RAMDAM ko ang panunuyo ng lalamunan ko habang patuloy na pinagmamasdan ng lalaking makisig na nakaupo sa gitnang couch.
May kung anong dayuhang emosyon akong nararamdaman sa paninitig niya sa akin. Umawang ang aking labi at maingat na suminghap.
"Ang sabi ko ay akin siya. Ako ang nauna sa kanya, Zendejas. . ." giit ng lalaking nagngangalang Lance.
Naiinis nitong tinitigan ang lalaking tinawag niya sa apelyidong Zendejas, pero hindi siya pinapansin ng lalaki. Diretso at mataman lamang itong nakatingin sa akin.
"Come here, Elle Calys," aniya sa malalim ngunit mahinahon na boses. Ni hindi man lang pinansin ang lalaki sa kabilang couch.
"Don't be afraid of Lance, sweetheart. Wala namang bayag 'yan kapag narito ang pinuno namin," saad naman no'ng Brett, pagkatapos ay humalakhak.
"Fuck you, Lagdameo! Just fuck you!" gigil na mura no'ng Lance.
Tumawa lamang ang tatlong lalaki sa kanang couch.
Lumunok ako, nagdadalawang-isip sa gustong mangyari no'ng Zendejas. Para akong nalulunod sa mabilis na pagtibok ng puso ko. Takot, kaba at pangangasim ng tiyan sa sitwasyong 'to. Ang mga 'yon ang emosyong lumulunod sa akin, na para bang unti-unti akong pinapahirapan. . . . unti-unti akong tinatanggalan ng hininga sa katawan.
Naisip ko ang mga payo ni auntie Levi sa akin nitong umaga. Kailangan kong makiayon para bigyan nila ako ng malaking tip. Kailangan kong makipagsabayan sa kanila, sa inuman o tawanan pati na rin kapag hinawakan ako.
Hindi dapat ako mag-inarte. . . May kung ano'ng tumusok sa dibdib ko nang maisip ang huli.
Talaga bang wala na akong ibang choice sa buhay?
Talaga bang hanggang dito lang ang kaya ko sa ngayon?
"Calys," tawag sa akin no'ng Brett dahilan para balingan ko ito ng tingin. "Maupo ka na sa tabi ni Zendejas."
Huminga ako nang malalim at dahan-dahang tumango. Nanginginig man ay pinilit kong maglakad palapit sa gitnang couch. Halos mabingi ako sa lakas ng tibok ng puso ko lalo na at hindi pa rin niya ako nilulubayan ng tingin.
Kinakabahan man ay nilagpasan ko lamang ang lalaki sa kaliwang couch at pagkatapos ay dahan-dahang umupo sa gitnang couch.
Sa gilid no'ng Zendejas.
Ipinatong ko sa mga hita ko ang aking mga kamay. Yumuko ako habang pilit na pinapakalma ang sarili.
Para sa malaking tip, Elle. . .
Narinig ko ang pagbubukas ng mga bote. Halos mapapitlag ako nang ilahad ng katabi ko ang isang beer sa harapan ko.
"Drink," saad niya, nag-uutos.
Nag-aalangan man ay tinanggap ko ang bote ng beer. Saglit akong sumulyap sa kanya ngunit agad ding nagsisi nang matanto kong mataman pa rin siyang nakatitig sa akin.
"Salamat po," mahina kong wika at saka nag-iwas ng tingin.
Dala nang matinding kaba ay sinimsiman ko ang bote ng beer na binigay niya sa akin. Dalawang lagok palang ay naramdaman ko na ang init sa aking lalamunan at ang pait na bumalot sa aking panlasa.
Kumunot ang noo ko at pinagmasdan ang beer. Ganito pala ang lasa nito? Hindi naman pala masarap.
"Magbibigay ka rin naman lang ng aliw, sana nilubos mo na." Pamilyar na boses no'ng Lance ang nagsalita dahilan para bumaling ang mga mata ko sa kanya. "I don't understand why a whore like you only works as an entertainer. Mangbibitin ka lang."
Nasaktan ako sa sinabi niyang 'yon. Mahigpit kong hinawakan ang beer habang diretsong nakatitig sa kanya.
"Oh? Iiyak ka na? That's lame, Calys. Kung pera ang habol mo, sana pumayag kang maging escort. . . sa akin. I can even pay a million just to taste you. Sayang," dagdag pa niya at ininuman ang hawak na beer.
"Did you even ask her if she wants to do it with you?" anang katabi ko.
Tumingin ako sa lalaking tinatawag nilang Zendejas. Maangas itong nakatitig sa kaibigan niya at pagkatapos ay bumaling ang mapupusok na mata sa akin.
"Well, this is interesting.” T tumawa pa ang isa nilang kaibigan.
"I think even if she tries to be an escort, hindi ka niya pagbibigyan, Lance," mahina itong tumawa. "Not when I am here. Right, Calys?"
Umawang ang labi ko nang makita ang malalim na dimple nito sa kaliwang pisngi. Mas lalo pa itong gumwapo sa paningin ko ngayong pilyo itong nakangiti habang tinitingnan ako.
"H-Hindi po kasi ako gano'ng klase ng babae, mga sir. . ." tanging nasabi ko at sinimsiman ulit ang hawak na beer.
Bakit ba ayaw kumalma nitong puso ko? Pilit kong pinapatay ang takot pero nabibigo lamang ako!
"So, are you saying that a trash like you is pretending to be a saint?" wika no'ng Lance.
"Lance, stop it. Why are you so harsh? Hindi ka lang napagbigyan, e."
"I didn't ask you to speak, Dale." Tiningnan ng masama no’ng Lance ang kaibigang nagngangalang Dale.
"Dale is right. Besides, hindi lang siya ang babae rito, pare. Can you please calm your dick?" anang isa pa nilang kaibigan.
"Noah has a point, Lance. Inom na lang tayo!" saad no'ng Brett.
Kagat-kagat ko ang ibabang labi ko habang pinoproseso sa isip ko ang mga sinabi no'ng Lance. Ang sakit naman yata niyang magsalita? Sa tingin ba niya ay lahat ng mga babae ay gagawin ang gusto niya? Na magagawang ipagkaloob ang sarili para sa perang kaya niyang ibigay? Tinapunan ko ito nang masamang tingin habang pangisi-ngisi lamang siya.
Nagpatuloy sila sa inuman. Hindi ko alam kung paano nila nasisikmura ang lasa ng alak. Halos gawin na nilang tubig iyon, na tila hindi man lang napapaitan. Nag-uusap ang apat patungkol sa mga negosyo, babae at kung anu-anong mga bagay pa na mukhang bisyo na ng mga mayayaman.
Tahimik lamang akong nakikinig sa kanila at pilit na iniinom ang beer na hawak. Hindi ko namalayan na naubos ko na pala 'yon, na napansin naman ng katabi ko kaya kinuha niya ang bote sa kamay ko at pinalitan ng bago.
Naestatwa ako nang bahagya siyang lumapit sa akin. Ramdam ko ang matikas niyang dibdib sa gilid ng braso ko habang ang kamay niya ay nasa uluhan ko at nakasandal. Bumaba ang labi niya sa tainga ko.
"Are you upset, Calys? Patayin ko na ba ang kaibigan ko para sa ‘yo?" bulong niya na nagpakaba sa akin nang husto.
"Uhm. . ." Lilingunin ko sana siya kaya lang ay napagtanto ko na sobrang lapit ng mukha niya sa akin. "Uh, hindi po, sir. . ."
"Hmm, ilang taon ka na?"
Lumunok ako para patayin ang daga sa dibdib ko. Sa bawat salitang binibitiwan niya ay parang mas lalong tumitindi ang kaba ko. Sinubukan ko ulit siyang lingunin. Nagsisi ako dahil halos magtama na ang mga ilong namin.
Umawang ang labi ko nang mapagmasdan ko sa mapalitan ang mukha niya. Hindi ako makapaniwala na may ganitong kakisig na lalaki pala rito sa Maynila. Umangat ang gilid ng kanyang labi, dahilan para lumabas na naman ang nakakaakit niyang dimple. Napansin ko rin ang pagkinang ng hikaw sa kaliwa niyang tainga.
"T-Twenty-five po," nauutal kong tugon habang tinititigan siya.
Gustuhin ko mang ibaling sa iba ang tingin ko ay hindi ko magawa. Parang may kung ano sa mga mata niya na tinutukso ako, na para bang nagsasabing huwag kong alisin ang titig sa kanya.
"Your face doesn't match your age though." Sumilay ang ngiti sa mga labi niya.
Hindi ko alam pero nag-init na lamang ang mga pisngi ko sa sinabi niyang 'yon. Nag-iwas ako ng tingin at ininuman ang beer na hawak. Halos makalahati ko yata ang laman no'n!
Ilang beses akong kumurap nang makaramdam ng hilo. Suminghap ako nang maramdaman ang mainit na kamay sa hita ko.
Nakalapat ang mainit niyang palad sa kaliwa kong hita. Nag-angat ako ng tingin sa kanya. Parang modelo kung inuman niya ang alak na hawak. Pinagmasdan ko ang paggalaw ng lalamunan niya. Pati 'yon ay perpekto. Parang wala nga yatang pangit sa kanya.
Naubos niya ang isang bote at pagkatapos ay sinulyapan akong muli. Nag-iwas akong muli ng tingin dahil kumalabog ang puso ko. Ininuman ko na lamang ulit ang beer na hawak hanggang sa maubos na ang laman nito.
"So, why do you work here?" kuryoso niyang tanong.
"K-Kailangan lang," sagot ko sa kabila ng ingay na ginagawa ng mga kaibigan niya.
Para bang may sarili kaming mundo, o may pader na naghahati sa pagitan ng couch na kinauupuan namin at ng mesa kung nasaan ang apat pa niyang kasama.
"You need money, I see." aniya.
Marahan akong tumango at kinagat ang ibabang labi. Naisip ko na pera naman talaga ang dahilan ng lahat. Kung bakit ako narito at kung bakit ko 'to ginagawa.
Kung bakit kumakapit ako sa patalim at isinantabi ang dignidad. Kung bakit kinalimutan ko ang prinsipyo na mamuhay nang maayos at naaayon sa batas ng dakilang Ama.
Nang dahil sa pera. . .
"Don't do that, please. . ."
Tumigil ako sa pagkagat ng ibabang labi ko at suminghap bago siya tingnan. Namumungay ang mga mata nito habang nakaawang ang bibig at ang mga mata ay nakatuon sa aking mga labi.
Malalim ang naging paghinga ko. Para akong nalulunod sa dayuhang emosyon na kumakain sa sistema ko. Nahihilo man ay hindi nakawala sa mga mata ko kung paano niya basain ang ibabang labi niya. Pati ang gawing 'yon ay perpekto.
Paano siya naging ganito kaperpekto?
"Tara na! Sa dance floor tayo! Maraming babae ro'n!"
"Ubos na rin ang alak. We need to get some drinks."
"Sama ako. I need to pee."
"Lance, sumama ka!"
"What the fuck!"
Natuon ang atensyon ko sa mga kaibigan niya. Nagsitayuan ang mga ito samantalang hila-hila nila si Lance. Nilingon pa niya ako at bugnot na nagmura bago magpatianod sa mga kaibigan.
Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko ngayong kaming dalawa na lamang nitong katabi ko sa room na ito. Yumuko ako at napapikit, pilit na kumakapit sa kaunting ulirat na mayro'n ako.
Marahang gumalaw ang palad niyang nasa kaliwang hita ko. Ni hindi ako makahinga sa kaba habang dinadama ang bawat haplos niya sa akin.
Ang sabi ni auntie Levi ay makisabay ako. Kung gano'n ay dapat ko rin ba siyang hawakan?
"You are new to this kind of work," aniya na tila ba alam niya ang nararamdaman ko.
Tumango ako. Hindi ko naman 'yon tinatago.
"It's pretty obvious, Calys. Though you managed to slay in that sinful dress."
Nag-iinit ang mga pisngi ko nang balingan ko siya ng tingin. Nagpatuloy ang nakakalunod na paninitig niya sa akin. Lumunok ako, pilit na inaalis ang panunuyo ng lalamunan.
Suminghap ako nang yumuko siya sa akin. Halos magtama ulit ang mga ilong namin dahil sa ginawa niyang 'yon. Wala na rin akong ibang marinig kung hindi ang nakakabinging tibok ng puso ko.
Bumaba ang tingin ko sa mapupula niyang labi. Kusang umawang ang mga labi ko. Para bang nauuhaw sa kung ano.
"Can I kiss you?"
Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niyang 'yon. Saglit akong natigil sa paghinga. Hindi ko na alam ang kung paano pakakalmahin ang dibdib ko dahil sa emosyong pinaparamdam sa akin ng lalaking 'to.
Kumurap ako ng ilang beses at bumalik ang titig sa mga mata niya. Siya naman ngayon ang nakatitig sa mga labi ko.
Wala sa sarili akong tumango. Tila ba 'yon lang ang hinihintay niya at agad akong siniil ng halik.
Mas lalong naging depina ang nakakabinging tibok ng puso ko. Napapikit ako at pinili na lamang sumabay sa agos— sa agos ng mainit na emosyong kumakain sa buong sistema ko.
Bawat halik niya sa akin ay mapusok. Sa una ay hindi ko masabayan dahil ito ang unang beses na n*******n ako sa labi ngunit nang makuha ang pamilyar na paggalaw ay tinugunan ko na ang kanyang halik.
Malambot ang mga labi niya at animo'y bihasa sa ganitong bagay. Hindi ko alam kung kaya ko pang kumapit sa katiting na wisyo ko gayong binabaliw ako ng lalaking 'to.
Mas lalo akong nahihilo dahil sa paghalik niya sa akin!
Kinagat niya ang ibabang labi ko dahilan para magpakawala ako ng mahinang pagdaing hanggang sa maramdaman ko na lang ang dila niya sa loob ng bibig ko, tinitikman ako sa paraang mas lalong nagpainit pa ng nararamdaman ko.
Napaungol ako. Ni hindi ko nakilala ang sarili kong boses at mas lalo pang nalunod sa dayuhang emosyon nang maglandas ang bihasa at mainit niyang kamay sa aking panga. . . pababa sa aking leeg. . . pababa sa aking dibdib.
Bumaba ang mga labi niya sa aking leeg. Ramdam ko ang sensasyon sa aking katawan habang pinapaulanan niya ako ng maiinit na mga halik doon. Napahawak ako sa kanyang buhok samantalang marahan niyang s********p ang balat ko, hanggang sa bumaba pa ang mga labi niya sa pagitan ng aking dibdib. Hinalikan niya rin ako roon at sensuwal na dinilaan ang balat ko dahilan para mapaliyad ako at mapaungol.
Suminghap ako at bumaba ang tingin sa kanyang ginagawa. Patuloy ang paghalik niya sa pagitan ng dibdib ko habang ang isang kamay marahang minamasahe ang kanang dibdib ko.
"S-Sir," napaliyad ako lalo dahil sa init na nararamdaman.
Para akong nililiyaban sa kakaibang paraan. Sa paraang hindi ko kayang hindian.
Tumigil siya sa ginagawa at pagkatapos ay tumitig sa akin. Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ko.
"Halika,” aniya sa napapaos na boses.
Nanginginig ang mga tuhod ko nang hilain niya ako patayo mula sa couch. Doon ko naramdaman ang matinding pagkahilo marahil ay dahil sa beer na naubos ko. Nagpatianod ako sa kanya, nalulunod pa rin sa samu’t-saring emosyon na kumakain sa akin.
May isang pinto sa bandang kanan ng room na ito na dali-dali niyang binuksan. Pumasok kami roon at saka ko lang napagtanto na malawak na bathroom pala iyon. Ni-lock niya ang pinto habang patuloy ang pag-ikot ng mga mata ko sa mga bagay na narito.
Nanumbalik lang ang pag-iisip ko sa kanya nang agresibo niya akong itulak sa malamig na pader.
Magpo-protesta pa sana ako kaya lang ay siniil niya agad ng halik ang leeg ko. Napapikit ako at dala siguro marahil ng kalasingan ay nagpaubaya ako.
Lumandas ang kamay ko sa kanyang batok. Pumikit ako at dinama ang sarap ng bawat halik at bawat pagsipsip niya sa balat ko.
"Shit, Elle. . ." napapaos niyang bulong at tawag sa pamilyar kong pangalan hanggang sa binalikan niya ang mga labi ko.
Naghalikan kami. Sa bawat marahas na galaw ng labi niya ay napapaungol ako. Ni hindi ko na maintindihan ang aking sarili.
Alam kong mali ito. . .
Maling-mali dahil hindi ako escort. . . pero may kung anong emosyon ang nagpapabaliw sa akin. . . na kahit alam kong mali ito ay mas lalo ko pang nagugustuhan.
Suminghap ako nang maramdaman ang kamay niya sa pribadong parte ng aking katawan. . . doon sa ibaba. Hindi ko alam kung saan ko ibabaling ang atensyon ko. Sa mga labi ba niya o sa bihasa niyang kamay na humahaplos sa akin doon.
Tila ba sobrang makasalanan ng suot kong dress at panty dahil hindi ko maabot ang pinakarurok ng sensasyong pumapatay sa akin. Sa bawat paghalos niya sa akin doon ay mas lalo lamang akong nililiyaban at hindi makuntento.
"Ahh. . ." napaungol ako nang bumilis ang paggalaw ng kamay niya.
Napahawak ako sa kanyang braso dahil halos manghina na ang mga tuhod ko. Kaunti na lang ay mabubuwal na ako sa kinatatayuan ko kung hindi niya lang din ako hawak sa baywang.
Ramdam ko ang hapdi nang atakihin ng mga daliri niya ang pagkababae ko sa ilalim ng suot kong panty, ngunit mas matimbang pa rin ang kakaibang sarap at sensasyong binibigay no'n sa akin.
"S-sir, ahh. . ." Halos bumaon ang mga kuko ko sa braso niya nang mas lalong bumilis ang paggalaw ng mga daliri niya.
Ni hindi na ako makahinga nang maayos at tanging pag-ungol na lamang ang kaya kong gawin, na tila ba mas nagpapa-enganyo pa sa kanya para galingan ang bawat pag-atake.
"Cum. I want you to cum for me, Elle," bulong niya sa akin.
Mabibilis na paghinga ang ginawa ko at hinayaan ang sarili na magpaubaya hanggang sa mapaungol ako nang malakas nang marating ang sukdulan ng sensasyong kanina pang kumakain sa akin.
Habol-habol ko ang paghinga ko sa nangyari habang naroon pa rin ang kamay niya sa ibaba ko, marahan humahaplos para patapusin ako.
Narinig ko ang mahina niyang pagtawa. Gustuhin ko mang magsalita ay nanghihina ako dahil sa nangyari. Wala akong ibang nagawa kung hindi ang isandal ang sarili sa pader, nanghihina at wala sa sarili.
Ano 'yon?
Gano'n ba ang pakiramdam no'n?
Hindi naman niya ako ginalaw nang katulad sa mga napapanood ko noon pero kakaibang sarap at pagod ang naramdaman ko.
Pinatakan niya ako ng halik sa noo, sa ilong at sa labi. Nag-iinit ang mga pisngi ko nang maramdaman ang kanyang umbok sa bandang tiyan ko. Pinatapos niya ako samantalang ni hindi ko man lang nagawa na patapusin siya. . .
"Don't be an escort. Kahit magkano pa ang ialok sa ‘yo, huwag kang papaya," saad niya sa malalim na boses. Kita ko rin kung paano umigting ang kanyang panga. "Is this your first time?"
Nahihiya man ay tumango na lamang ako. Ano pang saysay ng pagede-deny kung halata naman na unang beses kong ma-experience ang gano'ng bagay. Kinagat ko ang ibabang labi ko.
"Then good,” aniya at ngumiti dahilan para lumitaw muli ang kanyang dimple.
Nanatili kami sa gano'ng posisyon. Ilang saglit lang din ay naging normal na ang paghinga ko ngunit ramdam ko pa rin ang pagod at pangangatog ng mga paa ko.
Bumaba ang tingin ko at nakitang kalmado na rin siya. . . doon sa ibaba.
Lumunok ako at nag-iwas ng tingin pero huli na rin dahil narinig ko na naman ang marahan na pagtawa niya.
Tuwang-tuwa ba siya sa ginawa namin? Bakit gano'n ang dating sa akin?
"You should rest, Elle. I'll let you go this time because if we stay here for another minute, I might end up losing control and you won't like it for sure," saad niya na mas lalong nagpainit ng mukha ko.
Bahagya siyang lumayo kaya naman bumaling ako sa kanya. Dinukot niya ang wallet sa likod ng kanyang pantalon at pagkatapos ay kumuha ng malaking halaga ng pera mula roon.
Parang may kung anong bukol akong naramdaman sa aking lalamunan. Ito na ba 'yon?
Malaking tip bilang kabayaran sa kaunting aliw na binigay ko?
Kinuha niya ang kamay ko at inilagay doon ang pera na hindi ko magawang bilangin. Ang alam ko lang ay mas malaki iyon sa tatlong libong nakuha ko kagabi.
"Don't get me wrong. I just want to give you the money you need for your expenses. Hindi dahil sa hinayaan mo akong hawakan ka," aniya na para bang gusto niyang itama ang pag-iisip ko sa bagay na 'to.
"S-salamat po," tanging tugon ko.
Saglit akong nabaon sa pagkakatitig sa kanya. Kung hindi ko lang narinig ang mga boses ng kaibigan niya ay hindi pa ako makakabalik sa realidad. Nag-iwas ako ng tingin at pinili na lamang ayusin ang damit at buhok ko.
"I'm letting you go for now," marahan niyang wika na hindi ko na pinansin.
Mabilis akong lumabas ng bathroom. Nakuha ko ang atensyon ng mga kaibigan niya. Lahat sila ay halos nagtataka akong tinitigan pero hindi ko na pinansin ang mga 'yon.
Mahigpit kong kinuyom ang kamay ko, dahilan para malukot ang perang tinanggap ko.
Lumapit ako sa pinto palabas ng room at pinihit iyon. Nahihilo man ay pinilit kong maglakad ng diretso para makalayo sa kanila.
Sa kanya. . .
Sa Zendejas na 'yon. . .
"ANO ba talaga ang nangyari? Bakit ayaw mo na magpa-table pagkatapos mo roon sa VIP room ng grupo nina Lance? May ginawa ba sila sa 'yo?" Kahit hindi ko tingnan si auntie, alam kong nakakunot ang noo nitong nakamasid sa akin. Pumasok kami sa apartment at agad ko namang hinubad ang suot kong stilleto heels. Kita ko ang kaunting paltos sa aking mga paa dahil hindi pa rin sanay ang mga ito sa pagsusuot ng gano'ng sapatos. Huminga ako nang malalim at minasahe ang aking sintido. Nahihilo pa rin ako dala ng dalawang bote ng beer na naubos ko kagabi. Gayunpaman, nasa wisyo pa rin naman ako para hindi makalimutan ang lahat. Klarong-klaro sa isipan ko ang mga nangyari kagabi. . . Ang nangyari sa pagitan namin ng lalaking 'yon. "Hoy, Elle. Kinakausap kita!" inis na tawag sa akin ni auntie nang tahimik akong dumiretso sa sala. "Pasensya na po kayo, auntie. Nalasing na ako sa unang customers ko kaya hindi ko na kayang maupo sa ibang table. Malaki naman ang tip na nakuha ko. Babawi na
HINDI ko na namalayan kung gaano ako katagal ng restroom. Pagkatapos umiyak ay naghilamos ako at nag-retouch ng makeup kahit lutang pa rin ang pakiramdam ko. Nang mahimasmasan ay saka lamang ako lumabas ng restroom para hanapin si auntie Levi. Bumalik ako sa counter. Nandoon pa rin si Bart pero wala pa rin si auntie. Iginala ko ang tingin ko pero mukhang hindi pa yata siya nakakabalik. Napaisip tuloy ako kung nasaan ang opisina ng boss niya para mapuntahan ko siya. "Bart, saan ang opisina no'ng boss niyo?" kuryoso kong tanong at mahigpit na kumapit sa silya para hindi ako mabuwal. "Ah, opisina ba ni boss? Naroon 'yon sa second floor. Sa pinakadulong pinto sa kanang pasilyo." sagot niya habang abala sa paghahanda ng alak dahil may ibang customers na rin sa counter. "Sige, salamat." Ilang beses muna akong kumurap at hinagilap ang natitirang wisyo bago ako maglakad paakyat sa second floor. Hindi yata magandang ideya ang umakyat doon dahil bigla kong naramdaman ang pagkahilo hab
PANIBAGONG gabi ang lakas-loob kong hinarap. Suot ang kulay silver na sequin bodycon dress at stilleto heels ay naglakad ako papasok ng bar. Tila ba nagsisimula na akong masanay sa pamilyar na amoy ng usok, alak at sex sa mismong lugar na 'to. Dumiretso ako sa counter at nakita ro'n si Bart. Binati ko siya at nginitian. "Para sa 'yo 'to dahil matapang ka," ani Bart at binigyan ako ng cocktail drink. "Nasaan pala ang tiyahin mo?" "Mali-late lang daw siya at masama ang lagay ng puson," sagot ko at ngumisi nang maalala kung paanong mag-tantrums si auntie Levi dahil sa kanyang dysmenorrhea. "Gano'n ba? E, sinong mag-aasikaso sa 'yo niyan?" "Ako na raw muna ang bahala kung saan ako magti-table." Ininom ko ang cocktail drink na binigay niya sa akin. "Syempre kung sino ang mukhang may pera, do'n ako tatabi." "Mag-iingat ka at baka mabastos ka na naman." paalala pa ni Bart. "Salamat, Bart." Iniikot ko ang tingin sa paligid ko— simula sa stage kung saan may mga nagsasayaw na mg
NAKARATING kami sa isang marangyang hotel. Nakaawang ang labi ko habang naglalakad kami papuntang front desk. Hindi ko maiwasang hindi iikot ang paningin ko sa lugar na 'to. Halos lahat yata ng bagay na narito ay mamahalin, lalo na ang malaking chandelier na nakasabit sa pinakasentro ng ceiling. Tila ba libu-libong diamante ang nakakabit doon at kumikislap nang pagkaganda-ganda. "Elle, come with me." utos ng pamilyar na boses. Lilingunin ko sana siya kaya lang ay nahawakan na niya ako sa aking beywang. Nakalitaw ang likod ko sa suot na dress kaya naman ramdam ko ang init ng kanyang palad sa aking balat. Lumunok ako at hindi na lamang inintindi ang naramdaman. Teka nga. Bakit nga ba kami narito? Gustuhin ko mang magtanong ay parang walang boses ang lalamunan ko. Sumabay na lamang ako sa kanya sa paglalakad hanggang sa pumasok kami sa elevator. Kami lang dalawa ang nasa loob no'n kaya hindi ko maiwasang hindi kabahan. Sa totoo lang ay ang lakas ng tibok ng puso ko sa mga
NARAMDAMAN ko ang bigat niya sa ibabaw ko. Maiinit ang mga halik niya sa akin at sa bawat paglalapat ng mga labi namin ay mas lalong nabubuhay ang sensasyong unti-unting kumakain sa ulirat ko. Nagpatuloy ang kamay niya sa marahang pagmasahe sa akin sa ibaba. Hindi ko na mabilang kung ilang beses akong dumaing sa tuwing gagawi ang mga daliri niya sa pinakasentro ng pribadong parte ng katawan ko, tila ba inaasar pa ako... tila ba pinaparusahan pa ako... Bumaba ang labi niya sa aking leeg. Awtomatikong napadako ang mga kamay ko sa kanyang malambot na buhok. Kinagat ko ang ibaba kong labi habang dinadama ang bawat pagsipsip niya sa aking balat. Bumaba pa iyon, hanggang sa gitna ng aking dibdib. Ni hindi ko na rin namamalayan na unti-unti niyang binaba ang strap ng suot kong dress. Natanto ko na lang na halos hubad na ako nang maramdaman ko ang labi niya sa tuktok ng aking dibdib. Init at pagkahiya. Hindi ko na alam kung ano sa dalawa ang uunahin ko. Bumaba ang tingin ko sa kanyang g
Elle’s Point of View RAMDAM ko ang hapdi sa gitna ng mga hita ko nang magising ako. Nanghihina ang katawan ko dahil sa pagod at parang lutang din ang kaisipan ko. Napatulala na lamang ako habang nakatingin sa side table na nasa gilid ko habang mahigpit na hawak ang kumot na nakabalot sa aking katawan. Tila ba ngayon lang sumiksik sa utak ko ang katotohanang pinagkaloob ko ang sarili ko sa kanya nang gano'n gano'n lang. Ni hindi ko nagawang manlaban at halatang ginusto pa ang nangyari... Kinagat ko ang ibabang labi ko hanggang sa malasahan ko ang dugo mula roon. Nag-iinit ang mga mata ko habang iniisip na naging mahina na naman ako pagdating sa kanya... sa hindi malamang kadahilanan. Gusto kong sabunutan ang sarili ko sa nagawa. Alam kong mali iyon at labag sa prinsipyo't aral na nakagisnan ko... Alam kong malaking kasalanan 'yon sa mata ng dakilang Ama. Suminghap ako at hindi na napigilan ang maiyak nang tahimik habang nakahiga sa malambot na kama. Maiinit ang bawat luhang nag
ILANG oras lang din ay sumikat na ang araw. Umuwi si Auntie Levi pasado alas nuebe na ng umaga. Nilagay ko ang pinagkainan ko ng almusal sa lababo at pagkatapos ay sinalubong siya. "Auntie!" tawag ko sa kanya nang makita itong naghuhubad ng sandals pagkapasok palang ng pinto. Binaling nito ang tingin sa akin. Namumula ang mga pisngi nito at namumungay ang mga mata. Naamoy ko ang alak sa kanya at base sa ngisi siya sa akin, hindi makakailang lasing ito at wala sa sarili. "Nandito na pala ang pinakamaganda kong pamangkin!" bulalas niya. Nagulat ako nang mabilis itong yumakap sa akin. Ilang beses niyang hinalikan ang mga pisngi ko at para bang tuwang-tuwa na makita ako. "Auntie, bakit naman po kayo naglasing?" nag-aalala kong tanong sa kanya at inalalayan siya para makatayo nang maayos. "Because I'm happy!" Bumungisngis ito. "Alam mo ang dami ko talagang natatanggap na swerte sa buhay simula nang dumating ka rito, Elle! Ikaw na yata ang lucky charm ko, e. Yayaman ako nang bon
"KILALA mo ba 'yong Zendejas?" "Ah, 'yong lalaki na kasama mo kagabi?" Tumango ako at kuryoso siyang tinitigan. Mukhang may alam si Bart dahil matagal na siyang nagtatrabaho rito at gusto kong makakuha ng kahit na anong impormasyon tungkol sa lalaking ‘yon. "Isa siya sa mga mayayamang kliyente ng boss natin, Elle. Isang hiling niya lang ay binibigay agad ng boss at ni Levi. Pati ang mga kaibigan niya, gano'n din. Alam mo naman ang nagagawa ng pera." aniya. "Kung gano'n ay madalas siya rito?" Umiling si Bart at ngumiti. "Minsan lang siya magpunta rito, Elle. Mas madalas ang mga kaibigan niya rito. Nitong mga nakaraang gabi ko lang siya napansin na panay ang dalaw kaya naisip ko na baka may dinadalaw..." makahulugan nitong sabi kaya napakunot ang noo ko. "Nagbabayad ba siya para sa escort, Bart?" kuryoso kong tanong. "Sino ba namang lalaki ang aayaw sa masarap na putahe, Elle? Ang alam ko ay oo," sagot ni Bart at saka nagkibit-balikat. Parang may bumara sa lalamunan ko n
HINDI pa man umaabot ng limang minuto nang umalis si Ehryl ay nakarinig ako ng mga pagkatok sa pinto. Bumuntonghininga ako at hinawi at pinasadahan ng mga daliri ang aking buhok. Bumalik siya? Naulit muli ang pagkatok kaya naman kahit mabigat sa loob ko ay naglakad na ako palapit sa pintuan. “Ehryl, hindi ba’t--” Hindi ko naituloy ang sasabihin ko nang tumambad sa akin ang walang emosyon na mukha ni Arlana. Malamig ang pagkakatitig nito sa akin. Halos gumapang ang kaba sa buong sistema ko nang makita kung paano’ng nagbago ang itsura niya . . . animo’y ibang Arlana itong nasa harapan ko. Kita ang mga itim sa ilalim ng kanyang mga mata, halatang wala siyang maayos na tulog. Maputla ang mukha at ang tanging nagdadala lamang ay ang mapulang lipstick ng kanyang labi . . . na halos kasing pula
“OPO, Nay.” Tumango ako habang pinapakinggan ang mga payo ni Nanay. Tinawagan ko siya ngayong umaga para ipaalam ang pag-uwi namin ni Auntie Levi ngayong linggo. Lubos naman siyang natuwa sa binalita kong ‘yon. Nang tanungin niya ako kung bakit kami uuwi ay hindi ko na sinabi ang mabigat na dahilan. Mas maganda sigurong si Auntie na lang ang magsabi kay Nanay. “Hindi naman po ako nagpapakapagod. Huwag na po kayong mag-aalala, Nay. Ayos lang po ako.” “Masaya ako na uuwi ka na, anak. Miss na miss ka na namin dito, lalo na ng kapatid mo. Umaayos na rin ang lagay ng palayan natin kaya hindi mo na kailangang manatili riyan sa Maynila para magtrabaho. Mas kampante kami kapag nandito ka kasama namin,” ani Nanay sa nagsusumamong boses. Gumuhit ang malungkot na ngiti sa labi ko. Huminga ako nang malalim habang nakaupo sa kama at nakatingin sa mga damit do’n
ILANG araw din ang nakalipas matapos ang nangyari sa agency kung saan ako nag-apply. Hindi ko maintindihan kung talagang may kinalaman si Arlana sa nangyaring pangre-reject sa akin sa trabaho pero kung mayroon man ay alam ko na kung bakit niya ginawa iyon. Galit siya sa akin, bagay na klaro sa akin. Aminado akong galit din ako sa ginawa niya. Kaya lang ay sa tuwing naiisip ko na may pinagdadaanan siya, na may sakit siya ay nauunahan ng awa ang puso ko. Iyon din ang dahilan kung bakit hindi ko masabi kay Eionn ang nangyari. Hinayaan ko na lang na isipin niyang hindi lang talaga ako nakapasa dahil kulang ang pinag-aralan ko. "Why don't you try college, love?" kuryoso niyang tanong sa akin isang gabi nang dalawin niya ako sa apartment pagkagaling sa kanyang trabaho. "Hindi ko pa kayang pagsabayin. Inuuna ko muna ang kapatid ko," saad ko.&
“MAG-IINGAT ka sa byahe,” wika ko kay Eionn nang makarating kami sa parking lot ng apartment building. Magkahawak ang aming mga kamay. Napangiti ako habang pinagmamasdan ang mga 'yon. Tila ba wala ni isa sa amin ang gustong bitiwan ang kamay ng isa’t isa. Umangat lamang ang tingin ko nang tumikhim siya. “Are you sure you want to stay here? Ayaw mong bumalik sa mansyon?” Nakita ko kung paano gumalaw ang kanyang Adam’s apple dahil sa kanyang malalim na paglunok. “Sasha misses you.” “Nami-miss ko na rin naman si Sasha kaya lang ay hindi naman magandang tingnan na naroon ako. Matagal na akong resigned bilang kasambahay mo,” sagot ko at maingat siyang tiningnan. “Dadalawin ko na lang siguro si Sasha kapag wala akong masyadong gagawin sa apartment.”&
KATATAPOS ko lang maligo. Hindi ko maalis ang kaba sa aking dibdib, para bang hindi pa rin ito nakakabawi dahil sa presensya ni Eionn. Ilang beses akong huminga nang malalim habang nagbibihis sa banyo. Dahil gabi na rin naman ay minabuti kong magsuot na ng pantulog. Isang t-shirt na maluwag at pajama iyon. Nagsuklay ako ng buhok at ilang beses tiningnan ang repleksyon ko sa salamin. Maayos naman ang itsura ko ngunit ewan ko ba, para akong batang hindi mapakali sa pag-iisip na naghihintay sa akin si Eionn habang nakaupo sa aking kama. Lumunok ako at pilit na kinalma ang naghuhuramentado kong puso. Hindi pa rin ako nakakabawi sa naging halikan namin at sa bawat segundong pag-iisip no’n ay nararamdaman ko ang pag-iinit ng mukha ko. Umiling ako at hinagilap ang aking ulirat. Hindi naman pwedeng maging marupok ka agad, Elle! Marami kaming dapat pag
PIGIL ang paghikbi ko nang maramdaman ang mahigpit na yakap sa akin ni Eionn. Maraming mga tanong ang gumugulo sa isipan ko na gustuhin ko mang isatinig ngunit napang-iibabawan ng sakit na nararamdaman ng puso ko. “Hush now, love. . . I’m sorry. I didn’t know Arlana would go that far. . .” marahan at nakaliliyo ang boses ni Eionn nang sabihin ang mga salitang ‘yon. Kinagat ko ang ibabang labi ko. Tila ba mas lalo pang umapaw ang mga luha ko ngayong narito siya sa harapan ko. “I’m sorry. . . This is my entire fault. I am sorry, Elle. . .” Lumunok ako. Masakit man sa damdamin, hinang-hina man ang katawan at tuliro man ang isipan ay hinagilap ko pa rin ang kaunting lakas mula sa kalooban ko para kumalas sa pagkakayakap niya. “Elle. . .” gulat na tawag sa akin ni Eionn. “Oo, kasalanan mo ‘to, Eionn. . .” Tuloy-tuloy ang paglandas ng mga luha ko sa aking m
PAGKARATING sa mall, dumiretso kami ni Ehryl sa isang store na nagbebenta ng mga mamahalin at iba’t ibang uri ng gitara. Nakamasid lamang ako sa kanya habang seryoso niyang kinikilatis ang mga gitarang natatapatan, hinahaplos ang mga string ng mga ‘yon at tinitingnan ang kaledad. Hindi ko maiwasang mapangiti habang pinapanood siya. Siguro nga ay nagloloko siya sa halos lahat ng bagay pero pagdating sa musika ay nagiging seryosong tao siya. Nakikita ko sa mga mata niya ang dedikasyon at pagmamahal sa karekang tinatahak niya. Lumapit ako sa kanya para usisain siya sa ginagawa. Titig na titig siya sa isang light brown na gitarang may kalakihan kumpara sa mga katabi nitong mga gitara. Makakapal ang string niyon at halatang gawa sa mataas na kalidad na kahoy at kung ano pang materyales.
HALOS isang buwan na rin ang nakalipas magmula nang lisanin ko ang huli kong trabaho. Aminado akong hindi nababawasan ang sakit na nararamdaman ko sa puso ko, na para bang kahit dumaan na ang mga araw ay parang kahapon lang nangyari ang lahat. Hindi ko maitatanggi na nahihirapan pa rin ako dahil sa pagkabigo sa unang pag-ibig. Ganito nga siguro ang pakiramdam ng masaktan ng taong mahal mo. Iyong tipong kahit gaano mo pa subukang pawiin ang sakit para magpatuloy, hindi mo naman kayang diktahan ang puso mo. Siguro nga ay kailangan ng mahabang panahon. Hinayaan ko ang puso ko na ramdamin ang sakit at lungkot. Hinayaan ko ang sarili kong umiyak gabi-gabi, kwestyunin ang naging pagtrato sa akin ng tadhana at sisihin ang sarili dahil sa mga mali kong desisyon sa buhay. Marahil ay normal nga na ganito ang maramdaman ko pagkatapos ng mga nangyari. Hinayaan ko na lamang ang sarili ko. . . ang nararamdaman ko, umaasa
PAGPASOK pa lamang sa pamilyar na mansyon ay sinalubong na agad ako ni Sasha. Dinamba niya ako at paulit-ulit na dinilaan ang aking pisngi dahilan para marahan akong matawa. Ramdam ko ang pagka-miss sa akin ni Sasha. Kahit ako ay na-miss din ang presensya ng asong ito. Hinaplos-haplos ko ang kanyang ulo hanggang sa kumalma siya at umalis sa pagkakadamba sa akin. Lumuhod ako at niyakap siya. “Na-miss kita, Sasha. Kumakain ka ba nang maayos?” Tumahol ito, labas ang dila at halatang nakangiti ang mga mata. Animo’y gumagaan ang mga bagay kapag may alagang hayop. Sa simpleng paglalambing nila ay parang umaayos na ang lahat. “Pasensya ka na at hindi na kita maaalagaan,” sabi ko habang patuloy na hinahaplos ang kanyang balahibo. “Mami-miss kita palagi.” “You have nothing to worry about, Calys. Eionn will take care of Sasha. M