Mag-log inShare
Chapter 5
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56PAGPASOK ko sa building ay dito na nagsimula ang lahat.
"Nais mo bang maglagay ng mensahe sa taong pagbibigyan mo ng pera?" biglang nag tanong si Adrastos.
Nagising na lang ako bigla sa katotohanan matapos ng malaliman kong pag-iisip sa mga pangyayari noon bago ako napadpad dito sa live suicide.
"Yes po," sagot ko sakaniya.
Inabutan niya ako ng isang pad na malinis na papel at ballpen kaya nagpasalamat ako sa kaniya bago ko kinuha.
Ibinuhos ko lahat ng damdamin ko sa sulat na ito para iparating sa kanila kung gaano sila ka importante sa buhay ko. Nilgay ko sa sulat na iyon ang mga nais kong sabihin sa kanila at nagpasalamat rin ako sa mga ginawa nila sa akin bago ako nag paalam.
Hello Mama, Papa, at Ate!
Kumusta kayo diyan? Sana nasa maayos kayong kalagayan kasi ako pupunta ako sa maayos at payapa na lugar hehe. Ang unfair ko ba kasi uunahan ko kayo? Gano'n talaga kasi pagod na ako tumakbo kaya 'wag kayon
Kaugnay na kabanata
Live Suicide Chapter 6
NAKASANDAL ang binatang lalaki sa isang swivel chair at ipinatong ang paa niya sa lamesa habang naka upo at pinapanood ang malaking screen kung saan nakikita niya ang mga kaganapan sa labas habang hawak-hawak ang isang mamahaling bote ng champagne sa kanang kamay niya.Napanood niya lahat ng ng pangyayari bago at pagkatapos ng kamatayan ni Alejandro at nagbabasa rin siya ng mga mensahe sa comment section.Ngumisi ang lalaki. "Kawawang lalaki... Namatay dahil na akasuhan sa kasalanan na hindi naman niya ginawa," ani nito at tumawa ng malakas na pumuno sa kuwarto na kinaroroonan niya."Pero sino ba naman kasi ang tanga ang magpapakamatay dahil sa pagibig? The clichés!" sabi nito na para bang nandidiri siya sa katangahan na ginawa ni Alejandro."Tanga lang ang magpapakamatay sa pagibig. Hindi muna nila timbangin kung ano ang mas mahalaga kung ang buhay ba nila o ang pesteng pagibig na 'yan na wala namang halaga kumpara sa buhay
Live Suicide Chapter 7
MAKALIPAS ang ilang araw ay hinanap ng pamilya ni Alejandro si Alejandro kung saan-saan ngunit hindi na talaga nila ito nahanap. Araw o gabi ay wala silang tigil sa paghahanap dito kahit sinabihan sila na huwag siyang hanapin sa sulat ngunit nanaig pa rin sa puso nila na hanapin siya."Sandro, nasaan na ba si Alejandro? Saan ba siya nagpunta?" naiiyak na sabi ng mama ni Alejandro.Nilapitan ni Sandro ang asawa niya. "Imelda, mahal, baka nagtatago lang si Alejandro sa atin dahil galit pa siya sa atin noong pinalayas natin siya?" sabi niya sa asawa niya."Bakit mo kasi siya pinalayas, Sandro!" galit na sabi ng mama ni Alejandro habang pinagsusuntok niya ang dibdib ni Sandro ng mahina."Imelda, mahal, may ginawang krimen si Alejandro. Hindi porque anak natin siya o kamag-anak o kadugo ay pagtatakpan na natin siya, hindi tama 'yon at hindi kailanman magiging tama 'yon. Kailangan niyang harapin ang ginawa niyang kasalanan," mahinahong sabi ni
Live Suicide Chapter 8
INOSENTE akong nakatingin sa camera, "Uhmm... H-Hello po! Ako po si Gavin D. Bautista" sabi ko habang kumakaway sa camera. Mapapanood kaya ako ng magulang ko dito? 'Hehe' humagikgik ako sa isipan ko, sigurado akong matutuwa sila sa akin kasi mamatay na ako.Umani ng katahimikan ang paligid matapos kong magpakilala. Bakit walang nagsasalita? Ayaw ba nila sa akin? Lahat na lang ba ng tao ayaw sa akin kasi malas ako? Bigla akong na bagsakan ng kalungkutan.Tumikhim ang lalaki. "Bata, anong ginagawa mo dito?" tanong ng lalaki na nakasuot ng itim na damit na balot-balot ang buong katawan niya. Sino siya? Host ba siya dito? Buti na lang kinausap niya ako! Akala ko kasi wala ng ka kausap sa akin. Yehey!"H-Hello po kuya na naka itim na damit! Hindi ka po ba naiinitan sa suot mo? Hehe..." friendly kong sabi sa kaniya. Concern lang ako kay kuya dahil mukhang init na init na siya, kawawa naman.Hindi niya pinansin ang tanong ko. "Tawagin mo akong
Live Suicide Chapter 9
MAPARUSAHAN na ba talaga ako ng kamatayan ngayon araw na ito? Ito na ba ang huling araw ko sa mundo? Aalis na ba akong hindi nagpapaalam sa magulang ko?Oh, whatever.They already expected me to die at a young age.Hindi na malaking bagay sa kanila kung mawala ako sa mundo ng parang bula o baka nga hindi na sila magulat kapag nakita nila ako sa ilog na lumulutang ng walang buhay. Hahahaha.Baka nga hindi nila ako hinahanap ngayon kahit isang araw na akong hindi bumabalik sa bahay.Matagal ng nakatatak sa isipan nila na mamatay ako ng maaga, at hindi nga sila nagkakamali dahil nagkatotoo nga ang sinasabi nila na mamamatay ako ng maaga. Hahaha.Tignan mo nga naman kung nasaan ako ngayon? Nasa huling hantungan bago ako pumanaw sa mundo.I am like a bomb ticking on them na anumang oras ay maaaring sumabog at mamatay.Kaya wala silang pakialam kung mamatay na lang ako bigla.
Live Suicide Chapter 1
ANG mundo ay punong-puno ng kasalanan. . .Pride, greed, wrath, envy, lust, gluttony, and sloth are the sins we often commit in our daily lives. As a person who have nothing to do except for to submit a great deal of transgression, ayaw mo bang gumawa ng kabutihan one in your life bago ka mamatay? "Confess your sin!" sabi ng isang lalaki gamit ang awtoridad na boses habang hawak ang camera na nakatutok sa akin. Tiningnan ko ang kasuotan niya at napansin ko na punong-puno ng mga tattoo at sugat ang katawan niya habang may kaunting punit ang damit niya na para bang hiniwa ito ng isang matalas na bagay. Tumitig ako sa camera at tiningnan ang repleksyon ko sa lens bago nag salita. "I did something inhumane to my sister's best friend." Tumingin ng mariin sa akin ang lalaki habang naka kunot ang noo niya. "Sabihin mo kung ano ang ginawa mo!" aniya gamit ang matigas na boses
Live Suicide Chapter 2
HALOS ilang minuto akong nanatiling umiiyak bago ko napagpasyahan tumahan dahil naubos na ang luha ko at masakit na ang mata ko ka kaiyak.Lumapit sa akin si Adrastos habang umiiling. "Hijo, ayan na nga ba ang sinasabi ko 'e. Iiyak ka kapag nasa huli na at wala ng pagkakataon baguhin?""Hindi ko naman po babaguhin ang desisyon ko. Ipagpapatuloy ko parin po ang suicide. Pumunta po ako ditong buo ang desisyon na magpapakamatay," mahinahong sambit ko sa kaniya.Tumingin si Adrastos sa akin. "Hindi ayan ang tinutukoy ko. Dahil una pa lang ay wala ka na talagang choice kundi mag suicide dahil may pinirmahan ka ng kontrata. Ang tinutukoy ko ay ang desisyon mo na magpakamatay," aniya niya gamit ang malumanay na boses.Umiwas ako ng tingin sa kaniya. Naiintindihan ko ang nais niyang iparating sa akin ngunit buo na talaga ang desisyon ko simula palang."Mataga
Live Suicide Chapter 3
NAPASALAMPAK na lang ako sa lupa at umiyak. Nilapitan ako ni Carmina at niyakap. Nanginginig siya sa takot at awa sa mga nangyayari sa buhay namin."I-I'm sorry Alejandro. . .Wala akong magagawa"Niyakap ko siya pabalik. "Huwag kang umiyak. . .A-Alam kong kailangan mong pumili sa amin ng anak natin at masaya ako na pinili mo siya."Sometimes in our life we need to sacrifice something beyond our capacity and power. Wala tayong choice 'eh, hahaha. Hindi sa lahat ng oras ay may choices tayong pagpipilian, kadalasan kung ano na ang nandiyan ay kailangan mo ng pumili kahit wala doon sa pagpipilian ang gusto mo.Our life is not a multiple choices where we can pick letter D for none of the above as the answer.Mayroon talagang magulang na diktador sa buhay ng anak nila, at sa oras na nakapag hatol na sila ay wala na tayong magagawa kundi sundin ito lalo na kung ikaw ay isang h
Live Suicide Chapter 4
NAGISING na lang ako nang binuhat ako palabas ng isang lalaki sa sasakyan, huminto na pala ang pagandar ng sasakyan namin. Gaano kaya ako katagal na walang malay? Iminulat ko ang mata ko at bumungad sa akin ang nagtataasang mga puno sa paligid ang nakita ko, at tanging liwanag lamang ng buwan ang nagsisilbi naming ilaw. Huni ng ibon at pagaspas lamang ng mga puno ang maririnig namin sa kapaligiran dahil sa sobrang katahimikan na bumabalot sa lugar na ito.Inilibot ko ang paningin ko sa kapaligiran at wala akong nakitang malapit na bahay o kaya kahit isang estasyon sa paligid maliban na lang sa mga nagtataasangs puno. Hindi ako pamilyar sa lugar na ito, hindi ko alam kung saan na ako napadpad dahil lamang sa kagustuhan kong magpakamatay."Hijo, tumayo ka na. Masyado kang mabigat para buhatin ko hanggang sa pupuntahan natin, baka ako pa ang unang mamatay sa iyo dahil sa hingal at neck pain," sabi ng lalaki habang karga
Pinakabagong kabanata
Live Suicide Chapter 9
MAPARUSAHAN na ba talaga ako ng kamatayan ngayon araw na ito? Ito na ba ang huling araw ko sa mundo? Aalis na ba akong hindi nagpapaalam sa magulang ko?Oh, whatever.They already expected me to die at a young age.Hindi na malaking bagay sa kanila kung mawala ako sa mundo ng parang bula o baka nga hindi na sila magulat kapag nakita nila ako sa ilog na lumulutang ng walang buhay. Hahahaha.Baka nga hindi nila ako hinahanap ngayon kahit isang araw na akong hindi bumabalik sa bahay.Matagal ng nakatatak sa isipan nila na mamatay ako ng maaga, at hindi nga sila nagkakamali dahil nagkatotoo nga ang sinasabi nila na mamamatay ako ng maaga. Hahaha.Tignan mo nga naman kung nasaan ako ngayon? Nasa huling hantungan bago ako pumanaw sa mundo.I am like a bomb ticking on them na anumang oras ay maaaring sumabog at mamatay.Kaya wala silang pakialam kung mamatay na lang ako bigla.
Live Suicide Chapter 8
INOSENTE akong nakatingin sa camera, "Uhmm... H-Hello po! Ako po si Gavin D. Bautista" sabi ko habang kumakaway sa camera. Mapapanood kaya ako ng magulang ko dito? 'Hehe' humagikgik ako sa isipan ko, sigurado akong matutuwa sila sa akin kasi mamatay na ako.Umani ng katahimikan ang paligid matapos kong magpakilala. Bakit walang nagsasalita? Ayaw ba nila sa akin? Lahat na lang ba ng tao ayaw sa akin kasi malas ako? Bigla akong na bagsakan ng kalungkutan.Tumikhim ang lalaki. "Bata, anong ginagawa mo dito?" tanong ng lalaki na nakasuot ng itim na damit na balot-balot ang buong katawan niya. Sino siya? Host ba siya dito? Buti na lang kinausap niya ako! Akala ko kasi wala ng ka kausap sa akin. Yehey!"H-Hello po kuya na naka itim na damit! Hindi ka po ba naiinitan sa suot mo? Hehe..." friendly kong sabi sa kaniya. Concern lang ako kay kuya dahil mukhang init na init na siya, kawawa naman.Hindi niya pinansin ang tanong ko. "Tawagin mo akong
Live Suicide Chapter 7
MAKALIPAS ang ilang araw ay hinanap ng pamilya ni Alejandro si Alejandro kung saan-saan ngunit hindi na talaga nila ito nahanap. Araw o gabi ay wala silang tigil sa paghahanap dito kahit sinabihan sila na huwag siyang hanapin sa sulat ngunit nanaig pa rin sa puso nila na hanapin siya."Sandro, nasaan na ba si Alejandro? Saan ba siya nagpunta?" naiiyak na sabi ng mama ni Alejandro.Nilapitan ni Sandro ang asawa niya. "Imelda, mahal, baka nagtatago lang si Alejandro sa atin dahil galit pa siya sa atin noong pinalayas natin siya?" sabi niya sa asawa niya."Bakit mo kasi siya pinalayas, Sandro!" galit na sabi ng mama ni Alejandro habang pinagsusuntok niya ang dibdib ni Sandro ng mahina."Imelda, mahal, may ginawang krimen si Alejandro. Hindi porque anak natin siya o kamag-anak o kadugo ay pagtatakpan na natin siya, hindi tama 'yon at hindi kailanman magiging tama 'yon. Kailangan niyang harapin ang ginawa niyang kasalanan," mahinahong sabi ni
Live Suicide Chapter 6
NAKASANDAL ang binatang lalaki sa isang swivel chair at ipinatong ang paa niya sa lamesa habang naka upo at pinapanood ang malaking screen kung saan nakikita niya ang mga kaganapan sa labas habang hawak-hawak ang isang mamahaling bote ng champagne sa kanang kamay niya.Napanood niya lahat ng ng pangyayari bago at pagkatapos ng kamatayan ni Alejandro at nagbabasa rin siya ng mga mensahe sa comment section.Ngumisi ang lalaki. "Kawawang lalaki... Namatay dahil na akasuhan sa kasalanan na hindi naman niya ginawa," ani nito at tumawa ng malakas na pumuno sa kuwarto na kinaroroonan niya."Pero sino ba naman kasi ang tanga ang magpapakamatay dahil sa pagibig? The clichés!" sabi nito na para bang nandidiri siya sa katangahan na ginawa ni Alejandro."Tanga lang ang magpapakamatay sa pagibig. Hindi muna nila timbangin kung ano ang mas mahalaga kung ang buhay ba nila o ang pesteng pagibig na 'yan na wala namang halaga kumpara sa buhay
Live Suicide Chapter 5
PAGPASOK ko sa building ay dito na nagsimula ang lahat."Nais mo bang maglagay ng mensahe sa taong pagbibigyan mo ng pera?" biglang nag tanong si Adrastos.Nagising na lang ako bigla sa katotohanan matapos ng malaliman kong pag-iisip sa mga pangyayari noon bago ako napadpad dito sa live suicide."Yes po," sagot ko sakaniya.Inabutan niya ako ng isang pad na malinis na papel at ballpen kaya nagpasalamat ako sa kaniya bago ko kinuha.Ibinuhos ko lahat ng damdamin ko sa sulat na ito para iparating sa kanila kung gaano sila ka importante sa buhay ko. Nilgay ko sa sulat na iyon ang mga nais kong sabihin sa kanila at nagpasalamat rin ako sa mga ginawa nila sa akin bago ako nag paalam.Hello Mama, Papa, at Ate!Kumusta kayo diyan? Sana nasa maayos kayong kalagayan kasi ako pupunta ako sa maayos at payapa na lugar hehe. Ang unfair ko ba kasi uunahan ko kayo? Gano'n talaga kasi pagod na ako tumakbo kaya 'wag kayon
Live Suicide Chapter 4
NAGISING na lang ako nang binuhat ako palabas ng isang lalaki sa sasakyan, huminto na pala ang pagandar ng sasakyan namin. Gaano kaya ako katagal na walang malay? Iminulat ko ang mata ko at bumungad sa akin ang nagtataasang mga puno sa paligid ang nakita ko, at tanging liwanag lamang ng buwan ang nagsisilbi naming ilaw. Huni ng ibon at pagaspas lamang ng mga puno ang maririnig namin sa kapaligiran dahil sa sobrang katahimikan na bumabalot sa lugar na ito.Inilibot ko ang paningin ko sa kapaligiran at wala akong nakitang malapit na bahay o kaya kahit isang estasyon sa paligid maliban na lang sa mga nagtataasangs puno. Hindi ako pamilyar sa lugar na ito, hindi ko alam kung saan na ako napadpad dahil lamang sa kagustuhan kong magpakamatay."Hijo, tumayo ka na. Masyado kang mabigat para buhatin ko hanggang sa pupuntahan natin, baka ako pa ang unang mamatay sa iyo dahil sa hingal at neck pain," sabi ng lalaki habang karga
Live Suicide Chapter 3
NAPASALAMPAK na lang ako sa lupa at umiyak. Nilapitan ako ni Carmina at niyakap. Nanginginig siya sa takot at awa sa mga nangyayari sa buhay namin."I-I'm sorry Alejandro. . .Wala akong magagawa"Niyakap ko siya pabalik. "Huwag kang umiyak. . .A-Alam kong kailangan mong pumili sa amin ng anak natin at masaya ako na pinili mo siya."Sometimes in our life we need to sacrifice something beyond our capacity and power. Wala tayong choice 'eh, hahaha. Hindi sa lahat ng oras ay may choices tayong pagpipilian, kadalasan kung ano na ang nandiyan ay kailangan mo ng pumili kahit wala doon sa pagpipilian ang gusto mo.Our life is not a multiple choices where we can pick letter D for none of the above as the answer.Mayroon talagang magulang na diktador sa buhay ng anak nila, at sa oras na nakapag hatol na sila ay wala na tayong magagawa kundi sundin ito lalo na kung ikaw ay isang h
Live Suicide Chapter 2
HALOS ilang minuto akong nanatiling umiiyak bago ko napagpasyahan tumahan dahil naubos na ang luha ko at masakit na ang mata ko ka kaiyak.Lumapit sa akin si Adrastos habang umiiling. "Hijo, ayan na nga ba ang sinasabi ko 'e. Iiyak ka kapag nasa huli na at wala ng pagkakataon baguhin?""Hindi ko naman po babaguhin ang desisyon ko. Ipagpapatuloy ko parin po ang suicide. Pumunta po ako ditong buo ang desisyon na magpapakamatay," mahinahong sambit ko sa kaniya.Tumingin si Adrastos sa akin. "Hindi ayan ang tinutukoy ko. Dahil una pa lang ay wala ka na talagang choice kundi mag suicide dahil may pinirmahan ka ng kontrata. Ang tinutukoy ko ay ang desisyon mo na magpakamatay," aniya niya gamit ang malumanay na boses.Umiwas ako ng tingin sa kaniya. Naiintindihan ko ang nais niyang iparating sa akin ngunit buo na talaga ang desisyon ko simula palang."Mataga
Live Suicide Chapter 1
ANG mundo ay punong-puno ng kasalanan. . .Pride, greed, wrath, envy, lust, gluttony, and sloth are the sins we often commit in our daily lives. As a person who have nothing to do except for to submit a great deal of transgression, ayaw mo bang gumawa ng kabutihan one in your life bago ka mamatay? "Confess your sin!" sabi ng isang lalaki gamit ang awtoridad na boses habang hawak ang camera na nakatutok sa akin. Tiningnan ko ang kasuotan niya at napansin ko na punong-puno ng mga tattoo at sugat ang katawan niya habang may kaunting punit ang damit niya na para bang hiniwa ito ng isang matalas na bagay. Tumitig ako sa camera at tiningnan ang repleksyon ko sa lens bago nag salita. "I did something inhumane to my sister's best friend." Tumingin ng mariin sa akin ang lalaki habang naka kunot ang noo niya. "Sabihin mo kung ano ang ginawa mo!" aniya gamit ang matigas na boses
