Kabanata 3

Lumipas ang limang taon.

Si Laura ang nagmana sa naiwang kompanya ng matandang Goldsmith. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala na magiging CEO siya ng isang multi-billion company.

Habang nakatanaw si Laura sa labas ng bintana ng kaniyang opisina ay hindi niya maiwasang maisip ang pamilya sa Pilipinas. Magagawa pa kaya siyang maliitin ng mga ito ngayon kung mas mayaman na siya sa mga ito?

“Humanda kayo. Dahil malapit na akong bumalik.”

Nakangiti si Laura habang umuupo na sa kaniyang swivel chair. Pinaikot niya ito at sakto namang pagharap niya ay bumukas ang pinto ng kaniyang opisina at pumasok ang dalawang cute na bata.

“Mommy!”

Sigaw ng bibong bibo batang babae na si Alura.

“Mommy, hug mo ‘ko, please…”

“Me too, Mommy!” Pakiusap naman ni Michael.

“Sure, my angels, come here.”

Nagpaunahan sa pagtakbo ang kambal at mahigpit na niyakap ang ina.

“Mommy, can we go to Isaiah’s house, please?” Kumibot ang mapupulang labi ni Michael.

“Why, baby? Hindi ba kagagaling mo lang dun?”

“Mommy, we’re not done playing! Uncle Seb took us immediately!”

Napatingin si Laura sa kapatid na lalaki ni Aira na si Sebastian habang nakasandal ito sa sofa. Nagkibit balikat lang ang lalaki at bumalik na ulit sa pagsi-selpon.

Ito ang inatasan niyang maging personal bodyguard ng kambal since wala siyang tiwala sa mga puti. Pinag-aaral naman niya sa isang sikat na university sa U.S si Sebastian kaya bawing bawi ito.

“I hate, Uncle Seb! He did it because he was busted by a girl!”

“You don’t want to go with Uncle Seb anymore?” Tanong ni Laura kay Michael. Masama ang tingin ng bata kay Sebastian habang nakanguso.

“Yes!”

“But only Uncle Seb can take you to Isaiah’s house, baby. Mommy’s busy, right?” Napatango tango si Michael. “Okay, you say sorry to Uncle Seb.”

Si Isaiah ay anak ng best friend niyang si Aira. Maswerteng napangasawa nito ng apo ng matandang Jones na si Jullian. Mas bata ng isang taon si Isaiah sa kambal.

Biglang bumakas ang pinto at pumasok doon ang personal assistant ni Laura na isang Pinay…

“Ma’am Laura, settled na daw po ang lahat para sa flight niyo papuntang Pilipinas.”

***

Airport.

Sobra ang inis ni Laura nang pagdating nila sa airport ng Pilipinas ay nagkakagulo na ang mga media na nakaabang sa pagdating nila.

“Paano nalaman ng media na pupunta ako sa Pilipinas?”

Hindi naman makaimik ang personal assistant niya. Malamang isa sa mga empleyado nilang Pilipino sa kompanya ang nagpost sa social media. Galit na galit si Laura kaya mas minabuti ang personal assistant na manahimik nalang kaysa sumagot.

“Ms. Alessia Goldsmith! Just one question, Ma’am!”

Nagkukumahog ang mga media sa paghabol sa kotseng sinakyan ni Alessia at ng kambal. Takot na takot ang mga ito dahil sa biglaang pagdumog ng mga tao kaya hindi maiwasan ni Laura na magalit para sa kaligtasan ng mga anak.

Nakahinga lamang siya ng maluwag ng kumalma na ang mga ito at nakatulog na.

“Take me to De Silva Empire.” Matapang na utos niya sa driver.

Na-e-excite siya sa pagkikita nila ng pamilya. Lalong lalo na si Clarissa. Gusto nitong isampal sa pagmumukha ng mga ito ang katotohanan na hindi sila nagtagumpay na pabagsakin siya. Dahil babangon at babangon siya kahit sa anong paraan.

“Sigurado ka ba sa plano mo, Beshiewap?”

Nag-aalalang tanong ni Aira. May hinuha na ito sa magaganap na sagupaan ng magpinsan lalo pa’t saksi siya sa ginawang paghihirap ni Laura sa Amerika dumating lang ang araw makakaganti na siya. Sigurado rin siya na kapag nagsimulang lumabas ang pangil nito ay walang sinuman ang makakapigil dito.

“Hindi ako natatakot. Kahit buong angkan pa ang humarap sa akin wala akong pakialam.”

Tumaas ang kanang bahagi ng labi ni Laura. “The moment I’ve been waiting for has finally come.” Nasambit niya sa sarili nang huminto ang kanilang sinasakyan sa tapat ng De Silva Empire. Maagi iyong pinasadahan ng tingin ni Laura bago siya lumabas. Hindi pa rin ito nagbabago simula nang pinalayas siya sa mansiyon.

Mas lalong nangati ang paa ni Laura na makapasok sa loob para masaksihan ang kalagayan ng pamilya. Kumusta na kaya ang mga ito? Ang alam niya ay nalulugi ang kompanya kaya naman ginawa niyang paraan ang pagpa-schedule ng meeting sa CEO na si Lady Master para sa malaking investment na gagawin niya.

Walang kaalam-alam ang mga ito sa totoo niyang katauhan.

“First mission: I will make them kneel in front of me and kiss my shoes.” Usal niya nang buksan ng driver ang pinto ng kotse. “Welcome back to me, De Silvas. I hope you missed me.”

“Bye, Mommy! Do your best!” Magsabay na sigaw ng kambal. Gising na pala ang ito at ang anak naman ni Aira ang nakatulog.

“I will, my Angels.” Bulong niya sa sarili saka dumiretso sa receptionist. “Excuse me, I have a meeting with Mrs. Moonroe De Silva today.”

“May I know your name, Ma’am?” Matabang na tanong ng receptionist. Parang wala pa ito sa mood na kausapin siya. Napairap sa hangin si Laura. Kasing sahol ng pag-uugali ni Clarissa ang employees nila.

“Laura De Silva.”

Biglang nangunot ang noo ng receptionist. Tiningnan pa siya nito ng masama saka muling humarap sa computer. Of course may ideya na ito tungkol sa kaniya. Knowing na brinodcast ni Clarissa sa buong Pilipinas ang eskandalo niya five years ago.

“I’m sorry but you’re name isn’t on the list. Sigurado ka ba?” Diniinan pa ng receptionist ang huling salitang binitawan. Halatang nang-iinsulto.

“Of course. Dahil matagal ng patay ang isang Laura De Silva.”

“Anong nangyayari dito?” Mula sa likuran ni Laura ay dumating si Clarissa. Nakabusangot ang mukha nito at mabilis na naglakad papunta sa direksyon ni Laura. “Unscheduled guests are not al—” Parang nakakita ng multo si Clarissa nang biglang humarap si Laura.

“Hey, Cousin. Missed me?”

“Kapal ng mukha mong pumunta dito? Guard!”

“Wait. Sure ka bang paaalisin mo ako? Baka magsisi ka.”

“Tsk! Kapal ng mukha mo! Sino ka ba sa akala mo? Isa ka nalang basura ngayon kaya wag kang umakto na parang may ibubuga ka!” Akmang sasampalin ni Clarissa si Laura pero nasalo niya iyon ng kaniyang kanang kamay saka nginisihan bago bumaling sa receptionist.

“Can you look for Alessia De Silva Goldsmith on the list, please?” Nakangiti niyang utos sa receptionist.

“G-goldsmith?” Nanlalaki ang mata ng receptionist. “Are you, Ms. Goldsmith? Iyong mag-iinvest ng 100 billion dollars sa De Silva Empire. Ikaw din iyong sikat na bilyonaryo sa U.S?”

“YES. I AM.”

Napatakip ng bibig ang receptionist, hiyang hiya sa inasal niya kanina. Habang si Clarissa ay hindi makapaniwala na halos lumuwa na ang mata sa gulat.

Ilang saglit lang ay biglang nagkagulo sa may entrance ng company habang papasok sa loob ang CEO ng De Silva Empire at hindi lang ‘yon dahil kasama rin ang mga anak nito.

Napangisi si Laura.

Pero mamayang kaunti pa ay tatlong magagarang sasakyan naman ang huminto. Lumabas mula doon si Mikhail Razon — the wealthiest CEO sa buong Pilipinas, kilala rin ito sa ibang bansa.

Mas lalong lumawak ang ngiti sa labi ni Laura.

“What a perfect day, indeed!”

Kahit pagsamahin ang De Silva Empire at Razon Royal Company, hindi niyon kayang tapatan si Laura. Second to the wealthiest CEO sa buong mundo lang naman siya. Ang tanging CEO ng The Gold Kingdom.

Marahas na binitawan ni Laura ang kamay ni Laura at tumama pa iyon sa island ng reception area dahilan para mapahiyaw sa sakit ang babae. Napahawak ito sa kaniya pulsohan habang galit galit. “You witch!”

Nang marinig iyon ng pamilya ay kaagad naglakad ang mga ito palapit kay Clarissa… Pero imbes na manatili sa kinatatayuan niya si Laura ay matapang niyang sinalubong ang pamilya. At ganoon na lamang ang pamumutla ni Lady Master ng mamukhaan siya.

“Hello, Grammie…” Ngiting wagi si Laura.

Ang gulat sa mukha ng mga ito ay sapat na para masabi niyang tumatakbo ang lahat ayon sa plano. Uunti untiin niya mga ito… At hindi magtatagal mapapasakamay niya rin ang De Silva Empire.

“M-mikhail.” Mabilis na tumakbo si Clarissa sa kakapasok lang na si Mikhail saka kumapit sa braso ng lalaki. Balak magsumbong ng babae subalit….

“Let go. You’re annoying.”

Malamig na sabi ng lalaki. Napahalakhak si Laura.

Hindi na siya nagtataka kung bakit walang kasal na nangyari at kung bakit inanunsyo ni Mikhail na hindi totoo ang engagement.

You’re an idiot, Clarissa!