"Wala pong problema Manang. Pasensiya na po sa malaking abala at nadamay pa kayo sa nangyayaring ito." Puno ng sensiridad na sambit ko dahil halos hindi ito makapagpahinga para lang matulungan ako. "Aba hindi ka nakakaabala sa akin ano! Ikaw ang amo ko rito kaya responsibilidad ko ang tulungan ka.
( Alas POV ) It's my 3rd day here at masasabi ko na napakaayos ng lahat. Bukod sa naging maayos ang mga naging transaksyon ko tungkol sa mga negosyo ay hindi rin talaga ako nabagot dahil nakakatuwa ang mga kasama ko rito sa bahay kaya para lang din akong nasa Pilipinas. At dahil natapos ko na la
Pinilit ko pa rin na kumain ng kaunti dahil balak kong pumunta nalang ngayon sa mga ospital. Mamaya pa sana dapat ngunit aagahan ko nalang para matanggal itong badtrip ko. At pagkatapos ay tumayo na rin ako at muling umakyat sa kwarto para makapagpalit ng pormal na masusuot pang alis. Nang matapos
"Boss, nandito na po tayo!" Nang ihinto ni Noli ang sasakyan sa isang magarbong building ay mangha akong napatitig dito. Ang laki at napakamoderno ng disenyo na sa unang tingin pa lang ay hindi mo aakalain na isa itong ospital. Ayon sa kwento ni Lola Aida sa akin ay ang pribadong ospital na ito
"Ma'am kumusta po kayo!? Long time no see po!" Ani Noli na mabilis pa sa alas kwatro na nakalapit sa babae kaya napadako ang atensyon ni Natalie sa lalaki. Hanggang sa bumaba ang mga mata ko sa katawan nito na siyang lalong ikinalakas ng kabog ng dibdib ko. Iyong nakakabinging lakas habang nakatin
( Natalie's POV ) Hingal na hingal ako at parang nahihirapan sa paghinga habang mabilis na nagmamaneho patungo sa hotel. Imbes na bumalik sa paaralan ay nawala na ako sa isip ko kaya dito nalang ako dumiritso. Ang laki laki pa rin ng epekto ng walanghiyang yun sa 'kin. Epektong napakasakit na pa
"Go on! Dahil ayaw kong nasasayang ang oras ko." Taas noong sambit ko, matigas at hindi mabababakasan ng anumang kahinaan. Para bang may matapang na ispiritung biglang sumanib sa akin dahil maging ako ay parang hindi ko na kilala ang sarili ko ngayon. Bumaba ang mga mata nito sa umbok ng aking sin
( Alas POV ) Putang ina! Ilang beses akong napamura ng malutong sa aking isipan. Wala na si Natalie sa harapan ko pero halos hindi pa rin ako makagalaw sa pagkagulantang. The fuck! Sino bang hindi? We just broke up months ago.... six months I guess... Pero heto at buntis na siya sa panibagong
Juskopo! Baka maihi na ako ng tuluyan sa nag uumapaw na kilig at kaba. "Se----- Señorito." Marahang usal ko habang pilit kumakawala sa yakap nito dahil sa matinding hiya ngunit parang mas lalo pang humigpit ang hawak nito. "Just stay here beside me Luciana...." Biglang bulong nito sa aking taing
( Luciana's POV ) Jusko! Parang malalaglag ang puso ko sa sobrang saya. Parang gusto kong sumigaw o di kaya magtitili! Ahhhhhh! Pakiramdam ko makakautot ako sa sobrang pagpipigil sa nararamdamang kilig. Jusko naman kasi! Bakit kasi may pa 'Please huwag ka munang umalis. Stay with me tonight!'
Ipinagpatuloy nito ang pagpupunas sa noo ko, pababa sa may leeg at braso. At nang dumampi pa ang kamay nito sa bandang tiyan ko ay ramdam ko ang pag aalangan nito. "Uhmmmm." Mahinang ungol ko saka pasimpleng ibinuka ang isang mata para silipin ito. At ganoon na lamang ang pagkagulat at pagtataka
( Vincenzo's POV ) "So you're coming?" Rustell asked on the other line. "Malamang! Hindi pwedeng magmukhang talunan ang kaibigan nating ito." Zed commented too. Nakaupo na ako sa couch ngayon at nagpapahinga dahil ilang araw na akong bugbog at paspasan sa opisina. Tapos ito, tumawag na naman a
Ano yon? Pasurprise epek? Ganern? Kaya naman nabaling na lamang sa ibang paksa ang usapan namin ni Ms. Sheena. At patungkol na ito sa talambuhay niya kung bakit sa edad niyang ito ay hindi pa siya nag asawa. At pagkatapos ay nagpaalam na rin ako sa kanya para mauna ng matulog. Sakto namang dalaw
( Luciana's POV ) "Fine! Apology accepted!" Para akong biglang nabunutan ng malaking tinik sa naging reply nito sa mensahe ko. Shit! Buti nalang talaga! At kahit malamig ang centralized aircon dito sa apartment ni Ms. Sheena ay bigla akong pinagpawisan nang marinig ang galit na boses kanina
"Señorito, tatapatin ko na po kayo ah! I mean gusto ko lang na magpakahonest. Kasi po-- uhmm kasi napakahirap po talaga ng kagustuhan niyong iyan. Hindi naman po magic ang pagpapaganda na sa isang iglap pitik lang ay gaganda na agad lalo pa at itong mukha ko pa na wala ng pahingaan sa balat dahil in
I came home without Luciana dahil gusto kong maging maayos na ang pisikal na hitsura at postura nun for Allyson's welcome party nextweek. And somehow, sa tinagal tagal kong namuhay na mag isa dito sa condo ko ay ngayon lang ako biglang nabingi sa katahimikan. Para bang bigla kong hinahanap hanap a
( Vincenzo's POV ) Abala ang mga mata ko sa dokumentong binabasa pero yung isipan ko ay aligaga. At ang nakakatawa ay ang dahilan ng pagkaaligaga nito na walang iba kundi ang Ms. Pimples na Luciana na yon. At bakit siya ang pumapasok sa isipan ko? Iyon ay hindi ko rin alam. I really don't know.