Kabanata 12| Isang anghel na bumaba sa lupa

Dali-daling umalis si Rain sa Ikigai Cafe at nang makapasok siya sa sasakyan niya ay agad siyang napahinga ng maluwag.

“Pheww! Nakaka-drain naman ng energy ang babaeng iyon!” saad niya sa sarili.

Sa katunayan kanina pa niya gustong umalis doon dahil sobrang na-we-weirdo-han na siya sa inaasta ng babae. Umacting na nga lang siyang may kausap para wala ng magawa ang babae kung ‘di hayaan na siyang umalis baka magpumilit kasi itong mag-stay pa siya ng ilang oras.

“I really need to relax! Sana’y hindi na kami magkita pa ng babaeng iyon!” wika pa niya. Nagsimula siyang mag-drive papunta sa isang bar at doon muna magpapalamig.

Ilang minuto rin ang binyahe nang makarating siya sa bar ng kan’yang kaibigan. Hindi pa nga siya nakakalabas nang marinig niyang may tumatawag sa telepono niya, napakamot siya ng ulo. Nang matingnan niya ay napasimangot siya, it was her mom. Ano na naman kaya ang kailangan nito?

“Hello, Mom?” tanong niya habang lumalayo sa club, medyo maingay na kasi sa kinaroroon