Share
Kabanata 31.2
Kaugnay na kabanata
Love Of Tomorrow Kabanata 32.1
Maxine's POV ILANG buwan na ang lumipas at mas madalas pa ang paglabas namin ni Rusty. Walang palya ang paghahatid sundo nito sa akin kahit na minsan ay galing ako sa unibersidad na aking pinapasukan. "Damn, ayan na naman iyang instant boyfriend mo!" Komento ni Tyler habang kumakain ng burger. Nagpapaturo kasi ako sa kanya sa ibang subject at willing naman itong turuan ako. "Oppss, my bad. Hindi mo pala alam kung boyfriend mo ang taong iyan o hindi!" Pahayag nito kaya napailing na lamang ako. Alam nito ang nararamdaman ko para kay Rusty, alam rin nito ang mga palihim na pag-alis namin at Oo, tama ang sinabi nitong hindi ko alam kung ano nga ba ang label naming dalawa ni Rusty sa isa't-isa. "I told you, don't ever fall in love with that dangerous man pero hindi ka nakinig. H'wag mong masabi-sabing hindi kita binalaan ha?" Dagdag pa nito kaya naman sinaway ko na lamang ito dahil baka marinig pa s'ya ni Rusty. Parehas silang galit na galit sa isa't-isa. Nitong nakaraan
Love Of Tomorrow Kabanata 32.2
Maxine's POV MATAPOS kong itanong ang bagay na iyon ay nanahimik na rin si Rusty. Wala na itong naging imik pa kaya naman itinuon ko na lamang ang aking atensyon sa labas. Ngunit, wala pang ilang segundo nang tumunog ang aking cellphone sa aking bulsa at dali-dali ko itong kinuha. Si Tyler pala ang tumatawag! Bago ko pa man ito tuluyang masagot, agad rin namang namatay ang tawag kaya napatingin na lang ako kay Rusty na may halong inis sa kanyang mga mata. "B-Bakit?" Nagtataka kong tanong rito. Mukhang mas lumala kasi ang toyo nito kaya s'ya nagkakaganyan ngayon. Ano bang dapat kong gawin? Psh, "Why did he called you?" Nakasimangot nitong tanong ngunit dahan-dahan naman akong napapangiti dahil sobrang guwapo pa rin nito kahit na nagsusungit! Hindi na ako magtataka kung bakit ba maraming babae ang araw-araw na nagpapapansin sa kanya. Sobrang guwapo naman kasi ng lalaking ito! Kahit ata ang mga hayop ay maa-appreciate pa rin ang kaguwapuhan n'ya! "Pinagseselosan
Love Of Tomorrow Kabanata 33.1
Maxine's POV HALOS hindi ako makagalaw sa aking kinatatayuan dahil sa isang bagay na aking narinig. Pakiramdam ko binuhusan ako ng malamig na tubig dahilan upang manginig ang aking mga tuhod. "You're lying!" Singhal ni Rusty at napakuyom na ito nang kamao. "Stop making fun of me, Nadia!" Sigaw nito at agad na sinakal ang babae! Natataranta ko itong inawat at inilayo dahil baka kung ano pa ang makagawa nito sa sobrang galit! "Lying? I'm not lying to you, Rusty! That's the damn truth!" Matigas na saad naman ni Nadia at masamang nakatingin kay Rusty habang nakahawak pa sa kanyang leeg! "Buhay si Gracella! Totoong buhay ang kapatid ko!" Sigaw nitong muli at pakiramdam ko libo-libong kutsilyo ang paulit-ulit na tumatarak sa aking puso! B-Buhay s'ya! Buhay ang babaeng.. "Then, where is she?! I need to see her! I goddamn need to see her!" Halos magwala na si Rusty at may ilang gamit na rin ang nabasag rito. Bago pa man makapagsalita ulit si Nadia agad namang tumunog
Love Of Tomorrow Kabanata 33.2
Maxine's POV HALO-HALONG emosyon ang aking nararamdaman. Halos lumipas ang dalawang linggo at wala na nga ata akong planong lumabas rito sa kuwarto. Alam kong nag-aalala na rin si papa sa akin pero mas gusto kong mapag-isa. Siguro sa mga oras na ito sobrang saya ni Rusty, dahil kasama n'ya na ang babaeng laman ng puso n'ya. Ang babaeng makakapagpasaya sa kanya nang lubusan. Ang babaeng mula noon pa man ay pangarap n'ya na. Sino ba ako para mahigitan ang isang Gracella Castro sa buhay n'ya? Muli na namang nanikip ang aking dibdib nang bumalik sa aking isipan ang masasayang araw naming dalawa ni Rusty. Noong, panahong ako lamang ang naging dahilan nang pagngiti n'ya. Sobrang nakakalungkot lang na dumating kami sa ganitong punto, ang magtapos kahit walang nasimulan. Agad na bumagsak ang aking mga luha. Ramdam ko ang pag-iinit nang aking mga mata at paninikip nang aking dibdib ngunit kung pipigilan ko lamang ang aking sarili, pakiramdam ko mas lalo akong malulungkot. Ilang tawag ba
Love Of Tomorrow Kabanata 34.1
Maxine's POV ITINAAS ko ang bote ng alak habang matamang nakapikit. "Wohooooo! Umorder pa tayo, Tyler!" Sigaw ko kahit na magkalapit lamang kaming dalawa. Napadilat ako nang mawala na sa aking kamay ang bote ng alak na hawak-hawak ko lamang! "No! You're drunk, Maxine! Baka mapagalitan pa ako ng daddy mo kapag nalaman n'yang hinayaan kitang uminom!" Inis nitong pahayag kaya napasimangot na lamang ako. Bakit ba napakakontrabida nitong kaibigan ko? Tsk! "C'mon! H'wag ka namang killjoy! Minsan lang naman ito kaya susulitin ko na 'no!" Muli ko na namang inagaw ang bote ng alak mula sa kamay nito saka tinungga! Muli na naman itong napailing saka inilabas ang kanyang cellphone mula sa kanyang bulsa. Mukhang plano nitong tawagan si papa kaya agad kong inagaw ang cellphone nito. "Give me back my phone, Maxine! I'm going to call your father-" Tinakpan ko ang bibig nito gamit ang aking daliri saka mahinang natawa dahil literal na namilog ang mga mata nito sa g
Love Of Tomorrow Kabanata 34.2
Maxine's POV Four years had passed and now I have my own business clothing line, I become a model, and now everybody knows me because of my named I created in this industry. "Good morning, Miss Verano." My secretary hand me this contract from another company which I'm not interested. "Would you like to be part of this-"Hindi pa man ito natatapos sabihin ang mga bagay-bagay nang agad kong punitin ang kontrata na nasa aking harapan saka ito pinasadahan ng tingin. "No." Matigas kong saad bago ito napalabi saka marahang tumango. "Why would I spend my money with them? They're just wasting my time." Kaswal kong saad saka nito itinapon ang papel sa basurahan. Don't get me wrong, people. I don't trust anybody. Trusting them is like giving them a chance to completely ruin me and my life. Ito lang naman ang mga kompanyang gustong dumikit sa akin para gamitin ang pangalan ko upang tumaas sila at pagkatapos no'n? Sila rin mismo ang sisira sa akin sa bandang huli. Hindi na bag
Love Of Tomorrow Kabanata 35.1
Maxine's POV NAPABUNTONG hininga na lamang ako nang mabalitaang nasa ospital ngayon si Tyler at ang sabi pa sa akin ay nag-aagaw buhay! Hindi ako magkandaugaga sa kakalagay nang aking mga gamit sa maleta upang agad na makauwi pabalik sa pilipinas upang makita at madalaw man lang ito. Iyon kasi ang naging bungad sa akin ni Aria noong tawagan ako nito sa kalagitnaan nang aking meeting. Agad kong inutusan ang aking secretary na ipagbooked ako nang flight pauwi sa pilipinas para lamang agad na makaalis. Nagsisisi tuloy ako kung bakit hindi ko pa naisipang sumabay kay daddy noong umuwi ito pabalik roon! Edi sana hindi ganito kagahol ang oras! Napakabalashubas naman kasing magmaneho nitong si Tyler! Ano bang akala n'ya? Malapusa s'ya na may siyam na buhay? Tsk. Ang sabi pa ni Lexi, sumalpok raw sa isang truck yung kotse nito at hindi lang iyon! Talagang nagsend sila nang mga larawan ni Tyler sa akin at kung ano-anung nakakabit sa katawan nito. Habang nandito ako sa airport, hinihintay
Love Of Tomorrow Kabanata 35.2
Maxine's POV PAGOD akong naupo sa kama nang makapag-check-in ako rito sa isang hotel. Sobrang daming tumatakbo sa isip ko at hindi ko na alam kung ano pa nga ba ang dapat kong unahin. I get mad, I'm damn really mad because I should be the one taking care of Dianara. I can't imagine the fact na galit ito sa akin dahil hindi ko natupad ang pangako ko. Sana ay pinag-isipan ko muna ang pagpunta rito, kung puwede ko lang ibalik ang oras I would rather spend my time with that kid! She's precious. I love her and I cannot afford losing her! Akala ko, I can able to do everything for her! But I failed her! I failed her so many times! Napahinto ako sa pag-iisip nang tumunog ang buzzer kaya naman inis akong tumayo! Pinaalala ko nang ayokong may nang-iistorbo sa akin ngunit mukhang hindi ata nila maintindihan iyon! "What is it?" Inis kong tanong nang mabuksan ang pinto dahil inakala kong isa ito sa mga staff ng hotel. Ngunit, napaawang na lamang ang aking labi nang makita si Tyler sa labas.
Pinakabagong kabanata
