A day earlier....
[ Meghan's POV ]
Ilang oras din kaming bumiyahe bago makarating sa resort ni Calex. Pagod man sa biyahe ay napakaworth it naman nang makababa kami ng sasakyan at makita ang ganda ng lugar.
"Wow grabe maam! Napakaganda naman dito." Mangha na sambit ni Annie habang nililibot nito ang mata.
I agreed with her dahil parang paraiso ang ganda. Kahit ako ay awang ang bibig sa pagpuri. Natigil ako sa pagpapantasya ng magsalita si Calex.
"I'm so happy na nagustuhan niyo. Don't worry mas magugustuhan niyo pa, lalo na kung matikman niyo ang mga dishes rito especially our seafoods specialty." Nakangiting tugon ni Calex. Kumislap naman ang mga mata ni Annie na parang biglang natakam.
"Oh Annie, alam ko ng nasa isip mo. Save mo nalang yang cravings mo para sa celebration bukas." Pagbibiro ko sa kanya na agad namang bumungisngis.
"Naman maam! Isa pa naman ya
Chapter 45 Continuation [ Meghan's POV ] Lumabas ako ng C.R na kunyari parang walang nangyari. Pinipigilan ko ang sariling wag madestruct sa presensiya ni Brandon kahit na sobrang hirap. Kinailangan ko kasi itong gawin para mapakita sa kanyang hindi na ako apektado at wala na akong pakialam kahit na alam kong salungat iyon sa gusto ng puso ko. Binalikan ko sa Calex na kausap pa rin si Brandon. Inayos at pinakalma ko muna ang sarili bago siya nilapitan. "Sorry medyo natagalan." Saad ko while wrapping my hand on his shoulder. Hindi man ako direktang nakatingin kay Brandon ay alam kong matalim ang titig nito sa amin lalo na nang sumagot si Calex. "Are you alright?" Concern na tanong nito sa akin. Tumango naman ako. " Yeah, thank you for always checking up on me." Maarteng paglalambing ko kay Calex na halatang lalong ikinairita ni Brandon. Ramdam ko sa mga ngiti at mata ni Calex na parang nanibago
[ Meghan's POV ]Hindi ko na natapos ang pagligo sa dagat dahil baka lapitan na naman ako ni Brandon. Nagtataka man ay inihatid pa rin ako ni Calex sa kwarto ko."Sigurado ka ba talagang ayos ka lang? Pwede naman kitang samahan para maenjoy mo ang beach." Concern na saad niya.Nginitian ko nalang ito para hindi na magduda. "Nilalamig na rin kasi ako tsaka gabi na. Some other time nalang Cal. Pasensiya na." Sagot ko habang papasok na sa loob ng kwarto."Sige Meg. No problem. Basta pag may kailangan kayo magsabi ka lang sa akin o sa mga staff dito. Goodnight." Bilin niya bago tuluyang umalis.Pagkapasok ko sa loob ay naabutan ko si Annie na abala sa kakapindot ng cellphone niya nang mapansin nito ang namumugto kong mga mata."Hala maam Meghan! Umiiyak po kayo? May nangyari po ba maam?" Nag-aalala niyang tanong sabay lapit sa akin.Alam kong mapagkakatiwalaan naman si Annie kahit may kadaldalan ito. Kaya
[Meghan's POV]"Pagpasensiyahan niyo na si kuya medyo istrikto lang kasi yun at tahimik." Saad ni Calex ng makaalis na si Brandon."Anong istrikto? Sobrang istrikto kamo! Arogante at antipatiko pa. Lahat na ata ng negative na ugali ay nasa kanya na." Sigaw ng isip ko. Tumingin naman si Annie sa akin dahil napansin nito ang pagsmirk ko."To be honest, nakakabaliw yung kagwapuhan niya pero kung sa ugali mukhang sobrang magkalayo kayo Calex." Saad naman ni Annie na parang kilalang-kilala si Brandon. Marahil, base na rin sa naikwento ko sa kanya kaya niya nasasabi ito."Hey, don't be that judgmental Annie. Lahat naman ng tao ay may negative at positive side. I know kuya is also a good man. Pinaunlakan niya nga ako dito kahit na anak lang ako sa labas. Isa pa ayos lang din sa kanya na binigay sa akin ni daddy tong resort. Hindi lahat kayang tanggapin ang isang kapatid na bunga ng isang pagtataksil." Salaysay ni Calex habang mapait na nakangiti. Sa
[ Brandon's POV ]Nagising ako sa sinag ng araw na nagmumula sa bintana ng room ko. I moaned while gently massaging my head. " Uhm Shit!" Mukhang napadami ata ang inom ko kagabi dahil sa sobrang pananakit ng ulo ko. At halos mapatakbo ako ng CR coz I can't hold myself to vomit.Pagkatapos magsuka ay naghilamos ako ng mukha habang tinitingnan ang sarili sa salamin na nasa CR. Tsaka ko lang napagtantong tanging tuwalya nalang pala ang nakabalot sa katawan ko. Puno ng pagtataka ang aking utak dahil pilit ko mang alalahanin ang mga nangyari kagabi ay wala akong matandaan maliban sa parang may naaninag akong hitsura ng isang babae. First time kasi nangyari na naglasing ako ng ganoon dahil sa sakit ng nararamdaman ko, dahil sa panghihinayang at dahil sa pagsisi ko sa sarili. Feeling ko'y wala na ako sa katinuan kagabi kayat hindi mawaglit sa isipan ko ngayon ang kuryosidad at katanungan kung paano ako nakabalik ng maayos sa kwarto ko."Imposible! Bakit niya naman ako tutulungan? She hated
Pagkatapos kumain ay nagkanya-kanya na ang mga kasamabahay sa mga gawain.Nasa sala ako ngayon kasama si Brandon at Calex. Magpapaalam na sana sila nang bigla na lamang bumuhos ang ulan. Napatingin kami ni Calex sa labas. "Di pa naman masyadong malakas Meg. Tutuloy na kami ni kuya." Ani Calex habang nakatingin sa nakaupong si Brandon. Agad namang tumayo si Brandon para ayusin ang dala nitong bag. Magsasalita sana ako nang biglang lumapit si Nanay Tans."Maam, wag mo na muna silang pauwiin. Delikado magdrive pag ganitong naulan. Masyadong maputik ang kalsada rito. Iniiwasan talaga ang magbiyahe pag ganito ang panahon. Nag-aaalalang tugon ni Nanay Tans. Alam kong si nanay ang mas nakakaalam. Actually gusto ko rin naman silang pigilan kanina kaso nagdadalawang-isip ako dahil kay Brandon. Gusto ko na kasi siyang umalis dahil the more na magkalapit kami mas lalo akong nahihirapan. Pero napakasama ko naman kung hahayaan ko nalang sila ni Calex gayung napakadelikado nga.Sa huli ay sumang-a
[ Meghan's POV]Kinaumagahan ay maagang nagpaalam si Calex. Inaya ko pang kumain nang breakfast or magcoffee man lang pero hindi pa rin siya nagpapigil."Thank you so much Meg but we need to go. Nauna na rin sa sasakyan si kuya. Basta one of this days bibisitahin kita ulit dito." Aniya kaya tumango nalang ako. Kinawayan pa niya ang mga kasambahay bago tuluyang pinaandar ang sasakyan paalis."Nahiya na siguro si Brandon dahil sa naging confrontation namin kagabi kaya di na nagpakita." Bulong ko sa sarili. Pero ewan ko ba di ko mapigilang makaramdam ng kirot sa puso ko knowing na napakadali niya lang pala pasukuin. Nasa malalim akong pag-iisip nang siya namang paglapit ni Annie."Maam? Ayos ka lang po ba?" Nag-aalalang tanong nito."Oo naman. Bakit mo naitanong?" Pagdedeny ko kay Annie at ngumiti ng pilit."Naku! Ngayon ka pa ba magtatago ng feelings mo sa akin maam? Nalungkot ka po ba dahil sa pag-alis nina Brandon?" Prangkang tanong ni Annie. Halatang hindi ito kumbinsido sa naging s
[ Meghan's POV ]Di ko maipaliwanag ang kakaibang nararamdaman ko habang naghahanda para sa dinner namin ni Calex. Kinakabahan ako na excited na parang first time ko palang ito mararanasan.Nag-ayos ako at nagsuot ng silver gown na mahaba ang slit. Naglagay ako ng simpleng make-up habang nakalugay lang ang mahaba kong buhok."Wow! Grabe maam. Napakaganda niyo talaga. Duda na tuloy ako sa kasarian ko ngayon." Di magkamayaw na papuri ni Annie. Tawang-tawa naman ako sa tinuran niya."Naku! Kaya talaga di maikakailang pinag-aagawan kasi bukod sa super bait, super duper ganda talaga." Sambit naman ng ibang katulong. "Napakagaling niyo talaga mambola. Pero salamat." Nakangiti kong sagot sa kanila."Balitaan mo ako maam hah!" Pahabol pa ni Annie nang makalabas na ako ng mansyon. Kinawayan ko na lamang sila bago ako pumasok sa sasakyan ko. Susundiin dapat ako ni Calex pero nag-insist ako na wag nalang para masanay naman ako magdrive total alam ko na naman yung location kung saan kami magkiki
Makalipas ang isang araw.[ Brandon's POV ]"Kuya, sigurado ka na ba? Susuko ka nalang ng ganito?" Turan ni Calex ng mapansin ang pagliligpit ko ng aking mga dalang gamit. Flight ko na kasi mamaya pabalik ng Manila.I sighed heavily at mapait na ngumiti. "There's no reason na magstay pa ako rito. Wala na akong dapat na ipaglaban pa dahil may pinili na siya." Sagot ko kahit na napakabigat sa didbdib ng gagawin kong paglayo."I will find a way kuya. Kakausapin ko siya." Pangungumbinsi ni Calex but I nodded while tapping his shoulder."Hindi mo na kailangang gawin yun. I love her with all my heart pero ikaw na yung mahal niya ngayon at wala na akong magagawa dun. Gustuhin ko man silang alagaan ng anak ko pero lubos niya talaga akong kinasusuklaman. Kaya all you can do is to take care of her. Sila ng anak ko. Wag na wag mo siyang sasaktan gaya ng ginawa ko sa kanya. Mangako ka sa akin." Nagsimula na namang magtubig ang aking mga mata. Kinuha ko ang tissue at marahang pinunasan ito.Tuman