“Enjoying your stay here huh.” ani ni Zairon na bigla bigla na lang pumasok sa loob ng kwarto ni Amanda habang nagbibihis ito ng kaniyang pambahay. Kakauwi lang kasi ni Amanda galing sa bahay ng kaniyang mga kaibigan matapos gumawa ng kanilang report.“B-Bakit ka nandito?” kinakabahan niyang ani sa lalaki at mabilis na tinakpan ang kaniyang katawan. Tangging bra at panty lang kasi ang kaniyang suot.“Natural na nandito ako kasi pamamahay ko ‘to.” pilyo nitong sagot at naglakad papalapit sa dalaga. Napapalunok naman ng laway si Amanda dahil sa kaba, hindi niya maintindihan kung bakit sa tuwing tinititigan siya ni Zeil ng may pagnanasa ay ganoon na lang ang bilis ng tibok ng kaniyang puso.“Tsk. Natatakot ka pa rin sa ‘kin? Hindi ka pa ba nasasanay na gabi gabi kitang ginagamit?” bulong ni Zairon sa kaniyang tenga nang makalapit ito ngunit agad naman siyang tinulak ni Amanda palayo.“Oh, nakakatuwa naman. Lumalaban na pala ang tuta ko.” sarcastic na ani nito sa babae.“Sabihin mo nga ku
Kinabukasan ay maagang umalis si Amanda upang pumasok sa kanilang paaralan. Ayaw niyang may makakita sa kaniyang lumabas sa bahay ng mga Estrallia. Ayaw niyang may ibang makaalam na doon na siya tumitira dahil sa oras na may nakakita sa kaniyang mga kamag-aral niya ay paniguradong magiging mainit na naman siya sa mata ng mga babaeng nahuhumaling kay Zairon.Habang naglalakad siya patungo sa sakayan ng jeep ay tumatakbo pa rin sa kaniyang isipan ang mga sinabi nito kagabi. Ayaw niya mang paniwalaan ngunit hindi niya maloloko ang kaniyang sarili na baka totoo nga ang mga sinabi nito. Hindi naman kasi siya lumaki sa poder ng tinuturing niyang ama, ang daddy ni Zairon. Bago pa sila tumira doon ay nakatira sila sa isang iskinita, mahirap lang pero masaya hanggang sa dumating ang daddy ni Zairon at nagpakilala itong daddy niya.Kwenento rin ng kaniyang ina na noon pa man ay nagmamahalan na ang dalawa at nagkahiwalay sila. Hindi rin alam ng kaniyang mommy nang mga panahon na iyon na nabuo na
Hindi alam ni Amanda kung mautuwa ba siya o malulungkot sa sa sitwasyon niya. Matapos ang unang gabing may nangyari sa kanilang dalawa ni Zairon sa kaniyang kwarto ay hindi na ito nasundan pa. Malimit rin silang nakakapag-usap ng lalaki, at kung magkakasalubong man ang kanilang landas sa loob at labas ng bahay ay tila bang isang hangin lang na dinaanan ni Zairon si Amanda.Hindi niya maintindihan ang kaniyang sarili kung bakit tila nasasaktan siya sa pagbabalewala sa kaniya ni Zairon, kung tutuusin ay dapat maging masaya pa ito dahil hindi na siya ginigulo pa ng lalaki.“Hoy Amand! nag-e-emo ka na naman ba d’yan?” pabulyaw na ani ni Anne na ikinagulat ni Amanda. Kasama nito si Charry na kararating lang rin galing sa student council office.“Oh, tapos na ba ang meeting at preparation niyo para sa graduation ball?” ani ni Amanda na umayos na ng kaniyang pagkakaupo. Hinila naman ng dalawa niyang kaibigan ang mga katabing niyang upuan.“Oo, nakaka-stress nga eh. Buti na lang malapit nang
“Ihja pinapatawag ka na sa ibaba para kumain.” ani ni yaya Manda kay Amanda nang pumasok ito sa kaniyang kwarto. Habang si Amanda naman ay abalang nagbabasa ng kaniyang libro. Malapit na kasi ang kanilang exams kaya kinakailangan niyang magsunog ng kilay.“Sige po yaya, susunod na po ako.” magalang na tugon ni Amanda at inayos na ang kaniyang mga gamit.Nang makababa na siya sa hapangkainan ay wala pa roon si Zairon. Tangging ang kaniyang tito Henrry pa lang ang naka-upo roon.“Magandang gabi po tito Henrry.” magalang na ani niya sa matanda at ‘saka nag-mano rito bago umupo sa gilid nito.“Magandang gabi rin ihja.” tugon nito sa kaniya. “Amanda, hindi mo ba nakita si Zairon sa inyong paaralan? Hindi pa raw siya umuuwi sabi ng kaniyang yaya Manda.” dagdag pa niya. Tila nasamid naman si Amanda sa kaniyang sariling laway dahil sa tanong ng matanda.“H-hindi ko po alam tito Henrry. Baka po ay may pinuntahan lang kasama ng kaniyang mga bagong kaibigan.” sagot niya sa matanda habang mahigpi
Araw ng sabado, nagmamadaling nag-ayos si Amanda ng kaniyang sarili matapos niyang tawagan si John sa kaniyang telepono. Pupunta siya ngayon sa mental hospital kung nasaan naka-confine si Marie upang makamusta naman niya ang kalagayan ng kaibiga.Hindi na kasi sila muli pang nagkita matapos ang araw na na-rescue sila ng mga pulis sa isla, sa isla kung nasaan ang kanilang paaralan.Sina Jene at Elmo naman ay kinuha ng kanilang mga magulang sa ibang bansa upang doon na ulit pag-aralin. At wala na rin silang balita sa mga ito sa labas ng bansa kung kamusta na ba ang mga ito at kung maayos naman ba ang kalagayan nila roon.“Hello kuya John, andito na po ako sa labas ng ospital.” ani ni Amanda sa kabilang linya at nagmadali nang bumaba ng taxi ‘saka nag-abot ng bayad sa driver.Nasa tapat na siya ngayon ng napakalaking hospital. Ang hospital kung nasaan dinadala ang mga taong nasiraan ng bait at iba pang sakit patungkol sa mental illness.
Matapos ang araw na dumalaw si Ericka sa bahay ng mga Estrallia ay agad na kumalat ang balita tungkol kay Amanda na kamag anak nito si Zairon.“Wow, Ericka. Really, pinakilala ka na niya sa family niya?” manghang tanong ng kaibigan ni Ericka na si Danica. Hindi naman ganoon kalayo ang destansiya ni Amanda sa mga ito kaya rinig na rinig niya ang mga pag-uusap ng kabilang grupo.“Yes, ilang ulit ko na bang sinabi sa ‘yo ‘yan. Hindi ka pa rin ba makapaniwala.” ani ni Ericka na mas nilakasan pa ang kaniyang boses.“Condoleces kay Zairon.” sarcastic na ani ni Anne ‘saka humigop sa straw ng kaniyang milk tea.“Oh my God, Did I hear it right? May naiingit na naman sa ‘kin.” mayabang niyang ani kay Anne kasabay ng mapang-asak na hagikgik ng mga kaibigan nito.“Sorry hindi ako naiingit sa ‘yo. Actually, awang awa ako sa ‘yo hahaha…” ani ni Anne sa kaniya k
Ito na ang gabi ng graduation ball nila. Naglagay lang si Amanda ng kaniyang simpleng make-up na babagay pa rin sa kaniyang damit. Kasama si yaya Manda upang tulungan siya sa pag-aayos ng kaniyang sarili.“Ayan, bagay na bagay talaga sa ‘yo ang napili mong damit. Paniguradong may mabibingwit kang gwapo roon.” kinikilig na wika ni yaya Manda habang inaayusan na ang kaniyang buhok at kinulot ang ibabang parte nito.Isang simpleng halter neck long gown ang kaniyang napili na may kulay crimson red. At ang mas nakakadagdag pa sa aura nito ay bukas ang parteng likuran niya at nalalantad ang maputi at makinis niyang likod pati na rin ang mahabang slit na nasa kanang bagi ng palda nito. Humuhulma rin sa kaniyang suot na damit sa napaka perpertong hugis ng kaniyang katawan.“Nako yaya, may mas maganda pa po sa ‘kin sa aming paaralan.” sagot niya naman sa matandang ginang.“Huwag mo nga ‘yang sabihin. Mas maganda ka pa nga kay Ericka ba ‘yun. Yung susyaling kasinta
Habang nagmumuni muni si Amanda sa labas ng function hall ay may lalaking bigla nalang hinaklit ang kaniyang braso at kinaladkad siya papunta sa kung saan.“Teka, saan mo ba ako dadalhin!” pagpupumiglas niya sa lalaki. Nang aninagin niya ito ay ‘saka niya lang napagtantong ang lalaking kumaladkad sa kaniya ay walang iba kundi si Zairon at kasalukuyan silang patungo ngayon sa parking lot ng kanilang paaralan.“Sakay.” madiing utos nito sa kaniya at binuksan ang pinto ng sasakyan. Mabilis namang pumasok si Amanda at naupo sa passenger’s seat. Nagulat siya ng pabalang nitong isinara ang pinto at bumaling sa sa drive’s seat. Mukhang itong galit at wala sa mood.Ilang beses pang napalunok si Amanda at nagdadalawang isip kung tatanungin niya ba ito. Tumikhim muna siya bago nagsalita. “U-uuwi na ba tayo agad?” lakas loob at kinakabahang tanong niya sa lalaki habang mahigpit na nakahawak sa kaniyang damit at iniiwasa
Pagbukas pa lang ni Ericka sa pinto ng kwarto ni Zeil ay nagkalat na bote ng alak agad ang bumungad sa kaniya. Napapailing na lamang ang dalaga at naglakad patungo sa lalaking naka-upo sa sahig habang naka sandig ang kaniyang likuran sa pader. Malayo ang tingin at para bang walang pake kung sino ba ang pumasok sa kanyang silid.“Zeil,” tawag niya sa pangalan nito upang matawag ang pansin ng binata. Nakatulala lamang ito sa isang sulok ng kaniyang kwarto.“Ikaw pala,” tipid na ani ng lalaki nang mapansin siya. Mukha itong kababalik lang sa sariling wisyo, ni hindi man lang siya nito napansin na pumasok sa loob.“May balita ka na ba kay Amanda?” tanong ni Ericka sa lalaki. Umiling lamang ito bago itinunga ang hawak na bote at saka ipinagulong sa sahig. Napabuntong hinga na lang si Ericka at naglakad patungo sa higaan ni Zeil upang doon maupo.Mag-iisang linggo na kasing hindi umuuwi si Amanda matapos ang pagkikita n
Hindi na muna sumama si Amanda kay John, kailangan niya munang bumalik sa mansion. Gusto niyang kausapin si Zeil tungkol sa babae niya. Pero hindi niya alam kung ano ang dapat sabihin sa lalaki.Naiayos niya na rin ang kaniyang mga gamit at handa nang umalis bukas matapos ang kaniyang klase sa umaga. Gusto niya rin munang makausap si Kian upang hindi na mag-alala ang kaibigan.Nang marinig niya ang mga yapak ng paa ay mabilis na tumayo si Amanda sa kaniyang higaan upang salubungin si Zeil. Ngunit mga ilang sandali na ang nakakalipas hindi parin ito pumasok sa kaniyang kwarto.Mabilis namang naglakad si Amanda papalabas sa kaniyang kwarto upang siya na ang kusang pumunta roon. Ngunit nang buksan niya ang siradura ng pinto ay napatigil siya nang marinig ang kaniyang pangalan sa usapan ng kaniyang tito Henry at ni Zeil.“So anong gagawin mo sa kaniya?” ani ng kaniyang tito Henrry, nasa corridor nag-uusap ang dalawa kaya rinig na rinig ni Amanda a
Mabilis na bumaba si Amanda palabas ng kanilang bahay matapos niyang sabihin kay John ang eksaktong address ng kaniyang tinutuluyan."Hey, Amanda. Saan ka pupunta?" tanong sa kaniya ni Zeil nang makasalubong niya ito sa labas. Hindi niya ito pinansin kahit ilang beses na nitong tinawag ang kaniyang pangalan.Hindi niya alam kung bakit nagagalit siya sa lalaki dahil sa nangyari kay Jene. Pakiramdam niya ay may kinalaman roon sina Zeil at Trey at bumabalik na naman ang nangyaring bangungot sa kanilang paaralan.Nang matanaw niya ang sasakyan ni John ay mabilis siyang pumasok roon."Tara na?" ani nito sa kaniya, tumango naman si Amanda bilang tugon."Amanda, hindi na maganda ang nangyayari. Tingnan mo itong bagong news." ani ni John at iniabot ang kaniyang cellphone kay Amanda.Kahit hindi basahin ni Amanda ang kabuohan ng balita ay malalaman niya na kung ano iyon dahil sa mga pictures na naroon. Halos mapatakip naman siya ng kaniyang bibig dah
Pagmulat ni Amanda ay nasa kaniyang kwarto na ito, meron na rin siyang suot na damit. Wala na rin si Zeil sa kaniyang tabi. Napakusot pa siya ng kaniyang mga mata bago nagpasyang bumangon upang maligo at makapag-repare papasok sa kanilang paaralan.Napapakanta pa siya dahil maganda ang kaniyang naging gising. Mukha siyang teenager na ngayon lang kinikilig, kung sabagay dalaga pa rin naman talaga siya. Sa dami ng lalaking naging crush niya noon ay 'saka niya lang naranasan ang mga nakakatwang bagay na iyon.Hindi niya na kailangan pang tanungin ng direkta ang lalaki dahil alam niya na ang sagot sa mga iyon. Malinaw na sa kaniya na mahal rin siya nito at nahihiya lang itong ipahalata sa kaniya."Shit ka Amanda! Kumalma ka nga!" ani niya sa kaniyang sarili habang tinatapik tapik ang kaniyang pisngi sa sobrang kilig.Napakunot ang kanyang noo nang makita ang sunod sunod na miss calls ni Jene sa kaniya kagabi. Sinubukan niya itong tawagan ngunit hindi na ito m
Halos mag-sasara na ang mental hospital at nag-uuwian na rin ang ibang mga nurse at ibang stuffs ng ospital na nasa day shift ngunit hindi pa rin bumabalik si John."Miss, bumalik na lang po kayo bukas. Magsasara na po kasi kami eh." ani ng babaeng nurse na nakausap nila kanina na ngayo'y nasa kaniyang harapan. Agad namang iniangat ni Jene ang kaniyang ulo upang salubungin ang tingin nito."Pero paano si Marie," nag-aalalang ani niya sa babae."Huwag po kayong mag-alala kay miss Rodriquez, pina blatter na po siya ni Doctor Morales. Baka hinahanap na rin po siya ng mga pulis ngayon." ani nito kaya muli namang napatango si Jene."Anong oras ba bukas magbubukas ang ospital?" muling tanong ni Jene sa nurse."7:00 am po maam." magalang na sagot ng nurse sa kaniya."Sige miss, babalik na lang ulit ako bukas. Maraming salamat sa pag-asikaso." nakangiting ani ni Jene sa nurse, ngumiti rin naman ito sa kaniya at tumango. "Nako wala po iyon maam." ani
"Hoy Amanda nasaan ba si Zairon?" mataray na ani ni Ericka sa kaniya habang nag-aayos siya ng kaniyang mga gamit at naghahanda nang umuwi."Hindi ko alam Ericka. Hindi pa siya umuuwi simula nung pinuntahan ka niya sa bahay niyo noong gabi ng graduation ball." sagot naman ni Amanda rito habang nagpapatuloy sa pag-aayos ng kaniyang mga gamit.Napatawa naman ng pagak ang dalaga sa sagot nito. "Umayos ka Amanda. Kapag umuwi siya, sabihin mong puntahan niya agad ako sa bahay, kung hindi magpapakamatay ako!" ani nito sa kaniya na ikinataas niya ng kilay."E'di maganda kung ganon." sarcastikong ani ni Amanda sa kaniya at tinalikuran na ang babae."What the... Hey! Bitch!" umuusok na ilong na tawag nito sa kaniya ngunit hindi na lamang niya ito pinansin at nagmamadali nang maglakad pauwi.Hindi rin niya kasabay ngayon ang kaniyang mga kaibigan dahil may importante itong pinuntahan. At dahil maaga rin namang natapos ang kanilang klase at wala ang kanilang g
"Amanda bakit bigla bigla mo na lang kami iniwan kahapon? Hindi ka man lang nagpaalam!" galit na bungad ni Anne kay Amanda nang makarating ito sa kanilang silid aralan."Sorry, medyo hindi lang kasi maganda ang pakiramdam ko kahapon." pagsisinungaling naman ni Amanda sa kaniyang mga kaibigan na ngayon ay nakatingin na sa kaniyang suot na damit."Halata ngang giniginaw ka." ani nito sa kaniya na patango tango pa. Mukha naman itong naniwala sa mga palusot niya."Nilamig ka ba sa suot mong crimson red hot long gown kagabi kaya bigla ka nalang naglaho?" ani ni Charry sa kaniya. Naka suot kasi siya ng tutle neck brown sweather at kung titingnan ay mukha nga siyang may lagnat.Sinabi niyang nilalagnat siya kaya siya'y nakasuot ng ganong sweather ngunit ginamit niya lamang ito upang takpan ang mga markang ginawa sa kaniya ni Zairon sa kaniyang katawan, braso, at leeg. Kulang na lang ay markahan nito ang buo niyang katawan. Mabuti na lang rin ay nakikisabay rin a
Ericka’s POVFlashbackKasalukuyan nang papauwi sa Ericka sa pinapasukang paaralan ng kaniyang kakambal. Wala siyang sasakyan dahil binabawalan siyang gumamit ng kaniyang kakambal. Kahit ang luma nilang sasakyan na kulang na lang ay pwede nang ibenta sa bote bakal ay pinagdadamot pa rin nito sa kaniya.Napabuntong hinga na lang siya nang sinimulan niya nang bagtasin ang mabaho at maduming iskinita patungo sa kanilang bahay. Ito lang kasi ang pinaka mabilis na daan upang maka uwi sa kanilang subdivision. Kung sa mismong main way kasi siya dadaan ay aabutan siya ng gabi sa daan bago makarating. Idagdag pa ang kakarampot na perang ibinigay sa kaniya ng kakambal. Hindi na nga siya pinakain ng agahan ay hindi pa siya binigyan ng sapat na salapi para pumasok sa paaralan.Ang perang ibinigay nito sa kaniya ay mapupunta lang sa isang desisyon. Mamatay siya sa gutom sa kanilang paaralan ngunit may pamashe naman siya pasakay ng jeep at tricycle pauwi o Mairar
“How’s the party?” sarcastic na tanong ni Erich sa kaniyang kakambal na si Ericka nang makita siya nitong papaakyat na ng hagdan patungo sa kaniyang kwarto.“Ok lang.” walang gana niyang sagot sa tanong nito, nawalan na kasi siya ng gana matapos siyang iwan na lang ni Ziel sa kanilang pwesto, ni hindi man lang siya inayang sumayaw nito.Hindi niya na ito muli pang pinansin at derederetsong naglakad paakyat ngunit napadaing siya nang bigla nalang hilahin ng kakambal ang kaniyang buhok. Malapit pa siyang ma-out balance at mahulog sa hagdanan, mabuti na lang at naka-kapit siya sa staircase ng kanilang hagdan.“Kapag kinakausap ka pa, huwag kang tatalikod!” madiin nitong sagot kay Ericka at mas hinigpitan pa ang pagkaka sabunot nito sa buhok ng kaniyang kakambal.“Ouch ano ba! Nasasaktan ako!” sigaw niya sa kaniyang kakambal.“Masasaktan ka talaga kapag sunusuway mo ako!” sigaw nito sa k