Matapos mailagay ang mga gamit ko sa cabinet ay lumabas na rin ng kwarto sina Manang Martha at Noli. Nag alok si Manang ng makakain but I just politely refused dahil busog pa ako, kakakain ko lang kasi sa restaurant kanina kung saan kami nagkita ni Mr Smith. At matapos kong maglinis ng katawan at
I'm done and I already welcomed the new me, the life I have. At upang mawala na ang maraming pumapasok sa isipan ko ay nagpatugtog na lamang ako sa musikang nakadownload sa aking cellphone saka mariing ipinikit muli ang mga mata. ******** Naalimpungatan ako nang makarinig ng sunod sunod na kat
( Natalie's POV ) Hanggang ngayon ay hindi nawala wala ang napakalakas na pintig ng aking puso dahil sa kabang nararamdaman. What the heck! Muntikan na! Napakamuntikan na naming magpang abot ni Alas kanina. Siya pa ang naging laman ng usapan namin ni Manang Martha pagkauwi galing sa restaurant k
"Wala pong problema Manang. Pasensiya na po sa malaking abala at nadamay pa kayo sa nangyayaring ito." Puno ng sensiridad na sambit ko dahil halos hindi ito makapagpahinga para lang matulungan ako. "Aba hindi ka nakakaabala sa akin ano! Ikaw ang amo ko rito kaya responsibilidad ko ang tulungan ka.
( Alas POV ) It's my 3rd day here at masasabi ko na napakaayos ng lahat. Bukod sa naging maayos ang mga naging transaksyon ko tungkol sa mga negosyo ay hindi rin talaga ako nabagot dahil nakakatuwa ang mga kasama ko rito sa bahay kaya para lang din akong nasa Pilipinas. At dahil natapos ko na la
Pinilit ko pa rin na kumain ng kaunti dahil balak kong pumunta nalang ngayon sa mga ospital. Mamaya pa sana dapat ngunit aagahan ko nalang para matanggal itong badtrip ko. At pagkatapos ay tumayo na rin ako at muling umakyat sa kwarto para makapagpalit ng pormal na masusuot pang alis. Nang matapos
"Boss, nandito na po tayo!" Nang ihinto ni Noli ang sasakyan sa isang magarbong building ay mangha akong napatitig dito. Ang laki at napakamoderno ng disenyo na sa unang tingin pa lang ay hindi mo aakalain na isa itong ospital. Ayon sa kwento ni Lola Aida sa akin ay ang pribadong ospital na ito
"Ma'am kumusta po kayo!? Long time no see po!" Ani Noli na mabilis pa sa alas kwatro na nakalapit sa babae kaya napadako ang atensyon ni Natalie sa lalaki. Hanggang sa bumaba ang mga mata ko sa katawan nito na siyang lalong ikinalakas ng kabog ng dibdib ko. Iyong nakakabinging lakas habang nakatin
"Nasa conference room pa si Boss Vincenzo pero ibinilin niya na sa akin kanina na pagdating na pagdating mo ay huwag ka munang paaalisin dahil nga palilinisan niya pa sayo ang opisina niya." Salaysay ng sekretarya ni aroganteng Vincenzo na nagpakilala kanina na si Ms. Sheena Go. Oo, Ms. pa dahil s
"Baka naman manlilimos ito o manghihingi ng donasyon. Naku! Modus na naman! Mabuti pa umalis ka nalang bago ka pa namin ipadakip sa mga pulis." Mariing turan ng mga ito na halatang nakatingin sa akin mula ulo hanggang paa. At kahit pa may mga suot itong salamin, alam na alam ko ang pangungutya sa
"A--- ako po Manang Martha? Ba-- bakit naman po ako?" Di magkandaugagang tanong ko sa nauutal na boses habang nakaturo ang isang daliri sa aking sarili para makasigurado. Makailang beses na tumango si Manang Martha kaya mas lalo akong tinambol ng kaba. "Ikaw na ikaw nga Lucy! At kung bakit ikaw
Matapos akong pagsabihan ng ganoon ng aroganteng Señorito ay tuluyan na talaga itong umalis at hindi na muli pang bumalik. Dahil nga wala naman akong pagpipilian ay tinapos ko nalang ang sinabi ng doktor na manatili na muna rito ng tatlong araw. Bayad na rin naman lahat kaya sulitin ko nalang lalo
Pagkalabas nito ay hindi na ito ulit bumalik. Para bang pumasok lang iyon sa kwarto hindi para kumustahin ako kundi para paalalahanan ako na hindi libre itong pagdala niya sa akin dito at para ipaalala na rin na bawal ang lampa at tanga sa mansyon nila! Na sa kabila ng lahat na nangyari na muntikan
"Ouch!" Marahan akong napadaing nang maramdaman ang pagkirot ng aking ulo. Hindi ko pa man lang tuluyang naibuka ang aking mga mata ay ramdam na ramdam ko pa rin ang parang pag ikot ng aking paningin. At nang tuluyan at buo kong naibuka ang aking mga mata ay saka ko pa lang napansin ang buong pa
Agad akong nag iwas ng tingin at walang pasabing tumalikod para kunin ang mop. Sa tipo ng tingin ng aroganteng Señorito ay ramdam kong may masama na naman itong interpretasyon sa akin. "Mukha ba akong may nakakahawang sakit para madapuan ang kaibigan niya na nakikipag usap lang naman sana sa akin
Saktong natapos kami ni Claire sa pag iihaw at nagsimula na rin ang kasiyahan nina aroganteng Vincenzo. "Pwede bang samahan mo na rin akong ihatid ito kina Señorito?" Tanong ni Claire na marahan ko lang na tinanguan kahit na nag aalangan ako dahil sa pangungutya sa akin ng lalaking iyon kanina. An
Napahagikhik naman ng tawa si Claire. "Gusto mo ng palayasin kaagad? Ayaw mo bang makakita ng libre ng isang gwapong nilalang?" Tunog panunudyo na tanong nito na siyang ikinasimangot ko. "Kung ganoon naman ka arogante at mapanglait at huwag nalang." Walang prenong sagot ko kaya mas lalo itong na