang pinagligpit siya ng among babae sa mga gamit ng mga ito sa aparador. May mga lumang gamit doon ng
Hinintay muna ni Mrs. Belle na umalis ang doctor at ang kasama nitong babaeng doctor bago niya nilapitan ang kanyang amo.Kinailangan na lang turukan ng pangpa kalma si Jeon dahil sobra talaga ang pagwawala nito at para maiwasan na rin na masaktan nito ang sarili.Pang anim na araw ng tinuturukan palagi si Jeon ng pangpakalma at kung minsan pangpatulog na akala mo hayop na mabangis at nakakapinsala .Awang aw na si Mrs Belle sa amo.Wala naman siyang magawa.Nilapitan ni Mrs Belle si Jeon.Magmula ng umalis si Trisha ay siya na muna ang nag aasikaso dito. Hindi kase ito pumapayag na hawakan ng ibang tao. Kahapon ay may dumating na namang bago raw na personal maid ng amo.Medyo may edad na ito at sigurado daw na may pamilya. Ang kaso ayun nasa kusina na lang ngayong dahil natrauma matapos halos sakalin ni Jeon sa unang araw pa lang nito."Sir, i need to change your clothes, you're all wet"bungad ni Mrs.Belle. Pero tulad ng mga nakaraang araw wala pa rin itong kibo at nakayuko lang. Hindi
Mahimbing na natutulog ang kanyang anak. Nasa isang mas maliit na silid siot na pinahanda talaga ni Jeon sa kanyan suites. matapos kumutan ang cute na vute na anak ay lumabas ng pinto si Jeon at tumawid sa katapat lamang na pinto, ang masters bed room. Naroon naman ang kanyang pinakamamahal na mahimbing na natutulog.Iniwan niya ito kanina sa police Station kausap ang kaibigan nito. Nang makita inyang niyakap ni Trisah ang laalki sa totoo lang ay nakaramdam ng takot at selos si Jeon kaya imbes na dumeretos sa siid niy ay sa bar ito nangpunta at doon nagpalipas ng oras kapiling ang ilang shot ng alak .Hindi naman siya lasing pero sapat lang para antukin. nakaikatlong shot na siya ng tumawag sakanya si Mr. Lee at nangreport sa kanya para doon sa pangalan na sinabi ng nga toang nangtangka sa buhay ng anak niya.At nalaman ni jeon na ang personal maid ng kanyang doktora ang kontact ng mga ito. malabong maging maid ang finacer ng mga ito kaya kinabahan si Jeon kaya inutos niya kay mr.
Doon naman naghihisterikal na lumabas si Trisha na nagpanic ng magising na wala sa tabi ang anak at wala rin sa buong kabahayan. Nakarinig ni Trisha ang rambulan sa labas kaya agad itong nagbukas ng pinto at nakita niya ang eksena kung paano binawi ni Jeon ang anak sa masasamng loob na pumasok at tumangay sa anak niya ng wala siyang kamalay malay. Ngayon ay hawak at yakap nito ang kanilang anak."Junjun....! OH diyos ko po salamat sa Dios.. Salamat sa dios" sabi ni Trisha na mabilis na dinaluhan ang anak na noon ay umiiyaa na. Niyakap niya ito ng mahigpit at inalo. Samantalang niyakap naman sila ng mahigpit ni Jeon."Dont cry Love, its okay na. He is safe already. Thank to your friend is here. He saw them and hel pe with those bad guys" sabi pa ni Jeon kahit ang totoo ay siya man ay alam ang panganib na paparating. At muli buong higpit na niyakap ang kanyang magina at pinanghahalikan ang anak na muntikan na mapahamak sa harap niya.Lumapit naman si Makoy at chenek ang bata."Okay
"Sir Jeon, some of my men caught these strange men lurking around Miss Trisha's house this morning while you were inside"sabi ng investigator."What where? who could they be? what is it they want woth her?" sabi n iJeon na pinakatitigan ang mga nakuha sa camera. May naiisip siya pero inalis don naman ni Jeon sa isipan ang posibilidad na iyon. That man is Trisha's best friend. Of all people its imposible, that man wont hurt her. But who are these people. What is it that want from her.Could it be my child?" taning ni Jron na biglang kinabahan."No they can't hurt her, they will not hurt my Family" sabi ni Jeon. Pagsasabi niyon ay nagutos si Jeon sa kanyang mga contact na bantayan ang bahay ni Trisha at hulihin ang mga taong nakita niya sa monitor. Agad namang kumilos ang mga hired bogygard at pasimple ngang pinalibutan ang bahay ni Trisha.Nakita naman na Makoy na kasalukuyang humihigop ng cup noodles ang kilos ng ilang kalalakihan na tila nagsipag puwesto sa mga area na hindi pansinin
Nagpaalam nga muna si Jeon kay Trisha at sinabing babalik din daw ito kinabukas. Ayon pa kay Jeon ay naka stay in daw ito sa isang hotel sa malapit sa Pasay at nangako pa ang binata na hindi uuwi ng hindi sila ayos ni Trisha.Totoo slang sinabing iyon ni Jeon, Hindi na lamang binanggit ni Jeon na wala siyang balak umuwi ng hindi kasama ang kanyang mag ina at may back up plan na siya kung saka sakaling hindi niya mapaamo ulit ang dalaga.Pero may sagabal sa plano ni Jeon, ang hindi niya inaasahang pagsulpot ng kababata nito. Maari niyang kidnapin si Trisha kung galit lamang ito sa kanya at nagpapakipot lang. Titiyagain niya itong suyuin at muling liligawan dahil deserve ni Trisha iyon at totoo namang may pagkukulang siya sa dalaga.Pero kung ang puso ni Trisha ay may gusto ng iba yun ang malaki niyang problema paano niya yun matatanggap? paano niya yun kakayanin. Anong gagawin niya? yun ang nasa isipan ni Jeon habang pasakay ng kanyang kotse na nakaparada sa labasan. "Sir you'r
"Makoy bitawan mo na si Jeon, wala siyang alam sa lahat ng nangyari. Kaya huwag kang magalit" sabi ni Trisha."Paano mo nga pala nalamang nandito ako at paani mo nalamang ang pangalan ng anak ko?" usisa ni Trisha."Nakasubaybay ako sa inyo Trisha may limang buwan na. Ako ang may pakana ng pagkapanalo mo ng mga appliances ako ang nangpadala ng tatlong babae" pag amin ni Makoy."Ano? pakana mo yun?sabi na nga ba eh. Para kasing panaginip parang hindi totoo eh"sabi ni Trisha."Sorry Trisha, nasa Taiwan at Vietnam ako sa loob ng dalawang taon kaya hindi ko nakuha ang mga aulat mo.Nang mamatay ang amo ko at ako ang pinalit na maging pinuno ay saka lang ako nakauwi ng Pilipinanas" paliwanag ni Makoy."Bumalik ako sa dating lugar natin para bawiin ang lupa namin na pundar ng magulang ko at doon ko nakuha ang sulat mo na inabot ng tindahan sa kanto.Nahihiya ako noon at nagi guilty dahil sa nagawa ko Trisha. Wala kang naikuwento sa sulat mo na maraming nangyari kaya akala ko ay okay ka na" sa
"Trisha...Why are you defending him who is he?" sabi ni Jeon. Hindi na nagawang makasagot ni Trisha dahil bumalikwas na si Makoy sa pagkakalugmok saka niyakap si Trisha " Trisha.... kamusta ka? okay ka lang ba? sino ang lalaking yan? sinaktan ka ba niya?tinatakot ka ba?" sunod sunod na tanong ni Jeon. "M-Makoy.... kelab ka pa dumating, paanong.. !?" halos mautal pa si Trisha sa pagsulpot ni Makoy. Matagal na niyang hinihintay na magpakita ang kaibigan. Nakailang sulat na siya dito at ilang mga gabi na niyang iniiyakan ang hindi man lang pagkakaroon ng balita dito mula ng dumating siya. Hindi nito sinasagot ang mga sulat niya kaya ang buong akala niya ay kinalimutan na siya nito. Dahil sa mga naalalang pinangdaanan nila ni Makoy maging ang mga pinangdaanan niya mula ng umuwi ng Pilipinans at hindi niya ito mahanap. Napaluha si Trisha sa galak pagkakita kay Makoy kaya niyakap niya rin ng mahigpit ang kaibigan. "M-Makoy..... M-Makoy..." hagulhol ni Trisha pero naturuwa siyang ma
Jeon was shaking. Literally, it was his first time confessing to a woman. He can't bear to lose her this time, Tulad ng plano niya if Trisha says No to him. His men were on stand-by, he will bring her by force no matter what it takes."Mahal na mahal kita Trisha patawarin mo na ako please, hindi ko na uulitin na saktan ka"bpa slang na sabi ni Jeon. Pinilit niyang alalahanin ang natutunang Filipino language.“Sorry, Honey... that's the only Tagalog I learned after learning it by myself for almost two years"Hindi kumibo si Trisha pero tumitig sa binata. Sa kanyang mga mata isinatinig ng dalaga ang lahat ng sumbat at hinanakit niya sa binata.Pero sa kanyang mga titig din ipinarating ng dalaga na pinatawad na niya ito noon pa at sa kanyang mga luha ipinahiwatig ni Trisha kung gaano niya na miss si Jeon at kung gaano niya pa rin ito kamahal hangang ngayon.Pero iba ang naging kahulugan niyong kau Jeon.Kaya lumapit lalo ang binata saka lumuglhod sa harap ni Trisha."I know I hurt you hone
Nabubuang ng sabi ni Trisha paano siya nagkaroon ng kasalanan na naman dito eh dalawang taon na siyang nakakauwi?Jeon tried to talk to her slowly and as much as possible he speak in simple language, he does not have his audio translator." I will tell you your sin one by one but you should answer each okay”Jeon started to Tease her.“First sin, why didn't you tell me the truth in person" Jeon ask"Because I’m shy, I know I was wrong."sagot ni Trisha."Second sin, why did you leave without saying goodbye" "Oh sir you forgot, you said in the audio recorder that you want me out asap” nenenerbios na si Trisha dahil malapit na malapit ang mukha nito sa mukha niya."Third sin, why didn't you tell me you love me earlier" "Because you don't love me back sir, I'm just your parausan, umm, toy sir toy”"Fourth sin, why didn't you tell me I got you pregnant?""Sir pregnant, ahh, buntis tama buntis yun, ah, yes sir because sir when I coming home I don't know I’m buntis just four months only is
Samantala....Jeon is right there, standing in the corner of an Orocan plastic cabinet, kaya hindi siya nakita ng babae.Saglit siyang pumasok ng banyo at suminga.Bumara kase ang ilong niya dahil sa pagiyak matapas mayakap ang anak.Pagkatpos ay naghanap siya ng gamot dahil nasalat niyang ay sinat ang bata.Natagalan siyang magkalkal sa ibabaw ng kabinet dahil wala aoyang makitang gamot.Ang kanyang body gusrd naman ay pumasok at inabutan ng bisquit ang batang binili sa tindahan.Kitang kita Jeon si Trisha bsgamat nakatalikod ito sa kanya.He was full of astonishment seeing her. She change a bit, she gain a little weight but is still beautiful even wearing a simple shirt and pants.Katulad pa rin ito ng Trisha na nakilala niya at minahal. Isang simpleng babae isang babaeng bagamat simple ay hinding hindi mo makakalimutan.His girl is really tough and brave, no wonder she survives raising his son alone despite all her struggles and self-pain. Kaya naman lalo lamang itong minahal ng bina