Kinabukasan...
Nakahiga si LV sa kama, nakayakap ang isang braso sa unan na nakatakip sa kaniyang mukha habang si Zaharah ay pahalang ang pagkakahiga sa kama. Nakaunan sa matigas at malapad na dibdib ni LV, nakapatong ang isang kamay sa abs nito. Nanlaki ang mata ni Zaharah nang magising dahil bumungad sa kaniya ang katawan ng lalaki. Hindi lang 'yon basta katawan dahil 8 pack abs ang hawak niya at nakahiga pa siya sa dibdib nito! ‘A-anong nangyari bakit may lalaki sa suite ko?!’ Sa isip ni Zaharah. Sinilip niya ang katawan na nababalot ng kumot, nagulantang siya ng makitang wala siyang saplot ni-isa. Pakiramdam niya'y pagod na pagod siya kahit na kahit kagigising niya lamang at higit sa lahat masakit ang pagkababae niya. ‘No! This can't be! This is not true...’ Tanggi ng isipan niya nang mapagtanto na nakuha ng lalaking katabi niya ang kaniyang pagkabirhen. Nag-angat ng tingin si Zaharah sa lalaki ngunit hindi niya makita ang mukha nito dahil natatakpan ng unan. Napapikit si Zaharah nang makita ang maugat nitong braso na nakapatong sa kaniyang tiyan tila yakap siya nito. Mas lalong nanlaki ang mata ni Zaharah nang mapansin na hindi 'yon ang suite niya! At nagawa niya pang makipagtàlik sa hindi kilalang lalaki! ‘What have you done, Zaharah?!’ Sermon niya sa sarili. Pilit niyang inaalala ang nangyari wala siyang maalala kung paano siya napunta sa silid na 'yon pagkatapos niyang mahuli ang pagtataksil ng kaniyang boyfriend ay nagtungo siya sa hotel ng kaibigan, tumambay sa bar ng hotel para uminom at makalimot pagkatapos noon ay wala na! Wala na siyang maalala! Mas lalo lamang kumirikot ang kanilang ulo sa ginawang pag-iisip at napagtanto niya na kailangan niyang makaalis sa silid na 'yon bago magising ang binata. Dahan-dahang tinanggal ni Zaharah ang braso nito sa kaniyang katawan. Hindi nakawala sa paningin niya ang tattoo ng binata sa braso nito malapit sa balikat; flaming infinity. Kulay itim na tinta ang Infinity na gawa sa metal habang napapalibutan iyon ng pulang tinta na tila nasusunog 'yon. Hindi niya maiwasang haplusin ang tattoo dahil manghang-mangha siya doon na para bang gusto niya ring magkaroon no'n sa katawan niya. Habang tintitigan 'yon parang may kung ano kay Zaharah na gustong malaman ang kahulogan no'n. Nang umungol ang binata ay nanigas si Zaharah at napapikit habang ipinagdarasal na huwag itong magigising. Maya-maya pa tuluyang nakaalis si Zaharah sa kama. Kumikirot man ang kaniyang pagkababaè tuwing nasasagi. Pinilit niyang maglakad at dinampot sa sahig ang dress at hinanap ang kaniyang undergarments maging sa ilalim ng kama. Imbes na maghanap ay isinuot niya na lamang ang kaniyang dress, dinampot ang kaniyang heels. Nilingon niya ang binata, nakadapa na 'yon sa kama habang mahimbing pa rin ang tulog. May kung ano sa kaniya na nagtutulak na tingnan ang mukha nito ngunit mas nangingibabaw ang kaba sa kaniyang dibdib at kailangan niya ng umalis. Nilisan ni Zaharah ang silid nito, dinampot niya ang kaniyang bag sa sofa bago nagmamadaling lumabas sa suite nito. Natigilan siya ng makalabas dahil ang katapat niyong pinto ay ang suite niya! Ang malaking katanungan sa kaniyang isipan ay kung paano siya napunta sa suite na 'yon? Gayun na katapat lang nito ang dapat na suite niya! Hindi kaya nagkamali siya ng suite na pinasukan? Bago pa man may makita sa kaniya na lumabas sa suite na 'yon, isinuot niya ang kaniyang heels bago nagmamadaling tinungo ang elevator. Sa pagmamadali niya ay hindi niya napansin ang lalaking kakalabas lamang sa suite nito. “Hey! Watch out!” Nabu-buwisit na reklamo ni Scott. “S-sorry! Sorry!” Mabilis itong nilampasan ni Zaharah. Nakatitig si Scott sa babaeng papalayo hanggang sa makasakay ito ng elevator. “She looks familiar...” Pilit na inaalala kung saan niya 'yon nakita pero hindi niya makuha at ang mas ipinagtataka niya pa... “Bakit galing siya sa suite ni Rutherford?” Naningkit ang mata ni Scott at sumilay ang pilyong ngiti bago napatango-tango dahil alam niya na ang sagot sa sariling tanong. °°° Sa Sevilla mansion, Nanghihinang bumaba si Zaharah sa kaniyang sasakyan. Niyakap niya ang kaniyang sarili dahil nanlalamig siya, nanghihina rin ang mga tuhod niya, kumikirot ang ulo pati na rin ang kaniyang pagkababaé. Pinilit niyang maglakad ng maayos patungo sa double door ng kanilang mansion upang walang makapansin ng ginawa niyang katangahan. Pinagbusan si Zaharah ng mayordoma. Mariing napapikit si Zaharah nang makita niyang umiikot ang kaniyang paningin, nagdidilim ang paningin niya at tuluyan na siyang nawalan ng malay. Bumagsak sa sahig. “Miss Maxine!” Agap ng mayordoma. “Diyos ko, inaapoy ka ng lagnat! Ano bang nangyari?” Hinaplos nito ang mukha ni Zaharah. “Miss Maxine!—Tawagin mo si Sir Santiago!” “Oho!” Tugon ng isang kasambahay. Sa sigaw ng mayordoma, tumakbo rin sa loob dalawang bodyguard ni Santiago ngunit agad silang natigilan ng makitang walang malay si Zaharah na pinapalibutan ng mga kasambahay. Sakto naman na pababa na nang hagdan si Santiago Sevilla, ang ama ni Zaharah. Napayuko na lamang ang kasambahay dahil kahit hindi niya sabihin ay alam na ni Santiago ang nangyayari. Nagmamadaling nilapitan si Zaharah na walang malay sa bisig ng mayordoma na pinapaypayan naman ng dalawa pang kasambahay. “What's going on here?!” Umalingangaw ang boses nito sa buong sala. “Hindi ko po alam, Sir, basta na lang po siya nawalan ng malay at sobrang taas ng lagnat ni Miss Maxine!” Napasintido si Santiago at bumaling sa isa niyang bodyguard. “Bring my daughter to her room!” Walang alinlangang binuhat si Zaharah ng isang bodyguard at inaalalayan ito ng Mayordoma patungo sa silid nito. Binalingan ni Santiago ang isang kasambahay. “Call the family doctor now!” “Masusunod po, sir!” Nagmamadaling nilapitan ng kasambahay ang telepono at idinayal ang numero ng doktor ng pamilya. Samantala, kakalabas lamang ni Iris sa kaniyang kwarto ng dumaan sa harapan niya ang bodyguard ng kanilang Daddy at karga ang walang malay na Zaharah. “Dahan-dahan lang! Huwag mong ibabagsak ang alaga ko!” Paalala ng mayordoma sa bodyguard ng ilalapag nito si Zaharah sa kama nito. “Magpaakyat ka rito ng basin na may maligamgam na tubig sa basin, bilisan mo!” Utos ng mayordoma sa bodyguard at agad naman 'yong bumaba. Sumunod si Iris sa kwarto ni Zaharah. “What's going on her?” “Ma’am Iris, anong ginagawa niyo rito? Mas mabuti pa hong bumaba na kayo at mag-almusal. Ako na ang bahala sa alaga ko.” Naging marahas ang tingin ni Iris sa mayordoma dahil mula nang tumungtong siya sa mansion na 'yon walang ibang may gusto sa kaniya kundi ang Daddy nila ni Zaharah. “How dare you pushed me away?! This is my daddy's house technically my house and you? You're just a poor babysitter and countryside old woman!” Huminga ng malalim ang mayordoma dahil napakatalas talaga ng dila ni Iris. Iyon ang isa sa dahil kung bakit hindi ito magkasundo ni Zaharah dahil napakabastos nito sa kanila. “Hindi 'yon ang ibig kung sabihin pero kung 'yan ang gusto mong sabihin, sige! Basta huwag mong kakalimutan na sa inyong dalawa ng alaga ko ay higit na may karapatan siya sa lahat ng mayroon si Sir Santiago.” Naglakad si Iris papalapit sa mayordoma. “How dare you— “Iris!” Nabitin sa ere ang kamay ni Iris upang sampalin ang mayordoma. Agad niya 'yong ibinaba at bumaling kay Santiago na nakatayo sa may pintuan. “Daddy...” Mangiyak-iyak na lumapit si Iris kay Santiago at kumapit sa braso nito upang magpaawa. “Gusto ko lang namang kamustahin si Zaharah pero pinagtatabuyan ako ni Manang, Daddy, nag-alala ako ng makita ko siyang walang malay.” Walang naging emosyon ang mukha ni Santiago, parati 'yong ganu'n kaya mahirap malaman ang totoo nitong nararamdaman. “Is that true, Lorita?” Napayuko ang mayordoma. “Sir Santiago, sinasabi ko lang na ako na ang bahala kay Miss Maxine.” Lumapit sa mayordoma ang isang kasambahay na may dalang basin na may lamang maligamgam na tubig at bimpo. “Mawalang galang na ho pero kailangan niyo munang lumabas at pupunasan ko lang si Miss Maxine upang humupa ang lagnat niya.” Tumango si Santiago. “Iris is also my daughter, Lorita, treat her just like how you treat Zaharah.” Sinulyapan ni Santiago si Zaharah. “The doctor will be there in a minute.” °°° Sa Hotel, Napaupo bigla si LV sa kama nang magising mula panaginip; kàtalik ang isang napakagandang babae. Sigurado siya na hindi niya pa 'yon nakikita sa tanang buhay niya at hindi niya 'yon kilala ngunit kapag naiisip niya ang mukha nito, iba ang epekto nito sa kaniya. Ginulo niya ang kaniyang buhok dahil kumikirot ang kaniyang sintido at inilig 'yon upang iwasiwas ang kaniyang naiisip. Napahilamos rin siya sa mukha at nag-iinat ng katawan. Umiling-iling siya dahil umiinit siya na makikita ang mukha ng dalaga. Umalis siya sa kama at nagtungo sa banyo. Dumiretso siya sa shower room. Binuksan ang shower. Nakatingala at nakapikit ang mga mata na naghihintay na tumama ang tubig sa kaniyang mukha ngunit pànty ang nahulog sa kaniyang mukha. “What the fuck!” Bulaslas ni LV. Hinawakan niya 'yon gamit ng hintuturo at sinuri. Sigurado siya na hindi 'yon sa kaniya at pambabae 'yon, at nahagip rin ng mata niya ang brà na nakasampay sa gilid. Nagmamadaling bumalik sa kama si LV at hinablot ang makapal na comforter doon. Bumungad sa kaniya ang mantsa ng dugo. Ang imahe ng magandang babae na nakikita niya ay hindi panaginip kundi totoo 'yon at siya ang nakauna sa dalaga! Nagtapis ng tuwalya si LV bago lumabas ng silid. Dinampot niya sa sahig ng sala ang kaniyang phone upang tawagan ang kaniyang tauhan na si Ellias ngunit ito na ang tumatawag sa kaniya. “Good morning, boss! I caught the bastard put ecstasy on your drinks.” Bungad ni Ellias. Napasintido si LV, iyon ang dahilan kung bakit inakala niyang panaginip ang lahat. “You know what to do.” Binabaan niya na si Ellias upang tawagan ang ang kaniyang secretary na si Mathias ngunit tumunog ang doorbell. Umirap si LV bago tinungo ang pinto at punagbuksan 'yon. Bumungad sa kaniya si Mathias na tatawagan niya na sana. “Good mornin— “Find the woman who spend night with me!” Napakurap-kurap si Mathias sa naging utos ni LV. Sinigurado niya kagabi na makakarating ng ligtas ang amo sa hotel hanggang sa suite nito at wala siyang nakitang babaeng pumasok sa roon. Napakamot si Mathias sa ulo nang maisip na epekto 'yon ng ecstacy na inihalo sa inumin nito kagabi kaya ito umaakto ng ganu'n. “Sir, sinigurado ko na makakarating ka sa suite mo ng ligtas at walang babae na pumasok sa suite mo, baka naman ay nanaginip ka lang.” Napahilamos si LV sa mukha, iyon rin ang akala niya pero nang makita ang mga ebidensya sa kaniyang kwarto na iniwan nito? Hindi siya maniniwala na walang babae! Ang imahe ng magandang babae sa kaniyang isipan, ang babaeng nàkaniig niya! A pure, innocent and beautiful. “Do you think I'm stupid?” Bakas ang iritasyon sa boses ni LV. Umiling si Mathias at yumuko. “No, Sir.” “I want you find that woman. I badly want to know her name, her background and bring her to me perfectly fine and one piece!” Nagtataka si Mathias sa inaakto ng amo. Madami na itong naikamang babae pero ngayon lang ito nagpahanap ng babaeng naikama nito. “What so special with this woman, Sir?” Nag-angat ng tingin si Mathias sa amo at nanlaki ang mata sa naging tugon nito. “She's the woman I want to bear the future heir of the Rutherford Clan!”Hola! This is Author @Black_Jaypei! To my readers and newly reader, yes! This is my second account on GoodNovel.☺️🫶🏻 Don't forget to give 5 star rate and feedback to my LV RUTHERFORD. It will be so much appreciated. Thank you in advance!☺️
• • • TWO YEARS LATER • • • Nagmamadaling bumaba ng taxi si Zaharah Rosemaxine, yakap-yakap ang sandamakmak na folder na naglalaman ng mga dokumento. Mula ng lokohin siya ng kaniyang nobyo ay hindi niya nais pang tawagin siya sa pangalang Zaharah, at masyado namang mahaba ang Rosemaxine kaya naman mas pinaikli 'yon dahilan para tawagin siyang Max. Nasa harapan niya ang nakapagandang gusali at napakatayog niyon. Kitang-kita rin mula sa kinatatayuan niya ang mga letrang; ‘R-P COMPANY’ “Oh my god...” Usal niya nang mapagtanto na 'yon na naman ang aakyatin. Dala-dala niya ang mga dokumento upang ihatid sa opisina ng binatang ginawa siyang sekretarya ng araw na 'yon. Walang iba kundi si LV Rutherford! Ang totoo niyan, kaniyang kinamumuhian ang binata dahil sa mga pinagagawa nito sa kaniya. Labag man sa loob niya ngunit wala siyang mapagpipilian kundi sumunod dito dahil siya ang may kailangan. Dalawang linggo niya ng kinukumbinse si LV na pakasalan siya upang maisalba ang Sevilla h
Pagsapit ng alas singko ay agad na lumabas ng Sevilla Hospital ng magkaibigan na si Max at Shandy.“Mauna na ako sa'yo, Shan!” Pinindot niya ang remote ng kaniyang sasakyan. “Gusto ko sanang tumambay sa condo mo pero nakapangako ako kay Mommy na magdi-dinner kami sa labas.” Sumimangot ito.Tumunog ang phone ni Max sa loob ng kaniyang bag, kinuha niya 'yon nang makita na ang unknown number ulit 'yon. Sumilip si Shandy at nag-hugis 'o' ang labi nito. Napabuntong hininga na lamang si Max nang nagkatitigan sila ng kaibigan.“Pagkatapos ka niyang pahirapan ng dalawang linggo at tinanggihan, bigla-biglang tatawag na mag-aaya ng kasal? Marami pang ibang paraan para maisalba ang hospital. Huwag mong pansinin 'yan! At kung talagang mapilit siya, kailangan niyang pahirapan!”Pinatay ni Max ang kaniyang phone bago ibinalik sa bag. “Gusto ko ng magpahinga, Shan. Ikamusta mo na lang ako kay Tita.” “Okay! Mag-iingat ka!” Yumakap si Shandy kay Max. “Ikaw rin.” Nagbeso sila.“Basta, ipangako mo na
Kinabukasan...Sa Sevilla Hospital,Abala si Max sa pag-scoll sa kaniyang Instagràm habang naglalakad papasok sa Hospital.“Ang swerte naman niya!”“Siya ba 'yon?”“Oo! Huwag ka ngang maingay!”Bulongan ng tatlong nurse na nadaanan ni Max. Bawat makasalubong niya—nurse o doctor ay binabati siya bagay na ipinagtataka niya.‘Ngayon lang ba nila napagtanto na anak ako ng may-ari nitong hospital?’ Sa isip ni Max.Panay ang tingin sa kaniya ng mga nadadaanan niya pagkatapos ay magbubulongan dahilan para kutuban siya.Inilagay ni Max ang phone sa loob ng bag bago nagmamadaling tinungo ang kaniyang opisina. Agad siyang natigilan ng makita ang kumpulan sa labas ng kaniyang opisina. Karamihan doon ay nurse, may mga doktor at ilang bantay ng pasyente.“Anong meron?” Tanong niya sa kaniyang sarili.“Excuse me? Padaan, padaan...” Hinawi niya ang mga taong naroon upang makadaan siya. Nang makarating sa bungad ng kaniyang opisina, napaawang ang labi ni Max at nanlaki ang kaniyang mga mata.Ang mal
Nagmamadaling bumaba si Zaharah sa kaniyang Mercedes Benz nang makarating sa condominium building ng kaniyang nobyong si Rabin. Bitbit niya ang isang kahon ng cake, sumakay sa elevator patungo sa ika-sampong palapag kung na saan ang unit nito. Ang araw na 'yon ay ang ikalawang anibersayo nila bilang magkasintahan. Sa buwan-buwan nilang ipinadiriwang ang kanilang pagmamahalan, walang palya ang kaniyang nobyo na sorprisahin at iparamdam sa kaniya kung gaano siya nito kamahal ngunit hindi ngayon. Aaminin ni Zaharah nalulungkot siya dahil kung kailan pa ang kanilang anibersayo ay saka naman ito nagkasakit. Hindi ito nakapasok sa hospital kung saan ito nata-tabaho bilang doctor. Ni-hindi siya nakatanggap ng bati mula dito kaya naisipan ni Zaharah na pagkatapos ng trabaho ay pupuntahan ito at susurpresahin. Kumunot ang noo ni Zaharah nang makatayo sa tapat ng condo unit ng nobyo, nakaawang ang pinto nito tila nakalimutan isara dahil sa pagmamadali o dahil sa nakalimutan 'yon? Sa iisipin
Mahinang tumawa si Scott dahilan para magtawanan naman sina Lance, Klinton at Cyrus dahil sa inakto ni Renzi. “Man, I got your back.” Kumindat-kindat pa si Scott, itinaas ang hawak na baso bago uminom. Si Renzi ang nakakita kay Zaharah at nakaisip na ilibre 'yon ng alak dahil sa unang tingin pa lang ay napansin niyang malungkot 'yon at gusto niyang makitang nakangiti ang babae. “What did you do?” Pinakatitigan ni Renzi si Scott dahil paniguradong may ginawa itong kalokohan. Nagkibit-balikat si Scott. “Simply, I put s*x pills on her drink. Go, go on . . . You are welcome, man!” Awtomatikong napatingin ang sina Renzi, Klinton, Lance at Cyrus kay Scott nakatanggap ng malulutong na mura si Scott. “What the fuck!” “Hayop ka, Scott!” “Gago ka talaga!” “Did I fucking say, thanks . . . Lunatic?!” Scott phone buzz and he received a message from LV. “Rutherford is on his way.” Samantala, inubos ni Zaharah ang laman ng baso, humagod ang kakaibang init sa kaniyang lalamunan. Inisip ni
Kinabukasan...Sa Sevilla Hospital,Abala si Max sa pag-scoll sa kaniyang Instagràm habang naglalakad papasok sa Hospital.“Ang swerte naman niya!”“Siya ba 'yon?”“Oo! Huwag ka ngang maingay!”Bulongan ng tatlong nurse na nadaanan ni Max. Bawat makasalubong niya—nurse o doctor ay binabati siya bagay na ipinagtataka niya.‘Ngayon lang ba nila napagtanto na anak ako ng may-ari nitong hospital?’ Sa isip ni Max.Panay ang tingin sa kaniya ng mga nadadaanan niya pagkatapos ay magbubulongan dahilan para kutuban siya.Inilagay ni Max ang phone sa loob ng bag bago nagmamadaling tinungo ang kaniyang opisina. Agad siyang natigilan ng makita ang kumpulan sa labas ng kaniyang opisina. Karamihan doon ay nurse, may mga doktor at ilang bantay ng pasyente.“Anong meron?” Tanong niya sa kaniyang sarili.“Excuse me? Padaan, padaan...” Hinawi niya ang mga taong naroon upang makadaan siya. Nang makarating sa bungad ng kaniyang opisina, napaawang ang labi ni Max at nanlaki ang kaniyang mga mata.Ang mal
Pagsapit ng alas singko ay agad na lumabas ng Sevilla Hospital ng magkaibigan na si Max at Shandy.“Mauna na ako sa'yo, Shan!” Pinindot niya ang remote ng kaniyang sasakyan. “Gusto ko sanang tumambay sa condo mo pero nakapangako ako kay Mommy na magdi-dinner kami sa labas.” Sumimangot ito.Tumunog ang phone ni Max sa loob ng kaniyang bag, kinuha niya 'yon nang makita na ang unknown number ulit 'yon. Sumilip si Shandy at nag-hugis 'o' ang labi nito. Napabuntong hininga na lamang si Max nang nagkatitigan sila ng kaibigan.“Pagkatapos ka niyang pahirapan ng dalawang linggo at tinanggihan, bigla-biglang tatawag na mag-aaya ng kasal? Marami pang ibang paraan para maisalba ang hospital. Huwag mong pansinin 'yan! At kung talagang mapilit siya, kailangan niyang pahirapan!”Pinatay ni Max ang kaniyang phone bago ibinalik sa bag. “Gusto ko ng magpahinga, Shan. Ikamusta mo na lang ako kay Tita.” “Okay! Mag-iingat ka!” Yumakap si Shandy kay Max. “Ikaw rin.” Nagbeso sila.“Basta, ipangako mo na
• • • TWO YEARS LATER • • • Nagmamadaling bumaba ng taxi si Zaharah Rosemaxine, yakap-yakap ang sandamakmak na folder na naglalaman ng mga dokumento. Mula ng lokohin siya ng kaniyang nobyo ay hindi niya nais pang tawagin siya sa pangalang Zaharah, at masyado namang mahaba ang Rosemaxine kaya naman mas pinaikli 'yon dahilan para tawagin siyang Max. Nasa harapan niya ang nakapagandang gusali at napakatayog niyon. Kitang-kita rin mula sa kinatatayuan niya ang mga letrang; ‘R-P COMPANY’ “Oh my god...” Usal niya nang mapagtanto na 'yon na naman ang aakyatin. Dala-dala niya ang mga dokumento upang ihatid sa opisina ng binatang ginawa siyang sekretarya ng araw na 'yon. Walang iba kundi si LV Rutherford! Ang totoo niyan, kaniyang kinamumuhian ang binata dahil sa mga pinagagawa nito sa kaniya. Labag man sa loob niya ngunit wala siyang mapagpipilian kundi sumunod dito dahil siya ang may kailangan. Dalawang linggo niya ng kinukumbinse si LV na pakasalan siya upang maisalba ang Sevilla h
Kinabukasan... Nakahiga si LV sa kama, nakayakap ang isang braso sa unan na nakatakip sa kaniyang mukha habang si Zaharah ay pahalang ang pagkakahiga sa kama. Nakaunan sa matigas at malapad na dibdib ni LV, nakapatong ang isang kamay sa abs nito. Nanlaki ang mata ni Zaharah nang magising dahil bumungad sa kaniya ang katawan ng lalaki. Hindi lang 'yon basta katawan dahil 8 pack abs ang hawak niya at nakahiga pa siya sa dibdib nito! ‘A-anong nangyari bakit may lalaki sa suite ko?!’ Sa isip ni Zaharah. Sinilip niya ang katawan na nababalot ng kumot, nagulantang siya ng makitang wala siyang saplot ni-isa. Pakiramdam niya'y pagod na pagod siya kahit na kahit kagigising niya lamang at higit sa lahat masakit ang pagkababae niya. ‘No! This can't be! This is not true...’ Tanggi ng isipan niya nang mapagtanto na nakuha ng lalaking katabi niya ang kaniyang pagkabirhen. Nag-angat ng tingin si Zaharah sa lalaki ngunit hindi niya makita ang mukha nito dahil natatakpan ng unan. Napapikit si Zah
Mahinang tumawa si Scott dahilan para magtawanan naman sina Lance, Klinton at Cyrus dahil sa inakto ni Renzi. “Man, I got your back.” Kumindat-kindat pa si Scott, itinaas ang hawak na baso bago uminom. Si Renzi ang nakakita kay Zaharah at nakaisip na ilibre 'yon ng alak dahil sa unang tingin pa lang ay napansin niyang malungkot 'yon at gusto niyang makitang nakangiti ang babae. “What did you do?” Pinakatitigan ni Renzi si Scott dahil paniguradong may ginawa itong kalokohan. Nagkibit-balikat si Scott. “Simply, I put s*x pills on her drink. Go, go on . . . You are welcome, man!” Awtomatikong napatingin ang sina Renzi, Klinton, Lance at Cyrus kay Scott nakatanggap ng malulutong na mura si Scott. “What the fuck!” “Hayop ka, Scott!” “Gago ka talaga!” “Did I fucking say, thanks . . . Lunatic?!” Scott phone buzz and he received a message from LV. “Rutherford is on his way.” Samantala, inubos ni Zaharah ang laman ng baso, humagod ang kakaibang init sa kaniyang lalamunan. Inisip ni
Nagmamadaling bumaba si Zaharah sa kaniyang Mercedes Benz nang makarating sa condominium building ng kaniyang nobyong si Rabin. Bitbit niya ang isang kahon ng cake, sumakay sa elevator patungo sa ika-sampong palapag kung na saan ang unit nito. Ang araw na 'yon ay ang ikalawang anibersayo nila bilang magkasintahan. Sa buwan-buwan nilang ipinadiriwang ang kanilang pagmamahalan, walang palya ang kaniyang nobyo na sorprisahin at iparamdam sa kaniya kung gaano siya nito kamahal ngunit hindi ngayon. Aaminin ni Zaharah nalulungkot siya dahil kung kailan pa ang kanilang anibersayo ay saka naman ito nagkasakit. Hindi ito nakapasok sa hospital kung saan ito nata-tabaho bilang doctor. Ni-hindi siya nakatanggap ng bati mula dito kaya naisipan ni Zaharah na pagkatapos ng trabaho ay pupuntahan ito at susurpresahin. Kumunot ang noo ni Zaharah nang makatayo sa tapat ng condo unit ng nobyo, nakaawang ang pinto nito tila nakalimutan isara dahil sa pagmamadali o dahil sa nakalimutan 'yon? Sa iisipin