Share
Felina (4)
Galing sa loob ng kanyang minasdang bahay kanina ang naaamoy na dugo. Wari niya tuloy na may nangyayaring karahasan sa loob nito. Kahit alam niya, minabuti pa rin ni Natalia ang hindi makialam kahit naglalaway sa dugong pumapariwa sa kanyang ilong, at baka madamay pa siya sa gulong nagaganap roon. Naisip rin niya na baka paparating na si Felina kaya hindi niya maiwan ang pinagsilungan.
Related chapters
Lahid Felina (5)
Hindi inakala ni Natalia na nabuhay muli ang dalaga sa pag akalang binawian na itong tuluyan ng buhay.Mapalad ito at nabuhay muli ngunit naging isang halimaw namang kagaya ni Natalia. Sa pagkakataong iyon, tila hindi na natatakot ang dalaga at umiiyak na lamang na nakatingin ito kay Natalia."Halika, hayaan mo ako na ika'y aking tulungan," anya pa ni Natalia na pilit nagtataguyod ng magandang pakikisama sa dalaga. Inabutan niya ito nang kanyang kamay na kinakausap niya na noon ay nakaupo pa ang babae sa lupa ng kalye."Ako si Natalia," pagpapakilala niya sa kanyang pangalan. "Ikaw? Ano ang pangalan mo?" dagdag pa nito.Hindi sumagot ang dalaga at tumahimik ng mga ilang sandali Nakatingin lang ito kay Natalia na may pagtulo sa kanyang mga luha. Marahil ay napalagay din ang nalulub
Lahid Tunay na Hangarin (1)
Pinilit kong kumawala mula sa aking kinaroroonan. Inakma kong tumakbo palabas sa bilog na aking tinatapakan ngunit hindi ko magawang makaalis. Tila may isang hindi nakikitang harang ang sadyang binuo sa pinabilugang puting abo na siyang kumukulong at pumipigil sa akin na makatakas.Kasama ko si Solana. Kasama ko ang matalinhagang babaeng ito sa di malamang bahagi ng gubat. Mahanggang ngayon ay gulat pa rin ako sa pagmumukha niyang talagang kawangis nang sa akin. Hindi ko pa rin lubos maisip na sa malawak na mundong ito ay may nabubuhay rin kaanyo ko.Ang makaharap at makita si Solana ay para bang kinakaharap ko rin ang aking sarili, ang sarili kong may kasamaang kabudhian na siyang nagpaiba sa aming dalawa.Dahil hindi ako makawala sa loob ng pinabilugang puting abo, ang aking tanging ginawa na lamang ay masdan at matyagan
Lahid Tunay na Hangarin (2)
"Anong ibig mong sabihin?" aking naibulalas para maintindihan kung ano ang nais niyang ipuna."Bahagi rin sa malaking paglilinlang na ito si Natalia Hindi niya alam na mali ang akala niya sa tanging bagay na pinaniniwalaang makakapatay sa kanyang ama ay ang bagay na siya namang talagang magpapalakas sa punong dilim,"sagot at paliwanag ni Solana sa akin."Kaya, hilingin mo na lang na sa mga sandaling ito ay hindi pa sana patay ang iyong matalik na kaibigan," dagdag wika pa ng mangkukulam."Walang hiya ka!" ang pagbulyaw ko kay Solana na may umuusbong pagkasuklam at galit sa kanya. Tinawanan lamang niya ako habang nasusuklaman ako sa kanya. Talaga ngang may mga halimaw na nabubuhay sa mundong ito at si Solana ay ang patunay nito.Nabatid ko ang pagrating ng isang nakapulang
Lahid Tunay na Hangarin (3)
"Hindi ko alam na may kaibigan ka palang isang manggagaway rin, Carmela. Bakit hindi mo sinabi sa akin ang tungkol dito?" wika ni Solana at nakabalik na sa kanyang tindig.Hindi ako sumagot sa kanya at nakatingin lamang ng masama sa kanyang nakakabahalang pagngiti na animo'y may dalang panganib. Sa halip,
Lahid Tunay na Hangarin (4)
Napaiyak na lamang ako habang nakikita ko't walang nagagawa ang pagsasakal ng lalaki kay Manuela. Ramdam ko ang unti unting pagkawala ng hinihingang hangin ni Manuela na sa mga ilang sandali ay maaaring malagutan siya ng paghinga. Muli ko na namang sinubukang gibain ang harang ngunit sadya talagang matigas ang pagkakagawa nito at di ko kayang magiba-giba. Umiiyak na lamang ako habang sinasampit ang pangalan ni Manuela. Tila pinapanood ko lang na mamatay ang aking pinsan sa kamay ng aming kaaway.
Lahid Tunay na Hangarin (5)
"Saan mo nakuha iyan?" ang biglang napatanong niya kay Graciela. Doon ko nalaman na buhat ito sa punyal na hawak ni Graciela."Bakit? Bakit napatanong ka tungkol sa punyal na ito?""Alam mo ba kung ano ang magagawa ng punyal na iyan sa isang manggagaway?" tanong muli ni Solana na dama ko ang takot sa kanyang tinig.
Lahid Tunay na Hangarin (6)
Hindi na ako nagdalawang isip pa. Walang laman ang aking kalooban sa mga oras nang malaman ko iyon kundi ang pigilan si Natalia sa balak niya at iligtas siya sa malaking kasinungalingang maaaring magpapahamak sa aking kaibigang bampira. Kailangan ko siyang iligtas. Kailangan ko siyang abutan.Ngayon, ako naman ang magliligtas sa kanya."Kailangan nating puntahan si Natalia. Kailangang hindi mailapit sa punong bampira ang batong Fuego. Kailangan natin siyang iligtas, Eduardo,"ani ko kay Eduardo."Ako na ang pupunta. Dito ka lang kasama nila. Mapanganib roon," wika ni Eduardo sa akin."Hindi maaari, Eduardo," ang pagtutol ko sa kanya. "Kung mapanganib sa akin roon, mas mapanganib doon para sa iyo,"
Lahid Kuwintas (1)
Ito na ang aking katapusan.Ang makaharap ang mapupulang mga mata ,mga malalaking malapaniking pakpak at mahalimaw na anyo ng aking ama ay tila nakikita ko na ang sarili kong kamatayan. Hindi ko magawa ang makatayo mula sa pagkadapa ko sa lupa dahil nangangatog sa takot ang aking buong katawan. Ang tanging ginawa ko lang ay ang tingalain at masdan ang nakakatakot na anyo ng aking ama na lumulutang sa aking harapan gamit ng pagbabagwis ng kanyang mga malapaniking pakpak.Ang marinig ang pagtawa niya ay tila nagpapatigas rin sa aking mga kalamnan na ni hindi ako makagalaw ni isang pagkilos. Ang bawat halakhak na naririnig ko mula sa kanya ay tumatatak ng talaga sa aking isipan na siyang nagpapausbong ng malubha sa aking takot.Ang pagtawang iyon ay maaaring ang huling tinig na madidinig
Latest chapter
