Hanging

Continuation..

Gab's POV:

"Madalaw nga si Ton, duda akong okay na yun. Tsaka medyo namimiss ko na din naman sya." wika ko sa aking sarili. Kaya napag pasyahan kong pumunta nalang sa kanila, nag pahatid nalang ako sa kapatid ko. "Chat nalang kita pag mag papasundo na ako." wika ko sa kapatid ko. Bumaba na nga ako sa sasakyan at nag simulang mag lakad papunta kina Ton, "Oh, kaninong sasakyan to? May bisita sina tita?" wika ko sa aking sarili. Pumasok ako sa gate nina Ton, parang wala namang tao. Kaya tinangka kong umikot papunta sa tikuran ng bahay nila kung saan laging nag papahinga ang mag anak, maginhawa kasi sa bakuran nila sa ilalim ng puno ng mangga. "Oh mom! This taste good! Ton! Let's eat." wika ng isang boses na tila ba parang pamilyar. Di ko na tinuloy ang pag lalakad, sumilip nalang ako kung saan nang gagaling ang boses. Dun ko nakita ang buong pamilya nina Ton, kasama ang isang babae. "Si Jess? Anong ginagawa nya dito?" tanong ko sa aking sarili. Kitang kita kong nag kakatuwaan ang lahat habang kumakain, at si Ton. Yung kaibigan ko, yung lalaking natutunan kong mahalin sa tagal ng panahon. Yung lalaking nag papatibok at gusto ko noon pa, naka ngiti at tila masayang naka titig sa ibang babae. "Dapat ako yun eh, dapat ako yung dahilan ng ngiti na yun eh. Bakit ang sakit? Bakit ang sakit na ngumiti at masaya ka sa iba? Bakit ang sakit na makita kang masaya? Bakit ganito? Bakit ganito nararamdaman ko? Siguro nga na hanggang mag kaibigan lang talaga tayo." wika ko saking sarili, habang hindi ko napapansin ang pag tulo ng luha ko. Umalis nalang ako, sumakay ng tricycle na nag punta sa mall. Dun nalang din ako nag pasundo sa kapatid ko.

Ton's POV:

Habang kumakain kami ay di ko mapuknat ang mata ko kay Jess, ewan ko ba. Parang ang saya ko, parang biglang gumuguhit ang ngiti ko pag ngumingiti din sya sakin. "Hay nako!! Tinatamaan na ata ako?!" sigaw ng isipan ko. "Oh kuya, baka matunaw. Di ba tay?" wika ng kapatid ko samin ni tatay ng pabulong. "Oo nga nak, wag mo ng pakawalan yan ha? Boto ako dyan." wika naman ni tatay ng pabulong din. "Ano ba kayo? Mayaman yan. Di ko kaya yan." wika ko sa kanila. "Mom, this was the best food i ever had in years! I want to eat again here some other time. Is that okay mom? Dad?" wika ni Jess. "Ano ba naman tong babaeng to, ang lakas kumain. Saan kaya nya nilagay yung mga kinain nya? Eh parang ang liit naman ng tyan nito." wika ko saking sarili. "Oo naman iha, kahit kelan. Mag sabi ka lang." wika ni nanay, habang tumatango si tatay. "Did you hear that ton! Makikita mo na ako dito paminsan minsan." wika ni Jess sakin. "Ahh okay. Ikaw bahala." tanging sagot ko sa kanya pero ang totoo natutuwa ako.

Jess's POV:

Natapos na nga ang salo salo sa bahay nina Ton, dito ko mas nakilala ang pag katao ni Ton. Nakita ko sa pamilya nya ang wala sa pamilya ko, oras. Noon pa man ay sabik na ako sa oras ng aking mga magulang, halos di na kami nag kakasama ng matagal sa bahay. Negosyo ang unang dahilan kung bakit. Kaya laking tuwa ko at saya ng maramdaman ko ito sa pamilya ni Ton. Si ton, di ko alam kung bakit tila ang saya ko nung mga oras na yun. Lalo na pag nahuhuli ko si Ton na naka ngiti at naka tingin sakin. "Mom, Dad, Tantan and Ton. Thank you for this wonderful time and for feeding me. I'll make it up to you all." wika ko sa kanila. At tuluyan ko ng nilisan ang bahay nina Ton.

Ton's POV:

Habang nag papa alam si Jess ay tila ba parang nalungkot ako, dahil natapos na ang oras na mag kasama kami. "Ton, thank you for all of this. Ngayon lang ako nakapag enjoy ulit ng ganito." wika sakin ni Jess bago sumakay sa kanya kotse. "Kuya, sana mag ka girlfriend din ako ng kagaya at kasing ganda ni ate Jess." wika ng kapatid ko na may halong pang aasar. Makalipas ang ilang sandali ay bumalik ang sasakyan ni Jess. "Oh i forgot something. Here take this Ton, it's for you. Bye." wika ni Jess ng maiabot nito sakin ang isang paper bag, at tsaka sya umalis ulit. "Kuya ano yan?" tanong ng kapatid ko. "Di ko nga din alam ehh. Tara pasok na muna tayo sa loob." sagot ko sa kanya. Pag pasok namin sa loob ng bahay, naka tutok na sa TV si tatay at nanay. "Nay! Tay! Si kuya binigyan ni ate Jess." sigaw ng kapatid ko. "Oh ano ba yan anak? Buksan mo na ng makita natin ang laman." wika ni tatay. Binuksan ko ang paperbag, nakita ko agad ang logo na check kaya sapatos na agad ang nasa isip ko at di nga ako nag kamali, sapatos nga ang laman. Napaka ganda nito mukhang mamahalin. "Kuya! Napaka swerte mo naman. Mahal yan! Ganyan yung soot nung nakikita ko sa tv." wika ng kapatid ko. Nahiya ako at naichat ko si Jess.

"Jess, bakit mo pa ako binilhan ng sapatos? Masyadong mahal to." wika ko sa chat.

"That's for you Ton, don't mind the price. I want you to wear it in the campus okay? I won't take no for an answer." wika naman ni Jess sa Chat.

Kaya wala na akong nagawa kundi tanggapin nalang. Pero di ko isosoot to. Sayang baka maluma. Pag may okasyon nalang.

Lumipas pa ang mga araw, at nalalapit na ang pasukan sa SJU. Masaya at kabado, nananabik at natatakot. Halo halong emosyon ang nasa akin habang papalapit ang bagong yugto ng pagiging estudyante ko.

To be continued..