Wala na siyang nagawa para pigilan ito. Gusto niya din naman ang ginagawa ni Clark. Lalo pa nitong pinaigting ang init ng katawan niya nang gumapang na pababa ang kamay nito at ipinasok sa loob ng shorts niya.Awtomatikong kinipot niya ang dalawang hita. Naiilang siya dahil hindi pa rin maalis sa utak niya na anumang oras ay may makakita sa kanila.“Open your legs....” utos nito nang hindi ito makapasok sa hiwa niya."C-Clark, no...""Ibubuka mo 'yan o sisirain ko itong shorts mo?"Bigla siyang nawindang sa narinig. Kapag sinira nito ang shorts niya, babalik sila ng mansion na walang shorts. Mas lalong mahuhuli sila na may ginawa silang kababalaghan!“Open your legs!” muling utos nito.Dahan-dahan niyang binuka ang dalawang hita. Hindi pa man ito lubusang nakabukas ay ipinasok na agad nito ang isang daliri sa hiwa niya nang magkaroon ng pagkakataon. Agad siyang napakapit sa balikat nito."Aghhh.... fuck, Fe... Ang init ng p*ssy mo sa loob. Basang-basa ka na... I can't wait to bury my
Kumatok siya pero walang sumasagot. Sinubukan niyang pihitin ang doorknob at hindi iyon naka-lock. Dahan-dahan niyang binuksan iyon at sumilip sa loob. Wala si Clark sa kama nito kaya dahan-dahan siyang pumasok.Pero nagulat siya nang biglang bumukas ang banyo at lumabas doon si Clark nang walang saplot. Kakatapos lang nitong maligo.Kahit ilang beses na niyang nakitang hubot-hubad si Clark ay naiilang pa rin siya.Biglang nag-init ang buong katawan niya, lalo pa’t basa ito. Parang itong demi-god na kakaahon lang mula sa dagat.“May kailangan ka?” walang ganang tanong nito sa kanya.“Ahm, oras na kasi ng pag-inom mo ng gamot...” sabi niya saka inabot ang isang tableta at isang basong tubig.Tiningnan lang siya nito at patuloy sa pagpupunas ng tuwalya sa basang buhok nito saka umupo sa kama. Ni hindi man lang ito nag-abalang takpan ang maselang bahagi ng katawan nito. Tila binabalandra pa nito ang magandang katawan.Tumingin siya sa ibang direksyon. Ayaw niyang tumingin sa katawan ni C
"Can I stay here?""S-Sige... ano ang gusto mong pag-usapan?""No... I mean, can I sleep here?"Nabigla na naman siya..."Pero...""I promise wala akong gagawin sa'yo. Lately kasi nananaginip ako. Nagigising ako sa madaling araw and I thought mas maganda kung may kasama ako sa kwarto."Agad naman siyang nag-alala. "Ganun ba... ano ba napanaginipan mo?""I can't remember... but it was a bad dream." nalungkot ito habang nagkukwento. "S-sige, dito ka na matulog... Doon na lang ako sa sofa.""No... pwede naman tayong magtabi dito sa kama mo. Malaki naman ito.""S-Sige..." nag-aalangang sabi nya.Tumalikod siya kay Clark at agad na pumasok ng banyo. Hindi niya matagalan ang mga titig nito sa kanya. Kakayanin niya bang tumabi kay Clark?Bahala na... Ang importante ay mabantayan niya ito. Baka totoong nananaginip ito sa gabi. Delikado nga kung wala itong katabi.Dali-dali siyang naligo at nagpalit ng pantulog. Mahabang pajama at long sleeve din ang pang-itaas ang suot niya. Balot na balot
Hindi niya alam kung ilang minuto na silang nasa ganoong sitwasyon, at kung gaano katagal iyon, ay ganoon din katagal na hindi siya makahinga nang normal.Paano magiging normal ang paghinga niya kung tinututukan siya ng batuta ni Clark sa likod?Hindi puwede ang ganito! Baka ma-collapse na lang siya bigla doon, baka matagpuan na lang siyang walang buhay.Hindi effective ang pagtatulog-tulugan niya. Kailangan niyang gumawa ng paraan para umalis sa posisyon na ‘yon at nang makahinga naman siya nang normal.Mukhang nakatulog na rin naman si Clark, hindi na rin kasi ito gumagalaw, nanatili lang itong nakayakap sa bewang niya.Napagdesisyunan niyang magpalit ng posisyon. Bukod sa may nakatutok sa kanya na sandata sa likod, ay nangangalay na rin siya.Hinawakan niya ang kamay nitong nakapatong sa bewang niya at akmang iaangat nang biglang humigpit iyon sa bewang niya.“Where are you going? naiihi ka na naman ba?” bulong nito. Nanindig na naman ang balahibo niya dahil gising pa pala si Clark
“Mukhang nagkakaigihan na kayo, anak, ah!...” masayang wika ni Tita Felicia nang makita sila. Maging si Tito Amado ay masaya rin sa nakikita. Napayuko siya, alam niyang namumula siya sa mga mapanudyong tingin ng mga magulang ni Clark sa kanya.“Naaalala mo na ba si Fe, iho?”“Hindi pa, Mom… but we decided to take things slow.”“Tama 'yan, anak. Fe loves you so much at boto kami sa kanya.”Nagkatinginan sila ni Clark. Nginitian siya nito. Ngumiti naman siya pabalik pero agad na yumuko.“Ano na pala ang plano mo, iho? Kailan ka babalik ng opisina mo?”“Bakit, Dad? I'm on my indefinite leave, right?” tanong ni Clark habang abala sa pagkain.“Alam mo namang malapit na ang eleksyon, 'di ba? Plano mo pa bang ipagpatuloy ang pagtakbo bilang gobernador?”“'Di ko pa alam, Dad. Hayaan mo muna sila diyan. Naiintindihan naman nila ang sitwasyon ko, 'di ba?”“May nakalap akong balita, anak... Mukhang naghahanap na ang alyansa si Vice Mayor Francis Benidicto. Incompetent ka na daw bilang mayor at l
Pagkatapos nilang kumain ay umalis na sila papuntang munisipyo. Magkatabi silang nakaupo sa likuran ng kotse. Ang driver at isang bodyguard naman ang nasa harapan. Patuloy pa rin ang pananahimik ni Clark. Hinawakan niya ito sa kamay para iparamdam ang kanyang presensya. "Bigla akong natakot... Nasanay ako sa bago kong buhay na walang stress at puro saya lang. 'Di ko inisip na may naghihintay pa palang mga problema sa pagbalik ko... naging makasarili ako." "Hindi ka makasarili. Kailangan mo ding asikasuhin ang buhay mo. Hindi mo naman magagampanan ng tama ang trabaho mo kung may sakit ka.... Maiintindihan ka nila." 'Di sumagot si Clark.. tila nag iisip ito. Maya-maya ay tinawagan nito ang sekretaryang si Hazel. Ito ang pumalit kay Franco dahil trinaidor ni Franco si Clark noon at naging spy pala ni Consi Bryan Mendoza sa loob ng opisina ni Clark. Ngayon ay naka kulong na si Franco. "Hello, Mayor. Kamusta po? Napatawag ka? Magaling ka na ba? Nakakaalala ka na?" sunod-sunod na tano
"Of course, Vice. Naalala kita." diretsahang wika ni Clark. Hindi nito pinansin ang pang iinsulto ng pangalawang alkalde."Dapat ay nagpahinga ka na muna nang tuluyan hanggang sa gumaling ka. Ano na lang ang magiging epekto nito sa lungsod natin kung hindi mo naman naaalala ang lahat? Kaya nga andito ako para maging acting mayor habang wala ka, di ba""Salamat sa pag-aasikaso mo, Vice, habang wala ako. Pero bumalik na ako ngayon. Ako na ulit ang mayor sa lungsod." Mahinahon lang ang pagsagot ni Clark dito. Matatalim ang tingin na pinukol ni Vice kay Clark. Halatang napikon ito dahil hindi apektado si Clark sa pang iinis nito. "At paano mo gagawin 'yan kung wala ka pang naaalala?""Andito naman ang sekretarya kong si Hazel at si Fe..." sambit ni Clark saka muling hinawakan ang kamay niya."Oh, look who's here? The other woman of the mayor!" Wika nito saka ngumisi sa kanya. "Iha, alam mo naman siguro na kasal si Mayor sa anak ni Gov. Santiago, 'di ba? Hindi pa sila tuluyang hiwalay ka
“Dapat kasi nagpa-presscon ka, Mayor! ... saka isiwalat mo doon ang tunay na nangyari... na nagpakasal kayo ni Cindy dahil blinackmail ka ni Gov. Santiago! Hindi alam ng karamihan ang totoong nangyari... ang alam nila ay masama kang asawa at may kabit ka kaya naghanap ng bagong nobyo si Cindy at nabuntis sa iba! 'Yan ang kumakalat na balita. Masama ang tingin ng mga tao kay Ma'am Fe dahil ang akala ng lahat ay siya ang sumira sa relasyon niyo ni Ma'am Cindy!” sumbong ni Hazel.Ngayon, naiintindihan na niya kung bakit ganoon na lang ang tingin ng mga tao sa kanila noong dumating sila. Wala siyang ideya... at nasasaktan siya."Hayaan mo na, Hazel. Bilang paggalang na lang sa yumaong Governor Santiago ay hayaan ko na ang paniniwala nila. Hayaan mo sila sa gusto nilang isipin. Marami pang ibang mas importanteng gagawin kesa patulan ang maling chismis na 'yan."“Pero Mayor, malapit na ang eleksyon at masisira ka sa survey! Alam mo naman ang mga tao, mapagpaniwala sa mga chismis! Sa lahat n
GRAY'S POV:Fuck! sigaw ng isip niya. Pabalik na siya sa kwarto. Kakagaling lang sa kusina at sumabay sa pagkain kay Rosie.Naiinis siya sa sarili... bagamat pinapansin siya nito, alam niyang masama ang loob ng dalaga sa kanya. He is clueless, Hindi siya sanay. Lalo pa siyang nainis ng makita kanina na kasama ito ni Peter.Fuck! Mukhang mauunahan pa siya ng kaibigan niya kay Rosabel. Ang akala niya ang lahat ay makukuha niya. Pero mukhang wala atang interes sa kanya ang dalaga.Lalo pa siyang nalungkot ng tinanggihan nito ang offer niyang samahan ito sa Baguio bukas. He really wants to go with Rosabel. Tila may magneto itong hindi niya malaman kung bakit gusto niyang makita at makasama lagi ang dalaga.Di kaya gusto na niya si Rosabel?Fuck no! This can't be happening!Muli niyang kinuha ang susi ng kotse at lumabas ng kwarto. Aalis siya. Makikipagkita siya sa mga kaibigan niya.Kinuha niya ang cellphone bago pinaandar ang kotse. "Asan kayo?" tanong niya kay Peter. Tinawagan niya ito.
“So... varsity ka pala sa dati mong school? Kaya pala gano'n na lang ang katawan mo. Akala ko naggy-gym ka kaya medyo ma-muscle ka. Dahil pala 'yan sa kakapalo ng bola.” nakangiting wika nito. Hindi niya alam kung bakit siya nito kinakausap. Kanina lang ay suplado ito sa kanya. Baliw ba ito?Hindi siya sumagot. Hindi niya alam kung compliment iyon o insulto. Pinagpatuloy niya lang ang pagkain. Wala siyang pakialam kung amo niya ito. Napapagod na siyang magpakumbaba sa lalaking ito. Dapat na din siguro itong makatikim ng pagka-suplada niya para hindi ito namimihasa sa pakikialam sa buhay niya.“Ahm Rosie... sasamahan kita bukas sa Baguio.”“Wag na kuya. Narinig mo naman ang sabi ko kay Mam Jonie, di ba? Di pa ako makakaalis agad. Saka wala ka naman gagawin doon. Magbo-bored ka lang.”“Gusto kong gumala eh. Pwede mo ba akong i-tour sa Baguio?”“Magbo-bonding kami ng mga kaibigan ko. Wala akong time mag-tour sayo. Aalalahanin pa kita doon.” diretsahang sabi nya.“Ang suplada mo naman.”B
Pagdating nila sa bahay, naunang bumaba si Gray sa kotse at nagpatuloy na sa paglalakad. Ni hindi man lang siya inalalayan.Bakit ka niya aalalayan? Girlfriend ka ba niya? Saka, hindi ka naman kasing ganda ng Bianca na 'yon! Wag ka nang umasa na aalalayan ka pa ni Gray na 'yan. Hindi siya gentleman!Kausap niya ang sarili, pilit kinukumbinsi ang sariling huwag magkagusto sa amo niyang suplado. Gwapo lang ito at mayaman, pero wala nang ibang maganda sa kanya... isa itong walking red flag!Pagpasok niya sa living room, nadatnan niya si Mam Jonie at Gray na nag-uusap. Parang hinihintay talaga siya ng dalawa. Agad na ngumiti si Mam Jonie nang makita siya."Iha, kamusta ang pagbisita mo sa bago mong school? Nagustuhan mo ba?" tanong ni Mam Jonie, puno ng saya ang boses.Napatingin siya kay Gray. Matalim ang tingin nito sa kanya, parang binabantaan siya na huwag magsumbong."Ah... okay naman po, Mam Jonie. Maganda po ang school... malaki." Napangiwi cya sa sagot niya habang nakayuko, nagmu
"Get inside the car!" singhal nito.Agad naman siyang pumasok. Nanginginig siya, first time niyang nakitang nagalit si Sir Gray.Nang makapasok na siya ay saka naman ito pumasok.Ilang segundo pa silang tahimik sa loob at hindi pa nito pinaandar ang makina. Tila nagpipigil ito ng galit. Siya naman ay nanginginig na."Bakit di mo sinabi sa akin na nagva-volleyball ka pala sa dati mong pinapasukang eskkwelahan?""Huh? Ah, eh, di ka naman nagtanong, Sir.""I said don't call me "Sir!"Napaangat siya sa kinauupuan sa gulat."I mean 'Kuya'..." Yumuko siya. Di na niya alam kung paano haharapin ang galit nito."Pwede naman kitang ipakilala kay Coach, bakit ka pa nanghihingi ng tulong kay Peter? At saka bakit kayo magkakilala?""Di ako nanghingi ng tulong sa kanya. Siya ang kusang nag-offer sa akin. Nabanggit ko lang po na nagva-volleyball ako kasi sinabi niya na varsity din siya ng basketball.""Ganoon na agad kayo ka-close?""He just offered me to tour around. At nagpasalamat ako sa kanya da
"Guys, I want you to meet Rosabel. She’s a transferee. This is Justine, Emilio, and Gray. Mga kasamahan ko sila sa basketball team." Pakilala ni Peter sa mga kaibigan.“Hi Rosabel,” nakangiting bati ni Emilio at Justine sa kanya, pero tiningnan lang siya ni Gray."Volleyball player siya sa dati niyang pinapasukang university. Ipapakilala ko siya kay coach baka para ipasok sa team."“Great! Sana makapasok ka, Rosabel, para may maganda naman kaming mapapanood sa volleyball team. Fans mo na kami!” biro ni Justine. Mukhang mga pilyo ang mga ito. Nakita niyang kumunot ang noo ni Gray, pero hindi pa din ito nagsasalita. Papanindigan nito na hindi sila magkakilala.“Guys, ’wag niyong bastusin si Rosabel. Baka hindi na ito sumama sa atin. Baka sabihin niya na katulad ko kayong mga walang kwentang lalaki.”“AHAHAHA… Mukhang nagpapagood shot ka kay Rosabel, bro, ah.”Nahiya siya sa biruan ng mga ito sa harap niya.Maya-maya ay may dumating na isang magandang babae.“Hi Gray!” Malapad ang ngiti
ROSABEL’S POV: Hmmp! Bad trip. Sinama-sama pa ako dito, hindi naman pala ako tutulungan. Akala ko ba ifa-familiarize ko daw ang lugar. ’Yun pala, ako lang mag-isa! Kanina lang, ang taas ng tingin niya kay Sir Gray. Nagpabago pa ang tingin niya dito dahil mabait ito sa kanya kahapon. Pero ngayon ay nag-change mind ulit siya. Masama pala talaga ang ugali ng kalalaki. Ayaw na nitong malaman ng iba na magkakilala sila. Baka nahihiya dahil katulong lang siya sa bahay ng mga ito. Sabagay, nakakahiya nga naman iyon. Imagine, puro mayayaman ang mga kaibigan nito tapos may kasama itong isang anak ng yaya? Naiintindihan niya si Gray sa parteng iyon pero kahit papaano ay nasasaktan pa din siya. "Ooops!" “Ay, sorry po…” nahihiyang wika niya nang mabangga ang isang estudyante. Sa inis niya kay Gray ay hindi niya nahalata ang lalaking makakasalubong niya. Dagdag pa, hindi niya alam kung saan siya pupunta. “It’s okay…” nakangiting wika ng isang gwapong lalaki na nabangga niya. Sandaling natig
GRAY'S POV: Pabagsak siyang humiga sa kama niya. Galing siya sa kwarto ni Lilly. Alam niyang nandoon si Rosabel kaya naghahanap siya ng paraan at rason na makapasok doon na may dahilan. Magtataka ang kapatid niya kapag wala siyang sasabihing dahilan dahil hindi naman siya pumupunta doon. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit gusto niyang laging nakikita si Rosabel. Alam niyang maganda ito at matagal na niya 'yong napansin pero ang na-realize niya ay ang mapag-pakumbaba nito at pagkahilig sa sports at lalo iyong nagpa-interes sa kanya. Ang gusto niya sa babae ay hindi maarte, parang one of the boys lang. At nakikita niya sa ugali ni Rosabel 'yon. Nagkaroon siya ng interes sa dalaga. Naalala pa niya kanina 'yung aksidenteng nahawakan niya ito sa bewang. Damn! sigaw ng isip niya. Ramdam niya ang kurba ng katawan nito. I like touching her curves. Masarap siguro si Rosie sa kama... habang kinakabayo siya at hinahawakan niya ito sa bewang at balakang. I want her lips touching
“Thanks, Rosie…” wika nito pagkatapos uminom. “Can I call you Rosie?”“Ah, eh ikaw ang bahala, Sir... kahit ano itawag mo sa akin, okay lang.”“Babe"... pwede? Hahaha.”Tumaas ang kilay niya sa pagka-presko nito. Is he hitting on me? Pero winaksi niya ang mga naiisip. Masyado naman makapal ang mukha niya. Paano siya magugustuhan ni Sir Gray kung anak nga lang siya ng katulong doon?“Ahm, excuse me, Sir. Hinihintay na kasi ni Lilly ang sandwich niya.” paalam niya nang hindi pa din ito umaalis sa harap niya. Wala siyang madaanan. Na-corner siya nito.Binigyan naman siya nito ng konting espayo para makadaan. Bitbit niya ang sandwich at juice ni Lilly nang muli siyang tawagin nito.“Rosabel...” tawag nito. Napalingon siya.“Bukas... may lakad ka ba?”Nagtaka siya. “Wala naman. Bakit?”“Pupunta ako ng school. Gusto mo sumama? Para ma-familiarize ka na sa lugar.”Nagulat siya. Hindi siya nakasagot. Hindi niya inasahan ang paanyayang ’yon. Nagdadalawang-isip pa siya.“Libre kita ng milk tea.
Nagsimula silang lumangoy, paunahan hanggang sa dulo ng pool. Ramdam niyang nauuna na si Gray kaya lalo niyang binilisan ang paglangoy. Hanggang sa hindi na niya maramdaman ang presensya nito sa kanyang likuran. Napangiti siya, akala niya’y naiiwan na si Gray.Ngunit pag-ahon niya sa dulo ng pool, agad napalis ang ngiti sa labi niya nang makita si Gray na naroon na, naghihintay sa kanya."You have to practice more, kid!" wika nito sabay gulo ng kanyang buhok. Tinawag pa talaga siyang "kid"!Napasimangot siya. “Paano mo nagawa ’yon?! Nasa likod lang kita kanina, ah?!” Hindi siya makapaniwalang natalo siya ni Gray. Ayaw na ayaw pa naman niyang natatalo.Pero sa kabila ng pagkatalo, kahit paano’y naging at ease siya rito. Hindi naman pala ito gano’n kasuplado. Konti lang.“Mukhang nagkakasayahan kayo diyan, ah,” narinig nilang sabi ni Tita Jonie na papalapit kasama si Sir Ken.Muntik siyang ma-out of balance pero maagap siyang nahawakan ni Gray sa bewang. Bawas-bawasan ko na nga siguro a