[ Brandon's POV ]Nagising ako sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana ng room ko. I moaned while gently massaging my head. " Uhm Shit!" Mukhang napadami ata ang inom ko kagabi dahil sa sobrang pananakit ng ulo ko. At halos mapatakbo ako ng CR coz I can't hold myself to vomit.Pagkatapos magsuka ay naghilamos ako ng mukha habang tinitingnan ang sarili sa salamin na nasa CR. Tsaka ko lang napagtantong tanging tuwalya nalang pala ang nakabalot sa katawan ko. Puno ng pagtataka ang aking utak dahil pilit ko mang alalahanin ang mga nangyari kagabi ay wala akong matandaan maliban sa parang may naaninag akong hitsura ng isang babae. First time kasi nangyari na naglasing ako ng ganoon dahil sa sakit ng nararamdaman ko, dahil sa panghihinayang at dahil sa pagsisi ko sa sarili. Feeling ko'y wala na ako sa katinuan kagabi kayat hindi mawaglit sa isipan ko ngayon ang kuryosidad at katanungan kung paano ako nakabalik ng maayos sa kwarto ko."Imposible! Bakit niya naman ako tutulungan? She hated
Pagkatapos kumain ay nagkanya-kanya na ang mga kasamabahay sa mga gawain.Nasa sala ako ngayon kasama si Brandon at Calex. Magpapaalam na sana sila nang bigla na lamang bumuhos ang ulan. Napatingin kami ni Calex sa labas. "Di pa naman masyadong malakas Meg. Tutuloy na kami ni kuya." Ani Calex habang nakatingin sa nakaupong si Brandon. Agad namang tumayo si Brandon para ayusin ang dala nitong bag. Magsasalita sana ako nang biglang lumapit si Nanay Tans."Maam, wag mo na muna silang pauwiin. Delikado magdrive pag ganitong naulan. Masyadong maputik ang kalsada rito. Iniiwasan talaga ang magbiyahe pag ganito ang panahon. Nag-aaalalang tugon ni Nanay Tans. Alam kong si nanay ang mas nakakaalam. Actually gusto ko rin naman silang pigilan kanina kaso nagdadalawang-isip ako dahil kay Brandon. Gusto ko na kasi siyang umalis dahil the more na magkalapit kami mas lalo akong nahihirapan. Pero napakasama ko naman kung hahayaan ko nalang sila ni Calex gayung napakadelikado nga.Sa huli ay sumang-a
[ Meghan's POV]Kinaumagahan ay maagang nagpaalam si Calex. Inaya ko pang kumain nang breakfast or magcoffee man lang pero hindi pa rin siya nagpapigil."Thank you so much Meg but we need to go. Nauna na rin sa sasakyan si kuya. Basta one of this days bibisitahin kita ulit dito." Aniya kaya tumango nalang ako. Kinawayan pa niya ang mga kasambahay bago tuluyang pinaandar ang sasakyan paalis."Nahiya na siguro si Brandon dahil sa naging confrontation namin kagabi kaya di na nagpakita." Bulong ko sa sarili. Pero ewan ko ba di ko mapigilang makaramdam ng kirot sa puso ko knowing na napakadali niya lang pala pasukuin. Nasa malalim akong pag-iisip nang siya namang paglapit ni Annie."Maam? Ayos ka lang po ba?" Nag-aalalang tanong nito."Oo naman. Bakit mo naitanong?" Pagdedeny ko kay Annie at ngumiti ng pilit."Naku! Ngayon ka pa ba magtatago ng feelings mo sa akin maam? Nalungkot ka po ba dahil sa pag-alis nina Brandon?" Prangkang tanong ni Annie. Halatang hindi ito kumbinsido sa naging s
[ Meghan's POV ]Di ko maipaliwanag ang kakaibang nararamdaman ko habang naghahanda para sa dinner namin ni Calex. Kinakabahan ako na excited na parang first time ko palang ito mararanasan.Nag-ayos ako at nagsuot ng silver gown na mahaba ang slit. Naglagay ako ng simpleng make-up habang nakalugay lang ang mahaba kong buhok."Wow! Grabe maam. Napakaganda niyo talaga. Duda na tuloy ako sa kasarian ko ngayon." Di magkamayaw na papuri ni Annie. Tawang-tawa naman ako sa tinuran niya."Naku! Kaya talaga di maikakailang pinag-aagawan kasi bukod sa super bait, super duper ganda talaga." Sambit naman ng ibang katulong. "Napakagaling niyo talaga mambola. Pero salamat." Nakangiti kong sagot sa kanila."Balitaan mo ako maam hah!" Pahabol pa ni Annie nang makalabas na ako ng mansyon. Kinawayan ko na lamang sila bago ako pumasok sa sasakyan ko. Susundiin dapat ako ni Calex pero nag-insist ako na wag nalang para masanay naman ako magdrive total alam ko na naman yung location kung saan kami magkiki
Makalipas ang isang araw.[ Brandon's POV ]"Kuya, sigurado ka na ba? Susuko ka nalang ng ganito?" Turan ni Calex ng mapansin ang pagliligpit ko ng aking mga dalang gamit. Flight ko na kasi mamaya pabalik ng Manila.I sighed heavily at mapait na ngumiti. "There's no reason na magstay pa ako rito. Wala na akong dapat na ipaglaban pa dahil may pinili na siya." Sagot ko kahit na napakabigat sa didbdib ng gagawin kong paglayo."I will find a way kuya. Kakausapin ko siya." Pangungumbinsi ni Calex but I nodded while tapping his shoulder."Hindi mo na kailangang gawin yun. I love her with all my heart pero ikaw na yung mahal niya ngayon at wala na akong magagawa dun. Gustuhin ko man silang alagaan ng anak ko pero lubos niya talaga akong kinasusuklaman. Kaya all you can do is to take care of her. Sila ng anak ko. Wag na wag mo siyang sasaktan gaya ng ginawa ko sa kanya. Mangako ka sa akin." Nagsimula na namang magtubig ang aking mga mata. Kinuha ko ang tissue at marahang pinunasan ito.Tuman
Flashback: When in La Vista Resort [ Calex POV]Nang magpaalam si Meghan at Annie na uuwi na ng hacienda ay hindi na ako nagdalawang-isip pa na pilitin na ihatid sila. Making it sure na safe silang makakauwi.At para maayos ang lahat dito pag-alis ko ay pinuntahan ko ang mga staff para ibilin ang kani-kanilang mga tasks. Patungo ako sa reception area nang mapansin ko ang tatlong staff ng resort na nagkumpulan na parang may pinag-uusapan. Palapit ako ng palapit sa kanila nang nahagip ng aking pandinig ang pangalan ni Meghan. Upang makasigurado na tama nga ang narinig ko at out of curiousity na rin ay huminto ako sa may gilid ng area para pakinggan pa ang kanilang pinag-uusapan."Hoy alam niyo ba, si Maam Meghan yung babaeng pinakilala ni sir Calex na special someone niya nung opening ay kasama kagabi si Sir Brandon, yung super gwapo at hot na kuya ni sir Calex!" Umigting sa tainga ko ang naging pahayag ng isang staff. Kumpirmadong si Meghan nga ang kanilang topic at ang malalala pa
[ Meghan's POV ]Lulan ng eroplano ay paulit-ulit na bumabalik sa isip ko ang naging rebelasyon ni Calex."Please, bigyan mo pa ng chance si kuya. One of these days ay baka pumunta na siya ng US at baka doon na siya tumira for good. Wag mo hayaang manaig yung galit at paghihiganti sa puso mo Meg bago pa mahuli ang lahat. I know you still love him and he loves you so much too!" Buong-pusong payo ni Calex habang marahan na hinawakan ang nanginginig kong kamay. Di ako makapagsalita pero walang humpay sa pag-agos ang aking mga luha. Para akong nagising sa isang bangungot na ako lang din ang may kagagawan. Masyado akong nagpabulag sa poot. Hindi ko man lang nagawang e-appreciate lahat ng effort ni Brandon. Naging sarado ang utak kong paniwalaan ang mga paliwanag niya. Hindi ko siya binigyan ng chance kasi akala ko yun yung nararapat kahit na ang totoo'y nasasaktan din ako everytime pinagtatabuyan ko siya.Agad akong tumayo and the next thing I know ay nagpabook ako ng ticket for tomorrow
[ Meghan's POV ]Pagkapasok sa loob ay agad din akong nagtanong sa staff kung saan ang venue ng event dito sa hotel. Napakalaki ng hotel at tiyak aabutin ako ng siyam-siyam kung hindi ako magtatanong."Nasa fourth floor po ma'am." Magalang na sagot nito at nagpasalamat ako bago umalis.Habang nasa loob ng elevator ay hindi ko maexplain yung kakaibang kabog sa dibdib ko. Sobrang excited na akong makita at makausap si Brandon. Palakas ng palakas ang tibok ng puso ko hanggang sa dumating na nga ako sa floor kung saan ginaganap ang event.Napakaraming mga bisita at lahat ay pormal at sosyal ang mga suot na parang napakaspecial ng event na ito.Nagdadalawang-isip tuloy ako kung papasok ba ako o hindi lalo na't may mga guard pa na nakaabang sa ginawang entrance.Pilit na hinahanap ng aking mata si Brandon ngunit sa dami ng tao ay bigo akong makita siya.Sa kagustuhang makausap na siya ay naglakas-loob akong pumasok.Hinarang ako ng isang guard at marahang tinanong. "May invitation card po b