.....
[Before the wedding] Wala na sa mood si Lorciano dahil lumalala ang pinapakitang ugali ni Logan. Hindi na ito ang dating masunuring anak. Hindi na ito ang Logan na takot sa kaniya. "Let's go. Hindi natin pwedeng biguin ang Artelies. They are expecting our presence." Sabi ni Lorciano at naglakad kasabay ni Julia sa sasakyan. Pero bago siya pumasok, binalaan niya si Logan. "Huwag mong maipakita sa akin ang babae mo Logan kung ayaw mong maparusahan." Nang sumakay si Lorciano sa sasakyan niya, napakuyom nalang ng kamao si Logan. Sa galit niya, agad niyang tinawagan si Sara. "Dress yourself. Aattend tayo ng kasal." Pagod na pagod na siya sa ama niya. Kaya nawalan na siya ng pakialam. Gusto niyang mas galitin ito. Sinundo niya si Sara at sabay silang nagpunta ng simbahan. Yung gulat na rumihestro sa mukha ng ama niya ay halos hindi mailarawan ng makita sila nito na magkasama ni Sara. Pero dahil maraming mga kilalang tao na kapantay ng antas nila sa lipunan sa paligid n
Hindi napansin ni Logan si Zahara dahil namimilipit pa siya sa sakit ng tiyan niyang sinuntok ng tauhan ng ama niya. Hindi niya nakita kung paano itulak ni Lorciano si Zahara kaya ang mahinang katawan nito ay tumilapon sa lupa. Sa sobrang galit ni Pan, wala siyang isang salita na sinabi. Basta siya nagmartsa at agad na sinampal si Lorciano. Nanginginig siya sa galit. Nanlaki ang mata ni Sara. Nagulat siya nang makita si Pan sa harapan niya at mas lalo pa siyang nagulat nang makitang sinampal ni Pan si Lorciano na kinakatakutan nilang lahat. "TANG.INA MO PARA SAKTAN ANG ANAK KO!" Galit na galit na sabi ni Pan. Nagulat si Logan nang mabosesan niya si Pan. Nang mag-angat siya ng tingin, nakita niya ito at si Zahara. Halos lumuwa ang mata niya sa kinalalagayan. Para siyang napipi. Hindi niya alam anong sasabihin niya. Nilukob ng takot ang buong sistema niya. Si Sara naman ay saka pa rumihestro sa isipan ang salitang anak. 'May anak si Pan?' aniya at tumingin sa batang iti
Pagdating ni Lorciano at Julia sa bahay nila, napatalon na ang mga katulong sa gulat at takot ng biglang magbasag si Lorciano ng gamit. "That woman! Makita ko lang ang babaeng yan ulit! Sisiguraduhin kong pagsisisihan niya ang ginawa niya!" Matindi ang galit ni Lorciano dahil hindi niya matanggap na may isang dukha, na mababa sa kaniya sa antas ng istado sa buhay, ang biglang sumampal sa kaniya. He's respected and loved by many. He ruled, he was being worshipped to those peasants craving for minimum salary enough to feed their hungry stomach. Tapos babastusin lang siya no'ng babaeng yun. Agad niyang kinuha ang vase at itinapon niya yun sa sahig. "SINO SIYA PARA SAMPALIN AKO?" Mas galit pa siya kay Pan kesa sa ginawa ni Logan at Sara. Nainsulto siya, natamaan pa ang pride niya. Tahimik naman si Julia. Hindi niya alam kung sinong babae ang tinutukoy ni Lorciano. Lalo't hindi niya naabutan ang eksena kanina. Hindi niya matanong ito dahil natatakot siyang saktan si
"Pan, can we talk?" tanong ni Logan, kinakabahan na baka ay paalisin siya ni Pan. Hindi siya mapakali kanina pa. Kita niya kanina na muntik na itong sampalin ng ama niya. Pero wala man lang siyang nagawa. "Pan please.. Kahit sandali lang." Hindi na siya yung dating kampante pa. Kailangan niyang balaan at ilayo si Pan sa ama niya. Alam niya kasing hindi na siya titigilan ng ama niya. "Bakit pa?" "May mahalaga akong sasabihin sa'yo." Sinamaan siya ni Pan ng tingin. "Sa tingin mo may gana pa akong makipag-usap sa'yo?" "N-Nag-aalala kasi ako sa'yo. Gusto ko lang e check kung maayos ba kayo ni Zahara. At isa pa, si dad. Galit na galit siya, hindi ko alam kung anong gagawin niya sa inyo." Tumingin si Pan kay Phello. "Pwede bang ipasok mo si Zahara sa loob ng bahay?" Tumango si Phello. Tumingin muna siya kay Logan bago niya dalhin si Zahara papasok sa loob ng bahay. Nang sila nalang ni Pan at Logan ang natira, agad na sinampal ni Pan si Logan no'ng akmang hahawa
Pagbukas ni Juancho ng pinto, tumambad sa kaniya si Logan. "Pwedeng dumito muna ako?" Napatingin si Juancho sa dala niyang bag. "Lumayas kasi ako sa amin." Pinagkrus ni Juancho ang kamay niya sa dibdib niya at tinitigan ang mukha ng kaibigan. "You cried." Napahilot si Logan sa sentido niya. "I'm sorry. Galing kasi ako kay Pan." "And?" "She said, ayaw na niya sakin, na nagsisisi siya na naging girlfriend ko siya." Ngumiti si Logan pero kita pa rin na nasasaktan siya. "Bakit niya yun nasabi?" Logan is too tired to tell him the whole story. "Mahabang storya. Sa susunod ko na sasabihin." Sabi niya. Umalis si Juancho sa harapan at pinapasok si Logan sa loob. "Kumain ka na?" "I'll eat kung gutom ako." "Okay." Umupo si Juancho sa couch at pinagpatuloy ang trabaho nito, ngunit bigla niyang naisip si Pan. He wondered anong nangyari. Naging busy sila ni Dom dahil malapit na silang bumalik ulit ng Manhattan. Hindi sila masiyadong nagkikita ni Pan nitong mga naka
Tumalikod si Lianne at umalis habang umiiyak.Alam niyang boyfriend lang niya si Juancho for a show. Para lang tulungan siya.But she got her hopes up. Na baka e magustuhan rin siya ni Juancho. But that didn't happen.Si Pan pala ang gusto nito. Si Pan pala ang babaeng kinababaliwan nito.Umuwi siya sa condo niya at iniyak buong magdamag ang mga nakita niya. Masiyadong masakit, after all, pumayag naman si Juancho na maging boyfriend niya."May karapatan naman siguro akong umiyak di ba?" tanong niya sa sarili niya."Kahit naman na hindi niya ako mahal talaga, boyfriend ko naman siya e. Kaya pwede akong masaktan." Umiyak siya nang umiyak hanggang sa mapagod na ang mga mata niya kakaiyak.Samantala, pagbalik ni Juancho sa condo, sinalubong siya ni Logan ng ngiti."Bro, nakita mo ang girlfriend mo? Hindi kayo nagpang-abot dahil-" natigilan si Logan nang malanghap na naman niya ang perfume ni Pan.Nawala ang ngiti sa labi niya at parang huminto ang pag-ikot ng mundo niya.Bigla pang pumaso
Parang bumagsak ang buong mundo ni Lianne.Parang umurong ang luha niya matapos niyang marinig yun kay Pan."Galit na galit ako sa'yo." Saad niya."Alam ko. Pasensya ka na rin sa gagawin ko. Hindi ko isusuko si Juancho kahit na ikaw ang girlfriend niya sa mata ng lahat.""Naririnig mo ba yang sinasabi mo Pan? Isa kang kabit!""Alam ko rin. Alam kong isa akong kabit. Ayos lang, basta akin pa rin si Juancho."Kumuyom ang kamao ni Lianne sa ilalim ng mesa."May Logan ka na. Bakit ba nakikisawsaw ka pa sa amin ni Juancho?" Ina ako e/ "Gusto ko e." Tumango si Lianne, tila sumusuko na namapakiusapan niya si Pan. "Nagsasayang lang pala ako ng oras sa'yo."Tumayo siya at sinabing, "if you truly cares for him, then manatili ka lang bilang kabit niya. Huwag mong dungisan ang pangalan ni Juancho dahil lang sa pumatol siya sa'yo kahit may girlfriend siya."Pagkasabi non ni Lianne, umalis na siya.Napasunod pa si Bobby ng tingin. Alam niyang umiiyak si Lianne kaya nagmamadali siyang nagtungo kay
Naaawa na si Sara kay Logan. Hindi niya aakalaing ang dalawang tao na pinagkakatiwalaan nito ay tinatraydor lang pala siya.Ni wala silang pakialam sa mararamdaman niya."Alam mo ba anong sinabi niya sa akin?" walang takot na sabi ni Sara kay Juancho kahit na nakakatakot na ang itsura nito."Sabi niya, kung hindi man maging kaniya si Pan, sana ay hindi rin siya maging sa'yo dahil hindi niya kakayanin, dahil mas masakit yun para sa kaniya."Kinuha ni Sara ang kamay niyang hawak ni Juancho at sinamaan ng tingin ito. "Kaya itago niyo ng mabuti ang relasyon niyo at huwag niyong sabihin sa kaniya, yun ay kung may natitira pa kayong awa para kay Logan."Umalis na si Sara ng walang lingon lingon. Sa ibang grocery store na lang siya bibili.Ilang minuto matapos nawala ni Sara, ang bigla namang dumating ay si Sasha."Paaaan, I miss you."Ang mabigat na atmosphere kanina ay biglang nagbago. Napilitan si Pan na ngumiti kay Sasha at nagpahaIik kahit na alam niyang didikit sa pisngi niya ang kumik
“Doc, hinahanap po kayo ng anak ninyo.” Ang sabi ng nurse kay Symon. Kumunot naman ang noo niya lalo’t hindi niya alam kung anong dahilan at biglang napabisita si Juancho sa kaniya.“Papasukin mo sa office ko.”“Side po doc.”Umalis ang nurse at agad na tinawag si Juancho. Nang pumasok ito, nagulat si Symon nang makita ang mukha nito.Yung mukha niya ay parang namatayan na hindi niya matukoy. Na tila yata pasan niya ang problema ng buong mundo.“Anong nangyari? Bakit ganiyan ang itsura mo?”May nilapag na pictures si Juancho sa table ni Symon at agad na nanlaki ang mata niya nang makita niya yun lahat. Yung ang pictures ni Pan na kasama si Aaron sa hospital.“Sino ang lalaking yan? Pasyente niyo ba yan dito?”“No. Who gave this to you?” patukoy ni Symon sa mga larawan.“Lorciano.”Kumuyom ang kamao niya.“What? Kailan kayo ng nag-usap?” namilog ang mata ni Symon. “Do you believe him? Mukhang ginagawa niya lang ito para bilugin ang ulo mo. Don’t trust him! Matindi ang galit niya kay Pa
Ramdam ni Pan ang paninitig ni Juancho sa kaniya sa hapagkainan. Kapag tinitignan niya ito, bigla na lang siya nitong ngingitian kaya tuloy e nagtataka siya kung bakit."How's the food?" he asked."Ayos lang naman." Sagot niya at kumain muli."Hindi mo ba gusto ang food, papa?" tanong naman ni Zahara."Papa likes the food." Sabi niya at napilitang kumain.Tumingin si Pan sa kinakain niya at sumubo na lang ulit. Pumasok sa isipan niya ang pinag-usapan nila ni Aaron kanina. 'Hangga't walang inaamin si Aaron, walang makukuha si Lorciano laban sa akin.' Sabi niya sa kaniyang isipan at pinilit na pinakalma ang sarili."Is there something wrong baby?" mahinahong tanong ni Juancho."Huh?""Namutla ka na lang bigla. May problema ka ba?""W-Wala.. Wala akong problema, Juancho." Saad niya at kumain uli."Are you sure?" kumunot ang noo nito. Tumango siya at ngumiti. Tumango na lang si Juancho kahit na gusto niyang itanong kung sino yung lalaking kasama ni Pan sa larawan. Pagkatapos nilang kuma
Pagkagising ni Pan, wala na sa tabi niya si Juancho at Zahara. Napipilitan siyang tumayo at lumabas para tignan ang sala.Nang mapadungaw siya sa ibaba, nakita niya ang dalawa na nakasalampak sa sahig habang nagbubukas ng luggage si Juancho. Si Zahara sa tabi ay nakikigulo sa papa niya. Naghikab siya at pumasok uli sa loob ng kwarto para makaligo. Inaantok pa siya pero dahil gising na ang dalawa, wala siyang choice kun'di ang maligo na lang. Napatingin siya sa orasan nakita niyang alas singko pa lang ng umaga. Pumasok siya ng banyo pagkatapos niyang maghubad ng damit. Tinignan niya ang buong katawan niya at huminga ng malalim ng makitang nag-iwan si Juancho nang maraming red marks."Mukhang nanggigil nga siya kagabi." Mahinang usal niya. Tapos napatingin siya sa tiyan niya. "Kailangan ko na sigurong ipaalam na buntis ako. Baka mamaya e mapasobra siya at mapano pa si baby. Pero, dapat e magpunta muna ako ng hospital." Pagkatapos niyang magmuni-muni ay agad siyang pumailalim sa show
Kinagabihan, halos hindi na makalapit si Felicity kay Pan dahil laging pinipigilan ni Juancho. Kahit ang pagtabi sa hapag ay bawal na rin.“Juancho, kay Felicity na ako tatabi.” Sabi ni Pan dahil si Felicity lang mag-isa sa kanang bahagi ng mesa. “Bakit sa kaniya pa? I just came home. Sa tabi lang kita dapat.”Kumunot ang noo ni Felicity. “Pan wanted to sit next to me.”“No. I said, she’ll sit next to me. Kung ayaw mo, umalis ka.”“JUANCHO!” Sabi ni Pan dahil hindi niya aakalaing gaganunin ni Juancho si Felicity.“She’s my friend.” Giit ni Felicity. “She’s my baby.” Sagot naman ni Juancho. Napanganga si Felicity sa kaniyang narinig. Sobrang possessive ni Juancho at ngayon lang niya nasaksihan ito. Kaya pala no’ng mga pagpaparamdam niya noong una sa Manhattan ay walang epekto dahil hindi man lang kailanman tinamaan si Juancho sa alindog niya.“Nag-aaway ba kayo papa, tita?” inosenteng tanong ni Zahara habang palipat-lipat ang tingin sa dalawa.Natahimik ang dalawa kaya si Pan ay aga
“Just go home dahil wala kang makukuha sa akin.” Mariing sabi ni Aaron kay Lorciano.Kumuyom ang kamao ni Lorciano. Alam niyang hindi sila maayos ni Aaron, pero inakala niyang tutulungan siya nito oras banggitin niya si Logan.“Kung sabagay, wala ka namang pakialam sa pamangkin mo. Hindi na dapat ako magtaka kung mas kakampihan mo ang babaeng yun. I wonder kung anong binigay niya sayo para pagtakpan mo ang meron sa inyo.”Agad na tumalim ang mga mata ni Aaron. “Hindi ako kagaya mo na mas masahol pa sa hayop. Kung hindi ko man magawang lapitan si Logan yun ay dahil kontrolado mo ang utak ng pamangkin ko. Sa tingin mo ba, hindi namin sinubukan na mapalapit sa kaniya?”Ngumisi si Lorciano. “Kontrolado? Kung kontrolado ko lang sana talaga ang utak niya ay hindi na sana ako mahihirapan pa gaya ngayon. Nilason ni Pan ang isipan niya kaya hindi na ako sinusunod ni Logan. I am hoping na that you would help me to avenge your nephew pero wala ka pa lang kwenta.”Mahinang natawa si Aaron. “Then
“FINALLY!” Sigaw ni Dom nang matapos na ang 6 months contract nila ni Juancho sa Manhattan. “Pwede na rin tayong umuwi.”Tumingin siya sa gawi ni Juancho at nakita niya itong nagliligpit na ng gamit. “Saan ka? Uuwi ka na?”“Yes.” Walang kurap na sabi niya.“Bukas na tayo sa makalawa uuwi.”“I’ll go home now. Kung gusto mo pa magpabukas, it’s up to you.”Tumaas ang sulok ng labi ni Dom habang nakatitig sa kaibigan. Kita niya sa mata nito na excited na itong umuwi. Ilang buwan lang siyang nawalay kay Pan at Zahara, pero kung makaasta ay para bang ilang taon itong nawala.“Grabe ka talaga. Anong klase kang kaibigan at bigla mo na lang akong iniiwan dito?” Pagdadrama niya pero tinaasan lang siya ni Juancho ng daliri.Sumimangot siya pero hindi na siya nito pinansin pa.Matapos niyang maligpit ni Juancho ang gamit niya, agad na niyang tinawagan ang dad niya na uuwi na siya.“Papasundo kita.”“No need. I just called para malaman kung nasaan si Pan at Zahara ngayon.”“Kasama nila si Felicity
Binigyan ni Felicity si Pan ng tubig upang ito’y kumalma. Hindi na rin ito umiiyak ngayon. Ngumiti siya pagkatapos nitong maubos ang isang baso ng tubig.“S-Sasabihin mo ba ito kay Juancho?” naroon ang kaba sa boses ni Pan.“Hindi, kaya huwag kang mag-alala.” Sagot ni Felicity sa kaniya. “Pero pwede ko bang malaman bakit ka nagsinungaling sa kaniya?”Humawak si Pan ng mahigpit sa baso niya. Ramdam pa rin niya ang kaba niya pero hindi na gaya kanina.“Kailangan ko si tito Symon para sa anak ko.”Doon na napaayos ng upo si Felicity.“Mahina ang puso ni Zahara, kaya natatakot akong pa-operahan siya sa sakit niya maliban na lang kung magaling ang doctor na hahawak sa kaniya."“Kaya mo ba nilapitan si Juancho para mapalapit kay sir Symon?”Tumango si Pan. “Aksidente ang una naming pagkikita noong nakauwi siya ng Sicily. Alam mo naman siguro ang nakaraan namin ni Logan.. No’ng nahuli ko si Logan na may ginagawang kalokohan, doon ko nakita si Juancho muli pagkatapos ng walong taon. Iyon ang
Lumilipas ang oras habang hinihintay ni Felicity si Aaron na makarating sa isang café na napagkasunduan nila. Tatawagan na sana niya ito nang makita niyang pumasok ito sa entrance door. Agad na nagtiim bagang siya habang hinihintay niyang makalapit ito sa kaniya.“Anong ginawa mo?” diretsang tanong niya.“What do you mean?” kunot noong tanong ni Aaron. Bigla na lang siyang tinawagan ni Felicity kahapon na gusto nitong makipagkita sa kaniya.“Did you harass Pan?”“No.” Walang kurap na sagot ni Aaron. “Kung ano mang nangyayari sa kaniya ngayon, baka dahil sa hindi siya pinatulog ng sinabi ko.” Ngumisi si Aaron bagay na ikinataka ni Felicity.“Ano bang sinabi mo?”“That her child is actually mine.”Pagkasabi niya no’n, agad na nanlaki ang mata ni Felicity. “Ano? Nahihibang ka na ba?” Napatayo na siya at halos murahin na niya si Aaron sa pagmumukha.“I am serious. Have you seen her cousin?”Hindi siya nakasagot dahil hindi. Hindi naman niya kilala ang pamilya ni Pan maliban sa ina nitong
“Baby, are you okay?” tanong ni Juancho nang magkatawagan sila ni Pan. Pansin niya kasi na tila yatang puyat ito. Nagtataka tuloy siya kung may problema ba.“Huh? Ah oo, ayos lang ako.”“May problema ba kay Zahara? You seemed tired.”“Wala naman.” Sabi ni Pan. “Yeah, wala naman.” Ngumiti pa siya para lang ipakita kay Juancho na ayos lang talaga siya at wala itong dapat na ipag-alala.“Anong ginagawa ni Felicity diyan? Hindi ka ba niya tinutulungan? She’s really useless.”Napataas ang kilay ni Felicity sa kaniyang narinig. Hindi siya nakailag sa paratang ni Juancho sa kaniya. ‘Aba’t!’ Hindi masundan ni Felicity ang sasabihin ng biglang lumingon si Pan sa kaniya.Napilitan tuloy siyang ngumiti. ‘That punk! Siya ang useless!’ Pinagmumura nalang niya si Juancho sa isipan niya.“Uy Juancho, wag ka ngang ganyan sa kaibigan mo.” Nahihiyang sabi ni Pan. Hindi na nga siya makatingin sa mata ni Felicity.“Kung hindi naman niya nagagawa ang trabaho niya then she’s really useless. Look at yoursel