"This house seems familiar to me. Where are we?" Ani Zander habang inililibot ang mga mata sa kabuuan ng ancestral house niya. Nakarating na kami ng Bulacan ngayon."Aba'y talagang pamilyar sayo Señorito dahil dito ka lumaki. Pamana ito sayo ng mga butihin mong abuela't abuelo." Simpleng paliwanag ni Manang habang inaayos ang mga dalang gamit."I see. Dito ba tayo nakatira? Wala ba tayong nabili na sariling bahay natin?" Dagdag na tanong pa niya habang nakatingin sa akin. Ngumiti ako pero may halong pait at lungkot, but I am making it sure na hindi niya ito mahahalata."May condo ka rin naman sa Manila. Tsaka bibili pa ba tayo eh maayos na maayos naman dito sa ancestral house mo." Turan ko na marahan lang niyang ikinatango.Pero sa kaloob-looban ko naman ay sobrang lungkot ko. Paano nga ba kami magkakaroon ng sariling pamamahay eh never niya naman akong itinuring na asawa. Isa lang naman akong desperadang malandi sa paningin niya.Pansin ko ang pagdaan ng lungkot sa mga mata ni Zander
WARNING: SEXUAL AND EXPLICIT CONTENT AHEAD. NOT INTENDED FOR YOUNG AND SENSITIVE READERS!Nagising ako kinaumagahan nang maramdaman ang pinong mga halik sa kabuuan ng aking mukha."Goodmorning love." Bumungad agad sa akin ang malambing boses ng lalaking mahal na mahal ko. Nakayakap pa rin siya ng mahigpit sa akin kagaya kagabi na parang hindi man lang nangalay."Goodmorning too la---love." Nauutal na sagot ko dahil nakakaramdam pa rin ako ng hiya na tawagin siya ng ganoon. Ewan, yung sa ospital na tinawag ko siyang mahal ay hindi naman awkward pero itong 'love' na gusto niya ay nakakakilig man pero parang nakakahiya bigkasin.He kissed my cheeks kaya mas lalong naglupasay sa kilig ang puso ko."Ehhhy wala pa 'kong hilamos." Pagmamaktol ko. Nakakapanibago lang kasi. Pakiramdam ko ang pangit ko kapag ganitong bagong gising."You're still beautiful and gorgeous kahit bagong gising pa." Puri niya na mukhang seryoso kaya jusko para na talaga akong aatakihin sa puso."Tama na nga, baka tamar
After what happened, my days became more special.Walang araw na hindi namin pinagsasaluhan ni Zander ang init ng aming mga katawan. Pero syempre, kontrolado niya ang sariling huwag maiputok sa loob dahil hangga't hindi pa siya tuluyang magaling at bumalik ang ala-ala ay hindi ako pwedeng magbuntis.At pabor din naman ako sa nais niya. Atleast kapag nakaalala na siya at itutuloy niya pa rin ang hiwalayan, walang batang maaapektuhan. De baleng ako lang mag-isa ang malulugmok at masasaktan.Aware na rin si Manang Celia na magkasama at magkatabi na kaming natutulog sa iisang kwarto. Natuwa pa nga siya dahil baka maging daan na raw ito para tuluyan kaming maging maayos kung sakali mang makaalala na nga si Zander.Pero ako, alin man sa dalawa ang maging resulta, ang gusto ko lang ay lubos-lubusin ko na ang pagkakataong ito na makasama siya at maiparamdam ang pagmamahal ko. Come what may. Mangyayari ang nakatadhanang mangyari. Ang mahalaga sa akin ay ang ngayon so I will treasure this moment
At gaya ng nais ko ay nakarating kami ng Manila ni Zander na ako ang nagmaneho."Ang cool mo love. Di ka lang pala sa kama magaling magdrive." Panunudyo niya nang makarating kami sa sinabing restaurant ni Attorney Mariano. Paano ba naman, kapag walang traffic ay talagang binibilisan ko ang takbo para makahabol sa oras. Namiss ko rin kasi magmaneho dahil wala naman akong sasakyan rito.Di pa kami tuluyang nakakababa kaya natatawang kinusot ko ng marahan ang tagiliran niya."Loko ka! Ang harot mo. Lagot ka sa 'kin mamaya." Patol ko sa biro niya sabay kagat ng ibabang labi ko para akitin siya.Kaya bago ko pa man nabuksan ang pintuan para bumaba ay mabilisan niyang nahawakan ang magkabilang pisngi ko at siniil agad ako ng halik sa mga labi. Madaliang halik lang ito ngunit mapusok."Paisa na muna!" Nakangising sambit niya bago ako tuluyang binitawan.Natatawa at kilig na kilig akong bumaba ng sasakyan. Magkaholding hands pa kaming pumasok ng restaurant kaya yung puso ko'y mas lalong tumat
Zander froze in a moment. Mababakas ang labis na gulat sa mukha niya kaya hindi siya agad nakagalaw.At bago pa man siya makapagsalita ay buong lakas kong hinablot ang braso ng babaeng haliparot kaya napalayo ito sa kanya."How dare you! Ang kapal ng pagmumukha mong yakapin ang asawa ko." Nagpupuyos ako sa galit at walang pasabing sinampal ang pagmumukha nito ng malakas.Nanlilisik ang mga mata nitong bumaling sa akin at mabilis akong nilusob kaya di ako nakailag nang hawakan nito ang buhok ko."Ikaw ang makapal! Ipinagsisiksikan mo pa ang sarili mo sa lalaking hindi ka naman mahal!" Bulyaw nito sa akin kaya mas lalong kumulo ang dugo ko.The nerve of this bitch!Di ako nagpatalo at hinila rin ng malakas ang buhok niya kaya nagsabunutan kami."Fuck you!" Sigaw ko pa at nagwawala na sa labis na galit."Shit! Shit! Love.... Stop it! Hey!" Awat sa akin ni Zander sa naguguluhang boses. Ngunit walang gustong bumitaw sa amin ng haliparot.Maya-maya pa'y naramdaman ko nalang na may malakas n
Nagising ako kinaumagahan dahil sa sinag ng araw nagmumula sa bintana. Marahan akong nagdilat ng mga mata. Taka kong inilibot ang mga mata sa kabuuan ng kwarto nang mapansing wala si Zander sa tabi ko."Love?" Tawag ko sa kanya at agad na tumayo. Bigla akong nakaramdam ng pagkabahala kaya nagmadali akog lumabas ng kwarto."Goodmorning love." Nakangiting bati nito nang mabungaran ko ito sa kusina na nagluluto.Napahawak ako sa puso kong kinakabahan. He's here. Buti nalang! Nakahinga ako ng maluwag.I hugged him from his back dahil nakatuon ang buong atensyon niya sa pagluluto. Hininaan niya ang apoy bago humarap sa akin at dinampian ako ng halik sa mga labi."Nabitin ka ba kagabi? Do you want to make love here in the kitchen?" Nakangising tudyo niya kaya awang akong napairap sabay hampas ng dibdib niya."Sira ka! Baka di na ako makalakad niyan. Remember, marami tayong schedule for today." Seryosong sambit ko at nginusuan siya.Sa totoo lang, nangangatog na nga yung tuhod ko dahil halos
Kapwa kami tahimik ni Zander nang makapasok sa sasakyan. I badly want to talk to him first. Kahit nahihirapan ako ay ayaw ko ng hintayin na magtanong pa siya. Kailangang mauna akong magpaliwanag.I cleared my throat dahil parang may kung anong bumabara sa lalamunan ko na di ko mawari."He's a dear friend of my late adoptive mother. He helped me financially noong nag-aaral pa lang ako ng kolehiyo. Tulong niya raw sa aming mag-ina." I stated before starting the engine. Nakatuon lang ang mga mata ko sa kahabaan ng kalsada habang nagmamaneho. I don't want to face him dahil wala akong balak sabihin ang pinakadahilan kung bakit talaga kami magkakilala ni Mr. Chui.Totoong kaibigan ng namayapa kong ina-inahan si Mr. Chui. Kaso siya rin ang nagtulak sa akin na patulan ang matanda dahil nakikinabang din siya sa perang binibigay sa akin.Kahit may tama naman din sa kwento ko pero kailangan kong ilihim ang pinakatotoo sa takot na baka pandirihan at ayawan niya ako kagaya noon.I just want him to
Zander's POV"Totoo nga ang balitang may amnesia ka. Nakalimutan mo na ba kung gaano ka namumuhi sa babaeng yan? You even told me na inaasikaso na ng abogado mo ang annulment ninyo. C'mon Zander, binibilog ka lang ng desperadang yan dahil may amnesia ka!" Pilit kong inaalis ang sinabi ng babae kanina pero hirap itong iwaglit sa isipan ko. Bumangon ako mula sa pagkakahiga sa couch at tinungo ang terrace ng condo kung saan makakalanghap ako sariwang hangin.Di ko alam kung bakit may iba akong pakiramdam na di ko mawari. There's something wrong and I can't explain it."Love?" Tawag sa akin ng asawa ko kaya bumalik ako sa sala. Kakalabas lang nito sa kwarto at tapos ng magbihis.Damn! My wife is really gorgeous. Bulag nalang siguro ang lalaking hindi mapapalingon."I need to go at baka naghintay na ang mga staff mo." Paalam nito kaya di ko mapigilang hapitin ito sa beywang at agad na siniil ng halik sa mga labi na tinugunan niya naman ng buong pagmamahal."Ayaw mo ba talagang samahan pa k