"Ayos ka lang Natalie?" Takang tanong ni Manang nang mapansin ang naging reaksyon ko. Hindi ko magawang makapagsalita habang di inaalis ang tingin sa lalaking siyang naging dahilan ng sakit at paghihinagpis ng aking dibdib. "The fuck! Ang laki laki ng Amerika! Papaanong dito pa napadpad ang wala
( Alas POV ) "Thank you so much Mr. Smith. So, looking for to our next meeting." Magalang at pormal na wika ko sa supplier ng mga bagong kagamitan sa ospital. "No problem Mr. Santiago. See you nextime." Nakangiting ani nito saka kami muling nagkamay bago tuluyang nagpaalam sa isa't isa. Magmul
Tama nga si Noli na medyo malapit lang dahil makalipas lang ang halos thirty minutes ay narating na nga namin ang tinutukoy nitong bahay. Agad nitong ipinarada ang sasakyan sa harap ng malaking gate. "Boss, saglit lang po ah at kakausapin ko lang yung bantay na gwardiya. Kilala na naman po nila
"Saglit lang-- kasi ano, kasi makalat pa sa loob! Maghintay muna kayo, sir? Uhmmm liligpitin ko lang po. Five minutes po, five minutes." Nagmamadaling tugon nito saka agad agad na pumasok sa loob. At ang nakakatawa ay sinaraduhan pa kami ng pintuan. Napailing na lamang ako, ganoon din si Noli haba
Matapos mailagay ang mga gamit ko sa cabinet ay lumabas na rin ng kwarto sina Manang Martha at Noli. Nag alok si Manang ng makakain but I just politely refused dahil busog pa ako, kakakain ko lang kasi sa restaurant kanina kung saan kami nagkita ni Mr Smith. At matapos kong maglinis ng katawan at
I'm done and I already welcomed the new me, the life I have. At upang mawala na ang maraming pumapasok sa isipan ko ay nagpatugtog na lamang ako sa musikang nakadownload sa aking cellphone saka mariing ipinikit muli ang mga mata. ******** Naalimpungatan ako nang makarinig ng sunod sunod na kat
( Natalie's POV ) Hanggang ngayon ay hindi nawala wala ang napakalakas na pintig ng aking puso dahil sa kabang nararamdaman. What the heck! Muntikan na! Napakamuntikan na naming magpang abot ni Alas kanina. Siya pa ang naging laman ng usapan namin ni Manang Martha pagkauwi galing sa restaurant k
"Wala pong problema Manang. Pasensiya na po sa malaking abala at nadamay pa kayo sa nangyayaring ito." Puno ng sensiridad na sambit ko dahil halos hindi ito makapagpahinga para lang matulungan ako. "Aba hindi ka nakakaabala sa akin ano! Ikaw ang amo ko rito kaya responsibilidad ko ang tulungan ka.
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m