Gusto ko ng mawala. Wala akong ibang naiisip ngayon habang tinatanak namin ang kahabaan ng kalsada pabalik ng mansyon. Buong buhay ko ay ngayon lang ako sobrang nawalan ng lakas at pag asa. Durog na durog ako sa nangyari. Parang namanhid ang buong katawan ko sa tuwing naiisip na wala na ang lola C
"Tulong! Tulungan niyo po ako!" Kaso agad din akong natameme nang maramdaman ang isang marahas na kamay na tumatakip sa bibig ko. "Fucking shut up! This is soundproof and tinted kaya kahit matanggal na yang dila mo sa kakasigaw, no one will hear you!" Asik nito. Pero hindi ako nagpasindak dahil bu
Sa mga nangyari ay para na rin akong binawian ng buhay. Maaaring gising ang diwa ko pero yung puso at buong pagkatao ko ay parang wala ng buhay at hindi makahinga. O sadyang, ayaw ko na talagang mabuhay pa dahil sa samo't saring sakit, paghihirap at pambababoy na nararanasan ko sa halimaw na ito!
( Maximus POV ) "I tried to call you many times Mr. Villaroman pero mukhang napakabusy mo for not answering my calls. That's why I came here personally, si Ms. Krista Buenafe nalang ang isinama ko since her mom Greta was out of town." Seryoso at mariing salaysay ni Attorney Garcia, ang pinagkakati
Fifteen seriously? Palibhasa ano ba namang alam nito bukod sa pagwawaldas ng pera at pagbubuhay prinsesa kahit nakakapit lang naman ito at ang ina nitong si Greta sa yaman ng pamilya namin. Lumaki ako sa mansyon na ito na hindi lumampas sa sampu ang naging kasambahay namin. And this brat demanded
"Boss, tumulong na sa paghahanap ang mga kakilala kong magagaling na imbestigador pero wala talagang Ara Sanchez na ganito ang hitsura. May mga kahawig man pero nakatira sa malalayong probinsiya ng kabisayaan pa kaya malabong isa sa mga iyon ang tinutukoy na babae." Paliwanag ng isa sa mga pinagkaka
Bahagya akong naalimpungatan nang maramdaman ang isang kamay na naglalakbay sa buong katawan ko. Napakasenswal ng paghaplos nito na kahit hindi pa man lang ako tuluyang nagigising ay ramdam na ramdam na ito ng katawan ko. Lalo na ng marahan nitong pinisil ang aking pagkalalaki. "Goodmorning babe."
( Thalia's POV ) Matagal ko rin itong pinag isipan dahil alam kong mali at napakalaking kasalanan ang gagawin kong ito, pero wala ng saysay ang mabuhay pa ako. Anong silbi ng buhay ko gayung wala na si Lola Cita ko at maging ang sarili kong buhay ay hindi ko na pagmamay ari. At alam ko rin na to