Namuti ang mukha nito nang marinig ang tanong niya. "I did nothing to her! Ang mga pulis ang nagkulong sa kanya dahil kasabwat niya si Alastair sa planong pagpatay sa’yo!" Putol-putol na wika nito. Hindi nito inaasahan sa sasabihin nya. "Because that’s what you said to the police, kaya kinulong siya kahit walang ebidensya!" balik sigaw nya dito."What's the fuss all about, James? Bakit mo ako ginaganito? Hindi mo ba nakikitang makaka-sama sa akin ang mga pinagsasabi mo dahil buntis ako sa anak mo???" Umiiyak na wika nitong nagpapa-awa. "Pinagbibintangan mo ako ng kung ano-ano para protektahan ang kabit mo? Huhuhu…""Stop it, Amber! You’ve had enough!" Si Angus naman ang nagsalita. Nagulat siya sa reaksyon nito at sa pakikisali sa usapan nila ni Amber."Wag mo nang bilugin ang mga ulo nila. Hindi na ako makakapayag na saktan mo ang kaibigan ko para sa kapakanan mo, Amber!" dagdag pa nito. "What are you talking about, Doc Angus? Bakit ganyan ang mga pinagsasabi mo kay Amber?" Galit na
"Yes po, Tita. She is my wife at ang pinsan niya ay si Beverly Catalan aka "Bebe." Hindi man inamin ni James sa amin pero duda kaming may relasyon ang dalawa noon pa. Girlfriend siya ni James sa Pilipinas. Ang hindi lang namin alam ay kung bakit andito si Bebe sa Scotland at magkasama ang dalawa samantalang hiwalay na sila noon pa."G-girlfriend mo si Beverly, Kuya?" nag-aalangan tanong ni John."P-pasensya ka na, Bro... hindi ko nasabi kaagad sa inyo. Unang kita ko kay Bebe sa bahay na kasama mo at pinakilalang girlfriend ay natakot kaagad ako. Ayaw kitang saktan dahil nakita ko kung gaano ka kasaya kay Bebe..." paliwanang nya. "You mean... si Bebe ang kinukwento mong girlfriend sa Pilipinas, anak?" tanong naman ng Mommy nya."Y-yes, Mom… pasensya na kayo kung hindi ko nasabi kaagad sa inyo. Hindi maganda ang paghihiwalay namin bago pa man ako umuwi ng Scotland. Akala ko ay mananatiling pagkamuhi ang mararamdaman ko para kay Bebe at kaya kong ipagkatiwala na lang siya kay John... pe
********** BEBE'S POV: Nagising siya sa isang hindi pamilyar na kwarto at nakahiga sa magarang kama. Inilibot niya ang paningin sa paligid... pilit iniisip kung nasaan siya. Unti-unting naging pamilyar ang lugar na iyon, pero bago pa man niya maalala ng tuluyan ay agad na bumukas ang pinto at pumasok doon ang Ate Jonie niya. Biglang lumapad ang ngiti niya nang makita ang pinsan. Malaki na ang tiyan nito... sa pakiwari niya ay manganganak na ito anumang oras. "Hi, Ate!" sigaw niya saka agad na bumangon sa kama, pero bigla siyang nahilo at muling humiga. "Wag ka munang gumalaw... mahina pa ang katawan mo," nag-aalalang sambit ng pinsan niya. "Bakit, Ate? Ano ang nangyari sa akin?" tanong niya habang hawak ang ulo niya. "Ha... ah, eh... wala naman. Baka nasobrahan ka lang sa tulog. Magpahinga ka muna diyan." Inayos na din ni Ate Jonie ang unan na paghihigaan niya. Ngumiti siya at inayos ang paghiga. Maya-maya, pumasok na din sa kwarto si Tita Beth at Tito Gregore. "Welcome back,
*************** JAMES' POV: Kasalukuyan siyang nag-iisa sa kwarto niya. Ang mommy niya ay umuwi sandali para kumuha ng ilang gamit na kailangan niya. Si John naman ay bumili lang sandali ng pagkain para sa kanila. Tinatamad na siyang kumain ng pagkain sa ospital. Magdadawang linggo na siya doon simula nang magising siya. Hindi pa siya pinapayagang lumabas dahil kailangan pa niyang magpagaling ng lubusan. Si Amber ay dinala sa mental health facility dahil nalaman na mayroon siyang sakit sa pag-iisip. Ayaw sana niyang pumayag dahil mas gusto niyang ikulong ito, pero hindi pumayag ang pamilya nito. Wala din naman siyang magagawa dahil iyon ang findings kay Amber. Hindi niya pwedeng ipilit ang gusto niya. Pero sinabi naman ng mga taga-facility na hindi na makakalabas si Amber doon, kaya para na din siyang nakakulong. Ilang beses nang bumalik ang mga magulang nito sa kanya para humingi ng tawad at patawarin na lang si Amber, pero hindi siya pumayag. Kailangan nitong managot sa pagpa
Pauwi na siya ng bahay nang sa wakas ay napalabas na siya ng ospital. Si John ang nagda-drive at siya naman ang nasa passenger's seat."Siguradong magugulat si Mommy at Daddy na nakauwi ka na, Kuya. Hindi nila alam na ngayon ang labas mo ng ospital," wika ni John habang nagda-drive.Tumango lang siya. Hindi na nakapunta ang Mommy at Daddy niya sa ospital tulad ng dati dahil naging malungkutin na ang dalawa sa nangyari sa kanya.Naging mahina ang Mommy niya. Halos hindi na ito kumakain. Dinibdib nito ang nangyari kay Beverly. Sising-sisi ang Mommy niya. He knows his mom loves Beverly so much.Tumingin lang siya sa labas ng bintana. Kung kailan nakalabas na siya ay biglang hindi niya na alam ang gagawin. Kung noong nasa ospital siya ay ang dami niyang plano... ngayon ay parang bigla siyang natakot. Hindi pala madali ang plano nyang gagawin niyang makipaglapit kay Bebe ulit.Wala din siyang makukuhang suporta sa mga kaibigan niyang sina Clark at Ken, at siguro’y galit din sa kanya si Jon
Kinabukasan ay lumipad agad sila ni John papuntang Manila. Hindi na siya nag-aksaya ng oras, dumaan lang sila sa condo niya para iwan ang mga bagahe nila, saka kumuha ng kotse at bumiyahe na ulit papuntang Pampanga kung saan ang rancho ng mga Miller. Alam niyang nandoon si Bebe dahil doon din namalagi si Jonie.Siya ang nagda-drive at si John naman ang nasa passenger's seat."Pwede bang mag-drive-thru muna tayo, Kuya? Gutom na gutom na ako. Parang wala ka atang planong pakainin ako!" reklamo nito habang humihikab.Madaling araw ang flight nila galing Edinburgh, tapos may stop-over pa sa Dubai hanggang sa makarating sila ng Manila. Kung siya lang ay hindi naman siya nakaramdam ng gutom. Mas natuon kasi ang isip niya sa kung paano ang muling pagkikita nila ni Bebe... kinakabahan kasi siya.Sana lang ay payagan siya ni Jonie na makausap si Bebe. Sina Ken at Clark ay kanina pa niya tinatawagan pero hindi siya sinasagot ng mga kaibigan. Hindi pa alam ng mga ito na dumating na siya sa Manil
"Ang laki ng rancho nila, Kuya," wika ni John habang nililibot ang paningin sa paligid. "Dito ba natutong mangabayo si Beverly?""Yes... Ako ang nagturo sa kanya kung paano mangabayo," pagbibida niya."Kaya pala natatalo niya ako sa karera. Magaling na pala talaga siyang mangabayo," napangiti na din sya sa komento ni John.Pag-park niya ng kotse ay nakita niyang nakaabang na sina Jonie, Tita Beth, at Tito Gregore sa labas ng bahay. Wala roon ang dalawa niyang kaibigan, sina Ken at Clark. Hindi niya alam kung nasaan ang mga ito dahil hindi pa rin sumasagot sa mga text at tawag niya.Bumaba sila ni John sa kotse. Agad niyang nginitian ni Jonie, ngunit blangko lang ang mukha nito habang nakatingin sa kanya.Damn! sigaw ng isip niya. Ang hirap naman nito."Hi, Jonie, Tita Beth, Tito Gregore," bati niya sa tatlo. Humalik siya sa pisngi ni Tita Beth at Jonie, ngunit hindi pa rin siya pinapansin ng mga ito."What are you doing here, James? Hindi mo ba alam na hindi ka na welcome dito?" maldi
********** BEBE's POV: Tumutulo ang luha niya habang nakatingin sa bintana ng kanyang kwarto. Narinig niyang may malalakas na boses na parang nagbabangayan sa labas kaya napatingin siya. Nagulat siya nang makitang si James ang naroon at ang kapatid nitong si John. Hindi niya alam pero biglang sumaya ang puso niya nang makita ulit ang binata.Ano ang ginagawa ni James at John dito? Pumunta ba sila para sa akin? tanong niya sa sarili.Gusto niyang bumaba at salubungin ang mga ito pero pinigilan niya ang sarili. Mukhang galit ang pinsan at ang tiyahin niya habang nakikipag-usap kina James kaya tinuon niya nang maigi ang atensyon sa pinag-uusapan ng mga ito.“Jonie, please, please believe me. Mahal ko ang pinsan mo. Hindi ko na siya sasaktan... promise!”Narinig niyang wika ni James sa harap ng pinsang si Jonie at kay Tita Beth at Tito Gregore. Ang sarap pakinggan pero alam niyang hindi mangyayari iyon dahil may asawa na ito.Oo... unti-unti na niyang naalala ang mga nangyari sa kanya s
******************** CLARK'S POV: Nag-tulog-tulogan na siya sa kama ni Fe para hindi na siya kausapin at paalisin nito. Sinabi niya na doon siya matutulog para mabantayan ito sakaling kailangan siya. What a lame excuse! Ang totoo ay bigla siyang naging protective kay Fe nang makitang naging malapit ito kay Callum. Lalaki din siya, at alam niyang kung may gusto ang lalaki sa isang babae o wala. Natatakot siyang mabaling ang atensyon ni Fe kay Callum na 'yun. Sabihin man na selfish siya, pero ang gusto niya ay sa kanya lang ang atensyon ni Fe kahit pa hindi pwedeng maging sila. Kahit dito man lang sa Scotland ay maiparamdam niya na importante ito sa kanya. Kasi pag-uwi ng Pilipinas ay siguradong hindi na niya magagawa iyon. Alam niyang nasaktan na niya kanina si Fe. Ramdam niya din ang galit nito sa kanya. Pero kahit anong gawin niya, ay hindi niya kayang lumayo sa dalaga. At eto pa siya ngayon, naka-higa sila sa iisang kama. Kung tutuusin, ay pwede na niyang iwan si Fe doon. Pero
Nagmartsa siya papuntang kwarto niya. Ayaw na niyang makita pa si Clark at nag-aakto itong concerned sa kanya. Kaya niya naman ang sarili niya!Pero bago pa man siya makalayo ay natapilok siya dahil sa taas ng takong niya. Muntik na siyang matumba kung hindi lang siya nasalo ni Clark.Napahawak siya sa balikat nito. Ang mukha niya ay nasa matigas na dibdib ni Clark. In fairness, di rin magpapatalo si Clark pagdating sa kakisigan. Alam niyang suki din ito sa gym kasama sina Ken at James.Napapikit siya nang maamoy niya ang mamahaling pabango nito. Paborito niya iyon dahil iyon din ang paborito ni Clark. Lagi kasi niya iyon naaamoy kapag kasama ang lalaki."Careful..." mahinang bulong nito na nagpagising sa pagpapantasya niya."Ahm... sorry... natapilok ako." wika niya saka agad na bumitaw, pero napahiyaw siya sa sakit ng paa niya."What happened?" nag-aalalang tanong nito. Muli siyang humawak sa balikat ni Clark. Nabalian ata siya ng ankle. Mahigpit ang hawak nito sa bewang niya."Ang
"Of course not! Bakit naman ako magagalit sa'yo? Magkaibigan tayo, right? At ako lang naman itong umaasa sa'yo..." Napangiwi siya. She sounds desperate."I mean, it’s nothing. Really!" bawi niya sa sinabi. "Saka huwag na lang nating pag-usapan, okay?" putol niya sa usapan. Baka kasi kung ano na naman ang masabi niya."Come, let’s join them!" aya niya dito nang makitang nagsasayawan na ang lahat.Nagpatiuna siyang maglakad papunta sa dance floor. Lumiwanag agad ang mukha ni Callum nang makita siya. Sinalubong siya nito."Saan ka nanggaling? Bakit ang tagal mong bumalik?" tanong nito saka siya hinawakan sa kamay. Alam niyang nasa likod lang nila si Clark."Ahm, sorry... medyo tinamaan kasi ako ng ininom ko. But I’m okay now... sayaw tayo," aya niya kay Callum. Ngumiti naman ito ng matamis sa kanya saka siya sinayaw.Nakita ng gilid ng mata niya na umupo si Clark sa bakanteng upuan at pinanood lang silang sumayaw.Binaling niya ang atensyon kay Callum at nagkunyaring masaya. Hinding-hind
********************FERNANDA ALCANTARA'S POV: Lihim siyang umiiyak habang palabas sa kwarto ni Clark. Matagal na niyang napapansin na iniiwasan siya nito. Ngayon, alam na niya kung bakit.Ang akala niya ay may pagtingin din ito sa kanya. Ang akala niya ay espesyal siya sa binata... Hindi pala. Nakakahiya! wika niya sa sarili.Imbes na bumalik sa party, dumiretso siya sa kwarto niya na katabi lang ng kwarto ni Clark. Ayaw niyang makita ng iba na umiiyak siya. Ano ang sasabihin niya? Na binasted siya ni Clark?Pagpasok niya ay sumampa agad siya sa kama. Ang sakit-sakit pala. Clark is her first love. Simula nang nagkakilala sila at nagpakita ito ng interes sa kanya, natuon na din ang atensyon niya sa binata. Wala siyang ibang lalaking ini-entertain!Marami ang nanliligaw na nakakasalamuha niya sa trabaho, pero wala siyang pinansin kahit isa. Kahit pa sabihing wala naman talaga silang matinong usapan ni Clark kung ano talaga ang relationship status nila, nararamdaman niyang espesyal siy
Last na ‘to, promise!... wika niya sa sarili.Nang makarating na sila sa kwarto niya, si Fe na ang nagbukas ng pinto. Magkakatabi lang ang mga kwarto nila doon sa palasyo nina James.Pagpasok nila, ay pinaupo siya nito sa kama.Bigla siyang nahilo. Napahawak siya sa ulo niya. Ngayon niya lang na-realize na nalasing pala siya.“May masakit ba sa’yo? Bakit kasi naglalasing ka doon mag-isa? Ayaw mo mamigay ng beer mo at nagtatago ka?” biro ni Fe sa kanya. Nakakaramdam na siguro ito na unti-unti siyang lumalayo, pero wala itong alam tungkol sa nalalapit niyang kasal kay Cindy.Hindi niya sinagot ang tanong ni Fe at humiga siya sa kama.“Makiki-ihi na nga lang ako dito sa CR mo. Kanina pa ako ihing-ihi!” reklamo nito saka pumasok sa banyo. Tinitingnan niya lang ang dalaga. May gusto siyang sabihin pero hindi niya masabi.Tumayo siya sa kama at hinubad ang suit na suot niya. Naiinitan na siya sa dami ng suot niya. Groomsmen sila ni Ken sa kasal ni James kanina.Nang mahubad na niya ang pang
LUST IS SWEETER THE SECOND TIME AROUND: FERNANDA ALCANTARA AND CLARK ALMONTE*********************** CLARK ALMONTE'S POV:Kasalukuyan silang nasa kasal ni James at Bebe. Aaminin niyang naiinggit siya sa mga kaibigan niya... siya na lang kasi ang natatanging hindi pa kasal. At kung ikakasal man siya ay sa babaeng hindi niya mahal... di tulad ng mga kaibigan niyang masaya. Siya lang ang bukod-tanging kakaiba.May mahal naman siyang babae... at si Fe iyon. Matagal na silang magkakilala, at masasabi niyang masaya siya kapag kasama ang dalaga. Sa tagal ng pagsasama nila, ay masasabi niyang dumabong lalo ang nararamdaman niya dito. Masasabi niya rin na pareho sila ng nararamdaman sa isa’t isa... alam niyang may pagtingin din si Fe para sa kanya.Pero hindi sila pwedeng magkaroon ng relasyon. May itinakdang babaeng ipapakasal sa kanya ang pamilya niya, at kailangan niyang mamili between his personal feelings or ang pangarap niya sa politika.Isa siyang mayor sa lungsod ng Maynila at mahal n
Naramdaman niyang nanigas na ang katawan ni Bebe, indikasyon na malapit na itong labasan."James!... Aahh... aahhh... aaahhh!" pasigaw na ungol nito. Lalo niyang binilisan ang daliri sa loob nito hanggang sa maramdaman niyang may likidong tumagas mula sa butas ng asawa... nilabasan na ito.Parang lantang gulay itong napasandal sa dibdib niya, pagod na pagod sa pagpapaligaya niya."My turn, sweetheart..." wika niya saka tumayo habang si Bebe ay nananatiling nakaupo sa jacuzzi. Tinutok niya ang alaga sa mukha ni Bebe. Napangiti ito sa ginawa niya.Napaigik siya nang hawakan nito nang mahigpit si junior at minasahe pataas at pababa. "Aaahmmm... ang laki talaga ng kargada mo, hubby! Kaya lagi akong solve sa'yo eh. Hindi mo ako binibitin.""Sayo lang 'yan, sweetheart. Walang ibang makakatikim niyan kundi ikaw lang." wika niya habang nakatingala sa kisame at nakapikit. Ninanamnam niya ang masarap na paghagod ni Bebe sa kargada niya.Napapitik pa siya nang maramdaman ang mainit na dila nito
Naawa siya kay Clark dahil sa kalagayan nito. Matagal nang sinabi ni Clark sa kanila iyon... silang dalawa lang ni Ken ang nakakaalam ng problema ni Clark."Paano ngayon 'yan, bro? Alam ko you have feelings for Fe. Kaya mo bang magpakasal sa babaeng hindi mo mahal?""I don't know, bro... you know how much she means to me, pero masasaktan lang siya kapag itinuloy ko ang pag-pursue sa kanya tapos hindi naman pala kami ang magkakatuluyan sa huli. Mabuti na din yung magpaligaw siya sa iba. She doesn't deserve me... masasaktan lang siya sa piling ko.""Kaya mo bang makita siyang masaya sa piling ng iba? Katulad na lang ng Callum na 'yun. Mukhang may gusto siya kay Fe.""Kung saan siya masaya... masaya na din ako para sa kanya.""Damn, bro! I'm supposed to be happy today because it's my wedding day, pero nalulungkot ako para sa'yo.""Don't mind me, bro... malalampasan ko din 'to. I'll try to forget about Fe." wika nito saka muling lumagok ng beer na hawak at humithit ng sigarilyo."Ikaw ang
Nagmamadaling lumapit si James sa mesa kung nasaan si Beverly at si Callum. Nakasunod sa likod niya si Ken at Clark. Hindi niya kayang tiisin ang ideya na ang atensyon ng asawa niya sa gabing pinakamahalaga para sa kanilang dalawa ay nasa ibang tao."Sweetheart..." tawag pansin nya sa asawa na matigas ang tono. "Pwede ba kitang makausap sandali?""Yes, sweetheart, ano 'yun?" tanong nito pero hindi napapalis ang ngiti sa mga labi. Halatang hindi rin napansin ang pagkairita niya. Natuon kasi ang atensyon nito kay Callum."Bebe!" napalakas ang boses niya. Hindi pa rin kasi ito lumapit sa kanya. Ilang beses ba dapat tawagin ito para mapansin siya?Natigilan ang lahat... at sa wakas ay napansin na siya. Hindi nga lang ni Bebe kundi ng lahat ng naroon, pati na ang pamilya niya at pamilya ni Bebe."James! Why are you shouting at Beverly?" galit na wika ng mommy niya. Tila nahimasmasan naman siya."Ahm, sorry. Gusto ko lang nasa tabi ko ang asawa ko. This is supposed to be our night. H-hindi