Kabanata 17

"Di ka na umuuwi sa apartment. Dito ka na ba titira?" May lamang biro ni Lory nang bisitahin ako nito sa ospital.

Marahan ko lang na tinanguan si Lory bilang sagot. Naging bahay ko na nga itong ospital sa loob ng isang buwan. Madalas naman pumupunta si Manang Celia rito pero ayaw kong umalis sa tabi ng asawa ko. Isa pa kinailangan din ni Manang na umuwi ng Bulacan dahil walang ibang tatao roon.

Isang buwan na magmula ng maaksidente si Zander. At hanggang ngayon hindi pa rin siya nagigising. Pero kailanman ay di ako nawawalan ng pag-asa na sana isang araw, magkakamalay rin siya.

Kasalukuyan ko siyang pinupunasan ngayon para mabihisan. Ang dapat sana'y gawain ng nurse ay ako na rin ang kusang gumagawa, tinutupad ko lang ang pangako na aalagaan siya.

"Haixt wala na akong masabi. Basta kapag napagod ka at kailangan mo ng pahinga ay umuwi ka lang sa apartment." Concern na sambit ni Lory kaya nilingon ko siya at marahang nginitian.

"Salamat." Tanging naging sagot ko lang.

Saglit pa kaming n