THE MEETING LASTED FOR one and a half hour. Hindi maiwasan ni Shen na pagkiskisin ang mga palad sa kaniyang kandungan dahil sa bahagyang pagtahip ng dibdib niya. Sir Ace was always taking a quick glance on her, which is nahuhuli niya paminsan-minsan.
Hindi niya alam kung nag-i-imagine lang siya. Pero iyon talaga ang nakikita niya.
"So, let's end it here!" Sir Ace exclaimed. "I will be expecting a complete presentation tomorrow. Dismissed."
Agad na nagsitayuan ang mga kasama niya para lumabas na ng conference room. She was about to go out also with her laptop nang mag-vibrate ang cellphone niya. She fished it out from her pocket and open a new message.
From: Stephen
Day, kakagaling
MATAPOS ANG TRABAHO NI Shen sa Brooch ay agad siyang nagtungo sa coffee shop kung saan sila nag-lunch kanina. Pagkapasok sa loob ay agad niyang nilibot ang paningin at nahagip niya si Stephen sa pinakasulok ng shop. She walked to his direction at agad na naupo sa tapat nito. May in-order na rin pala itong frappe para sa kaniya."Akala ko ay forever ka na sa department niyo," anito habang nasipsip ng frappe. Dumako ang paningin nito sa mga dala niya. "So, padala ba 'yan ni Third?""Ewan," nanlalata niyang sagot. Ipinakita niya rito ang box na may note. "See? Iba ang penmanship kaysa sa note kagabi. Same ito ng penman na pinakita mo sa'kin kanina.""Dedma muna tayo sa notes, day! May chika pala ako."Her brows furrowed. 'Di naman niya akalain na chikahan pala itong pakikipagkita sa kaniya ni Stephen.
SHEN FOLLOWED WHAT STEPHEN told her earlier. Imbes na laptop ang kaharap niya ay andito siya — nakatunganga sa bintana ng kaniyang apartment. Gusto niyang tuktukan ang sarili kung bakit masyado siyang nagpapadala sa mga sinasabi ng kaibigan."Wala namang mawawala kung gagawin mo siya, 'di ba?"Naalala niya pa ang sinabing iyon ni Stephen. The fact is, oras ang nawawala sa ginagawa niyang ito. Eh, 'di sana iyong presentation niya para bukas ang inaasikaso niya imbes ang maghintay ng magdu-doorbell sa gate.Napasulyap siya sa hawak na cellphone. Lampas alas otso na ng gabi. Dati naman at exact eight ay tutunog na ang doorbell niya. But the other night ay past eight na rin ito nag-doorbell. Then kanina ay nagpadala naman ito.She heaved a sigh as she shook her head. Walang kwenta naman itong ginagawa
PASADO ALAS OTSO NG umaga nang makarating si Shen sa Brooch. Malalaki ang mga hakbang na tinungo niya ang entrance ng building pagkababa ng sinakyang taxi. Wala namang masyadong ganap sa department nila bukod sa pagpunta nila ni Raffy sa St. Thomas Academy para kausapin ang organizer ng music festival and their project presentation after lunch.Malapit na siya sa elevator nang mag-vibrate ang cellphone niya. She fished it out from her pocket and immediately answered the call."Hello?""Shen! Nasa'n ka na?" natigilan siya sa tanong na iyon ni Raffy."Nandito na ako sa Brooch. Bakit?"Raffy tsk-ed to the other line. "Hindi mo ba nabasa 'yong sinend kong e-mail kagabi? Ngayon ang meeting natin sa St. Thomas.""What!?" Her eyes widened. Mabilis ang mga hakbang na naglakad siya palabas ng building. "Gosh! I'm so sorry, Raffy. Hindi ak
THE MEETING WITH THE organizers went well. Iyon nga lang, grabe ang kaba nila ni Raffy habang inilalatag ang gusto nilang mangyari para sa music festival. Hindi naman kasi nila inaasahan na kasali si Sir Ace sa meeting.“The school really appreciate your offer, Mr. Amelincx,” all smile pa na sambit ni Mr. Quintua. “And I'm sure that your products will get a large market.”“Well... if it wasn’t for this lady.” Isang makahulugang tingin ang ipinukol sa kaniya ng boss. Napayuko na lang siya nang ngitian din siya ni Mr. Quintua. Palihim pa siyang siniko ni Raffy na ngingisi-ngisi sa tabi niya.“Behind every man’s success is a woman,” Mr. Quintua concluded. “We'll see you on the event, then.”Muli pa silang nagpaalaman bago lumabas ng opisina ni Mr. Quintua. Hindi niya maiwasang pamulahan nang maalala ang sinab
NASA BUKANA PA LANG ng cafeteria sina Shen at Sir Ace nang matanaw nila sa gitnang bahagi ng kainan sina Stephen. Nakangisi pang kumaway sa kaniya ang kaibigan habang sumesenyas na may bakante pa sa pwesto ng mga ito.“That's your friend,” pagtukoy ng lalaki sa pwesto nina Stephen. “Let's go there.”Awtomatikong napahawak si Shen sa matigas na braso ni Sir Ace. Gusto niya itong hilain at sabihin na sa iba na lang sila kumain. Ngunit animo’y napapaso siyang napabitaw rito nang sulyapan siya nito at nginisihan.“Something wrong, Shen?” anito na hindi inaalis ang tingin sa kaniya.“W-Wala ho, sir.”Napapayuko siyang nagpatiuna sa paglalakad. Sir Ace cannot help himself but to smile. While Shen... kulang na lang ay sabunut
“HOY, DAY! BA'T ISANG box na lang 'to?” tanong pa sa kaniya ni Stephen na nakasilip sa loob ng paper bag habang tinutunton nila ang daan papuntang elevator.Natapos ang lunch nila na puro panunukso sa kaniya kay Sir Ace. Nahihiya na nga siya sa lalaki na wala nang ginawa kung ‘di ang maki-ride on sa kalokohan ng mga kasama niya. Buti na nga lang ay tinawagan ito ni Sir Spade. Mukhang urgent talaga ang kailangan nito base na rin sa sinabi ni Kristie kanina.“Kinain ko kanina sa biyahe. Nagutom ako, eh.”“Naku! Kung ako ang kasama ni sir kanina ay malamang hindi na ako makakaramdam ng gutom,” palatak pa ni Stella. “Tingnan mo naman, itsura at katawan pa lang busog ka na.”Napangiwi siya nang sang-ayunan pa ito ng mga kasama. True, gwapo naman talaga si Sir Ace.
“CAN WE TALK?”Gulat siyang napalingon kay Kristie na naka-chin up at crossed arms. All of their presentation was already approved by Sir Spade. Tuwang-tuwa pa ito nang ma-realized daw nito na may mga talented employees pala ang Brooch. Masyado kasing nakaasa ang CEO sa mga head ng iba't-ibang department at wala na itong ibang inasikaso kung ‘di ang mga nakabinbin na investments at partnership local and overseas.“N-Ngayon na po ba?” Kunwari ay kabado siya sa presensya nito. Pero sa loob-loob niya ay gusto na niya itong pagtaasan ng kilay.Sila na lang ang nasa conference room. Nauna nang lumabas ang iba right after the meeting. Tinapos lang niya ang ibang suggestions ni Sir Ace at Sir Spade para sa music festival. Mukhang hinintay lang ni Kristie ang pagkakataon na mapag-isa sila nito sa loob.
NANG GABI RING IYON ay mas inabangan ni Shen si Third sa kaniyang bintana. Alas sais pa lang ay nag-dinner na siya para mas maantabayanan itong secret admirer niya. She even kept her phone on her hand. Baka may tumawag na naman at maisahan siya ng lalaki.She took a glance on her wrist watch. Pasado alas otso na. Wala pa ring nagdu-doorbell. At wala rin siyang mamataan na tao na umaaligid sa labas ng kaniyang gate. Napakagat-labi siya sa lamig ng simoy ng hangin. Mukhang uulan pa yata, aniya sa isip.Panay ang sunod ng tingin ni Shen sa mga taong napapadaan sa tapat ng kaniyang apartment, nagbabakasakaling isa sa mga iyon ang hihinto at magsasabit ng paper bag sa gate niya. Kung noon ay bale-wala lang sa kaniya ang ginagawa nitong pagpapadala ng mga bulaklak at chocolate, ngayon ay hindi na. At this moment, she's now eager to know the identity of Third.
"ARE YOU READY?"Humugot ng malalim na buntonghininga si Shen bago tumango sa kasamang si Diego. Pagkalabas nito ng sasakyan ay marahan pa niyang natampal ang magkabilaang pisngi. Her hands were literally shaking as her heart keeps on pounding so fast.Diego opened the car door for her. Inalalayan pa siya nitong makababa. It's weekend so they just went on their casual outfits. Sumaglit pa si Diego sa trunk para kunin ang hindi kalakihang picnic basket. Sa sobrang nerbiyos ay napaigtad siya nang kalabitin siya nito."Masyado kang kinakabahan," he stated as he held her hand. Napairap siya nang tawanan siya nito."Ako? Nah! Dala lang 'to ng aircon." She sarcastically laughed but Diego just shrugged out of it.Iginiya siya nito papasok sa loob ng malawak na ospital.
IT'S BEEN DAYS SINCE Shen and Diego was saved by the authorities. Maayos na ulit ang takbo ng Hotel Krista. Lahat ng nabiktima sa hotel na iyon ay nabigyan na rin ng hustisya. Hindi na rin ganoong humaba ang kaso sa pagitan ng mga magulang ni Diego at ni Ace dahil sa pag-amin ng huli. Ace stated all what he did. Upon reviewing all his medical records, the court decided to put him to a well-known mental health institute in Mandaluyong. Sa sobrang galit ng mga magulang ni Diego ay hindi nakuntento ang mga ito na iyon ang kinabagsakan ni Ace. They wanted him to be punished behind bars."Day, hindi mo ba pupuntahan si Diego?" tanong sa kaniya ni Stephen na walang habas sa pagkain ng mga prutas. Pansamantalang umuwi ng Nueva Ecija ang mga magulang niya at si Stephen ang pumalit na bantay sa kaniya.She sighed. Noong isang araw pa nagkamalay si Diego. Noong araw na iyon ay wala siyang ginawa kung '
SHEN SLOWLY OPENED HER eyes right the moment she woke up. Hindi tulad noon, mas payapa na ang paghinga niya. Wala na ang bigat na dulot ng masalimuot niyang karanasan sa mga kamay ni Ace.Ace...She smiled just by remembering his face. She tried to seek in her heart that space if she still feels the same way. Humugot siya ng malalim na buntonghininga. Ando'n pa rin ang pakiramdam na animo'y may naglalarong insekto sa kaniyang sikmura sa tuwing maaalala ang lalaki. Her heart still beats the same way whenever she's with him.It's still the same. And it makes her heart broke into tiny pieces knowing that she's still in love with her psychotic boss."Anak, k-kumusta ang pakiramdam mo?"Napabaling ang kaniyang tingin sa kaliwang bahagi ng hinihigaan. There, her mother
"N-NO, PLEASE..."Mahinang tinampal ni Shen ang pisngi ni Diego ngunit hindi na ito gumagalaw. Tanging ang mahinang paghinga na lamang nito ang pag-asa niyang buhay pa ang lalaki. Wala sa sariling nayakap niya ito. She can't lose him! Hindi niya alam kung hanggang saan siya dadalhin ng kaniyang konsensya kapag tuluyang mawala si Diego.Tumingin siyang luhaan kay Ace, hindi alintana ang nakatutok nitong pistol sa kanilang dalawa ni Diego. "A-Ace... maawa ka naman. Mamamatay si Diego. K-Kailangan na siyang madala sa ospital," muli pa niyang pakiusap. But her crazy boss just laughed."That was actually the plan. May lahing pusa yata iyang lalaki na 'yan at hindi pa mamatay-matay. And you chose him. So, it's better if you're both dead!"Muli niyang niyakap ang katawan ni Diego at doon tahimik na humikbi. Mamamatay n
MABILIS NA KINALKAL NI Shen ang nakitang aparador sa kwartong iyon. Hindi sila pwedeng lumabas ni Diego na halos hubo't hubad ang itsura niya. She picked a big sized shirt, probably one of Ace's stuff. Saglit siyang natigilan nang maamoy ang pamilyar nitong pabango. His summer-like scent brings memories of her with him. That short span of time when they danced in the middle of the night sky.Marahas siyang napabuga ng hangin at mahinang ipinilig ang ulo. Hindi ito ang oras para magbalik-tanaw, paalala pa niya sa sarili. Buhay nila ni Diego ang nakasalalay rito. At kung hindi sila kikilos agad, baka tuluyang mawalan ng buhay ang kasama niya.She grabbed the phones and immediately headed to Diego. Akmang hahawakan niya ito ngunit natigilan siya. Hindi niya alam kung saang parte ng katawan nito ang dapat niyang hawakan. Kanina lang din niya napansin ang iniinda nitong sakit ng katawan nang yakap
"I'M LEAVING THE COUNTRY, SPADE."Nahinto si Spade sa pagpirma ng mga papel sa sinabi niya. His older brother looked at him in disbelief. "You're still on medication, Ace. Besides, your project here was a success. Why in a hurry?"He smiled sheepishly as he stood near the glass window when he remembered Shen. Ah! Her smell still lingers through his nose. Her delicate skin makes him wanting to get inside her. But he needs to marry her first. Kaya nang iwan niya ito sa penthouse ay agad niyang inasikaso ang mga papeles nila sa pag-alis ng bansa."I just want to have peace. I missed Belgium," kibit-balikat na sambit niya saka sumimsim sa baso ng brandy na hawak niya.Natatawang bumalik si Spade sa ginagawa nito. "Don't you find peace in here? You seem fine.""It's d
NAHINTO SINA STEPHEN SA paglalakad nang makasabay nila sa lobby ang nagmamadaling si Kristie. Panaka-naka pa itong napapapahid ng pawis sa noo habang may kausap sa cellphone."Anyare do'n?" He arched his brow while crossing his arms."'Di nga rin namin alam, eh," kibit-balikat na sambit ni Stella. "Bigla na lang 'yan nataranta no'ng may tumawag sa kaniya kanina."They continued walking to have lunch at cafeteria. Napabuntonghininga pa siya habang nakapila sila sa counter. Dalawang araw nang hindi pumapasok si Shen. The last time he heard about her was that night he received a call from her. Ang naalala lang niya ay humihingi ito ng tulong noon. He's so worried that something might happened to her. Pero nang gabi ring iyon ay pinuntahan siya ni Sir Ace. Nagpahatid na lang daw ang babae sa apartment nito. Inisip na lamang ni Stephen na baka nagk
"M-MAAWA KA, ACE..."Tuluyan nang kumawala ang malakas niyang paghagulhol nang sirain nito ang suot niyang damit. Sa bawat haplos nito sa kaniyang katawan ay tanging pag-iyak lamang ang nagagawa niya. She can't even recognize her own voice. Ganoon na lamang ang bilis ng pagtibok ng puso niyang nang dumapo ang mga palad nito sa dibdib niya. Halos hindi siya makagalaw nang ibigay nito ang bigat ng katawan sa kaniyang nanghihinang katawan."A-Ace, 'wag..."Tila walang narinig ang lalaki at mas pinagsawa pa nito ang sarili sa kakatitig sa lantad na niyang dibdib. "Akin ka lang, Shen. Walang ibang pwedeng magmay-ari sa'yo kung 'di ako lang.""Hayop ka! 'Wag mo siyang galawin!" nagsisisigaw si Diego sa kinalalagyan nito na sinabayan ng pagkilansing ng kadenang nakatali sa leeg nito. Kahit hinang-hina na ay sinubukan p
"M-MAAWA KA, ACE..."Tuluyan nang kumawala ang malakas niyang paghagulhol nang sirain nito ang suot niyang damit. Sa bawat haplos nito sa kaniyang katawan ay tanging pag-iyak lamang ang nagagawa niya. She can't even recognize her own voice. Ganoon na lamang ang bilis ng pagtibok ng puso niyang nang dumapo ang mga palad nito sa dibdib niya. Halos hindi siya makagalaw nang ibigay nito ang bigat ng katawan sa kaniyang nanghihinang katawan."A-Ace, 'wag..."Tila walang narinig ang lalaki at mas pinagsawa pa nito ang sarili sa kakatitig sa lantad na niyang dibdib. "Akin ka lang, Shen. Walang ibang pwedeng magmay-ari sa'yo kung 'di ako lang.""Hayop ka! 'Wag mo siyang galawin!" nagsisisigaw si Diego sa kinalalagyan nito na sinabayan ng pagkilansing ng kadenang nakatali sa leeg nito. Kahit hinang-hina na ay sinubukan p