PROLOGUE

"Are you out of your freaking beautiful mind?!"

Daig ko pa ang sinampal kahit na hindi naman lumapat sa pisngi ko ang palad ni Mommy Vicky - ang handler kong bakla. Ilan taon na nga ba akong dinidiktahan ng baklang 'to? Ilang taon na rin siyang namumuhay ng marangya at walang ibang iniisip kun'di ang kung papaano uubusin ang salapi niya sa loob ng dalawang linggo.

Napabuntong hininga ako. Nilibot ko ang aking paningin sa apat na sulok ng silid na inilaan sa amin bago bumalik sa door sign na nakasabit sa harap at likod ng nakasarang pinto. Victor Jose - isa sa pinakakilalang Manager at handler ng mga sikat na modelo sa loob at labas ng bansa. Isa rin siya sa mga tinitingalang miyembro ng Spectrum Talents and Modeling Agency na nangunguna ngayon sa New York. Victor sa umaga, at Vicky naman sa gabi. Siya ang Handler slash Manager ko.

Sa loob ng dalawang taon ay nabigyan ako ng pagkakataon na makatrabaho ang mga naggagandahan at sikat na modelo sa ilang sikat na fashion shows, tulad ng NYF Summer/Spring Collections, New York Fashion Week, The Luxury Experience Fashion Show at iba pa. I've also become the face and top model of some brands and magazines like Prada, Versace, Vogue, YSL, and many more. Lahat ng iyon ay nakuha at naranasan ko sa loob lamang ng dalawang taon sa tulong ng yumao kong ina na si Riva Reyes.

She was a frustrated model who aimed to be one of those first-class Supermodels, but sadly she didn't have the chance to be in the spotlight. Kaya naman lahat ng frustration niya bilang isang modelo ay sa akin niya ibinaling. Sapilitan niya akong pinasasali sa mga fashion or mall-show noon at ino-audition sa mga commercial modelings. Hanggang sa hindi sinasadyang nakuhanan ako ng larawan ng sikat na American Photographer na si Chris Lewis.

Ginamit niya ang larawan kong iyon upang idisplay sa gaganaping New York's Exhibit. At sa halos isang daang larawan na kuha ng iba't-ibang photographer na idinisplay sa exhibit na iyon... larawan ko ang napili at tinanghal na Face of New York's Exhibit. Hinanap ni Chris Lewis ang Mama ko upang pasalamatan at bigyan ng gantimpala sa kanyang pagkapanalo, at bilang ganti na rin pinapirma ako ng kontrata para sa New York Fashion Show at iba pang modeling careers sa loob ng isang taon sa New York.

I was young and being dictated to by my mother, and at the age of twenty-one, I had signed my second contract. Sa sumunod na taon ay namayagpag ang pangalan ko sa runway kabilang ang iba pang mga sikat na modelo. I was branded as a seductress and my face became famous over time. Right there and then, my mother decided to leave the country and move to New York City where we started a new life as I became Supermodel.

What had my mother's dream from the beginning as a frustrated model had become reality through me.

Ngunit matapos ang dalawang taong kasikatan na tinatamasa ko ay pumanaw siya dahil sa lung cancer. Bilang wala naman kaming ibang pamilya rito sa New York, inihabilin niya ako sa isa sa pinakamatalik at pinagkakatiwalaan niyang kaibigan na si Mommy Vicky, my gay manager who will move heaven and earth for me in the name of fame and money.

But sadly, I got tired of being in the spotlight. I got tired of being called a home-wrecker. I got tired of every rumor about me. And I got tired of everyone who talked about every scandal that I got involved in.

Now that I am twenty-six and after all that I've been through... I have decided to step back, take a new path, and move forward to pursue my dream. A dream to become a teacher. That was my childhood dream, but my mother wanted me to be a Supermodel. 

"Ryza, kung apektado ka pa rin sa scandal na kinasasangkutan mo 'wag mo namang idamay ang karera mo bilang pinakasikat na modelo. Isa pa, sinabi ko naman sayo na ako na ang bahala sa lahat diba? Wala ka namang dapat alalahanin." He smiled and caressed my cheek. "All you have to do is to play the victim and continue being a Seductress Supermodel like what your mother wanted you to be."

My mother... I swallowed my sob and blinked back the tears in my eyes. If only my beloved mother was still alive, that freaking scandal won't happen. Hindi niya hahayaang masangkot o madawit man lang ang pangalan ko sa kahit na anong eskandalo.

But I would rather die than give in to my emotions right now. I raised my chin proudly and looked straight at Mommy Vicky. Wala akong dapat ikahiya. I didn't know what happened and how that happened. At hindi ko rin kailangang mag panggap na biktima, dahil sa nangyaring iyon ay ako talaga ang tunay na biktima.

Pero iba ang tingin ng mga mapanghusgang tao. At dahil na rin sa mga usap-usapan at balitang lantaran na inuugnay sa pangalan ko ay ako ang lumalabas na may kasalanan. Malamang bukas na bukas din ay lalabas sa lahat ng peryodiko ang pangalan at larawan ng hubad kong katawan sa gitna ng puting-puting kama kasama ang nahihimbing na lalaki na nababalot ng puting kumot sa aking tabi. Kahit gaano karaming salapi at kahit ano pang sabihin ni Mommy Vicky ay hindi niya kayang tapalan ang mga paparazzi upang pagtakpan ang nangyari.

But why would he bother anyway? Hindi lang ngayon nasangkot ang pangalan ko sa mga eskandalo simula ng mamatay ang Mama ko. And Mommy Vicky didn't do anything and didn't give a fuck to clear my name. Mas pabor pa nga 'yon sa kanya. Dahil the more na pinag-uusapan ang pangalan ko, the more money he'd take.

"Oh please, give me a break Mommy Vicky-"

"Break?!" histerikal na sabi niya. "Hindi ka pwedeng mag break Ryza, lalo na ngayon! Sunud-sunod ang fashion show mo. Nakahilera na rin ang mga kontratang pipirmahan mo. Ilang schedule na rin ang tinanggihan ko na dapat sana ay priority mo para sa mga endorsement mo. At isa pa, naka-schedule na ang world tour mo!"

Kumunot ang kilay ko. Hindi ko alam na may world-tour akong naka-schedule. Hindi niya nabanggit sa akin 'yon sa mga nakalipas na araw. Isa pa, kabilin-bilinan ko rin sa kanya na 'wag na munang kukuha ng kontrata at endorsement dahil pinag-iisipan ko pa kung pipirma pa ba ako ng panibagong kontrata sa ahensya o hindi na.

"I told you not to-"

"Hindi pwede!" putol niya sa akin. "My god Ryza, ang daming bayarin! Ang mahal ng cost of living dito sa New York at isa pa, ang daming modelo dyan na nanunubok para lang maagaw sa'yo ang spotlight! Ngayon ka pa ba bibitaw?!"

"Why? Don't you have enough money to live like you used to? And about that spotlight, I don't give a shit. Sakanila na, the hell I care! I'm tired Mommy Vicky, almost seven fucking years in the modeling industry sucks. For once, pwede naman sigurong magpahinga right?!

Tumayo siya at inisang lagok ang wine na nasa bedside table. Nagsindi rin siya ng sigarilyo at nagparuo't-parito sa harap ko. Ganyan siya sa tuwing tensyonado.

"Okay..." aniya sabay harap sa akin. "You want a break? Go on, kailangan mo nga siguro ng break lalo na ngayon. Pagbibigyan kita pero dalawang linggo lang. Pagkatapos ng dalawang linggo pipirma ka na ng kontrata at tatapusin ang mga nakahilerang schedules mo." And just like that, he dismissed me.

Walang lingon likod na lumabas siya sa pinto at iniwan ako sa silid na wala man lang kahit na anong emosyon na maramdaman.

Tumayo ako at humarap sa salamin. Pinakatitigan ko ang aking sarili sa harap ng salamin na halos kahumalingan ng karamihan. Sa totoo lang, hindi naman ako maganda. Walang espesyal sa mukha at katawan ko. I wasn't even very tall like those models that I watched on TV before. That made me wonder why agencies would die just to make me sign a piece of paper they called contract.

Kahit si Mama ay lantarang sinabi sa akin dati na hindi naman ako ganoon kaganda. What I have was a deceitful face - one that photographed well. Iyon lang 'yon at wala ng iba. Ganoon pa man, iba ang sinasabi ng mga kritiko at ng mga taong unti-unting nakakapuna sa akin.

They said I have a seductive beauty that hides behind my innocent Argentine eyes. And because of my slender body that made me look tall and the way I walked, I could easily get the attention of anyone even a married man. That is why, I was branded as a seductress. Some called me slut, and some said that I was a homewrecker.

Kaakibat ng tinatamasa kong kasikatan ay ang panghuhusga ng karamihan. Makikita ang mukha ko at nagkalat na larawan sa social media. May mga video rin na hindi kaaya-aya ang naglabasan na mukha at katawan ko ang ginamit upang makahikayat ng maraming views at followers. Bawat kibot ng bibig at kilos ko ay sinusundan ng media. Sa una ay nakakabahala. Nakakatakot. Nakakapagod. Hanggang sa nasanay na lang ako na ang mundong ginagalawan ko ngayon ay ibang-iba na sa mundong pinapangarap ko noon. Akala ko ay okay na at kaya ko ng pakibagayan ang lahat...

Not until that one morning two days ago when I woke up in the middle of the bed, naked, with Jake Valdin. He is a Congressman who was celebrating his 38th birthday party here in the Soho Grand Hotel. Ang asawa niyang si Suzane Valdin ang mismong nakakita sa amin sa loob ng silid. Kagigising ko lang at masakit ang ulo, tulad ni Suzane ay nagulat din ako ng magising akong wala man lang ni isang saplot sa katawan habang sa tabi ko ay ang natutulog pang Congressman na natatakpan ang kalahati ng hubad na katawan ng puting kumot.

I didn't have the chance to explain because Suzane screamed hysterically while shouting my name and calling me slut, bitch, and many more. That's the time Congressman Jake woke up and put the blanket on me to cover my naked body.

Kasabay ng malalakas na sigaw at pagpipilit ni Suzane na saktan ako ay ang pagbukas ng pinto at pagdating ni Mommy Vicky galing sa silid na inilaan para sa amin. Akala ko ay okay na. Na sa wakas ay matutulungan ako ni Mommy Vicky upang maliwanagan sa kung ano man ang nangyayari. Pero lalo lang naging magulo. Dahil kasabay ng pagbukas ng pinto at pagpasok ni Mommy Vicky ay ang mabilis na pagsusulputan ng mga reporters na paniguradong nag aabang lang sa saan mang sulok ng gusali. Bago pa ako makahuma at matakpan ni Mommy Vicky ay nakuhanan na ako ng larawan sa iba't-ibang anggulo at pinupog ng mga reporters upang ungkatin ang kung ano mang nangyari.

The day before that scandal happened, I was scheduled to have my entrance exam at Fordham University the day after tomorrow. Ngunit natitiyak kong hindi na iyon mangyayari lalo't laman ng buong peryodiko at balita ang pangalan ko dahil sa eskandalo.

Gustuhin ko mang magmukmok at sisihin ang kung sino man ang may kagagawan ay hindi ko magawa. Wala akong maalala at hindi ko alam kung paanong nasangkot ako sa ganoong sitwasyon. I didn't give a damn about my career and status, I was more worried about having the opportunity to study at Fordham. But that opportunity was over in just a blink of an eye.

Malakas na pagbagsak ng pinto ang nagpaangat sa aking paningin.

"Give us a statement, Ryza!" sigaw sa akin ng isang reporter kasabay ng pag-flash ng camera. "Suzane became one of your mentors in runway, didn't you? Then how could you have done this to her? Is it true that you and Congressman Jake Valdin have a secret affair?" sunud-sunod pang tanong niya.

I was speechless. Ano ba ang maari kong sabihin upang ipagtanggol ang aking sarili? I was about to say something when Mommy Vicky came rushing and pulled me off immediately.

"Please, let Ryza take a rest!"

I winced as I felt Mommy Vicky's grip. Hinila niya ako at kaagad na sinuotan ng salamin na halos tumakip sa kalahati ng aking mukha. Nagsimula akong humakbang palabas ng silid habang hawak pa rin ni Mommy Vicky sa braso upang salubungin lamang ng mga nag aabang na paparazzi sa hallway.

"Ryza, look this way!" sigaw ng isa pang reporter na nagpipilit makalapit kasabay ng sunud-sunod na pagkislap ng kamera.

Flashes of cameras were blinding my eyes. Hindi ko alam kung ano ang gagawin at saan ba dapat titingin. Kung hindi lang sa ilang security guards na nakaantabay at mahigpit na hawak ni Mommy Vicky sa akin ay baka nadumog na ako ng mga paparazzi.

I felt like bursting into tears. Sa maraming pagkakataon, ngayon ko mas naramdaman na kailangan ko si Mama. Kung nabubuhay lamang siya, hindi ito mangyayari. She will take care of everything. She will take care of me.

Mabilis na nakalabas kami ni Mommy Vicky mula sa gusali sa tulong na rin ng mga security guards ng hotel. I was about to get inside the limousine, nang mula sa grupo ng mga nag aabang na reporters at mga nakiki-usyoso ay humawi ang isang matangkad na lalaki sa dalawang security guards na nakabantay sa gilid namin.

And with my blurred vision, I saw him look at me before he walked inside the hotel. But the kind of look that he gave me was enough to make me tremble.

I ask myself if I did do something wrong with that guy.

Because if look can kill, I would have been dead fucking on the spot!

******