Zander's POV"Totoo nga ang balitang may amnesia ka. Nakalimutan mo na ba kung gaano ka namumuhi sa babaeng yan? You even told me na inaasikaso na ng abogado mo ang annulment ninyo. C'mon Zander, binibilog ka lang ng desperadang yan dahil may amnesia ka!" Pilit kong inaalis ang sinabi ng babae kanina pero hirap itong iwaglit sa isipan ko. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa couch at tinungo ang terrace ng condo kung saan makakalanghap ako sariwang hangin.Di ko alam kung bakit may iba akong pakiramdam na di ko mawari. There's something wrong and I can't explain it."Love?" Tawag sa akin ng asawa ko kaya bumalik ako sa sala. Kakalabas lang nito sa kwarto at tapos ng magbihis.Damn! My wife is really gorgeous. Bulag nalang siguro ang lalaking hindi mapapalingon."I need to go at baka naghintay na ang mga staff mo." Paalam nito kaya di ko mapigilang hapitin ito sa beywang at agad na siniil ng halik sa mga labi na tinugunan niya naman ng buong pagmamahal."Ayaw mo ba talagang samahan pa k
( Amari's POV )"Excited huh!"" Nakangiting tudyo ni Zander nang mapansing kanina pa abot tainga ang ngiti ko habang nagmamaneho patungo sa titingnan naming resort na for sale. Ilang minuto nalang at dadating na kami roon.Nung napag-usapan namin ito kagabi ay wala na akong pinalampas pa na panahon. Agad akong nagsearch sa internet at isa ang private resort na ito sa La Union ang napusuan ko."Ofcourse love. It's my dream place plus makakasama ko pa ang dream boy ko." Masayang turan ko. Kapag tuloy-tuloy na ito, masasabi ko na talaga na I am probably living my dream life. Wala na siguro akong mahihiling pa, maliban nalang sa huwag na munang bumalik ang ala-ala ni Zander o sana huwag nalang talagang bumalik forever.Selfish na kung selfish pero lubos- lubusin ko nalang ang kahilingang ito total mamahalin ko naman siya at aalagaan. Handa akong paglingkuran siya kahit habambuhay pa man."I'm happy that you are happy love." Sincere na sambit niya kaya mas lalong lumukso ang puso ko sa tuwa
Dahil nasa Maynila pa kami ay sa pribadong ospital ko dinala si Zander, sa ospital kung saan nakaduty ang doktor niyang si Dr. Mendez."What happened?" Salubong agad nito sa amin kasama ang mga nurses at ibang staff ng ospital."Muntikan na kaming maaksidente kanina doc. After nun, biglang sumakit yung ulo niya. Ni hindi ko na po siya makausap." Nagpapanic na paliwanag ko habang sinusundan ng tingin si Zander na ipinasok na sa emegency room."Just wait here. Susuriin ko lang ang asawa mo." Anito at mabilis na tumungo sa loob.Kagat- kagat ko ang ibabang labi habang naghihintay sa labas. Nagpapabalik- balik pa ako sa paglalakad, hindi ko magawang umupo at kumalma. Natatakot ako sa nangyayari kay Zander. Wala akong ideya kung bakit siya biglang nagkaganun.Nauntog ba siya at biglang nakaalala na!? Paano kung ganoon nga ang nangyari?Mas lalo akong nilukob ng takot."Juskupo! Wag naman sana. Wag na muna ngayon!" Hiling ko kahit pa man alam kong masyadong makasarili at maling mali ang kah
( Zander's POV )"Where am I?"Takang inilibot ko ang mga mata sa bawat sulok bago napagtantong nasa kwarto pala ako ng isang ospital and I am alone.Napahawak ako sa kumikirot kong ulo. Bigla kong naalala na muntikan na nga palang makabangga ang asawa ko. Pagkatapos ay sumakit ng sobra ang ulo ko dahil sa napakaraming pumapasok na mga pangyayari sa utak ko.Pero ngayon ay parang iyong bula na naglaho lahat. Kahit anong isipin ko ay wala ng tumatatak. Wala na naman akong maalala mula sa nakaraan.Sa kailaliman ng pag-iisip ko ay bigla nalang bumukas ang pintuan at iniluwa nito ang mukha ng babaeng kanina pa hinahanap ng puso ko."Love, salamat naman at gising ka na." Kita ang kinang sa mga mata nito habang humahakbang papalapit sa akin."Where have you been?" Malambing na tanong ko. Nilapag nito ang mga dala sa isang table bago ako tuluyang nilapitan."Lumabas ako saglit para kunin ang pinadeliver kong prutas at pagkain. Nagugutom ka na ba? Gusto mo subuan kita?" She gently caressed m
"Love!"Tawag ko kay Zander. Di ko napigilan ang sariling sundan siya palabas.Alam kong may iilang waiters na nakarinig sa sinabi ng matandang asungot na yun pero wala na akong pakialam sa kung anuman ang isipin nila. Ang mas mahalaga ngayon sa akin ay ang saloobin ng asawa ko.Dumiritso si Zander sa sasakyan. Kaya bago pa man siya makapasok sa loob ay napatakbo na ako at agaran siyang hinawakan sa braso."Love, are you mad? Please talk to me." Nagmamakaawa ang tinig ko kaya napatigil siya sa pagbubukas sana ng pintuan. Kita ko ang pagkuyom ng kamao niya kaya ramdam kong galit siya.Bahagya siyang umatras ng kaunti habang napasabunot sa buhok niya na tila ba naguguluhan sa mga nangyayari."Lo----love," Muling sambit ko kaya ngayo'y napatingin na siya sa gawi ko. His eyes are full of questions."Is that old man telling the truth?" Kalauna'y nabigkas din niya. He's mad ngunit ramdam kong kinokontrol niya lang ang sarili.Tuluyan na akong napayuko kasabay ng muling pagpatak ng mga luha
Balisa akong nagmaneho patungo sa apartment ni Lory dahil sa nalaman ko. I was exhausted. Pati ang planong parusahan ang waiter ay nawala na sa isipan ko. Umalis ako ng bar at binilinan nalang ang manager sa nararapat niyang gawin.Gulong- gulo na ang utak ko. Kung nalaman iyon ni Zander noon ano kayang naging reaksyon niya? Nalaman niya ba talaga o napigilan siya ng aksidente?Idagdag pa ang natuklasan niya kanina tungkol sa pangit kong nakaraan kaya ginusto niya na munang mapag- isa at makapag- isip!Goodness! Mababaliw na ako!"Damn Lory! I don't know. Sumasakit na ang ulo ko." Saad ko kay Lory nang makarating ako sa apartment niya at agarang naikwento ang mga pangyayari.Tutop nito ang bibig habang nakikinig."Gosh! I can't breath bff! Ang hirap nga naman isipin dahil wala naman tayo sa pangyayari. Si Zander lang ang nakakaalam ng totoo pero mukhang kailangan pa nating hintayin na bumalik ang ala-ala niya bago natin malaman." Komento niya kaya napakagat labi ako.Hihintayin kong um
"Mag-aapat na taon na pero hindi ka man lang nagbakasyon dito. Wala ka na bang balak magpakita sa amin?" May pagtatampong sambit ni mommy Amanda sa kabilang linya.Yeah. It's been almost four years, mag-aapat na taon na akong masayang nanirahan sa resort kasama ang lalaking mahal na mahal ko."Mom, alam mo namang hindi pa maayos ang asawa ko. He needs me and I need to take good care of him." Paliwanag ko habang nakatanaw sa asawa kong nasa kusina at abala sa paghahanda ng almusal namin. Rinig ko ang malalim na buntong hiningang pinakawalan ni mommy."I understand anak. Pero sana naman magkaroon ka ng panahon na makabisita rito, kahit saglit lang. May pamilya ka pa rito. Wag ka sanang makalimot." Anito na mukhang emosyonal na kaya napangiti ako dahil sa di nawawalang concern nito sa akin.Pero syempre, malabo ko pang tuparin sa ngayon ang kahilingan niya dahil hindi ko naman pwedeng iwan si Zander dito. At lalong hindi ko rin siya pwedeng isama roon dahil makikita niya si Amina. Ayaw ko
( Zander's POV )A rage of storm. Lightning. Thunder. At napakalakas pa ng paghampas ng alon. Ganito ang sumalubong sa amin sakay ng isang private chopper. We were on an island."Lower down Carl! We need to rescue her!" Tarantang napasigaw na ako dahil sa sobrang kaba. Sinisira na ng bagyo at alon ang bahay. Kailangan kong mailigtas si Amina! Ang babaeng mahal ko!"Aminaaaa! Fuck! Where are you?" Napakalakas ng sigaw ko dahil sa pag-aalala. Hindi ko alam kung paano ko nagawang suungin ang galit na galit na panahon.At nang makita ko siyang walang malay at muntikan ng tangayin ang katawan niya ng tubig dagat ay mabilis ko siyang binuhat pasakay ng chopper.Nakahinga ako ng maluwag nang maramdaman na maayos na tumitibok ang puso niya, ganoon din ang pitik ng pulso niya."Amina, wake up! I am here. You're safe now." Turan ko habang marahang hinahaplos ang mukha niya. We're both wet. Inabot ni Carl ang suot niyang jacket at ito ang ibinalot ko basang katawan ni Amina."Drake will get mad f