Isang simpleng intimate beach wedding. Ito ang gustong gusto ni Natalie na set up ng magiging kasal namin na gaganapin na sa susunod na buwan. Habang ang bonggang engagement party naman ay sa susunod na linggo. Sadyang ipinagpapasalamat ko nalang na kahit sa yaman at bilyong halaga ng salapi ni
"Babe! Ikaw na ikaw! Mukha mo talaga eh!" Di mapigilang bulalas ni Natalie kaya mas lalo akong napaawang kasabay ng napakalakas na pagtibok ng aking puso habang mariing nakatutok ang mga mata sa larawan. Ni ayaw kong pumikit dahil sa sobrang pagkagulantang. Yeah! It's really my face. Mula sa makak
Nang makabalik kami ni Natalie ay naging abala na rin kami sa pakikipagkwentuhan sa lahat. Kahit pa ekslusib lang ang pamamanhikang ito ay marami pa rin naman kami rito dahil kasama namin ang mga kasambahay nitong mansyon at ang mga tauhan ng daddy niya kaya nagkakasiyahan pa rin kami matapos ang ka
"Babe, can you ask Lola Aida about the pictures of her late husband? Yung kuha nung kabataan pa at maging nung nagkaedad na rin sana bago nawala." Marahang pakiusap ko kay Natalie sa kabilang linya. Umagang umaga ay ito kaagad ang naisip ko kaya tinawagan ko ito. Hindi man ako sigurado kung may ma
"A--- alas, a-- anak." Puno ng kagalakang wika nito, nag aalangan pang banggitin ang huling salita. Dahil maging ako ay nahihiya pang tawagin itong nanay. Agaran ako nitong nilapitan na may malawak na ngiti sa mga labi. "Hali ka! Halika sa loob. Pasok! Mabuti naman at napadalaw ka ulit." Magiliw
"Papaanong nangyari ito? Kamukhang kamukha mo nga ang lalaking ito!" Di makapaniwalang bulalas nito habang mariing nagpalipat lipat ang tingin sa akin at sa mga larawan. Napalunok ako ng mariin bago muling inulit ang tanong ko. "Yeah, very much! Kilala niyo po ba ang lalaking ito? Ka--- kamukha po
Nagpakawala ako ng isang napakalalim na buntong hininga nang tuluyang makalayo. Hindi ko napigilan ang muling pamumuo ng mga butil sa aking mga mata dahil hindi ko maitatago ang dalang paghaplos sa aking puso na mga salitang binitawan niya. Lalaki man akong tao ay nanlalambot pa rin ako kapag usapin
"Kumusta ka Greta?" Rinig kong bungad ni Maximus kay lola. Dahil nakasuot ako ng sombrero ay malaya akong nakakapagtago sa isang pader malapit sa kanila. Sinisigurado ko na hindi nito maaaninag maski anino ko. "Bakit ka naparito halimaw na Maximus Villaroman? Sinisigurado mo ba na humihinga pa a
All eyes on me! Talagang makikita mo ang iba't-ibang reaksyon ng kasiyahan ng mga taong saksi ngayon sa pag-iisang dibdib namin ni Vincenzo. Mga taong naging bahagi ng buhay namin na kahit hindi ganoon karami ay sigurado naman kaming totoong nagmamahal sa amin. May naiiyak, nakangiti at nagagala
Napakabilis na dumating ng araw na katangi tangi naming hinihintay ni Vincenzo. Yun nga lang ay para kaming lantang gulay dahil za sexcapade na ginawa namin simula pa ng madaling araw. Kapwa na lamang kamit natawa dahil nag usap na kami na dapat hindi kami magpapakapagod dahil araw ng kasal namin
The intensity of the heat arises even more. Parang gusto ko ng sumabog sa sarap na di mapigilan. "Sweety, I can't hold it any longer. Hindi ko na kaya, malalabasan na ako." Hiyaw ko. "Uhmmm go on sweety! I want to taste your juices so so bad sweetheart. I want to taste every inch of you." Aniya na
"Talaga coming from you? Kasi pakiramdam ko ay bagay sa akin ang litanyang iyan eh. What I have done to deserve a perfect man like you? Para akong nasa isang fairytale sa layo ng agwat ng estado natin. Hindi ko inaasahan na mangyayari ito lahat. Fairytales really do come true." Emosyonal na salaysay
[ WARNING: SPG AHEAD. EROTIC AND INTIMATE SCENE AHEAD NOT INTENDED FOR YOUNG, MINOR AND SENSITIVE READERS. PLEASE BE GUIDED. ] "Mahal na mahal kita Luciana Bitangcol. Uhmmmm!" He said in between our kisses sabay yuko ng ulo nito para amuyin ang leeg ko kaya napapangisi ako dahil sa kiliting hatid
Naglalakad akong nakaluhod sa isang simbahan sa ospital habang taimtim na nanalangin para sa kaligtasan ng lalaking pinakamamahal ko. Tulala ako at hindi ko malaman ang gagawin matapos kong makita kanina na duguan si Vincenzo at nakahandusay sa lupa. Mabilis naman siyang nairescue at nadala sa osp
( Luciana's POV ) Simula ng nanawagan si Vincenzo sa telebisyon ay mas dumami pa ang mga taong dumarayo rito. Kahapon pa nga lang iyon pero ngayon binabaha na kami sa pagdagsa ng mga customer at karamihan pa sa mga ito ay nagpapa- autograph na animo ba'y para akong isang artista. Ngayon lang ako
( Allyson's POV ) "Putang ina! Ahhhhh!" Hindi ko na napigilan ang pagwawala ko nang mapanood ang naging panawagan ni Vincenzo sa publiko. Sa labis na kabiguan at selos ay binato ko ng vase ang telebisyon dahilan ng pagkakabasag nito saka ako napaluhod at napahagulhol ng iyak. No! Hindi maaari
( Luciana's POV ) "Ang ganda ganda naman talaga nitong tindera ni Myrna. Blessing talaga ang ganyan kagandang mukha sa negosyo eh." Puri ng suking customer namin ni Tiyang Myrna kaya matamis akong napangiti. "Naku! Si Aling Basya talaga. Pinapalaki niyo na naman po ang puso ko eh." Turan ko sa m