“ISANG BANGKAY NG HINIHINALANG biktima ng panggagahasa ang natagpuan dito pa rin sa Hotel Krista kaninang alas otso ng umaga. Ito na ang ika-apat na bangkay na namataan sa nasabing hotel. Sa ngayon, patuloy pa rin ang imbestigasyon sa nasabing krimen...”
She pressed the T.V. remote to change the channel. Masyadong nakaka-stress ang araw niya ngayon at ayaw na niyang dagdagan pa iyon.
Marahas siyang napasandal sa kinauupuang couch. That Kristie! Hindi niya maiwasang magngitngit sa ka-trabaho sa tuwing maaalala ang nangyari kanina.
Her phone rang and fished it out from her pocket. She heaved a sigh and answered the call without even looking at it.
“Yes?”
“Day, ano? How are you?” tanong pa ng nasa kabilang linya.
“Really, Stephen?” nanunuya niyang tanong nang mabosesan ang tumawag. She rolled her eyes upwards at marahas na dumakot ng popcorn na nasa center table.
“Fine! You’re not good. Ba’t kasi hindi ka nagsalita kanina?” anito na ang tinutukoy ay ang nangyari sa opisina kanina.
Brooch has launched a new drinking product, a water, which is an energy drink, actually. They‘ve been told to think the best demographics that the company would cater. She even discussed her idea to Stephen. And when the Marketing team shared their ideas with the boss, she was so shocked na halos kapareho ng kaniyang idea ang nilatag ni Kristie. Hindi niya sure kung nakikinig ba ito sa kanila kanina ni Stephen.
And that idea of her was her chance for her promotion.
“Day, si Sir Spade ‘yon! Do you think papaboran ako no’n?” nanggigigil niyang sagot sa kausap. “At tsaka, nalatag na ng bruhang iyon, eh! Bwisit talaga!”
Paborito ng kanilang Sir Spade si Kristie. Kahit ano‘ng sabihin ng babae ay pinapaboran naman nito. Kung pwede lang tirisin niya ora mismo si Kristie ay ginawa na niya.
She really despise her. Big time!
“You know what, Shen? That’s what she get for sleeping with the boss,” labas sa ilong na sagot ni Stephen.
That’s the rumors at their office. All of them think that Kristie is hooking up with Sir Spade. Well, hindi pa naman nila napapatunayan iyon. But the way the two acted when they’re at work, duda talaga sila.
Shen just groaned in frustration. “So, you’re telling me na gano’n din ang gawin ko?”
Natawa si Stephen sa sinabi niya. “Gaga ka! Ano ‘yon? Promoting your body with new marketing skills?”
“I really hate that girl!” singhal niya sa kausap. Napairap siya nang pagtawanan siya nito. Lalo lang siyang nairita sa halakhak ni Stephen.
“Anyway, girl! Thanks pala sa chocolates. Dala ka ulit bukas.”
“Duh? Everyday akong nagdadala ng chocolates sa office ngayon ka lang nagpasalamat?” asik niya pa kay Stephen. With that ay na-divert na ang atensyon niya about the promotion.
She had this admirer who sent her chocolates and flowers everynight. Just by remembering that thought, she looked at her wrist watch.
“Oh, wait! Eight na!” Shen exclaimed to the other line. Stephen squeled to what she said.
“Check your mailbox, day! Para may chocolate ulit ako bukas!”
“Ito na po!” aniya saka tumayo upang lumabas ng kaniyang apartment. “Ikaw nga lang ang nakakaubos ng chocolates ko.”
“Day! As if naman mauubos mo ang isang box ng chocolate. Be grateful na tinutulungan kita sa pag-ubos.”
Napairap siya sa panunumbat ni Stephen. The phone was still up and upon going outside, a bunch of red roses together with the box of chocolate was already at the large paper bag na nakasabit malapit sa kaniyang mailbox.
“Andito na naman ‘yong chocolates and flowers,” aniya sa kabilang linya.
For the past three weeks ay walang palya sa pagpapadala ng flowers and chocolates ang secret admirer niyang ito. Consistent ito dahil at exactly eight in the evening ay matik nang may nakasabit na malaking paper bag malapit sa kaniyang mailbox. Lagi ring may kasamang sulat ang bawat padala nito. Nahihinuha niyang malapit lang ito sa tinitirhan niya. Malamang baka nakasabay na rin niya itong bumili ng Milo sa kalapit na mga sari-sari store.
“Hooray for the chocolates!” Stephen exclaimed. “So, may sulat ba si secret admirer? Basahin mo dali!”
“Mas atat ka pa sa’kin, ‘no?” asik niya sa kaibigan.
Kinuha na niya iyon at nagmamadaling bumalik sa loob ng apartment. Pagkaupo sa couch ay agad niyang binulatlat iyon.
“So, what does it say?” tanong pa ni Stephen.
“Walang letter, day.” Inisa-isa pa niya ang mga tangkay ng rosas ngunit wala. She opened the box of chocolate at doon niya nakita ang isang kulay yellow na sticky note.
Kinuha niya iyon at inilapag ang box sa coffee table. Marahas siyang napabuntong hininga sa nabasa.
Hope you had a great day today...
Love,
Third“Day? Ano? Andiyan ka pa?” untag sa kaniya ni Stephen. Inis niyang nilamukos ang sticky note saka iyon itinapon sa malapit na trash bin.
“Hope I had a great day raw,” malamya niyang sambit sa kaibigan. Kung alam lang ng admirer niyang ito ang nangyari sa kaniya ngayong araw.
Again, she heaved a heavy deep breath. Sukdulan ang pagka-inis niya sa tuwing maaalala ang nangyari kanina. Tinik talaga sa lalamunan niya ang Kristie na ‘yon!
“Sana all may secret admirer, ‘no?” Stephen squeled. “Teka nga, wala ka bang balak na kilalanin ‘yan?”
Shen rolled her eyes upwards at muling dumakot ng popcorn. Hindi pa siya nakuntento at inilagay pa niya ang mangkok sa kaniyang kandungan.
“Ang dami ko nang iniisip, Stephen. Tapos you want me to get to know this sender?”
“Chill lang, day!” natatawang sambit ng nasa kabilang linya. “I mean, hindi ka man lang ba nagtataka kung sinetch si boylet?”
Napaisip siya sa sinabi ng kaibigan. Oo nga. Sino ba talaga kasi itong nagpapadala sa kaniya palagi ng chocolates and flowers?
“So...” she trailed off. “Do I need to look for him? Gano’n?”
“It‘s up to you, day.”
Sunod-sunod ang ginawa niyang pagsubo ng popcorn. Malapit nang mag-celebrate ng monthsary itong secret admirer niya sa kakapadala ng chocolates at mga bulaklak ngunit hindi pa ito ngapapakita sa kaniya.
She find it creepy. But she can feel na magkakilala sila ng admirer niyang ito. Hindi naman siguro ito magpapadala ng mga ganito kung hindi ito related sa kaniya.
“Wait day, ‘di ba laging may inclusive na note ‘yong mga padala ni Mr. Secret?”
Kumunot ang noo niya sa tanong ni Stephen. “Y-Yeah... bakit?”
“Baka may clues sa notes. Andiyan pa ba? Tingnan mo!”
“Tinapon ko na,” aniya saka inilipat ang channel ng T.V. Hindi na niya nagugustuhan ang mga palabas sa gabi. Pulos mga teleserye.
“Ay,” may panghihinayang na sambit ng kaibigan. “Next time ipunin mo. Malay mo sa isang note nagpakilala na pala siya.”
“His name is Third. Iyon palagi ang nasa note, eh.”
“So, may kilala ka bang Third?”
Naudlot ang pagsubo niya ng popcorn sa tanong na iyon. Dati pa rin niya iniisip kung may kakilala nga ba siyang Third. But she’s not that friendly. At bilang lang din sa mga daliri niya ang acquaintances niya. Sa trabaho naman, tanging si Stephen lang ang close friend niya.
“Wala, eh.” She shrugged. “Tsaka, importante pa ba ‘yon? Eh, ikaw nga ‘tong mas excited sa’kin kapag nakakatanggap ako ng ganito.”
“Syempre naman, day! Sayang ang chocolates, ‘no?”
Tinawanan lang niya ang sinabi ni Stephen. They had few chit chats before they ended the call.
She looked on the fresh red flowers. Tumayo siya at kinuha iyon at ang flower vase na may laman pang red roses. Ito rin ang natanggap niyang bulaklak kagabi.
Magmula nang dumating sa buhay niya ang kaniyang secret admirer ay binago na rin nito ang routine niya sa gabi. Tuwing gabi na niyang pinapalitan ang mga bulaklak sa flower vase. Sayang din kasi kung itatapon niya ang mga bulaklak. Everynight she puts the box of chocolates on the fridge. At sa tuwing matatapos niyang basahin ang note na kalakip ng mga padala nito ay agad niya itong itinatapon sa trash bin, not minding what the message was all about.
Naiintindihan naman niya ang nakasulat doon, ngunit hindi na siya nag-aaksaya pa ng panahon na i-comprehend ang message nito. Well... what for? For sure ay titigil din itong secret admirer niya sa kakapadala ng mga bulaklak at chocolates.
And she’s certain of that. Lalo pa’t hindi naman talaga siya nagpapakita ng interes sa mga galawan nito.
Ngunit sa loob niya, gusto niya ring malaman kung sino ang nasa likod ng mga bagay na ito.
Sino ka ba talaga?
SHEN WENT EARLY TO work on that day. At kung nitong mga nakaraang araw ay mas nagiging competitive siya, ngayon ay nababagot na siya. Pagtapak pa lang sa entrance ng building ay matik nang nag-play sa utak niya ang senaryo kung saan ay harap-harapang inilahad ni Kristie kay Sir Spade ang idea niya.Nagngingitngit ang loob niyang lumakad papunta sa elevator, hindi na pansin ang matunog na paglapat ng kaniyang black pumps sa marmol na sahig. Marahas niyang pinagpipindot ang up button at mukhang doon ibinuhos ang lahat ng galit niya sa umagang iyon. Mga ilang minuto pa ang nakalipas bago bumukas ang elevator.She’s about to press number four button pagkapasok sa loob nang may mga kamay na pumigil sa pinto. She heaved a very deep breathe when Diego entered the elevator.“Good morning, Shen,” kiming bati nito sa kaniya pagkapasok sa loob.
HINDI MAGKAMAYAW ANG ILANG empleyado sa pagtanaw sa lalaking kasabay maglakad ni Kristie papunta sa kaliwang bahagi ng lobby. Sinundan iyon ng tingin nina Shen nang mapadaan sila ro'n papunta ng cafeteria."Ano kaya ang mayroon?" nagtataka pang tanong ni Diego nang tuluyang mawala sa kanilang paningin ang dalawa."Baka endorser ng new product?" sagot ni Stephen sa lalaki. "Kasama ni Kristie, eh. So, maybe may meeting 'yon kay Sir Spade."She rolled her eyes upon hearing Kristie's name. May ability talaga ang babaeng 'yon na inisin siya everytime."Grabe si Kristie, 'no? Multi-tasker," papuri pa ni Stephen sa babae nang makaupo na sila malapit sa glass wall ng cafeteria. "Chief Marketing Executive na nga, mukha pang Executive Assistant kung bumuntot kay
"ANG BAGAL MO, DAY! Bilis!"Kulang na lang ay hilain siya ni Stephen palabas ng building. Working hours ends at ngayon na ang punta nila sa birthday celebration ni Diego."Eh, kung kargahin mo na lang kaya ako?" asik niya pa rito. "Masyado kang atat!""Gosh, day! Kanina pa naghihintay sina Diego. Gano'n ba talaga ka-busy ang department niyo at nahuli ka pa ng labas?"Shen just rolled her eyes upon remembering what happened a while ago. Kung kailan uwian na ay saka naman siya tinawag ni Kristie. Nagmamalaki nitong pinaliwanag sa kaniya ang sample nito about making the marketing strategy. Akala yata nito ay first time niyang gagawa ng marketing strategy."'Wag ka nang magtanong. Nababanas lang ako,"
PABILING-BILING SI SHEN SA kaniyang kama at kahit anong gawin niya ay hindi pa rin siya makatulog. Binabagabag pa rin siya ng note na kasama sa mga padala ni Third. Gano'n pa man ay pinalitan pa rin niya ng mga bagong bulaklak ang flower vase kanina. She even put temporarily the chocolates to the fridge.She heaved a sigh. Sa sobrang pag-iisip ay pinili niyang kunin ang cellphone saka tinawagan si Stephen. It's a little bit late night pero umaasa siya na sana ay sagutin nito ang tawag niya.Napaupo siya nang sagutin ng kaibigan ang tawag. "Gabi na, Shen," anito sa nababagot na boses. "Hindi ba 'yan makakapaghintay ng bukas?""Listen, nagpadala ulit si Third ng bulaklak at chocolates.""Magugulat pa ba ako? Eh, tuwing gabi naman 'yan nagpapadala sa'yo.""No. I mean, may kasama na namang note.
SHEN OPENED THE GLASS door of the coffee shop nearby at their office at agad na inilibot ang tingin sa buong paligid. Hindi gano'n karami ang tao kahit lunch break na. She couldn't see Stephen behind those wooden tables and chairs. The cozy breeze of air from the air conditioner came along through her thoughts. Ang sabi sa text ni Stephen ay dito raw sila magkikita. Eh, wala namang ibang coffee shop na malapit dito sa building."Shen!"Napalingon siya sa bandang kaliwa para lang makita si Stephen na kumakaway sa kaniya. Naka-pwesto ito malapit sa glass wall. Agad niya itong nilapitan at naupo sa tapat nito."Ba't hindi kita nakita rito kanina?" agad niyang tanong sabay lapag ng paper bag na may lamang pagkain sa table."Nag-CR ako, eh. 'Yong note dala m
"DAY, WHAT IF KUNG si Diego nga ay si Third?" tanong pa ni Stephen sa kaniya habang papasok sila sa building. Nauna na silang dalawa sa pagbalik dahil may kinausap pa si Raffy pagkalabas nila kanina ng coffee shop.She heaved a sigh. "Alam mo, hindi ko naiisip ang ganiyang klase ng theory."Diego seems nice. Gentleman din ito at iba sa mga lalaking kilala niya na galawgaw kung kumilos. Kaya hindi niya ma-imagine ang hinuha rito ng kaibigan."What if lang naman, day. Ano ang gagawin mo kung tama nga ako?""Hindi ko alam! Okay?" Mariin siyang napapikit at nahilot pa ang sentido. "As long as walang masamang nangyayari ay wala akong gagawin. Besides, wala namang mali sa mga padala niyang qoute at greetings. Wala rin akong natatanggap na death threats.""May point ka," anito h
AGAD NA NAGTAYUAN MULA sa kanilang kinauupuan ang mga nasa loob ng conference room pagkapasok nila ni Sir Ace. They all greeted ngunit nahinto iyon nang makita siya ng mga ito sa likuran ng lalaki."Sorry if we're late," ani Sir Ace habang naupo sa pinakadulong bahagi ng table. Sinundan pa siya nito ng tingin habang paupo siya sa tabi ni Cassie."Hoy ineng, nag-date kayo ni Sir, 'no?" bulong pa nito at mapanuri siyang tinitigan.Sumenyas lang siya rito na tumahimik na at itinuon ang tingin sa harapan. Muli pang nagtama ang mga paningin nila si Sir Ace at hindi niya maiwasang kabahan nang ngitian siya nito."Nag-start na ba kayo?" tanong pa ni Sir Ace kay Kristie na halos hindi na mapinta ang mukha. Padarag pa nitong binuksan ang laptop.
THE MEETING LASTED FOR one and a half hour. Hindi maiwasan ni Shen na pagkiskisin ang mga palad sa kaniyang kandungan dahil sa bahagyang pagtahip ng dibdib niya. Sir Ace was always taking a quick glance on her, which is nahuhuli niya paminsan-minsan.Hindi niya alam kung nag-i-imagine lang siya. Pero iyon talaga ang nakikita niya."So, let's end it here!" Sir Ace exclaimed. "I will be expecting a complete presentation tomorrow. Dismissed."Agad na nagsitayuan ang mga kasama niya para lumabas na ng conference room. She was about to go out also with her laptop nang mag-vibrate ang cellphone niya. She fished it out from her pocket and open a new message. From: StephenDay, kakagaling
"ARE YOU READY?"Humugot ng malalim na buntonghininga si Shen bago tumango sa kasamang si Diego. Pagkalabas nito ng sasakyan ay marahan pa niyang natampal ang magkabilaang pisngi. Her hands were literally shaking as her heart keeps on pounding so fast.Diego opened the car door for her. Inalalayan pa siya nitong makababa. It's weekend so they just went on their casual outfits. Sumaglit pa si Diego sa trunk para kunin ang hindi kalakihang picnic basket. Sa sobrang nerbiyos ay napaigtad siya nang kalabitin siya nito."Masyado kang kinakabahan," he stated as he held her hand. Napairap siya nang tawanan siya nito."Ako? Nah! Dala lang 'to ng aircon." She sarcastically laughed but Diego just shrugged out of it.Iginiya siya nito papasok sa loob ng malawak na ospital.
IT'S BEEN DAYS SINCE Shen and Diego was saved by the authorities. Maayos na ulit ang takbo ng Hotel Krista. Lahat ng nabiktima sa hotel na iyon ay nabigyan na rin ng hustisya. Hindi na rin ganoong humaba ang kaso sa pagitan ng mga magulang ni Diego at ni Ace dahil sa pag-amin ng huli. Ace stated all what he did. Upon reviewing all his medical records, the court decided to put him to a well-known mental health institute in Mandaluyong. Sa sobrang galit ng mga magulang ni Diego ay hindi nakuntento ang mga ito na iyon ang kinabagsakan ni Ace. They wanted him to be punished behind bars."Day, hindi mo ba pupuntahan si Diego?" tanong sa kaniya ni Stephen na walang habas sa pagkain ng mga prutas. Pansamantalang umuwi ng Nueva Ecija ang mga magulang niya at si Stephen ang pumalit na bantay sa kaniya.She sighed. Noong isang araw pa nagkamalay si Diego. Noong araw na iyon ay wala siyang ginawa kung '
SHEN SLOWLY OPENED HER eyes right the moment she woke up. Hindi tulad noon, mas payapa na ang paghinga niya. Wala na ang bigat na dulot ng masalimuot niyang karanasan sa mga kamay ni Ace.Ace...She smiled just by remembering his face. She tried to seek in her heart that space if she still feels the same way. Humugot siya ng malalim na buntonghininga. Ando'n pa rin ang pakiramdam na animo'y may naglalarong insekto sa kaniyang sikmura sa tuwing maaalala ang lalaki. Her heart still beats the same way whenever she's with him.It's still the same. And it makes her heart broke into tiny pieces knowing that she's still in love with her psychotic boss."Anak, k-kumusta ang pakiramdam mo?"Napabaling ang kaniyang tingin sa kaliwang bahagi ng hinihigaan. There, her mother
"N-NO, PLEASE..."Mahinang tinampal ni Shen ang pisngi ni Diego ngunit hindi na ito gumagalaw. Tanging ang mahinang paghinga na lamang nito ang pag-asa niyang buhay pa ang lalaki. Wala sa sariling nayakap niya ito. She can't lose him! Hindi niya alam kung hanggang saan siya dadalhin ng kaniyang konsensya kapag tuluyang mawala si Diego.Tumingin siyang luhaan kay Ace, hindi alintana ang nakatutok nitong pistol sa kanilang dalawa ni Diego. "A-Ace... maawa ka naman. Mamamatay si Diego. K-Kailangan na siyang madala sa ospital," muli pa niyang pakiusap. But her crazy boss just laughed."That was actually the plan. May lahing pusa yata iyang lalaki na 'yan at hindi pa mamatay-matay. And you chose him. So, it's better if you're both dead!"Muli niyang niyakap ang katawan ni Diego at doon tahimik na humikbi. Mamamatay n
MABILIS NA KINALKAL NI Shen ang nakitang aparador sa kwartong iyon. Hindi sila pwedeng lumabas ni Diego na halos hubo't hubad ang itsura niya. She picked a big sized shirt, probably one of Ace's stuff. Saglit siyang natigilan nang maamoy ang pamilyar nitong pabango. His summer-like scent brings memories of her with him. That short span of time when they danced in the middle of the night sky.Marahas siyang napabuga ng hangin at mahinang ipinilig ang ulo. Hindi ito ang oras para magbalik-tanaw, paalala pa niya sa sarili. Buhay nila ni Diego ang nakasalalay rito. At kung hindi sila kikilos agad, baka tuluyang mawalan ng buhay ang kasama niya.She grabbed the phones and immediately headed to Diego. Akmang hahawakan niya ito ngunit natigilan siya. Hindi niya alam kung saang parte ng katawan nito ang dapat niyang hawakan. Kanina lang din niya napansin ang iniinda nitong sakit ng katawan nang yakap
"I'M LEAVING THE COUNTRY, SPADE."Nahinto si Spade sa pagpirma ng mga papel sa sinabi niya. His older brother looked at him in disbelief. "You're still on medication, Ace. Besides, your project here was a success. Why in a hurry?"He smiled sheepishly as he stood near the glass window when he remembered Shen. Ah! Her smell still lingers through his nose. Her delicate skin makes him wanting to get inside her. But he needs to marry her first. Kaya nang iwan niya ito sa penthouse ay agad niyang inasikaso ang mga papeles nila sa pag-alis ng bansa."I just want to have peace. I missed Belgium," kibit-balikat na sambit niya saka sumimsim sa baso ng brandy na hawak niya.Natatawang bumalik si Spade sa ginagawa nito. "Don't you find peace in here? You seem fine.""It's d
NAHINTO SINA STEPHEN SA paglalakad nang makasabay nila sa lobby ang nagmamadaling si Kristie. Panaka-naka pa itong napapapahid ng pawis sa noo habang may kausap sa cellphone."Anyare do'n?" He arched his brow while crossing his arms."'Di nga rin namin alam, eh," kibit-balikat na sambit ni Stella. "Bigla na lang 'yan nataranta no'ng may tumawag sa kaniya kanina."They continued walking to have lunch at cafeteria. Napabuntonghininga pa siya habang nakapila sila sa counter. Dalawang araw nang hindi pumapasok si Shen. The last time he heard about her was that night he received a call from her. Ang naalala lang niya ay humihingi ito ng tulong noon. He's so worried that something might happened to her. Pero nang gabi ring iyon ay pinuntahan siya ni Sir Ace. Nagpahatid na lang daw ang babae sa apartment nito. Inisip na lamang ni Stephen na baka nagk
"M-MAAWA KA, ACE..."Tuluyan nang kumawala ang malakas niyang paghagulhol nang sirain nito ang suot niyang damit. Sa bawat haplos nito sa kaniyang katawan ay tanging pag-iyak lamang ang nagagawa niya. She can't even recognize her own voice. Ganoon na lamang ang bilis ng pagtibok ng puso niyang nang dumapo ang mga palad nito sa dibdib niya. Halos hindi siya makagalaw nang ibigay nito ang bigat ng katawan sa kaniyang nanghihinang katawan."A-Ace, 'wag..."Tila walang narinig ang lalaki at mas pinagsawa pa nito ang sarili sa kakatitig sa lantad na niyang dibdib. "Akin ka lang, Shen. Walang ibang pwedeng magmay-ari sa'yo kung 'di ako lang.""Hayop ka! 'Wag mo siyang galawin!" nagsisisigaw si Diego sa kinalalagyan nito na sinabayan ng pagkilansing ng kadenang nakatali sa leeg nito. Kahit hinang-hina na ay sinubukan p
"M-MAAWA KA, ACE..."Tuluyan nang kumawala ang malakas niyang paghagulhol nang sirain nito ang suot niyang damit. Sa bawat haplos nito sa kaniyang katawan ay tanging pag-iyak lamang ang nagagawa niya. She can't even recognize her own voice. Ganoon na lamang ang bilis ng pagtibok ng puso niyang nang dumapo ang mga palad nito sa dibdib niya. Halos hindi siya makagalaw nang ibigay nito ang bigat ng katawan sa kaniyang nanghihinang katawan."A-Ace, 'wag..."Tila walang narinig ang lalaki at mas pinagsawa pa nito ang sarili sa kakatitig sa lantad na niyang dibdib. "Akin ka lang, Shen. Walang ibang pwedeng magmay-ari sa'yo kung 'di ako lang.""Hayop ka! 'Wag mo siyang galawin!" nagsisisigaw si Diego sa kinalalagyan nito na sinabayan ng pagkilansing ng kadenang nakatali sa leeg nito. Kahit hinang-hina na ay sinubukan p