"Boss, nandito na po tayo!" Nang ihinto ni Noli ang sasakyan sa isang magarbong building ay mangha akong napatitig dito. Ang laki at napakamoderno ng disenyo na sa unang tingin pa lang ay hindi mo aakalain na isa itong ospital. Ayon sa kwento ni Lola Aida sa akin ay ang pribadong ospital na ito
"Ma'am kumusta po kayo!? Long time no see po!" Ani Noli na mabilis pa sa alas kwatro na nakalapit sa babae kaya napadako ang atensyon ni Natalie sa lalaki. Hanggang sa bumaba ang mga mata ko sa katawan nito na siyang lalong ikinalakas ng kabog ng dibdib ko. Iyong nakakabinging lakas habang nakatin
( Natalie's POV ) Hingal na hingal ako at parang nahihirapan sa paghinga habang mabilis na nagmamaneho patungo sa hotel. Imbes na bumalik sa paaralan ay nawala na ako sa isip ko kaya dito nalang ako dumiritso. Ang laki laki pa rin ng epekto ng walanghiyang yun sa 'kin. Epektong napakasakit na pa
"Go on! Dahil ayaw kong nasasayang ang oras ko." Taas noong sambit ko, matigas at hindi mabababakasan ng anumang kahinaan. Para bang may matapang na ispiritung biglang sumanib sa akin dahil maging ako ay parang hindi ko na kilala ang sarili ko ngayon. Bumaba ang mga mata nito sa umbok ng aking sin
( Alas POV ) Putang ina! Ilang beses akong napamura ng malutong sa aking isipan. Wala na si Natalie sa harapan ko pero halos hindi pa rin ako makagalaw sa pagkagulantang. The fuck! Sino bang hindi? We just broke up months ago.... six months I guess... Pero heto at buntis na siya sa panibagong
Mariin akong napalunok ng laway saka hindi halos makakurap sa sinabi nito. Shit! Ito pala ang mga salitang naging kakulangan sa pag iisip ko kanina o dahil natatakot lang akong mag assume dahil ako ang nakipaghiwalay at nanakit ng damdamin niya? Nung nakita ko si Natalie kanina na malaki ang tiy
"A---- ano? Nagkita kayo ni Sir Alas? Papaano?" Natatarantang tanong ni Manang Martha sa kabilang linya. Ilang minuto kasi magmula ng makapasok ako sa loob ng hotel ay tumawag ito, nangungumusta. Tamang tama naman lalo pa at kailangang kailangan ko ng kausap ngayon. "Sa ospital po Manang. Sinadya
Matapos punasan ang mga luha ko ay saka ko naisipang tawagan si Brenon para ipaalam sa kanya ang nangyari. "Ano sis? Do you want me to go there and comfort you? Don't worry libre lang ang pagco- comfort as friend. Para makapag usap na tayo kung kailan ako magsisimula sa pagpapanggap na daddy niyan
Napapaliyad ako habang napahawak sa makakapal at mamasa-masa niyang buhok. Buong buhay ko ngayon lang ulit ako nakaranas ng ganitong feeling. Una ay nung una ding may nangyari sa amin. Pero this time ay ibang iba talaga ang hatid na sarap nito sa akin dahil hindi ko na kailangang magpanggap na iban
"I'm all fine now sweety!" Nang aakit pa rin ang tono ng boses nito at sa isang iglap lang ay nahubad na nito lahat ng suot niyang saplot kaya tuluyan na lamang akong nanahimik habang dinarama ang bawat madadaanan ng palad niya. Hinahayaan ko siya sa anumang gusto niyang gawin dahil ngayong gabi ay
[NOTE: SPG ALERT! MATURED ANS SEXUAL CONTENT AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED ] Akala ko simpleng paglapat lang ngunit bigla niya nalang akong sinunggaban ng halik sa mga labi. Halik na napakapusok at nakakapaso. Ramdam na ramdam ko ang kasabikan kaya nag
Jusko! Napakasaway! Hindi na talaga ito mapigigilan pa. Kaya nang iabot nito sa akin ang mikropono ay hindi na rin ako nakatanggi pa dahil talagang ipinagpipilitan nitong isiksik sa palad ko. "I have this one favorite song by Lonestar. Can you sing it for me?" Pakiusap nito and I was so delighte
( Luciana's POV ) Parang naging roller coaster ang damdamin ko sa araw na ito. Kilig na kilig ako tapos biglang dumating ang bruhang si Allyson kaya inatake na naman ako ng matinding selos. Tapos ngayon balik na naman sa makalaglag panty na kilig. Para akong biglang nabuhayan ng pag asa nang mal
"Oo anak kaya puwedeng puwede ka nang mag aral ulit! Kayang kaya naman namin iraos ng tatay mo ang baon mo eh. Hindi ba at iyon ang matagal mo ng pangarap?" Tanong ng nanay nito at may kung anong humaplos sa aking puso. Kahit hindi mayaman ang mga ito ay ramdam na ramdam kong napakabuti nitong magul
( Vincenzo's POV ) I froze in a moment. Ramdam na ramdam ko ang mahigpit na pagkakayakap sa akin ni Allyson pero hindi ko magawang igalaw ang mga braso ko para yakapin ito pabalik. Ito na ang matagal ko ng inasam hindi ba? Na bumalik siya at yakapin ako. Na kahit wala pa man lang ako ipinapakil
"The audicity of you to say that! Ano ka ba rito? Hindi ba at yaya ka lang? Akala mo siguro porket kuminis kinis kana ay hindi kita mamumukhaan! Umalis ka nga sa dinadanaan ko! Layaaaas!" Bulyaw nito pero taas noo pa rin akong nakatayo at nakaharang. Kahit pa bansot ako kumpara sa height nitong para
Dumating na ang alas singko ng umaga pero buong magdamag pa rin na gising ang aking diwa. Gaya ng sinabi ko sa sarili ako ay talagang wala akong ibang ginawa kundi ang bantayan siya at emonitor ang temperatura niya. Every four hours ko rin siyang ginigising at pinapainom ng gamot kaya thankfully a