CHENANIAH XYRAH’S POV
Pagkatapos kong magbuhat ng labing-limang mga kahon ay nagtungo ako sa aking pupitre upang pakalmahin ang aking sarili. Pakiramdam ko, nasa exosphere ako, ang huling layer ng atmosphere. Pakiramdam ko rin, nasa inner core ako ng planeta dahil sa temperatura ng aking katawan na punong-puno ng mga pawis.
Ginawa kong mapaypay ang aking kanang nang magsalita si Nica. “Oh my god, Niah!” unang bungad nito sa akin. “Niah, gumamit ka naman ng perfume at polbos kasi nangangamoy ka na.” Hinalungkat niya ang kaniyang bagahe upang damputin ang pulbos at perfume, saka inabot sa akin.
“Sa loob ng ekstritoryo mo, may extrang handkerchief. Pahiran mo muna ang mga namumuong pawis sa buong katawan mo bago ka mag-apply ng polbos at pabango,” pagpapaliwanag nito.
“Masusunod, mahal na reyna.” Pareho naman kaming napatawa nang ma
ZYCKIEL RAZE’S POVSa kasusulyap ko sa munting butas ng bintana ng kuwarto ni Ate Charity, muntik nang malaglag ang hawak-hawak kong popcorn at pineapple juice dahil sa sukdulan ng aking pinapanuod.“Whatʼs happening on you, Charity?” bungad na katanungan ni Rhayne sa nakatatanda kong kapatid. “Baʼt hindi mo sinabi sa akin na uuwi ka rito sa Pilipinas para man lang masamahan kita?”Nakapameywang na lamang si Ate Charity dahil sa sunod-sunod na katanungan ni Rhayne kaya palihim akong napahalakhak.“Gosh, Rhayne! Youʼre very frustrating!” Binigyan diin ni Ate Charity ang bawat salitang binitawan niya. “Paano ko naman sasabihin sa 'yo kung abalang-abala ka naman sa girlfriend mo?”“W... w-what are you talking about, Charity?” pangungutal na tanong nito habang nanatili pa rin itong nagugul
“Maganda iyon, sapagkat natupad mo 'yong pinapangarap na matagal mo nang pinag-aaralan,” salaysay nito habang pinagmamasdan ang naggagandahang mga paruparo.Napa-side view ito sa akin na ipinagtaka ko. Totoo ba talaga ang senaryong ito? O sadyang nagpapanggap lamang ito na tila walang nangyari sa aming nakaraan?“How about you?” pabalik kong tanong. “Are you happy to the rich man youʼve exchanged than me?”Bumalot naman ng ilang minutong katahimikan hanggang sa napasulyap ito sa aking mga mata. Kitang-kita ko sa kaniyang mga mata how serious she is.Banayad niya akong nilapitan. “T… t-teka, Xyrah. What are you doing?” Hindi ko natipuhan ang kaniyang inaasta, sapagkat hindi niya ako sinagot at patuloy pa rin sa kalalapit patungo sa gawi ko.Habang patuloy pa rin ito sa kalalapit sa akin, patuloy rin ako umuusog o umatras ng ilang sentimetro. Laking gulat ko nang itinulak niya
Flashback“If you love someone, youʼre willing to accept her flaws and imperfections!” bulyaw niya sa akin ko sa kalagitnaan ng bagyo na nagdadala nang marubdob na hangin, kidlat, at kulog. “I wonʼt be exhausted for loving you, Xyrah,” dagdag nito.Bumubuhos ang aking mga luha na sumasabay sa pagpatak ng ulan sa kalupaan. Ang nanghihina kong puso ay tilaʼy nasugatan ng isang karayom nang aking marinig ang mga bulung-bulongan ng mga estudyante sa aming paaralan.'Baʼt iyan ang tanging nagustuhan ng Fiery Short-tempered Heartthrob Prince?''Sheʼs too lousy to be the girlfriend of our Heartthrob Prince''Lousy! Indigent!'Unti-unti naman siyang lumapit sa akin. “Always bear in mind that youʼll be my first and last girl Iʼm going to love. Donʼt mind what people might to say because theyʼre just the villains in our love story. They canʼt control the two protagonists' hearts.” Iginalaw ni
Kinapa-kapa ko ang aking bagahe upang damputin ang mineral na tubig dahil sa akoʼy nagkaroon ng sinok. Sinubukan kong aplayan ang aral na itinuro sa akin ni lola kapag umatake ako ng sinok: lumanghap at huminga nang palabas nang pabalik-balik. Ginawa ko ito nang pabalik-balik upang mapuksa ang aking sinok.Muntik na akong mabilaukan nang matanaw ang ilustrasyon ni Khiel na kalalabas lamang ng kaniyang awto, saka masusing pinagmasdan ang kabuuan ng edipisyo na may ngiti sa kaniyang labi.“Ano kaya ang kaniyang layunin sa kompanya ni Raze? Sinu-sino kaya ang pakay niya kung wala naman ang may-ari ng VGLC?”Nagkasalubong ang aming mata, sapagkat nasa bandang kaliwa ako na nakatayo malapit sa poste ng koridor. Ilang beses itong napangiwi at nanlilisik ang mga mata na tila may nais itong iparating.“Hindi na tayo magkikita! Pangako, kung magkita man tayo, sasayaw ako sa kalagitnaan ng kalsada ng i
ZYCKIEL RAZE’S POV“Youʼre the president, Mr. Villaruel. Itʼs natural fot you to—” Kaagad kong binigyan ng tugon ang mga walang kwentang salita na kani-kanina pa pinapaliwanag ni Mrs. Aquino.Hinimpas-hampas ko naman ang hawak-hawak kong dokumento sa ibaʼt ibang direksiyon. “What is your use in this company if I will be the one who will solve this?” panenermon ko sa mga board members sa loob ng conference room.Napamasahe na lamang ako ng ilang beses sa aking noo, saka bumuga ng isang malalim na hininga. Ilang oras na kami nagpupulong tungkol sa mga suliranin na kinakaharap ng aking kompanya, pero hindi pa rin kami napupunta sa konklusyon.“Weʼve lost more than four million in this company. The other stuffers are transferring to our rival company. You also have to make a move to save our company,” kalmado kong pagpapaliwanag sa kanila.
Nagising na lang ako dahil sa kinulubit at niyuyog ni Nica ang balikat ko. Sa sobrang dami na kailangan tapusin ay hindi ko namalayan na nakatulog ako sa lamesa. Nag-inat muna ako bago tumuwid ng upo. Tiningnan ko ang aking relo sa may pulsuhan para malaman ang oras.Bumuga ako nang malalim na hininga nang matuklasan ang oras. “Salamat sa Diyos, sapagkat alas-singko pa lamang. Buong akala koʼy alas-saia na.”Napahalakhak naman ito, sakaaking nilibot ang aking mga paningin sa mga katabi kong desk na walang laman ng mga sangkatauhan. Natuklasan ko na kami na lamang dalawa ni Nica ang narito sa loob ng opisina. Sa gulat, kaagad akong napatayo.“Napasarap yata ang tulog mo, mahal na reyna,” pang-aasar niya sa akin. “Ilang minuto na lamang ay papatak na sa alas-siyente ang orasan. Kaya kung ako sa 'yo, magdahan-dahan ka nang maimpake, sapagkat baka maabutan tayo nang nakakatakot na
Aking pinunasan ang kaniyang lamesa, na kung saan naroon ang ilang katamtamang sukat ng mga figurines. Nagtungo rin ako sa mga istante na punong-puno ng mga mamahaling figurines at medalya upang punasan ang mga iyon nang pagmamahal.Siniguro ko rin na maayos ang pagkakalagay ng kaniyang mga papeles sa lamesa nang pagkasunod-sunod upang hindi na ito mahirapan sa paghahanap ng talaksan.Sa bandang dulo, natanaw ko ang isang kulay asul na istante na naglalaman ng ibaʼt ibang litrato niya sa ibaʼt ibang bansa upang makipagkalakalan. Ang iba sa mga larawan dito ay kasama si Crystal na masayang-masaya na tinitigan ang kalangitan, ang seasons ng winter, spring, at autumn, at ang ibaʼt ibang lugar na kanilang pinuntahan. Dinampot ko naman ang isang hugis bilog na picture frame na kung saan kasama niya si Crystal sa Paris. Hindi ko nakikita ang tunay niyang ngiti.All I can see in his eyes and face were coldness
Akmang yayakapin na sana ako ni Clifford na nakapikit pa ang mga mata nang kaagad ko itong iniwasan at nagtungo sa ekstritoryo ni Raze, sabay inilapag ang mga ipinapabigay ni Ms. Millano.“Oh my gosh, Clifford! She didnʼt want your stupid hug!” pang-aasar ni Crystal sa kaniya kung kayaʼt narinig ko ang pagtamlay ng boses ni Clifford.“Mr. Villaruel, narito na po ang mga ipinasikaso ninyo kay Ms. Millano.” Inilapag ko ang unang polder sa kaniyang mesa. “Ang pangalawang polder na ito ay naglalaman ng mga investments ninyo sa ibang panig ng kompanya kaya kinakailangan niyo pong lagdaan upang maipasa na sa nakatataas.” Inilapag ko ang huling dokumento kaya binuklat niya ang ito.“Ballpen,” utos niya rito kaya napabaling ang aking atensiyon sa bandang dulo ng kaniyang mesa, na kung saan naroon ang ibaʼt ibang klase ng ballpen.Nang ak