Hindi pa man lang nangangalahati ay lulang lula na ako sa napag alaman na hindi lang pala basta milyonaryo ang tunay kong pamilya kundi biltonaryo ring maituturing. My family owns hospitals, pharmaceuticals, haciendas with hectares of land and more. Para akong nananaginip habang inisa- isang ipina
Wala na akong inaksaya pang panahon at agarang isinigawa ang planong pagbabalik ng Maynila. Kaya kinabukasan ay hindi na ako napigilan pa nina Lola Aida at Mama Kristina nang agaran akong makapagbook ng ticket. Nagtaka pa nga si mama kung bakit napakabiglaan ngunit wala na lamang akong ibinigay pa
( Natalie's POV ) Bahay- Unibersidad, Unibersidad- bahay. Naging ganito ang routine ko sa loob ng ilang linggong pamamalagi rito US. Mas lalong nadagdagan ang pagiging seryoso ko sa buhay dahil sa batang nasa aking sinapupunan. Tipong hindi pa man lang lumalaki ay sabik na sabik na akong makita
Days, weeks, months had passed at masasabi ko na unti unti ng nagiging maayos ang puso ko. It's not that I'm fully healed pero ramdam na ramdam kong gumagaan na ang pakiramdam ko kumpara noon. At dahil ito sa anak ko na nasa aking sinapupunan na siyang pinakainspirasyon ko ngayon para lumaban at mag
"Mukhang tama nga ang desisyon mo na pumunta rito anak. Mukhang hiyang na hiyang ka, you're gaining weight." Bigla akong napaubo at muntikan ng mabilaukan sa kinakain dahil sa sinabi ni daddy. Mabuti na lamang at mabilis akong naabutan ng tubig ni Manang Martha na siyang katabi ko sa upuan kaya ag
( Alas POV ) "Ano? Wala ka pa bang ginagawang hakbang at mga plano? Nasasayang na ang panahon natin Alas. Anong buwan na!" Hilot ni Lola Greta ang sintido nito habang nagsasalita. Ako naman ay pormal na nakaupo sa couch, hawak ang tasang may lamang kape. Well, bakas na bakas ang stress at pag
(Natalie's POV ) Lumipas pa ang maraming buwan at ipinagpapasalamat ko na umaayon sa akin ang tadhana kahit pa man tanging si Manang Martha lang ang naging karamay ko sa lahat dito. Hindi na rin naman bumalik sina Mama Thalia at Daddy Max kaya hindi na rin ako kumuha ng apartment. At hanggang ng
"Ayos ka lang Natalie?" Takang tanong ni Manang nang mapansin ang naging reaksyon ko. Hindi ko magawang makapagsalita habang di inaalis ang tingin sa lalaking siyang naging dahilan ng sakit at paghihinagpis ng aking dibdib. "The fuck! Ang laki laki ng Amerika! Papaanong dito pa napadpad ang wala
Ano yon? Pasurprise epek? Ganern? Kaya naman nabaling na lamang sa ibang paksa ang usapan namin ni Ms. Sheena. At patungkol na ito sa talambuhay niya kung bakit sa edad niyang ito ay hindi pa siya nag asawa. At pagkatapos ay nagpaalam na rin ako sa kanya para mauna ng matulog. Sakto namang dalaw
( Luciana's POV ) "Fine! Apology accepted!" Para akong biglang nabunutan ng malaking tinik sa naging reply nito sa mensahe ko. Shit! Buti nalang talaga! At kahit malamig ang centralized aircon dito sa apartment ni Ms. Sheena ay bigla akong pinagpawisan nang marinig ang galit na boses kanina
"Señorito, tatapatin ko na po kayo ah! I mean gusto ko lang na magpakahonest. Kasi po-- uhmm kasi napakahirap po talaga ng kagustuhan niyong iyan. Hindi naman po magic ang pagpapaganda na sa isang iglap pitik lang ay gaganda na agad lalo pa at itong mukha ko pa na wala ng pahingaan sa balat dahil in
I came home without Luciana dahil gusto kong maging maayos na ang pisikal na hitsura at postura nun for Allyson's welcome party nextweek. And somehow, sa tinagal tagal kong namuhay na mag isa dito sa condo ko ay ngayon lang ako biglang nabingi sa katahimikan. Para bang bigla kong hinahanap hanap a
( Vincenzo's POV ) Abala ang mga mata ko sa dokumentong binabasa pero yung isipan ko ay aligaga. At ang nakakatawa ay ang dahilan ng pagkaaligaga nito na walang iba kundi ang Ms. Pimples na Luciana na yon. At bakit siya ang pumapasok sa isipan ko? Iyon ay hindi ko rin alam. I really don't know.
"Sa isang salon? Papagupitan niyo po ako Ms. Sheena?" Tanong ko agad nang huminto ang sasakyan nito sa tapat ng isang mamahaling salon. Hindi nga lang basta mamahalin kundi kilala at sikat na salon na dati rati ay napapanood ko lang sa telebisyon. Kung alam ko lang na sa isang salon pala kami pupu
"Ouch! Pwede bang pakidahan dahan naman?" Inda nito habang haplos haplos ang balikat niya. Napangiwi ako kasi naman hindi ako marunong sa pinapagawa nitong masahe. Mali na naman ako ng iniisip kanina dahil ang tinutukoy nitong 'I want you to do something for me' pala ay masahehin ang braso niyang
"May kailangan ka Sheena?" Tunog irritableng tanong ni Vincenzo sa babae kaya bigla naman itong napaayos ng tayo saka marahang tumango. "Ah, hindi po ba at kayo ang may kailangan sa akin Sir? Nagtext po kayo sa akin kanina na may mahalagang bagay kayong ipapagawa." Diretsahang sagot ni Ms. Sheena.
All eyes on me. Pakiramdam ko nasa akin ang mga mata ng mga empleyadong nadadaanan namin ni Vincenzo dahilan para makaramdam ako ng lalong pagkailang at hiya na rin. Lahat ng mga ito ay magalang na yumuyuko habang binabati ang lalaki ngunit para itong bingi at pipi na walang narinig at hindi man l