“Mukhang nagkakaigihan na kayo, anak, ah!...” masayang wika ni Tita Felicia nang makita sila. Maging si Tito Amado ay masaya rin sa nakikita. Napayuko siya, alam niyang namumula siya sa mga mapanudyong tingin ng mga magulang ni Clark sa kanya.“Naaalala mo na ba si Fe, iho?”“Hindi pa, Mom… but we decided to take things slow.”“Tama 'yan, anak. Fe loves you so much at boto kami sa kanya.”Nagkatinginan sila ni Clark. Nginitian siya nito. Ngumiti naman siya pabalik pero agad na yumuko.“Ano na pala ang plano mo, iho? Kailan ka babalik ng opisina mo?”“Bakit, Dad? I'm on my indefinite leave, right?” tanong ni Clark habang abala sa pagkain.“Alam mo namang malapit na ang eleksyon, 'di ba? Plano mo pa bang ipagpatuloy ang pagtakbo bilang gobernador?”“'Di ko pa alam, Dad. Hayaan mo muna sila diyan. Naiintindihan naman nila ang sitwasyon ko, 'di ba?”“May nakalap akong balita, anak... Mukhang naghahanap na ang alyansa si Vice Mayor Francis Benidicto. Incompetent ka na daw bilang mayor at l
Pagkatapos nilang kumain ay umalis na sila papuntang munisipyo. Magkatabi silang nakaupo sa likuran ng kotse. Ang driver at isang bodyguard naman ang nasa harapan. Patuloy pa rin ang pananahimik ni Clark. Hinawakan niya ito sa kamay para iparamdam ang kanyang presensya. "Bigla akong natakot... Nasanay ako sa bago kong buhay na walang stress at puro saya lang. 'Di ko inisip na may naghihintay pa palang mga problema sa pagbalik ko... naging makasarili ako." "Hindi ka makasarili. Kailangan mo ding asikasuhin ang buhay mo. Hindi mo naman magagampanan ng tama ang trabaho mo kung may sakit ka.... Maiintindihan ka nila." 'Di sumagot si Clark.. tila nag iisip ito. Maya-maya ay tinawagan nito ang sekretaryang si Hazel. Ito ang pumalit kay Franco dahil trinaidor ni Franco si Clark noon at naging spy pala ni Consi Bryan Mendoza sa loob ng opisina ni Clark. Ngayon ay naka kulong na si Franco. "Hello, Mayor. Kamusta po? Napatawag ka? Magaling ka na ba? Nakakaalala ka na?" sunod-sunod na tano
"Of course, Vice. Naalala kita." diretsahang wika ni Clark. Hindi nito pinansin ang pang iinsulto ng pangalawang alkalde."Dapat ay nagpahinga ka na muna nang tuluyan hanggang sa gumaling ka. Ano na lang ang magiging epekto nito sa lungsod natin kung hindi mo naman naaalala ang lahat? Kaya nga andito ako para maging acting mayor habang wala ka, di ba""Salamat sa pag-aasikaso mo, Vice, habang wala ako. Pero bumalik na ako ngayon. Ako na ulit ang mayor sa lungsod." Mahinahon lang ang pagsagot ni Clark dito. Matatalim ang tingin na pinukol ni Vice kay Clark. Halatang napikon ito dahil hindi apektado si Clark sa pang iinis nito. "At paano mo gagawin 'yan kung wala ka pang naaalala?""Andito naman ang sekretarya kong si Hazel at si Fe..." sambit ni Clark saka muling hinawakan ang kamay niya."Oh, look who's here? The other woman of the mayor!" Wika nito saka ngumisi sa kanya. "Iha, alam mo naman siguro na kasal si Mayor sa anak ni Gov. Santiago, 'di ba? Hindi pa sila tuluyang hiwalay ka
“Dapat kasi nagpa-presscon ka, Mayor! ... saka isiwalat mo doon ang tunay na nangyari... na nagpakasal kayo ni Cindy dahil blinackmail ka ni Gov. Santiago! Hindi alam ng karamihan ang totoong nangyari... ang alam nila ay masama kang asawa at may kabit ka kaya naghanap ng bagong nobyo si Cindy at nabuntis sa iba! 'Yan ang kumakalat na balita. Masama ang tingin ng mga tao kay Ma'am Fe dahil ang akala ng lahat ay siya ang sumira sa relasyon niyo ni Ma'am Cindy!” sumbong ni Hazel.Ngayon, naiintindihan na niya kung bakit ganoon na lang ang tingin ng mga tao sa kanila noong dumating sila. Wala siyang ideya... at nasasaktan siya."Hayaan mo na, Hazel. Bilang paggalang na lang sa yumaong Governor Santiago ay hayaan ko na ang paniniwala nila. Hayaan mo sila sa gusto nilang isipin. Marami pang ibang mas importanteng gagawin kesa patulan ang maling chismis na 'yan."“Pero Mayor, malapit na ang eleksyon at masisira ka sa survey! Alam mo naman ang mga tao, mapagpaniwala sa mga chismis! Sa lahat n
Si Hazel ang nag-order ng kape nila. Hinintay niya na lang ito sa pangdalawahang upuan doon. Ang mga empleyado na napapadaan sa kanila ay pinapansin naman siya pero may kakaibang tingin na hindi niya mawari.“Ma’am Fe, eto na ang kape natin.” Umupo ito sa tabi niya saka nilapag ang kape. May dalawa pang muffins itong dala.“Ma’am Fe… okay ka lang?” tanong ni Hazel nang mapansing natulala siya habang hawak ang mainit na tasa ng kape.Naputol ang pag-iisip niya. Pinilit niyang ngumiti. “Oo naman. Mainit lang siguro ang kape.” biro niya sabay halakhak, pero halata pa rin ang lungkot sa likod ng kanyang mga mata.Hindi na nagsalita pa si Hazel. Tahimik silang uminom ng kape habang pinagmamasdan ang paligid. Maya-maya ay may dumaan na mga empleyado sa table nila at hindi napigilang sulyapan sila. May ilang nagbulungan.“Siya ba ang bagong girlfriend ni Mayor Clark?""Oo. Akala ko nga ay wala na sila dahil ‘di ko na nakikita si Ma’am Fe na pumupunta dito simula nang magpakasal si Mayor at M
Napangiti siya sa sinabi ni Hazel.“Oh siya, see ulit, Bukas. Sasamahan ko ulit si mayor dito.”“Yehey! Salamat, Ma'am Fe. Ang bait mo talaga!”Pagkatapos nilang mag-usap ni Hazel ay nagmamadali na siyang sumunod kay Clark. Kung kailan kasi aalis ay saka naman siya kinausap ni Hazel.Lakad-takbo siya para habulin ito. Nauna na itong pumasok ng elevator. Hinawakan nito ang open button para hintayin siyang makapasok.Hingal siya nang sa wakas ay makapasok na. Ang bilis kasing maglakad ni Clark.Wala silang pansinan sa loob ng elevator. Silang dalawa lang ang sa loob noon. Nakapamulsa lang ito. Kung kaninang pagpunta nila doon, ay magkahawak sila ng kamay, ngayon ay pakiramdam niyang parang iniiwasan na nitong mapalapit sa kanya.Baka ayaw nang machismis silang dalawa? tanong niya sa isip.Iwinaksi niya ang mga naiisip na nagpapasakit lang ng kanyang damdamin. Baka siya lang itong nag-o-overthink at hindi naman pala iyon ang nasa isip ni Clark.Pagdating ng kotse ay naghihintay na sa kan
Kumalas ito sa pagkakayakap sa kanya and he cupped her face. Pinunasan nito ang matang namamasa saka dinampian ng halik ang labi niya. Napauungol siya nang nilaliman nito ang kanilang paghahalikan. Dahan-dahan siya nitong hiniga sa kama at pumatong sa ibabaw niya.Napapikit siya nang isa-isa nitong kinalas ang botones ng blouse niya saka kinalas ang hook ng bra at nakalaya ang dalawa niyang sus*.Napaliyad siya nang ipasok ni Clark ang ut*ng niya sa bibig nito."Ahhhh..." mahinang ungol niya. Ang isang kamay nito ay dahan-dahang pababa sa kanyang palda, hinihimas nito ang kanyang legs nang pababa at pataas. Pakiramdam niya ay tumayo ang lahat ng balahibo niya sa kiliting dinudulot ni Clark sa kanya.Palipat-lipat ang bibig nito sa kanyang dalawang bundok... wala itong pinalampas.Maya-maya ay naramdaman niyang papasok na ang kamay nito sa kanyang palda at sa pagitan ng kanyang mga hita.Itinigil nito ang paglamon sa kanyang dalawang bundok at tinitigan siya nito habang nilalaro ang k
"Good morning, mga anak!" Masayang bati ni Tita Felicia nang makita silang magkahawak-kamay na bumababa."Di mo ba sasamahan si Clark sa opisina, iha?" nagtatakang tanong nito nang makitang nakapambahay pa rin siya."Dito na lang si Fe, Mom… Ayoko siyang ma-stress sa work. Medyo magulo sa opisina at ayaw ko siyang maging malungkot doon.""Huh? Ano ba ang nangyayari?""Ahm… wala po, Tita..." nahihiyang sagot niya. Di niya din kasi alam kung paano i-e-explain sa mga magulang nito ang sitwasyon."Kumain ka na, Clark, at maka-alis ka na agad." utos nito sa anak pero halatang naguguluhan pa din. Inalalayan siya nito'ng umupo saka umupo na din sa tabi niya."Ahm, anak… aalis muna kami ng mommy mo. May pupuntahan lang kaming bakasyon. Magiging okay naman kayo siguro ni Fe dito. She can take care of you." paalam nito sa kanila"Saan kayo pupunta, Tita?" nangtatakang tanong nyaNagkatinginan muna ang dalawang matanda bago sumagot sa kanya."May bibisitahin lang kami, iha. Mamaya na natin pag-u
GRAY'S POV:Fuck! sigaw ng isip niya. Pabalik na siya sa kwarto. Kakagaling lang sa kusina at sumabay sa pagkain kay Rosie.Naiinis siya sa sarili... bagamat pinapansin siya nito, alam niyang masama ang loob ng dalaga sa kanya. He is clueless, Hindi siya sanay. Lalo pa siyang nainis ng makita kanina na kasama ito ni Peter.Fuck! Mukhang mauunahan pa siya ng kaibigan niya kay Rosabel. Ang akala niya ang lahat ay makukuha niya. Pero mukhang wala atang interes sa kanya ang dalaga.Lalo pa siyang nalungkot ng tinanggihan nito ang offer niyang samahan ito sa Baguio bukas. He really wants to go with Rosabel. Tila may magneto itong hindi niya malaman kung bakit gusto niyang makita at makasama lagi ang dalaga.Di kaya gusto na niya si Rosabel?Fuck no! This can't be happening!Muli niyang kinuha ang susi ng kotse at lumabas ng kwarto. Aalis siya. Makikipagkita siya sa mga kaibigan niya.Kinuha niya ang cellphone bago pinaandar ang kotse. "Asan kayo?" tanong niya kay Peter. Tinawagan niya ito.
“So... varsity ka pala sa dati mong school? Kaya pala gano'n na lang ang katawan mo. Akala ko naggy-gym ka kaya medyo ma-muscle ka. Dahil pala 'yan sa kakapalo ng bola.” nakangiting wika nito. Hindi niya alam kung bakit siya nito kinakausap. Kanina lang ay suplado ito sa kanya. Baliw ba ito?Hindi siya sumagot. Hindi niya alam kung compliment iyon o insulto. Pinagpatuloy niya lang ang pagkain. Wala siyang pakialam kung amo niya ito. Napapagod na siyang magpakumbaba sa lalaking ito. Dapat na din siguro itong makatikim ng pagka-suplada niya para hindi ito namimihasa sa pakikialam sa buhay niya.“Ahm Rosie... sasamahan kita bukas sa Baguio.”“Wag na kuya. Narinig mo naman ang sabi ko kay Mam Jonie, di ba? Di pa ako makakaalis agad. Saka wala ka naman gagawin doon. Magbo-bored ka lang.”“Gusto kong gumala eh. Pwede mo ba akong i-tour sa Baguio?”“Magbo-bonding kami ng mga kaibigan ko. Wala akong time mag-tour sayo. Aalalahanin pa kita doon.” diretsahang sabi nya.“Ang suplada mo naman.”B
Pagdating nila sa bahay, naunang bumaba si Gray sa kotse at nagpatuloy na sa paglalakad. Ni hindi man lang siya inalalayan.Bakit ka niya aalalayan? Girlfriend ka ba niya? Saka, hindi ka naman kasing ganda ng Bianca na 'yon! Wag ka nang umasa na aalalayan ka pa ni Gray na 'yan. Hindi siya gentleman!Kausap niya ang sarili, pilit kinukumbinsi ang sariling huwag magkagusto sa amo niyang suplado. Gwapo lang ito at mayaman, pero wala nang ibang maganda sa kanya... isa itong walking red flag!Pagpasok niya sa living room, nadatnan niya si Mam Jonie at Gray na nag-uusap. Parang hinihintay talaga siya ng dalawa. Agad na ngumiti si Mam Jonie nang makita siya."Iha, kamusta ang pagbisita mo sa bago mong school? Nagustuhan mo ba?" tanong ni Mam Jonie, puno ng saya ang boses.Napatingin siya kay Gray. Matalim ang tingin nito sa kanya, parang binabantaan siya na huwag magsumbong."Ah... okay naman po, Mam Jonie. Maganda po ang school... malaki." Napangiwi cya sa sagot niya habang nakayuko, nagmu
"Get inside the car!" singhal nito.Agad naman siyang pumasok. Nanginginig siya, first time niyang nakitang nagalit si Sir Gray.Nang makapasok na siya ay saka naman ito pumasok.Ilang segundo pa silang tahimik sa loob at hindi pa nito pinaandar ang makina. Tila nagpipigil ito ng galit. Siya naman ay nanginginig na."Bakit di mo sinabi sa akin na nagva-volleyball ka pala sa dati mong pinapasukang eskkwelahan?""Huh? Ah, eh, di ka naman nagtanong, Sir.""I said don't call me "Sir!"Napaangat siya sa kinauupuan sa gulat."I mean 'Kuya'..." Yumuko siya. Di na niya alam kung paano haharapin ang galit nito."Pwede naman kitang ipakilala kay Coach, bakit ka pa nanghihingi ng tulong kay Peter? At saka bakit kayo magkakilala?""Di ako nanghingi ng tulong sa kanya. Siya ang kusang nag-offer sa akin. Nabanggit ko lang po na nagva-volleyball ako kasi sinabi niya na varsity din siya ng basketball.""Ganoon na agad kayo ka-close?""He just offered me to tour around. At nagpasalamat ako sa kanya da
"Guys, I want you to meet Rosabel. She’s a transferee. This is Justine, Emilio, and Gray. Mga kasamahan ko sila sa basketball team." Pakilala ni Peter sa mga kaibigan.“Hi Rosabel,” nakangiting bati ni Emilio at Justine sa kanya, pero tiningnan lang siya ni Gray."Volleyball player siya sa dati niyang pinapasukang university. Ipapakilala ko siya kay coach baka para ipasok sa team."“Great! Sana makapasok ka, Rosabel, para may maganda naman kaming mapapanood sa volleyball team. Fans mo na kami!” biro ni Justine. Mukhang mga pilyo ang mga ito. Nakita niyang kumunot ang noo ni Gray, pero hindi pa din ito nagsasalita. Papanindigan nito na hindi sila magkakilala.“Guys, ’wag niyong bastusin si Rosabel. Baka hindi na ito sumama sa atin. Baka sabihin niya na katulad ko kayong mga walang kwentang lalaki.”“AHAHAHA… Mukhang nagpapagood shot ka kay Rosabel, bro, ah.”Nahiya siya sa biruan ng mga ito sa harap niya.Maya-maya ay may dumating na isang magandang babae.“Hi Gray!” Malapad ang ngiti
ROSABEL’S POV: Hmmp! Bad trip. Sinama-sama pa ako dito, hindi naman pala ako tutulungan. Akala ko ba ifa-familiarize ko daw ang lugar. ’Yun pala, ako lang mag-isa! Kanina lang, ang taas ng tingin niya kay Sir Gray. Nagpabago pa ang tingin niya dito dahil mabait ito sa kanya kahapon. Pero ngayon ay nag-change mind ulit siya. Masama pala talaga ang ugali ng kalalaki. Ayaw na nitong malaman ng iba na magkakilala sila. Baka nahihiya dahil katulong lang siya sa bahay ng mga ito. Sabagay, nakakahiya nga naman iyon. Imagine, puro mayayaman ang mga kaibigan nito tapos may kasama itong isang anak ng yaya? Naiintindihan niya si Gray sa parteng iyon pero kahit papaano ay nasasaktan pa din siya. "Ooops!" “Ay, sorry po…” nahihiyang wika niya nang mabangga ang isang estudyante. Sa inis niya kay Gray ay hindi niya nahalata ang lalaking makakasalubong niya. Dagdag pa, hindi niya alam kung saan siya pupunta. “It’s okay…” nakangiting wika ng isang gwapong lalaki na nabangga niya. Sandaling natig
GRAY'S POV: Pabagsak siyang humiga sa kama niya. Galing siya sa kwarto ni Lilly. Alam niyang nandoon si Rosabel kaya naghahanap siya ng paraan at rason na makapasok doon na may dahilan. Magtataka ang kapatid niya kapag wala siyang sasabihing dahilan dahil hindi naman siya pumupunta doon. Hindi niya maintindihan ang sarili kung bakit gusto niyang laging nakikita si Rosabel. Alam niyang maganda ito at matagal na niya 'yong napansin pero ang na-realize niya ay ang mapag-pakumbaba nito at pagkahilig sa sports at lalo iyong nagpa-interes sa kanya. Ang gusto niya sa babae ay hindi maarte, parang one of the boys lang. At nakikita niya sa ugali ni Rosabel 'yon. Nagkaroon siya ng interes sa dalaga. Naalala pa niya kanina 'yung aksidenteng nahawakan niya ito sa bewang. Damn! sigaw ng isip niya. Ramdam niya ang kurba ng katawan nito. I like touching her curves. Masarap siguro si Rosie sa kama... habang kinakabayo siya at hinahawakan niya ito sa bewang at balakang. I want her lips touching
“Thanks, Rosie…” wika nito pagkatapos uminom. “Can I call you Rosie?”“Ah, eh ikaw ang bahala, Sir... kahit ano itawag mo sa akin, okay lang.”“Babe"... pwede? Hahaha.”Tumaas ang kilay niya sa pagka-presko nito. Is he hitting on me? Pero winaksi niya ang mga naiisip. Masyado naman makapal ang mukha niya. Paano siya magugustuhan ni Sir Gray kung anak nga lang siya ng katulong doon?“Ahm, excuse me, Sir. Hinihintay na kasi ni Lilly ang sandwich niya.” paalam niya nang hindi pa din ito umaalis sa harap niya. Wala siyang madaanan. Na-corner siya nito.Binigyan naman siya nito ng konting espayo para makadaan. Bitbit niya ang sandwich at juice ni Lilly nang muli siyang tawagin nito.“Rosabel...” tawag nito. Napalingon siya.“Bukas... may lakad ka ba?”Nagtaka siya. “Wala naman. Bakit?”“Pupunta ako ng school. Gusto mo sumama? Para ma-familiarize ka na sa lugar.”Nagulat siya. Hindi siya nakasagot. Hindi niya inasahan ang paanyayang ’yon. Nagdadalawang-isip pa siya.“Libre kita ng milk tea.
Nagsimula silang lumangoy, paunahan hanggang sa dulo ng pool. Ramdam niyang nauuna na si Gray kaya lalo niyang binilisan ang paglangoy. Hanggang sa hindi na niya maramdaman ang presensya nito sa kanyang likuran. Napangiti siya, akala niya’y naiiwan na si Gray.Ngunit pag-ahon niya sa dulo ng pool, agad napalis ang ngiti sa labi niya nang makita si Gray na naroon na, naghihintay sa kanya."You have to practice more, kid!" wika nito sabay gulo ng kanyang buhok. Tinawag pa talaga siyang "kid"!Napasimangot siya. “Paano mo nagawa ’yon?! Nasa likod lang kita kanina, ah?!” Hindi siya makapaniwalang natalo siya ni Gray. Ayaw na ayaw pa naman niyang natatalo.Pero sa kabila ng pagkatalo, kahit paano’y naging at ease siya rito. Hindi naman pala ito gano’n kasuplado. Konti lang.“Mukhang nagkakasayahan kayo diyan, ah,” narinig nilang sabi ni Tita Jonie na papalapit kasama si Sir Ken.Muntik siyang ma-out of balance pero maagap siyang nahawakan ni Gray sa bewang. Bawas-bawasan ko na nga siguro a