Kabanata 23
Mishear
Cheating is not a mistake, it is a choice, yes. Everyone can make a choice and hurting someone’s feeling by cheating on them is their choice. No one deserves any of it. No one deserves to cry every night while asking themselves, Am I not enough? But in this case, I know it in myself that I am not a cheater. I do know my boundaries and I was setting it from the very first beginning. If they misunderstood it, hindi ko na iyon problema.
Calix remain his exhausted look on me. I can see series of questions in his eyes. The pain, hatred, and anger are evident on him but the longing for someone he loves so much is much stronger than those feelings.
Kabanata 24SecretsThe fact that I need to focus on how do I do this everyday is giving me a hard time more. Ni hindi ko na maayos ang pag-iisip ko nang dahil lang sa mga bagay na wala namang kuwenta, pero hindi ko maikakailang patuloy pa ring gumugulo sa isip ko. Ang hirap hirap kapag nagsasabay-sabay. Lalo na kapag hindi pa nasosolusyunan ang isa, may dadagdag na namang isa.Just like this… this case is draining me big time but I couldn’t do anything about it. Kapag hindi ko pinansin ay lalong manggugulo. Hindi ko na alam kung kaya ko pa bang dalhin ito.“It was their dad Henry De Ocampo,” Lex stated while explaining to me everything I need to know
Special Chapter IV "Nakita mo na ba 'yong bagong professor natin? I heard, Greek god daw 'yong datingan." Napatingin ako kay Cecil dahil sa sinabi niya. Nakatingin siya sa cellphone niya habang naglalaro ng piano tiles kaya natawa ako. Speaking of that new professor. Hindi ko pa siya nakikita pero marami nang nagsasabi na gwapo raw ito at bata pa. Typical guy, I guess. "Kailan ba papasok?" I asked her in my curiosity. Malutong ang mura niya nang mataya siya sa nilalaro niya. Naiinis na nilapag niya sa table ang cellphone niyang 'yon bago bumaling sa'kin. "Kung bibilisan mong kumain ay makikita natin siya ngayon. Ang sabi kasi, nasa faculty na raw," tamad niyang sabi sa'kin ngunit bakas ang excitement. Napangiti ako sa sinabi niya. Hindi ko na siya sinagot sa halip ay mabilis kong inubos ang pagkain ko saka n
Kabanata 25DoubtWith a lot of unanswered questions and doubts from the past, Calix gave me an assurance since then. He never left me even when I didn’t need him. He never left my side even though I always pushed him away because I felt, I was already abusing him. Lagi kong sinasabi iyon sa kaniya—na ayokong abusuhin ang kabaitan niya noon pa man. Until he proved to me how much he was worth it. That he deserves all the happiness in the world. I was so sure about him. Na kaya kong ibigay sa kaniya lahat ng pagmamahal na natitira sa’kin dahil alam kong deserve niya iyon.But now, I don't know if I'm still right in what I thought of him. Siya pa ba iyong Calix na nakilala ko?“Please, talk to me, Acel
Kabanata 26FullI’ve come up with the idea of letting Zick be with his father if he wants to. Hindi naman sa ayaw ko nang makasama ang anak ko—dahil ako pa rin naman ang hinahanap nito palagi—sadyang ayoko lang pigilin ang kaligayahang nararamdaman niya sa tuwing kasama niya ang daddy niya. Matagal na panahon kong hinadlangan ang magkasama sila nang dahil sa galit na itinanim ko sa puso ko—na hanggang ngayon naman ay ramdam kong narito pa rin… ngunit hindi ko alam kung hanggang kailan pa ito mananatili sa’kin.I woke up beside my son. Umangat ang tingin ko sa kaniya upang tingnan siya. He’s sleeping peacefully, bahagya pang nakaangat ang labi nito na tila nakangiti kaya napangiti na rin ako. I slowly moved towards him and gave him a kiss. Maraha
Special Chapter V "Hindi ka ba napapangitan sa mga 'yan? Mukhang mga dugyot, e," natatawang tanong ko kay Acel habang sinusundan ko lang siya ng tingin. She's stalking her idols again and again. Ewan ko ba sa babaeng 'to. Wala naman akong nakikitang kagusto-gusto sa mga iyon pero siya, patay na patay pa. She even wanted to be the wife of that lead vocalist. What the hell! "Ano bang pake mo? Tss," maarte niyang sagot sa 'kin kaya inirapan ko na lamang siya. Hindi ko na siya kinibuang muli. Hindi naman ako makaka-relate sa mga pinagsasabi niya, e. I don't like bands. I hate bands dahil pakiramdam ko ay isa lang silang malaking joke. The taste of musics and all! Hindi ko gusto kahit ang mga kilos o galaw nila. Para sa 'kin, hihinga pa lang sila ay sumisigaw na ang kayabangan sa kanila. Tumutok muli ang tingin ko kay Acel na abala na sa pagdidikit ng isa na
Kabanata 27AliveEveryone thought that Henry De Ocampo, Kiel’s father, is dead a decade ago. After I read the files and papers that Lex has sent to me about him, I found out how he suddenly vanished that time. Bigla na lamang itong hindi nagpakita pagkatapos ng gyera sa Surigao Del Sur kung saan nanganib din ang buhay noon ni Uncle Saldy ngunit ligtas namang nakabalik sa amin. But his reason for coming back with his resentment towards my family is still unknown. And now that he’s really back, hindi ko pa man ito nakikita ay pakiramdam ko’y tumitindig na ang mga balahibo ko sa tuwing naririnig ko ang pangalan niya.“Should I ask mom about him? Baka kilala niya and…”
Special Chapter VI“Hindi mo kailangang gawin ‘to, Percy. Maaayos natin ‘to, huwag mo na lamang silang pansinin. Mas mahalaga ang buhay mo kaysa sa kanila,” maluha-luhang pagmamakaawa ng ina sa anak nitong si Percy, ngunit nanatiling walang kibo ang huli.Tila wala itong naririnig na pagsusumamo mula mismo sa kaniyang ina na halos lumuhod na sa kaniyang harapan. Tanging galit at poot na lamang ang bumabalot sa pobre niyang puso dahil sa mga nararanasan niya mula sa mga kamag-aral sa kolehiyo. Ang kaisa-isang bagay na lamang na nais niya ay magpakamatay dahil hindi niya alam kung kaya pa ba niya ito. “Huwag mong gawin ito, anak. Ikaw na lang ang natitira sa ‘kin..” sambit pa nito sa nanginginig na boses.Pinakatitigan ni Percy ang kaniyang ina at ang lubid na hawak niya. Nais na niyang matahimik ang kaniyang buhay at sa tingin niya ay kamatayan lang ang tanging solusyon sa kaniyang problema, ngunit paano ang kaniyang ina? Anong ma
Kabanata 28Power“We need to go, Kiel, please. Hindi ko kayang makita ang daddy mo,” mariin kong sambit sa kaniya nang lumabas ako saglit mula sa bahay nila.Si Zick ay kasama si Tita Liza habang ang dad niya ay narinig kong may kausap sa telepono. Nakita kong pagkakataon iyon upang makausap si Kiel dahil hindi ko talaga magawang kumalma. Mabuti na lamang ay nabigyan ako ng pagkakataon na lumabas saglit dahil mula pa kanina ay hindi na ako tinantanan ng titig ng Henry na iyon.“I’m so sorry, Acel. Hindi ko alam na nandito siya at—”“It’s fine… just let us
Listens to MemoriesAll rights reserved. This story or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the author except for the use of brief quotations in a book review.Disclaimer. This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.This is the book 2 of Staring at Sound. If you want to fully understand the story line, better read the book 1 first or else you might get lost. Thank you!-Ferocé Arcadia"Listens to Memories"Ended: January 29, 2022
Kiel De OcampoNagsimulang tumugtog ang violin. The tune was familiar to me. It was a good choice of music. Hindi ko mapigilang mapatinginsa nag va-violin. Ni hindi ko sinabi sa kanya na itugtog iyon para sa ngayon. Umuhip ang hangin galing sa dagat. Nilingon ko ang mga nasa gilid ng boardwalk na parehongnakaputi.Malaki ang ngiti ni Caleb habang inaayos niya ang kaniyangdamit. Nasa bulsa naman ni Asher ang kaniyang mgakamay, pinapanood ako sa kinatatayuan ko.“Congrats, bro! Sa wakas, ikakasal na kayong dalawa!”I grinned. Ngunit ang titig ko ay nasa dulo nitong boardwalk. Nakikita ko na siya kasama si Lynne. She’swearing a long all white dress. May mga bulaklak na nakapalibot sa kaniyang ulo. Her hair fell in flowing curls over her shoulder.
Wakas“They are healthy. Makikita mo sila kapag maayos ka na kaya magpalakas ka kaagad,” marahan niyang sinabi sa ‘kin at inilapit ang mukha sa pisngi ko.Napapikit ako. Ramdam ko ang labis na pagod sa buong katawan ko at ang hapdi ng sugat sa puson ko. I had a C-section. The last time I remember, I really tried to make it in normal delivery but my body gave up suddenly. Bumigay na ang lahat sa ‘kin kaya agad na nagdesisyon ang lahat para sa ‘kin dahil kung hindi, ang mga anak ko ang mahihirapan.Ramdam ko ang mahigpit na hawak ni Kiel sa mga kamay ko kaya tiningnan kong muli siya. Nakapikit ito habang nakasubsob pa rin ang mukha sa leeg ko. Tila nagpapahinga… o nagdadasal? Napangiti ako at halos maiyak nang maalala ko ang unang beses
Kabanata 90Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko sa isang maaliwalasna umaga. Ang sinabi ni Kiel sa akin kahapon na dalawang araway naging apat pang mga araw. He just didn't wantto leave. I just didn't want to face what’s out there yet. Maganda na rin ito upang makapag-relax ako.Unti-unti akong bumangon, nahihilo sa biglaang ginawa. Nakabukas na ang pintuan at ang puting kurtinaay umaalon dahil sa hangin galing sa labas. Sinalat ko sa ilalim ng kumot ang tiyan kong malaki na. We’re leavingtoday and that’s for sure.Kahapon ay sinubukan naming buksan ang cellphonenaming dalawa muli. Galit ang lahat sa bahay dahil sa biglaang pagkawala naming dalawa. Pati rin ang mga kilalanamin. I know he told myrelatives about it unang araw pa lang na dumating kami sa isla na ito
Kabanata 89“Where are we?” Agad na tanong ko sa kaniya nang imulat ko ang mga mata ko.Nang ilibot ko ang paningin ko ay napanganga na lamang ako nang makita kong nasa loob na ako ng isang hotel casa. Napatingin ako sa hinahanging kurtina sa bandang gilid. Nakabukas ang pinto roon na sigurado akong pinanggalingan ng hangin. Tumutok ang mata ko kay Kiel. Ngayon ko lang napansin na may kausap ito sa telepono.“Just don’t tell them where we are. Ayoko ng istorbo. Pag tumawag pa ulit ay huwag mo na lang sagutin,” dinig kong sabi niya sa kausap.Nagkibit-balikat ako at tumayo na. Dumiretso ako sa kaninang pintuan na nakita ko. Nang makalabas ako mula roon ay tumambad sa ‘kin ang malawak na karagatan. Sa baba no’n ay iilang mga
Kabanata 88“Happy birthday, AJ! They are getting bigger na!” Excited na bati sa ‘kin ni Alyanna nang makarating siya kasama si Asher.Natawa lang ako saka tiningnan din ang tiyan niya.“Kailan ang labas nito?” Tanong ko at nagpasalamat sa pagbati niya sa ‘kin.“By next week puwede na,” Asher answered and handed me a paper bag na agad ko namang tinanggap. “Happy birthday,” he added.“Thank you. Nag abala pa kayo. Get in, nasa loob na ang iba,” paanyaya ko sa kanila at sinamahan na silang pumasok.Nang maihatid ko sila sa main door ng mansion ay bumalik ako sa labas kung nasaan ang malawak na hardin ng Casa de Acuzar. Tumingala ako sa langit at napapiki
Kabanata 87Three months later…Tahimik ako habang nasa hapag. Parehong maingay si Levi at Jaxonhabang kumakain kami. Ngayon ko lang din napansin ang pagiging seryoso ng lahat habang nag-uusap tungkol sa businesses ng bawat isa. Paminsan-minsan ay kasama si Astraea sa usapan habang ako ay nakikinig lamang.It’s been three months. I can say that everyone here at Casa de Acuzar has slowly moving on about what happened before but not me. Na kay Eleanor pa rin ang A&S. Alam ko namang hindi basta-basta ang pagbawi nu’n sa kaniya at dumagdag pa ang kondisyon ko. Everyone wants me to stay home. Lalo na si Kiel.“AJ, what’s your plan on your birthday? Malapit na ‘yon,” tanong sa ‘kin ni Celine
(88)"Ikaw pa rin ba ang nangunguna sa klase niyo, Megan?" tanong sa'kin ni Mama nang mailapag niya ang plato ni Nico sa harapan nito.Sinundan ko ng tingin ang kapatid ko na nilantakan agad ang paborito niyang hotdog habang nangingiti pa."Opo, ma. Bakit?" tanong ko sa kanya at nagsimula na kaming kumain.Nakita ko ang lungkot at pag-aalala sa mukha ni Mama kaya nangunot ang noo ko. "May problema ba?" dagdag ko pa.Nilagyan ko siya ng kanin sa plato niya pati na ng ulam. Bahagya itong ngumiti sa'kin ngunit nawala rin agad iyon."Sa susunod na taon ay magtatapos ka na 'di ba? Magtatrabaho ka ba agad pagkatapos mo?" pag-iwas niya sa tanong ko.
(87)Mag dadalawang buwan na simula nang mangyari ang engkwentro ko sa isang lalaking kamukhang-kamukha niya. Iyon na ang huli ko siyang nakita at hindi na nasundan pa. Gusto ko sana siyang hanapin dahil base sa uniporme niya ay pareho kami ng pinapasukang unibersidad ngunit mahirap dahil hindi ko alam ang pangalan niya. Hindi ko siya kilala.Parang siya sa panaginip ko. Nagpapahanap pero walang binigay na clue kung paano.Actually, I don't have to blame that stranger on my dream dahil wala naman siyang sinabing hanapin ko siya. But since, curiousity kills the cat, gagawin at ginagawa ko pa din kahit pakiramdam ko ay malapit na akong sumuko."Para ba 'yan sa finals 'yang pagrereview mo?" tanong sa'kin ni Agnes nang maupo siya sa tapat ko d