Ano sa tingin niyo ang sunod na mangyayari? Hahaha.
Pag-uwi ni Pan galing resort, ang mukha ni Zahara na nakangiti ang una niyang nakita pagbukas ng pinto ng bahay nila. "Mama, sa bahay ka ni tita Bobby nagsleep?"Pan giggled and lied, "yes anak. Why? Miss mo ko?""Yes mama. But why are you here mama? Wala kayong work ni tita today?""Hindi pumasok si mama e. I'm planning to stay here and play with you all day."Namilog ang mata ni Zahara. Yung mga mata niya ay nagniningning matapos marinig mula sa mama niya na hindi ito papasok at makikipaglaro lang sa kaniya buong maghapon."Then mama, can we go to kuya Pi's bakery shop? I forgot to say thank you to him.""Bakit ka magti-thank you sa kaniya?" Pan asked."Pinasyal niya tayo sa zoo, mama, para hindi ka umiyak. Dapat mag thank you ako sa kaniya for making us happy that day."Nawala ang ngiti ni Pan. Nakalimutan niya na ang tungkol doon. Lalo na yung ginawa ni Lorciano. "Sige.. Mamayang hapon, punta tayo sa kaniya.""Yeheeeey! I'm excited. Thank you mama!" Masayang saad ni Zahara.Kaya
"Sabi ko, ako yung mama ng bata, pero hindi siya anak ni Phello."Nabigla si Juancho ng marinig yun kay Pan.'Kung hindi yun anak ni Artelies, then sinong ama ng bata?'Biglang pumasok sa isipan ni Juancho ang nakaraan nila ni Pan.Napasinghap siya nang maisip ang mga bagay na nangyari sa kanila.'She left 8 years ago without telling me the reason. Why? Did I get her pregnant?'Nagsisimula ng bumilis ang tibok ng puso niya.'Not possible. We didn't use condom that time. Iyon ba ang dahilan kung bakit niya ako iniwan? Dahil nabuntis siya at nilayo niya ang bata? Pero bakit niya nilayo? Anong dahilan niya? I made sure na siya lang ang babae ko noon. Fvck. I'm willing to give up everything for her. Fvck buddy lang ba talaga ang tingin niya sa akin noon? Iyon lang ba yun?' He's overthinking... Tumingin siya kay Pan, at kita niya sa mukha ni Pan na nag-alala.'Come to think of it, kahit na pinaiyak ko siya, kahit na pinahiya ko no'ng una, pinagpipilitan niya pa rin ang sarili niya sa akin
Paglabas ni Pan, wala ng Juancho at Zahara ang nakita niya. Tinangay na ni Juancho ang anak niya.Tumingin siya sa kotseng papalayo, napatampal nalang siya sa noo niya. She was froze earlier. Hindi siya agad nakasunod kay Juancho at sa anak niya. "Pan," napatingin si Pan kay Phello."Anong nangyari?" tanong niya. "Yung anak ko, nasa kay Juancho na.""Oo. Nasa kaniya na. Anak niya pala si Zahara?" tanong ni Phello. Kumunot ang noo ni Pan. Ang bilis ni Juancho. Hindi man lang siya nakareact. "Teka.. Mali ito." Sabi niya. "Diyan ka na muna Phello. Saka na ako magpapaliwanag sa'yo. Byeee."Agad na umalis si Pan at naghanap ng taxi na masasakyan.Nagpahatid siya kay Bobby.Kailangan niya ng taong makakasama ngayon. Kailangan niya ng taong magbibigay advice sa kaniya dahil gulong gulo ang utak niya. Pagdating niya ng studio, nakita niya si Bobby na mag-isang naglilinis."Oh Pan, akala ko hindi ka papasok?" gulat na tanong ni Bobby. "Bobs, may problema ako." Sabi niya."Bakit? Anong pro
Pagdating ni Pan, Ark at Dom sa bahay ni Juancho, agad silang natigilan nang makita nila si Juancho at Zahara na naglalaro sa sala.Nagulat si Dom at Ark nang mamataan ang bata na nakakandong kay Juancho."Yang bata-" tinuro ni Dom si Zahara."Anak ko," sabi ni Pan.Kumunot ang noo ni Juancho sa narinig."Anak NATIN!" Pagtatama niya. Hindi niya nagustuhan na anak ko ang sinabi ni Pan."Anak niyo?" naguguluhang tanong ni Ark."It's a long story, Ark." Hilaw na ngumiti si Pan kay Ark. Tumayo si Juancho bitbit si Zahara."Yes. Dati pa kaming magkakilala ni Pan. Dati pa kaming may relasyon."Namilog ang mata ng dalawa habang si Pan ay tumahimik na. Sasabayan nalang niya ang anumang sasabihin ni Juancho.Parang hindi makapaniwala si Dom sa narinig niya. Tapos naisip niya noong una nilang nakita sa school si Pan. 'Kaya pala pakiramdam ko noong una ay may something sa kanila.' Saad ni Dom."May relasyon na kayo ni Pan noon pa?" tanong ni Ark."Yes. Pan and I were in a relationship. But we we
Nakatingin si Pan ngayon kay Juancho na karga karga si Zahara.Sobrang saya nito habang karga ang batang hindi naman niya totoong kadugo.Kung sasabihin niya ngayon ang kalagayan ni Zahara, na may malubha itong sakit, alam niyang mas lalo itong hindi tutuloy sa Manhattan.'I drag him into this mess. Saka ko na lang babanggitin sa kaniya ang tungkol sa sakit ni Zahara pag-uwi niya ng Manhattan para hindi siya mag-alala.'Nakipagkulitan si Ark at Dom kay Zahara at kitang kita ni Pan na sobrang saya ng anak niya sa mga bagong taong nakilala nito.At kahit minsan, hindi pa niya nakitang ganoon kasaya ang anak niya. No'ng kinagabihan, no'ng pauwi na si Ark at Dom, ipinatong ni Dom ang kamay niya sa balikat ni Pan para palalahanin sa pakiusap nito kanina.Tumango siya kay Dom at pinanood nila ni Juancho ang dalawa na umalis. Nang sila na lang, agad niyang hinarap si Juancho. "Juancho, uuwi na rin kami ni Zahara."Kumunot ang noo ni Juancho. Bigla niyang nilayo si Zahara na karga niya ngay
"Juancho, Pan!"Natigilan si Juancho at Pan nang marinig ang boses ni Logan."Anong ibig sabihin nito?" aniya, hindi mawari kung anong reaction ang nasa mukha niya.Malamig naman siyang tinignan ni Juancho. In fact, hinawakan niya ang kamay ni Pan na para bang ayaw niyang ipalapit ito kay Logan.Ang mata ni Logan ay nahulog sa kamay nilang magkahawak."B-Bro, w-what's this?" maririnig ang sakit sa boses ni Logan.Hindi sumagot si Juancho. Sa magkahawak nilang kamay ni Pan, tiyak niyang batid na ni Logan kung anong meron sa kanila.Lumapit si Logan kay Pan at hinawakan ang isang kamay nito para hilahin palayo kay Juancho, pero hindi siya hinayaan ni Juancho.Yung kamay niyang nakahawak sa kamay ni Pan kanina ay nasa bewang na para pigilan si Logan na mahila si Pan."Tito? Ano pong ginagawa niyo kay mama?" tanong ni Zahara.Pero yung galit, dismaya, takot at taranta sa puso ni Logan ay naghalo-halo na."Bitawan mo ko Logan," mariing sabi ni Pan at yumakap sa katawan ni Juancho.Si Sara n
"Gidette,"Nagulat si Gidette nang makita niya si Pan."Anong ginagawa mo dito?"Nakita niyang tumingin si Pan sa tiyan niya kaya agad niya yung tinakpan gamit ang jacket niya."Anong ginagawa mo dito?""Pasensya ka na. Nakita kasi kita, kaya nilapitan kita.""Ano bang kailangan mo sakin?" Tumingin ulit si Pan sa tiyan niya. "Yung baby mo, anak ba yan ni Logan?"Hindi sumagot si Gidette, kaya batid na agad ni Pan na oo ang sagot."Huwag mo ng sabihin ito sa kaniya dahil ayoko ng magkagulo.""Okay.. Ayaw mo talaga maniwala na wala na kami." "Tss.. Pwede ba umalis ka na? Nang-iinis ka na naman." Ngumuso si Pan. Kahit kailan talaga, maIdita si Gidette. Pero narealize niya, kung hindi rin dahil sa kaniya, baka hindi pa siya nakakabalik kay Juancho. Dahil sa walang humpay na pang-aakit ni Gidette kay Logan, kaya tuloy, nagkaroon siya ng dahilan para bumalik kay Juancho. "Mama, sino po siya?" tanong ni Zahara na nakatingin kay Gidette."Mama?" naguguluhang sabi ni Gidette."Ah nga pala
PUPUNTAHAN sana ni Julia ang asawa niya sa Gamesoft para makahingi ng tawad.May dala siyang lunch ng sa ganoon e makabawi siya pagka't ginalit niya ito kagabi.Ngunit pagdating niya ng Gamesoft, namataan niya si Sara na sumisilip sa entrance door."Stop the car." Utos niya sa driver.Bumaba siya at agad na pinuntahan si Sara."Hindi ba ikaw ang girlfriend ni Logan? Nasaan ang anak ko?"Nanlalaki ang mata ni Sara nang mamataan siya. "Hello po.. Si Logan po n-nasa b-bahay at... may problema po sa kaniya."Kumunot ang noo ni Julia. "Sa sasakyan tayo mag-usap. Hindi pwedeng makita ka ng asawa ko."Tumango si Sara. Sumama siya kay Julia at sumakay sa sasakyan."Anong sasabihin mo? Anong nangyari sa anak ko?""Hindi po siya kumakain at nag-aalala na po ako dahil tatlong buwan na rin siyang puro alak ang iniinom niya. Ayaw niya pong umuwi at malaki po ang ibinagsak ng k-katawan niya kaya po nandito ako para sabihin sa ama niya bago pa lumala ang kalagayan niya." "Bakit? Anong nangyari at um
“Ang hirap mo ng abutin, Pan.” Malungkot na sabi ni Juancho. “Akala ko magiging okay ang lahat kung malaman mong buhay si Zahara pero mali ako, ang pag-ibig mo pala para sa akin ang namatay.”Tumingin si Pan sa kaniya, ang mata ay puno ng sakit at puot. “You made me like this.”“And I’m sorry…” halos magcrack ang boses ni Juancho. “I’m sorry for making you like that. I’m sorry at wala ako nong pinakakailangan mo ‘ko.”Nakagat ni Pan ang labi niya. Naiinis siya na kung kausapin siya ni Juancho ay parang ini-invalidate nito ang mga pinagdaanan niya noon.“Do you wish for me to be dead during operation?”Nanlaki ang mata ni Pan. “I didn’t say that.”“Pero iyon ang pinapakita mo sa akin. Iyon ang nararamdaman ko. Na para bang inaasahan mo na mamamatay ako doon. Kung magsalita ka nga ay para bang wala ka ring pakialam kung mamatay ako doon.”Tinuro ni Pan ang pinto. “Umalis ka na.” Dahil hindi niya na kaya marinig ang anupamang sasabihin ni Juancho sa kaniya.“Kailan mo ‘ko balak harapin P
Malalim ang buntong hininga ni Pan matapos niyang makita si Juancho na karga karga ang anak nila na nakatulog na matapos ang pag-iyak."Hindi mo sana nilapitan ng sa ganoon e magtanda."Nag-alala ang mukha ni Zahara sa likuran. Natatakot siyang mag-away ang mga magulang niya. "I'm sorry. Hindi ko kayang makita na umiiyak ang anak natin.""Then paano mo ihahandle ang nangyari kanina? Nakita mo anong ginawa niya kay Zahara. Huwag mong sabihin ayos lang sa'yo yung ginawa niya?"Alam ni Juancho ang ibig iparating ni Pan. He didn't argue. Instead, nagsorry na lang siya. "I'm sorry.. Tatandaan ko ang lahat ng sinabi mo."Tumingin si Pan kay Dahlia at pagkatapos ay inayos niya ang buhok nito na nasa mukha."Ipasok mo siya sa kwarto niya."Naglakad na siya at sumunod naman sa kaniya si Juancho. Bahagyang hinawakan ni Zahara ang papa niya at nagthumbs up dito. Masaya siya ngayon na kahit papaano nagkakausap na ang mama at papa niya na walang sigawan.Matapos ihiga ni Juancho si Dahlia, si Pa
Nagdadalamhati ang lahat sa pagkawala ni lola Susana. Ang bawat patak ng luha ay katumbas ng libo-libong sakit na nasa puso ng bawat isa sa kanila.Lalo na si Pan na lola Susana na niya ang halos nagpalaki sa kaniya.Yakap yakap ngayon ni Zahara ang papa Juancho niya habang si Pan e yakap si Dahlia.Masiyadong magulo ang isipan niya dahil iniisip niya rin si Lou. Dahil sa biglaang pagkawala ni lola Susana, hindi sila agad nakapunta kay Lou.She sent her men at sinabi ni Marie ang lokasyon, pero wala na doon sa bahay na tinutukoy ni Marie si Lorciano, si Lou, Julia at mga tauhan nito.Nang matapos ang libing, agad na pinuntahan ni Leila si Pan. Kasama niya si Wil na ngayon ay natutulog na habang buhat niya.“Uuwi ka ba ngayon?”“Aalis na kami ni Marie mamaya, ma. May lead na daw kung nasaan si Lorciano.” Masiyado ng maraming oras ang nasayang nila.Hindi batid ni Pan kung may aabutan pa ba sila. Pero nananalangin siya na sana oo at gusto niya talagang mailigtas si Lou, alang-alang kay
“Good morning…”Nagmulat nang mata si Zahara at nakita niya si Pan malapit sa pinto, may dalang pagkain.Agad siyang napatingin sa orasan at nakita niyang tanghali na siya nagising. Napuno pa kasi sila ng iyakan kagabi.At matapos pa non e nagkwentuhan pa sila kaya hindi sila nakatulog agad.“Mama, hindi po ba kayo natatakot sa mukha ko? Sobrang panget ko po kapag bagong gising.” Nahihiya na sabi niya.Mahirap sa kaniya tanggapin at aminin na maganda siya kung ang salitang panget naman ang naririnig niya sa mga kaklase niya.“Zahara, huwag mong sabihin yan anak.” Seryosong sabi ni Pan. Nagmamadali siyang lumapit kay Zahara at nilagay ang tray ng pagkain sa gilid ng mesa.“You are beautiful kaya huwag mong sabihin na panget ka dahil si mama ang nasasaktan.”“But it’s true mama.” Mahinang sabi ni Zahara.Naging seryoso ang mukha ni Pan. “Marami ng pera si mama anak. Kapag pwede na, maibabalik natin ang mukha mo kung iyon ang nais mo.”Sinabi na iyon ng papa niya. But she’s too young to
KAHIT NA AYOS NA SI PAN AT ZAHARA, hindi ibig sabihin no’n e maayos na rin sila ni Juancho.The wall is still there, pero hindi na ganoon kahabog gaya noon. Halo ang emotion na nararamdaman ngayon ni Pan ngayon. Masaya at malungkot siya lalo pa’t kamatayan ito ni lola Susana at araw rin ito kung saan e nalaman niya na buhay pa pala ang anak niya.Maraming gusto malaman si Pan tungkol sa anak niya, pero hindi niya makausap si Zahara ngayon dahil mahimbing na itong natutulog sa bisig niya.Si Logan naman e nasa harapan lang niya, nakaupo at hindi rin niya makausap dahil tahimik lang ito.Naputol ang katahimikan nila nang pumasok si Juancho sa kwarto kung nasaan sila. Agad siyang napatingin kay Pan na ngayon e pagod na nakatingin sa kaniya.“Iuuwi ko ang anak ko sa bahay ko.” Sabi ni Pan. Hindi na siya papayag na malayo ang anak niya sa kaniya. Agad naman na nagulat si Logan, ganoon rin si Juancho.“Pan, can we talk?” si Logan ang nagsalita, kinakabahan. “We didn’t intend to hide her a
Para nang mahihilo si Pan habang hinahanap ng mga mata niya si Zahara.Hindi niya ito mahagilap, hindi niya ito makita. Kinakabahan siya na baka sangkot ang anak niya sa isang aksidente na nangyayari sa harapan.“I’m sorry… nasaan ka Zahara? Mama is sorry… Please, magpakita ka na.” Paulit-ulit na nasabi niya sa kaniyang sarili.Napatakip siya ng kaniyang bibig at halos manginig habang sumisilip sa harapan.Ang lakas ng tibok ng puso niya.Natatakot siyang makita kung sino man yung tao na naaksidente.Pagsilip niya sa harapan, labis siyang napasinghap nang makita kung sino iyon.‘It’s not my daughter.’ Aniya at nakahinga ng maluwag na hindi si Zahara ang duguan na nakahandusay sa lupa.Nilibot pa niya ang kaniyang paningin at saka niya nakita si Zahara, nakaupo sa harapan ng taong nasagasaan.Nanginginig ito sa takot at halos hindi alam anong gagawin.“ZAHARA!” Pagtawag niya.Napatingin si Zahara sa kaniya.Ang takot sa mukha nito e napalitan ng pagkabigla. Unti-unting nanlaki ang mata
“Mama, ako po ito…. si Zahara.”Umiiyak si Zahara.Labis labis ang luhang tumutulo mula sa dalawang mata niya habang nakatingin sa nanlilisik na mata ni Pan.‘Why? Bakit galit si mama?’ nagtatakang tanong niya sa sarili niya.Nanlaki ang mata niya nang dinuro niya ito. “Tumahimik ka.”Lumakas ang hagolgol niya. Umiling siya at agad na tumakbo palapit sa mama niya.“Mama, ako po ito… Ako po si Zahara mama..” Hinawakan niya si Pan pero lumayo si Pan sa kaniya. Bagkos, sinamaan nito ng tingin si Juancho at Logan na nasa likuran niya.“Is this your plan? To use this girl para lokohin ako? Sa tingin niyo ba maloloko niyo ko?”Napatigil sandali si Zahara sa narinig.“PAN! MAG-INGAT KA SA PANANALITA MO!” Galit na sabi ni Logan at lumapit kay Zahara na ngayon ay hindi na alam anong gagawin.“Dahil ginagago niyo ko lahat. Anong nakain niyo ni Juancho para gamitin itong babaeng ito at magkunwari na siya si Zahara?”Nag-aalala na si Zahara. Halos lumuhod na siya para paniwalaan siya ng mama niya
Agad sumugod sina Pan sa hospital kasama niya si Leila at dalawang mga anak niya na sina Dahlia at Wil.Kasama rin niya si Marie.Pagdating nila doon, ang umiiyak na si Juancho at Logan ang nakita niya.At sa tabi, naroon si Symon katabi ni Zahara na nakilala niya bilang Zara.Napahinto sandali si Pan bago siya bumaling kay lola Susana.“Ma…” agad lumapit si Leila kay lola Susana at niyakap niya ito agad.Si Pan ang sumunod na agad umiyak habang niyayakap ngayon si lola Susana.Ang dalawang bata sa tabi e agad na yumakap kay Marie dahil wala naman silang kilala doon bukod sa mama at lola nilang nakayakap kay lola Susana.Napansin sila ng mga kalalakihan sa loob.Si Logan, agad nanlaki ang mata niya nang mapatingin siya kay Wil.Si Juancho naman, natuon ang mata niya kay Dahlia.Marahil totoo ang lukso ng dugo dahil kahit wala pa mang kumpirmasyon kung sino ang mga anak nila sa dalawa ay alam na nila kung sino.Agad na lumapit si Juancho kay Dahlia pero mas mabilis si Wil na humarang a
“Kuya, bakit busy si mama?” ang tanong ni Dahlia kay Wil matapos niyang makita ang mama niya na nakikipag-coordinate sa mga bodyguards ilang araw na ang nakararaan.Halos hindi na rin nila ito lubusang nakakasama dahil lagi itong wala.Mga maid lang ang kasama nila lagi at nagpapakain sa kanila.Wala sila sa condo ngayon, nasa isang bahay sila na pagmamay-ari ni Pan.At mas dumami pa ang bodyguards nila ngayon kumpara noong mga naunang araw na nakauwi sila.“I don’t know Dahlia,” sabi ni Wil.“Kuya, I’m bored here.”“Gusto mo bang magplay tayo sa labas?”“Yes please…”Kinuha ni Wil ang laruan ni Dahlia at laruan niya saka pumuslit sila sa labas.Lumabas sila ng bahay, ligtas pa rin naman dahil halos pinapalibutan ang buong mansion ng security.Habang naglalaro sila, biglang napatingin si Marie sa dalawang bata.Inimbitahan siya ni Pan sa bahay niya dahil gusto nilang malaman ang details ng lugar ni Lorciano sa China.They need Marie para sa impormasyon na kailangan nila.Kanina pa siya