Please...read and give love to my other Novels. The Forsaken Billionaire, When Love and Hates Collides, Sweet Summer with Mr. Millionaire , and The Unwanted Marriage
"TRISH!!! WILL YOU LOOK AT ME D*MN IT! SH*T I CAN'T DO THIS! JUST FOR ONCE TRISH. KAHIT NGAYON LANG, CAN YOU BE TRUE TO YOURSELF AND PLEASE STOP LYING"halos manginig ang binata sa pagpipigil sa galit."WHAT AM I SUPPOSED TO DO NOW HUH? WHAT AM I TO YOU, TRISH? TELL ME... TELL KASE NABUBUANG NA AKO!" sigaw na nito."WILL YOU ANSWER ME D*MN IT ..F*CK THIS IS DRIVING ME CRAZY!"Jeon shouted with so much anger. He's been good at controlling his temper, especially to women. Pero ngayon sinagad ng babaeng ito ang control niya at humantong sa halos hindi niya kaya ang galit niya. This extraordinary woman who he can never resist and the same damn woman who he can't live without. Katotohanang mas lalo niyang ikinagagalit.BUT NOW SHE IS LYING TO HIM. SHE HAS BEEN LYING TO HIM ALL THIS TIME. at yun ang ikinanginginig ng buo niyang katawan sa galit. Ang pinaka ayaw niya sa lahat ay ang sinungaling at alam iyon ng babae pero heto ito sa harap niya at punong puno ng kasinungalingan.He knows what
SINGAPORE INTERNATIONAL AIRPORT Malalim na hininga ang pinakawalan ni Trisha paglabas niya ng gate ng airport. Ang ganda ng lugar malayong malayo sa pinanggaling airport. Mga apat na oras lang ang nakakaraan.“Eto na! Kaya ko ito! huling baraha ko na ito kya dapapt wala ng sukuan self ha” Pangungumbinsi ni Trisha sa sarili. Napadpad ang dalaga sa Singgapore dahil sa isang twisted faith. Oo! Pwedeng twisted at pwede ring milagro. Matagal ng pabalik balik si Trisha sa agency at nag aaply ng kahit anong trabaho sa abroad. Isang umaga sa ikawalong subok niya sa interview ay hindi na naman siya napili. “TAMA! ANAK NG BUTIKI,HINDI NA NAMAN SIYA NAPILI” Bukod kase sa wala siyang alam o background sa trabahong inaalok. Wala rin siyang tinapos. Eto ang pinaka unang requirement na dapat ay meron ka. “ANAK NAMAN NG TOKWA TONG MGA TO ANG AARTE, ALILA KA LANG NAMAN BAKIT KAILANGAN COLLEGEL LEVEL KA PA. EH,KAYA KA NGA MAGPAPAALILA NA LANG DAHIL WALA KANG PINAGARALAN HAAYST” maktol ni Trisha.
"Miss Trisha, this is Martha," She will be in charge of you from now now. You can be at ease with her. ibinilin siya sa babae may Filipino blood daw ito kaya kahit papaano ay nakakaintindi ng tagalog kahit konti hindi ngalang kayang magsalita.Kahit paaano parang nakahinga si Trisha kahit pa nga dugong Filipino lang ay parang nabunutan na siya ng tinik sa lalamunan."She will help and train you today before I present you to your Boss tomorrow afternoon. You should listen to him and take some notes about important matters" dagdag pa nito."Yes Sir" sagot ni Trisha matapos pakinggan ang mahabang paliwanag nito. Pinilit niyang unawain ang lahat ng sinabi nito. Mabuti na lamang at kahit papapaano ay mabagl ito mamgsalita dahil maiksi ata amng dila. Pilipit na pilipit pa mamg english at parang bang pinangiisipan muna ang sasabihin kaya kahit papaano ay naintindihan ni Trisha.Pero noong lumagpas na ng dalawang sentenses ay pakiramdam ni Trisha ay mahihimatay siya.Eto ang litral na noose ble
Tumayo si Jeon at balak sana silipin ang babae pero nakita niyang may gumalaw ng figura sa kanyang monitor. Napapalibutan ng cctv camera ang buong library. Pumasok si Trisha na walang kaalam alam na may camerang nakatutok sa kanya sa lahat ng angulo. Umupo agad ang dalaga sa single sofa na naroon. Ito lang ang upuan na nakita niya doon karamihan na ay bookshelves at isang malapad na salamin na nasa harap niya.May isang maliit na table sa harap ng sofa. may mga candies, chocolates at fruits doon. May mga alahas pa nga at ilang pares ng hikaw na nakakkalat."Sheemay ang burara pala ng magiging amo ko" sa isip isip ni Trisha. Dinampot ni Trisha ang ilang hikaw na nagkalat sa paligid ng isang parang maliit na Jewerly box. Pati na rin ang ibang alahas na naroroon saka ito iginilid. Dumampot ng isang pirasong chocolate si Trisha at isinilid sa bulsa. Natuon ang pansin ni Trisha sa isang speaker at isang Audio player na nakapatong sa isang corner table malapit sa sofa habang busy ang isip
Hindi rin madali ang magsalita ng english na hindi naman niya nakasanayan. Sana naman maisip ng mamang nasa speaker na Pilipino siya at hindi Amerikano. Sana lang binigyan siya kahit sandaling iproseso ang tanong at makapagisip ng isasagot."SA MISS UNIVERSE NGA MAY GANUN EH MAY INTERPRETER PA. EH GAGA MGA BEAUTY QUEEN YUN, EH IKAW CHIMINI..A.A KA LANG ANG DAMI MONG SAY DYAN”"Eh bakit porket katulong o alila wala ng karapatang unawain ang kabobohan.Anong magagawa nila na hidi marunong amg english yung tao so dapat ng husgahan ganun? Eh kaa nga nauwi sa pagpapaalila dahil hindi pinalad makapag aral hindi ba"Usig ni Trisha sa sarili. Muli na lang itong umupo sa single sofa at tahimik na nagantay ng sasabihin ng lalaki sa speaker. Ilang minuto pa lang naman pero para kay Trisha ay para na itong walang hanggan. Ang katahimikan ang nagsilbing sagot sa kanya at malinaw iyon. Bobo nga siya sa pag intindi ng ilang english pero madali siyang makaramdam. Yumuko si Trisha dahil hindi na niya m
“Oh, dear you can’t go home yet, I understand your feeling, homesickness strikes during the first week. But don't worry things are going to be fine. Think of your loved ones. You just need to be patient with him and bear his attitude you’ll be fine. He is not that easy to deal with but you will be used to it someday if you just be patient” mahabang paliwanag ng babae. "Ayun ang putchang gala wala na siya naintindihan mahaba na eh saka bumilis na magsalitas si manang . No choice na si Trisha tumango tango at umiling iling na lang siya bahala na kung alin doon ang tamang sagot doon. “Go in and rest. You must feed him by 7:00 pm. You better wear yung uniform he is very sensitive to bright colors and strong scents so make sure you wear no cologne powder or any fruit-flavored shampoo” Paalala nito. Ung lang at iniwan na siya ng dalawang matanda. Nagisip ng malalim si Trisha.“You have to feed him by 7:00 tonight” parang biglang may naalala ang dalaga." Ting!" bumatingting sa utak ni T
Parang binagyo ang kusina, hindi niya kase niya alam ang mga rekadong dadamputin iba ang hitsura ng mga ito sa nakasanayan niya. Ikalawa hindi din niya alam kung saan kukunin ang mga gagamitin.Tumunog kase ang alarm at natataranta si Mrs. Bell kaya iniwan siya nito sandali sa kusina.Kakamot kamot sa ulo Si Trisha. Sana lang tama ang mga nailagay niya. Yung mantika ay amoy mantika naman pati yung pepper at iba pa. Sana lang talaga tama. Sana rin ay magustuhan ng amo niya baka sakaling hindi na siya palayasin nito o wag ng ipa pulis pa sana talaga makausap niya din yung anak na lalaki ung kausap niya sa speaker malamang ito kase ang galit sa kanya.Ang bilin sa kanya ng noon ni Martha. Pagkatapos daw I serve ang dinner ay dapat siyang dumistansiya sa amo niya ng 1 meters away. Pero hindi din daw dapat masyadong malayo. Bawal huminga bawal magsalita at bawal din ang manuod habang kumakain ito. Napakaraming bawal yun ang unang naisip niya.Dahil bawal magsalita at hindi siya maaaring mag
“YOU ARE A PIECE OF SH*T, YOU’RE WASTING MY MONEY, YOU IDIOT WILL YOU GET LOST, GET YOUR FACE OUT OF THIS ROOM”"Your a piece of sh*t! You're wasting my money, are you a moron and stupid? Will you throw this out, idiot? Take this away now.. Now. And Get out too...Get out...! Get out..!!! Sigaw nito sa kanya at pinagbabalibag sa sahig ang pagkain.Halos mangiyak ngiyak si Trisha sa nakita sa gilid ng mga mata. Kahit nakayuko siya ay kita niya ang mga tumilapion na siomai at bola bola. Nanghihinayang siya sa pagkain. Napakadaming siomai nun saka bola bola.“SINAYANG LANG NITONG BRAT NATO” Sabi ng dalaga. Lumaki si Trisha na isang kahig isang tuka, kaya alam na alam niya ang value ng pagkain. Sa daming panahong kumakalam ang sikmura niya habang natutulog sa gilig o sa ilalim ng tulay ay sapat na para manginig ang laman niya lalo na sa taong walang galang sa pagkain.Hindi niya ito kayang palagpasin. Naisip ni Trisha."SIGE IPAPULIS NA NIYA AKO OKAY LANG AKALA NITO HINDI AKO SANAY DUN. B