Naging maayos naman ang kalagayan ni Zahara. Nang magising ito, agad niyang hinanap si Pan.“Are you okay anak? May masakit ba sayo?”Naging malungkot ang mukha niya nang hindi niya makita si Juancho. “A-Ayaw na po ba ni papa sa atin mama dahil po may sakit po ako? Ayaw niya ba sa mga batang may sakit?”Narinig ni Juancho yun. Imbes pipihitin na niya ang doorknob para mabuksan, hindi na niya nagawa dahil sa boses ng anak niya. “H-Hindi yan totoo, anak. Mahal ka pa rin ni papa. Nabigla lang siya na may sakit ka kasi hindi pa sinabi ni mama sa kaniya.”Agad na isinandal ni Zahara ang ulo niya sa dibdib ni Pan. “Alam mo mama, ang pinakamasayang araw sa buhay ko ay yung nakilala ko si papa kasi hindi na ako naiinggit sa ibang mga bata na may papa sila.”Napatakip si Pan sa bibig niya dahil naiiyak siya. “Kahapon mama, si papa, inalagaan niya ako ng mabuti. Pinakain niya ako at nanonood kami ng movie. Gusto ko ng ganoon.”Si Juancho na nakikinig ay agad na naluha sa labas ng pinto.“Kung
PALIPAT LIPAT NG HOSPITAL si Pan at Juancho. Marami na silang doctor na pinuntahan para sa kondisyon ni Zahara at ang doctor na nirefer ng lahat ay si Symon Bec.Critical ang kalagayan ni Zahara kaya takot ang ibang doctor na siyang mag-opera sa bata. Mahina kasi ang puso nito kaya yung survival rate niya sa kaniyang operation para sa sakit na Leukemia ay mababa.Kung may doctor man na nakakagawa ng himala, iyon na ang ama ni Juancho.Napapikit si Juancho at galit na hinampas ang manubela ng sasakyan niya. Nag-aalala si Pan sa tabi niya. Hindi niya alam kung paano dadamayan si Juancho.He refused to acknowledge his dad as the best doctor. Para sa kaniya, ito ang worst doctor na nakilala niya. Ang mas malala pa, mamamatay tao ito sa paningin niya.“Juancho-"“Hindi. Maglibot pa tayo. Marami pang mga underrated doctor dito na magagaling.”“Juancho, magpahinga na tayo. Bukas na natin ito ituloy.”Tumingin si Juancho sa kaniya. “Pan, hindi ka naman naniniwala sa kanila hindi ba? Symon Bec
--FLASHBACK--Juancho’s life has changed. Ang dating bahay nila na puno ng kasiyahan kasama ng mga kapatid niya ay nagbago.Palaging babad ang papa niya sa trabaho habang ang mga kapatid niya at mama niya ay doon na tumira sa bahay ni Logan kaya naging mag-isa na lang siya sa tahimik na bahay nila hanggang sa dumating ang punto na ayaw na rin niyang umuwi.“Anong iniisip mo?” tanong ni Pan.Kumunot ang noo niya nang makita niya itong nagbibihis na ng damit ito. “Oo kasi baka hinahanap na ako sa amin.”“We were doing this for 5 months. Hindi mo pa rin ba ibibigay sa akin ang pangalan mo?”Alam niya na ang totoong pangalan nito. Panasree Soliel D. Salvi ang buong pangalan ng babaeng kafubu niya, dahil nakita niya ng palihim ang school ID nito pero gusto pa rin niyang marinig ang buong pangalan ni Pan mula sa mismong labi nito.“Hindi pwede. Baka mamaya mainlove ka sa akin.” Nakangising saad nito.Ngumiti si Juancho. Kung wala si Pan ay baka nasiraan na siya ng bait sa problema ng pamily
--FLASHBACK--Tumalikod nalang si Juancho. Hindi niya kayang harapin ang kapatid niya dahil nagtatampo pa rin siya na iniwan siya mag-isa sa bahay nila.“Juancho!” Pagtawag ni Logan. “We’re still best friends, right?”Hindi siya sumagot. Hindi niya alam kung saan niya isisisi ang lahat ng nangyayari sa buhay niya. Pakiramdam niya ay napag-iwanan siya.Pero hindi siya sinukuan ni Zack. After school, lagi siyang hinihintay nito sa labas ng skwelahan nila para lang iparamdam sa kaniya na hindi siya iniwan. Na narito pa rin ito para damayan siya.“Bakit nandito ka na naman kuya? I heard magdi-divorce na si mama at papa, hindi ba dapat magfocus ka sa bagong pamilya mo?” ang sabi ni Juancho.Nawalan na siya ng pag-asa na magkakabalikan ang mga magulang niya dahil ayaw ng bumalik ng mama niya sa papa niya.“I don’t care about them. Nandito ako dahil gusto kitang makasabay sa dinner mamaya.”“Aren’t you happy? Hindi ka na magiging bastardo. Nakilala mo na ang totoo mong papa.”Puno ng sakit an
--FLASHBACK—ISANG KAHINDIK HINDIK NA PANGYAYARI ANG NANGYARI KAY JUANCHO AT ZACK.Pero sa kanilang dalawa, si Juancho ang mas napuruhan. Nagtamo lang ng minor injury si Zack dahil si Juancho ang unang natamaan ng bumper ng sasakyan.Nakabenda ang paa niya at may saklay siyang gamit habang naglalakad palapit sa kwarto ng kapatid niya. Nakita niya doon ang papa niya na nag-aalala sa tabi ni Juancho.“Pa,”Nang tumingin si Symon kay Zack, kita sa mukha nito ang inis at galit. “Anong nangyari Zack?”“Papa, s-sorry,” umiiyak na sabi ni Zack.“Paanong ikaw maayos lang, konti lang ang natamo mong sugat pero si Juancho ay heto at napuruhan? What the hell happened na lumala ang condition niya?”Nanlaki ang mata ni Zack. “A-Anong ibig mong sabihin papa? Akala ko ba maayos na si Juancho?”“Hindi ka ba nag-aral? Paanong magiging maayos ang kalagayan niya? Alam mong mahina ang puso niya. Hindi siya kailanman naoperahan kaya paanong magiging maayos siya?”Sunod-sunod na tumulo ang luha ni Zack. Jua
Pakiramdam ni Pan ay nakagawa siya ng isang malaking pagkakamali kay Juancho. Nakaramdam siya ng lungkot nang matanto niya na pinipilit niya ang isang tao na nagawan ng isang malaking pagkakamali ng pinaniniwalaan niyang tanging makakaligtas lang ng anak niya.‘Paano ko ngayon ipipilit si Symon na maging doctor ni Zahara?’ Kung siya ang nasa kalagayan ni Juancho, hindi rin niya kayang tignan sa mata ang sariling ama.“Hey,” napatingin si Pan sa kamay na biglang pumulupot sa kaniya. Nakita niya si Juancho na nakayapos sa kaniya mula sa likuran.“Bakit ka nagising? Are you still thinking about that?”“Ang hirap hindi isipin ang tungkol sa bagay na yun Juancho. Hindi ko alam na sa mga panahong yun kung saan e magkakilala na tayo, may pinagdadaanan ka na palang ganoon.”Agad na iginaya ni Juancho ang mukha niya paharap sa kaniya. “But you helped me Pan. If it weren’t for you, baka kung ano ng mga pinaggagawa ko noon. You were my salvation that’s why, I couldn’t let you go.”‘Hindi ko ala
“Bakit interesado ka kung anong koneksyon ng bata sa mga Salvi? Magagalit ka ba kung ang ina ng batang yun ay galing sa pamilya ng dati kong asawa?” curious na tanong ni Leila.Napahawak si Symon sa baba niya. “Hindi naman. Hindi naman nila tayo ginugulo saka galing na sayo mismo na trinato ka ng tama ng in laws mo so I guess, they were kind.”“Kung ganoon, ayos lang sayo na isang Salvi ang girlfriend ni Juancho?”“Siguro. Bakit? Kilala mo ba kung sino?”“H-Hindi pa pero itatanong ko k-kung makapunta ako ulit sa bahay ni mama.”“Huwag ka ng bumalik doon.” Ang sabi ni Symon. “I’m sure magkikita kami ni Juancho. Makikilala ko rin itong girlfriend niya at ang apo ko.”Nagbaba ng tingin si Leila. Alam na niyang oras makilala ni Symon si Pan, magbabago ang samahan nila. Or worst, baka mawalan ng tiwala ang asawa niya sa kaniya.2 days after….Nasa isang hospital na naman ngayon si Juancho at Pan para magtanong tanong sa possibleng maging doctor ni Zahara but this time, kasama nila si Zahar
“Kilala mo siya papa?” tanong ni Zahara.‘Papa?’ tanong ni Symon sa isipan niya. ‘Kung ganoon, ang batang yan ang apo ko?’ aniya at napatingin muli kay Zahara.“Juancho, I-"“Anong ginagawa mo? Nandito ka ba para sundan ako?” nalukot ang mukha ni Juancho, halatang iritado na nakita niya ang ama niya sa malayong hospital na pinuntahan nila.“What? No. Hindi ko alam na nandito ka. I’m here for work.”“Kung ganoon, huwag mo na lang kaming pansinin.” Binuhat ni Juancho si Zahara at handa ng umalis pero hindi sila kayang hayaan ni Symon na makaalis na hindi man lang nakikilala ang apo niya. After all, he was looking forward to meet his granddaughter.“Teka, siya ba ang anak mo? Apo ko ba siya?”Binalingan siya ng masamang tingin ni Juancho. “Huwag mo ng pakialaman ang pamilya ko. Bakit hindi ka magfocus sa asawa mo?”Dumaan ang sakit sa mata ni Symon. Hindi niya maintindihan ang saya na nararamdaman niya na nakita niya rin sa wakas ang apo na inaasam niyang makita. Ngunit malungkot din siy
“Kamusta ka na?” ang unang tanong ni Symon kay Marie. Nasa isang coffee shop na sila, nasa harapan lang ng hospital kung saan siya nagta-trabaho.“A-Ayos lang po ako p-papa.” Mahinang sabi niya. Tapos nanlaki ang mata niya nang matawag niyang papa si Symon.“Sorry po-"“It’s alright. Ayos lang sa akin kung tawagin mo ‘kong papa. Naging papa mo rin naman ako hindi ba?”Nanubig ang mata ni Marie at tumango. She heard what happened to her kuya Zack, pero hindi gaya ni Julia, hindi siya galit sa papa Symon niya at sa kuya Juancho niya.“Matagal rin tayong hindi nagkita. How was your school?”“Ayos lang po p-papa.”“Kamusta ang asawa ng mama mo? Is he good to you?”Nakayuko lang ang ulo ni Marie at napansin ni Symon ang pagpapalit ng expression ng mukha niya.“Why? Sinasaktan ka ba niya?”Umiling siya. “H-Hindi po papa dahil nandito pa po si kuya Logan.”“What do you mean?”“D-Dad is very controlling po. Madali po siyang magalit kaya po siguro lumayas na si kuya Logan.”Lumalim ang gatla s
“Juancho’s friend?” that statement echoed in Pan’s head. Hindi niya alam na may kaibigang babae pala si Juancho doon sa Sicily.“Oo. You’re Pan right at si Zahara, ang anak niyo?”Tumango si Pan. Tinitigan niya ang mukha ni Felicity at nakita niya kung gaano ito kaganda. Sa sobrang ganda, pakiramdam niya ay naiinsecure siya dahil may maganda palang babae na nakasama si Juancho doon sa Sicily.At wala man lang itong nabanggit sa kaniya.“W-Wala si Juancho ngayon. N-Nasa airport na yata siya papuntang Manhattan, nagta-trabaho.”“I know. He said to me na pumunta dito para samahan kayo hanggang wala pa siya.”Kumunot ang noo niya. “At bakit naman niya gagawin yun? Ganoon ba talaga kayo ka-close?”“Oo, close kami. But don’t worry, ikaw naman ang gusto niya. Are you jealous?”Agad na umiling si Pan. “P-Pasensya na. Hindi ko kasi alam na may kaibigan siya doon sa Sicily. T-Tatanungin ko na lang mamaya si Juancho kapag nakatawag na siya.”“Okay..”Napansin ni Felicity ang mga sugat ni Pan sa b
“JULIA! NABABALIW KA NA BA?” Hindi na nakapagpigil si Symon. Sinigawan niya na si Julia, ang ex-wife niya. Hindi niya kayang pabayaan na pinagsasalitaan nito ng masasama si Pan.“Baliw? Ako pa ang nababaliw? Ang babaeng pinoprotektahan mo ang baliw. Bakit hinahayaan mo siyang makalapit kay Juancho? Gold digger ang babaeng yan!”Malalaki ang hakbang na lumapit siya kay Julia at agad niyang hinablot ang braso nito at kinaladkad palayo kay Pan. Pinagtitinginan tuloy sila ng maraming tao.Paglabas nila, agad niyang itinulak si Julia kaya muntik na itong matumba. Agad niya itong dinuro. “Hindi ko alam kung anong ginawa ni Pan sa anak-anakan mo, pero hindi ako makakapayag na saktan mo siya sa walang katuturang bagay!”“Walang katuturan? Hindi mo ba narinig ang sinabi ko? Ex-girlfriend siya ni Logan pero iniwan niya ang anak ko at si Juancho naman ngayon ang kinanti niya. Isa siyang gold digger!! Anong klase kang ama at hinahayaan mo ang linta na yun na huthutan si Juancho ng pera?”“JULIA!”
Napaupo si Leon matapos siyang itulak ni Juancho sa pader. Nasa labas sila ng hospital at paalis na sana siya para pumunta ng airport ng makasalubong niya ito.“Stop hoping na magkakaroon ng kayo. Wala ka ng pag-asa kay Pan. Bakit ka pa nagpunta dito?” Ang sabi ni Juancho. “Do you think hindi ko malalaman na naging accessory ka sa plano ni Leila para paghiwalayin kami?”Sinamaan niya ng tingin si Juancho. “Hindi ko gusto ang saktan si Pan. Totoo ang pinapakita ko sa kaniya.”“Totoong ano? Totoong may nararamdaman ka sa kaniya? Pwede ba gumising ka? Hindi mo siya makukuha sa akin.”“Hindi ikaw ang magdidisisyon diyan. Hindi pa kayo kasal-" kwinelyuhan siya ni Juancho.“Subukan mo kong gaguhin Leon at hindi ako mangingimi na gantihan ka. Pan is mine. May anak na kami kaya tigilan mo na siya.”Nagpunta si Leon ng hospital without any ill intention. Gusto lang niyang bisitahin si Pan at Zahara. Hindi niya inaasahan na makakasalubong niya pala si Juancho.“Hindi siya sayo. Binawi mo lang s
--After a month—Babalik si Juancho sa Manhattan para balikan ang trabaho na pansamantala niyang iniwan. Bahay at hospital lang ang naging buhay nila ni Pan sa isang buwan hanggang sa magising ang anak nila.“Babalik si papa dito, okay? Pero palaging tatawag si papa sa inyo ni mama kaya dapat kausapin mo si papa lagi ah?” madamdaming sabi ni Juancho kay Zahara.Ngumiti si Zahara sa kaniya. “Opo papa.. Balik po kayo agad ah?” bagama’t mahina ang boses ay klarong klaro pa rin naman ang kaniyang sinabi.“Oo naman. Babalik si papa agad. Malapit na rin naman matapos ang trabaho ko doon at hindi na muna ako kukuha ng work abroad. Dahil magaling ka na sa sakit mo, gawin natin ang mga gusto mong gawin pag-uwi ko.”Tumango si Zahara. HinaIikan ni Juancho ang noo niya. “Papa will miss you my princess. Kumain ka ng maraming gulay saka prutas ah? Tapos laging makikinig kay mama..” Klaro sa mukha ni Juancho na ayaw niya umalis.“Opo papa. Excited na rin po akong lumabas ng hospital. A-Ayoko na mag
Naging successful ang operation ni Zahara. Labis na nakahinga ng maluwag si Juancho at Pan dahil doon.Hindi na rin matapos-tapos ang pasasalamat ni Pan kay Symon Bec—ang ama ni Juancho.“Hindi ko kailangan ng pera bilang pambayad sa operasyon sa apo ko, hija.” Ang sabi ni Symon. “Ang gusto ko ay maging parte ng buhay niya. Gusto kong makilala niya ako bilang lolo niya at gusto ko siyang makasama kahit galit sa akin ang ama niya.”Naitikom ni Pan ang labi niya. Alam niyang wala siya sa position para humindi sa kagustuhan ni Symon dahil ito ang nagligtas ng buhay niya. Pero hindi pa niya nakakausap si Juancho tungkol sa request nito. “Pwede ko po bang makausap si Juancho tungkol dito?”“Sige… Sana ay may makuha akong sagot sa lalong madaling panahon. Magkikita pa naman tayo mamaya dahil kailangan kong tignan ang kalagayan ni Zahara from time to time.”Nang makaalis si Symon, agad na pumasok si Pan sa kwarto ni Zahara at nakita niya si Juancho doon na emotional habang nakatingin sa anak
NEVER IN JUANCHO’S LIFE that he imagined na darating ang oras na siya mismo ang tatakbo sa opisina ng ama niya, umiiyak at magmakaawa na gamutin si Zahara.Ang pawis ay tumutulo mula sa kaniyang noo at halata sa mukha ang kaba at takot na kailanman ay hindi pa niya naranasan.He hated his father for killing his older brother, and yet, here he is, kneeling his knees while begging.“Pa… help my daughter… She’s in danger…” umiiyak na sabi niya.Gulat na gulat si Symon dahil hindi niya inakala na luluhod ang anak niya sa kaniya, umiiyak habang nakikiusap na tulungan ang anak niya.Nabitawan pa niya ang ballpen na hawak niya. Nakita niya ang kondisyon ni Zahara at alam niya oras ang kalaban nila.Wala na siyang sinayang na oras. Tumakbo na siya sa OR kung nasaan ang apo niya at naabutan niya doon si Pan na umiiyak.Natigilan na naman siya dahil hindi siya sanay makita ang mukha ng asawa niya sa batang si Pan.Lumuhod ito at umiiyak. “Doc, t-tulungan mo ang anak ko.. Kahit po magkano, magba
“H-Huh?” napaatras si Leila at biglang natakot sa narinig. “Anak? W-Wala akong an…”“May babae akong nakita na kasama ni Juancho kanina. Kamukha mo siya, kamukhang kamukha mo na unang tingin ko akala ko ay ikaw.”Namutla si Leila. Agad siyang kinabahan at parang nablanko na ang utak niya. “M-Magpapaliwanag ako Sy-"“Alam mong hindi kita papakasalan hindi ba kung may anak kayo ng dati mong asawa?”Naiyak siya at agad na napatakip sa bibig niya. “Kaya mo ba itinago ang anak mo dahil doon?”“Symon, I’m sorry…” umiiyak na sabi niya.Umatras si Symon kaya nabitawan ni Leila ang kamay niya. Betrayal, sadness and guilt ay makikita na sa mukha nito.“May sinira ba akong pamilya Leila?” hindi makapaniwalang tanong ni Symon.“Symon, no…” umiiyak na sabi niya. “Nagkakalabuan na kami ni Anton no’ng magkakilala tayo.”“So kayo pa nga no’ng naging tayo at may anak kayo? Iniwan mo ang anak mo at sumama sa akin?”Napaupo si Symon sa sofa at napahilamos ng mukha niya. “A-Alam mo ba kung bakit ayaw ko
“Kilala mo siya papa?” tanong ni Zahara.‘Papa?’ tanong ni Symon sa isipan niya. ‘Kung ganoon, ang batang yan ang apo ko?’ aniya at napatingin muli kay Zahara.“Juancho, I-"“Anong ginagawa mo? Nandito ka ba para sundan ako?” nalukot ang mukha ni Juancho, halatang iritado na nakita niya ang ama niya sa malayong hospital na pinuntahan nila.“What? No. Hindi ko alam na nandito ka. I’m here for work.”“Kung ganoon, huwag mo na lang kaming pansinin.” Binuhat ni Juancho si Zahara at handa ng umalis pero hindi sila kayang hayaan ni Symon na makaalis na hindi man lang nakikilala ang apo niya. After all, he was looking forward to meet his granddaughter.“Teka, siya ba ang anak mo? Apo ko ba siya?”Binalingan siya ng masamang tingin ni Juancho. “Huwag mo ng pakialaman ang pamilya ko. Bakit hindi ka magfocus sa asawa mo?”Dumaan ang sakit sa mata ni Symon. Hindi niya maintindihan ang saya na nararamdaman niya na nakita niya rin sa wakas ang apo na inaasam niyang makita. Ngunit malungkot din siy