Share
Kabanata 29.2
Kaugnay na kabanata
Love Of Tomorrow Kabanata 30.1
Maxine's POV HANGGANG makaalis kami sa apartment nina Aling Ester at Nanay Anita ay wala pa rin akong kibo. Nakatingin lamang ako sa labas at mukhang wala rin itong planong magsalita. Alam kong nangangapa rin ito sa aming sitwasyon dahil sino bang mag aakala na ganoon na lang ang mangyayari sa pagitan namin? Kahit ata ikuwento ko ito kay Aria o kay Lexi ay hinding-hindi sila maniniwala. Nagulat na lang ako nang marahas nitong inihinto ang sasakyan kaya naman nangunot ang noo ko nang sulyapan ko ito. Saka naman ito nagpakalawa ng hangin sa kanyang bibig saka tumingin sa akin ng diretso. "Let's talk." Panimula nito saka ipinihit ang kanyang katawan paharap sa akin. Ilang beses akong napakurap saka napalunok dahil talagang seryoso ito. "talk to me, Maxine." Napahilamos na lamang ako sa aking mukha dahil pakiramdam ko, wala naman akong masasabi pa. Ano pa ba kasi ang dapat naming pag-usapan? "Talk to me or I'll kiss you right here, right now until we'll do that thing a
Love Of Tomorrow Kabanata 30.2
Maxine's POV DAHIL ayaw na kaming payagan ni Mr. Whitman na umalis rito dahil gagabihin lamang raw kami sa daan, napagpasyahan naming dito na magpalipas ng gabi para naman parehas kaming makapagpahinga ng maayos ni Rusty. "I hope you two enjoy our food," nakangiting pahayag ni Mr. Whitman at napatango naman si Rusty. Sino ba namang hindi gaganahan sa mga pagkain? Sobrang sarap at mga professional chief pa pala ang naghanda nito. "Ngayon lang ulit ako kumain ng may kasabay, and it feel so good to experience this feeling once again." Hindi nakaligtas sa akin ang lungkot sa mga mata nito. Pakiramdam ko, bukod sa pamilya ay may iniinda pa ito sa kanyang puso. Pakiramdam ko, napakabigat ng bagay na iyon ngunit wala s'yang ibang magawa kung hindi tanggapin na lamang. "Salamat po sa pagkain." Halos bulong ko ng saad at awtomatiko itong natawa. Tawa na may halong pait at sakit sa nangyayari sa buhay n'ya. Hanggang sa kalauna'y ang tawa na iyon ay naging paunti-unting naging
Love Of Tomorrow Kabanata 31.1
Maxine's POV NAKANGITI ako habang nakaharap kay Lexi na abala sa pagkukuwento patungkol sa kanyang buhay pag-ibig. Paano naman kasi, noon pa pala s'ya may gusto kay Attorney, Timothy Dominguez at s'ya na raw talaga ang nag first moved dahil medyo torpe raw kasi ito. "Paano mo ba masasabing pagmamahal na iyong nararamdaman mo?" Tanong ko at napangiti naman ito saka pinaningkitan ako nang mga mata. "Ate Maxine ha? Bakit parang napapangiti ka ata? Ikaw ha? Umamin ka nga, may natitipuhan ka na ba?" Pangungulit nito ngunit agad akong umiling subalit hindi maalis-alis ang ngiti sa aking labi! "Ano ka ba! Sagutin mo na nga lang." Natatawa kong sabi at napahagikhik naman ito dahil sa aking naging reaksyon. Tumikhim muna ito bago magsalita. "Kapag kasi nainlove ka na, yung pakiramdam para kang nasa ulap. Iyong maisip mo pa lang, banggitin pa lang yung pangalan n'ya pero iyong tibok ng puso mo nagiging abnormal na." Nakangiti nitong tugon kaya mas lalong lumawak
Love Of Tomorrow Kabanata 31.2
Maxine's POV NATIGILAN ako nang marinig ang pamilyar na boses sa aking likuran. Agad na bumilis ang tibok ng aking puso at naramdaman ko ang pamamasa nang aking mga palad! B-Bakit, b-bakit nandito s'ya?! "I'm glad you're here." Pahayag pa nito kaya dahan-dahan ko itong nilingon. Napalunok na lamang ako nang tuluyan kong masilayan ang guwapo nitong mukha! "R-Rusty?" Halos bulong ko ng saad at nagpakawala ito ng isang ngiti. Ngiti na halos tumunaw sa aking puso sa mga oras na ito! "A-Anong.. ginagawa mo rito?" Mukhang inaasahan na nito ang reaksyon ko at dahan-dahan itong lumapit sa akin at agad akong hinapit sa aking bewang. "Lexi gave me her ticket." Kaswal nitong tugon at ngayon ko lang napagtanto na planado na pala ni Lexi ang lahat! Bakit nga ba hindi ko nahalata ang balak nito?! Tsk. Naisahan na naman ako ng babaeng iyon, kaya pala todo pang aasar ang ginagawa n'ya sa akin! Agad kong tinanggal ang kamay nito na nakahawak sa aking bewang at bahagya pang
Love Of Tomorrow Kabanata 32.1
Maxine's POV ILANG buwan na ang lumipas at mas madalas pa ang paglabas namin ni Rusty. Walang palya ang paghahatid sundo nito sa akin kahit na minsan ay galing ako sa unibersidad na aking pinapasukan. "Damn, ayan na naman iyang instant boyfriend mo!" Komento ni Tyler habang kumakain ng burger. Nagpapaturo kasi ako sa kanya sa ibang subject at willing naman itong turuan ako. "Oppss, my bad. Hindi mo pala alam kung boyfriend mo ang taong iyan o hindi!" Pahayag nito kaya napailing na lamang ako. Alam nito ang nararamdaman ko para kay Rusty, alam rin nito ang mga palihim na pag-alis namin at Oo, tama ang sinabi nitong hindi ko alam kung ano nga ba ang label naming dalawa ni Rusty sa isa't-isa. "I told you, don't ever fall in love with that dangerous man pero hindi ka nakinig. H'wag mong masabi-sabing hindi kita binalaan ha?" Dagdag pa nito kaya naman sinaway ko na lamang ito dahil baka marinig pa s'ya ni Rusty. Parehas silang galit na galit sa isa't-isa. Nitong nakaraan
Love Of Tomorrow Kabanata 32.2
Maxine's POV MATAPOS kong itanong ang bagay na iyon ay nanahimik na rin si Rusty. Wala na itong naging imik pa kaya naman itinuon ko na lamang ang aking atensyon sa labas. Ngunit, wala pang ilang segundo nang tumunog ang aking cellphone sa aking bulsa at dali-dali ko itong kinuha. Si Tyler pala ang tumatawag! Bago ko pa man ito tuluyang masagot, agad rin namang namatay ang tawag kaya napatingin na lang ako kay Rusty na may halong inis sa kanyang mga mata. "B-Bakit?" Nagtataka kong tanong rito. Mukhang mas lumala kasi ang toyo nito kaya s'ya nagkakaganyan ngayon. Ano bang dapat kong gawin? Psh, "Why did he called you?" Nakasimangot nitong tanong ngunit dahan-dahan naman akong napapangiti dahil sobrang guwapo pa rin nito kahit na nagsusungit! Hindi na ako magtataka kung bakit ba maraming babae ang araw-araw na nagpapapansin sa kanya. Sobrang guwapo naman kasi ng lalaking ito! Kahit ata ang mga hayop ay maa-appreciate pa rin ang kaguwapuhan n'ya! "Pinagseselosan
Love Of Tomorrow Kabanata 33.1
Maxine's POV HALOS hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan dahil sa isang bagay na aking narinig. Pakiramdam ko binuhusan ako ng malamig na tubig dahilan upang manginig ang aking mga tuhod. "You're lying!" Singhal ni Rusty at napakuyom na ito nang kamao. "Stop making fun of me, Nadia!" Sigaw nito at agad na sinakal ang babae! Natataranta ko itong inawat at inilayo dahil baka kung ano pa ang makagawa nito sa sobrang galit! "Lying? I'm not lying to you, Rusty! That's the damn truth!" Matigas na saad naman ni Nadia at masamang nakatingin kay Rusty habang nakahawak pa sa kanyang leeg! "Buhay si Gracella! Totoong buhay ang kapatid ko!" Sigaw nitong muli at pakiramdam ko libo-libong kutsilyo ang paulit-ulit na tumatarak sa aking puso! B-Buhay s'ya! Buhay ang babaeng.. "Then, where is she?! I need to see her! I goddamn need to see her!" Halos magwala na si Rusty at may ilang gamit na rin ang nabasag rito. Bago pa man makapagsalita ulit si Nadia agad namang tumunog
Love Of Tomorrow Kabanata 33.2
Maxine's POV HALO-HALONG emosyon ang aking nararamdaman. Halos lumipas ang dalawang linggo at wala na nga ata akong planong lumabas rito sa kuwarto. Alam kong nag-aalala na rin si papa sa akin pero mas gusto kong mapag-isa. Siguro sa mga oras na ito sobrang saya ni Rusty, dahil kasama n'ya na ang babaeng laman ng puso n'ya. Ang babaeng makakapagpasaya sa kanya nang lubusan. Ang babaeng mula noon pa man ay pangarap n'ya na. Sino ba ako para mahigitan ang isang Gracella Castro sa buhay n'ya? Muli na namang nanikip ang aking dibdib nang bumalik sa aking isipan ang masasayang araw naming dalawa ni Rusty. Noong, panahong ako lamang ang naging dahilan nang pagngiti n'ya. Sobrang nakakalungkot lang na dumating kami sa ganitong punto, ang magtapos kahit walang nasimulan. Agad na bumagsak ang aking mga luha. Ramdam ko ang pag-iinit nang aking mga mata at paninikip nang aking dibdib ngunit kung pipigilan ko lamang ang aking sarili, pakiramdam ko mas lalo akong malulungkot. Ilang tawag ba
Pinakabagong kabanata
