"Ang laki ng rancho nila, Kuya," wika ni John habang nililibot ang paningin sa paligid. "Dito ba natutong mangabayo si Beverly?""Yes... Ako ang nagturo sa kanya kung paano mangabayo," pagbibida niya."Kaya pala natatalo niya ako sa karera. Magaling na pala talaga siyang mangabayo," napangiti na din sya sa komento ni John.Pag-park niya ng kotse ay nakita niyang nakaabang na sina Jonie, Tita Beth, at Tito Gregore sa labas ng bahay. Wala roon ang dalawa niyang kaibigan, sina Ken at Clark. Hindi niya alam kung nasaan ang mga ito dahil hindi pa rin sumasagot sa mga text at tawag niya.Bumaba sila ni John sa kotse. Agad niyang nginitian ni Jonie, ngunit blangko lang ang mukha nito habang nakatingin sa kanya.Damn! sigaw ng isip niya. Ang hirap naman nito."Hi, Jonie, Tita Beth, Tito Gregore," bati niya sa tatlo. Humalik siya sa pisngi ni Tita Beth at Jonie, ngunit hindi pa rin siya pinapansin ng mga ito."What are you doing here, James? Hindi mo ba alam na hindi ka na welcome dito?" maldi
********** BEBE's POV: Tumutulo ang luha niya habang nakatingin sa bintana ng kanyang kwarto. Narinig niyang may malalakas na boses na parang nagbabangayan sa labas kaya napatingin siya. Nagulat siya nang makitang si James ang naroon at ang kapatid nitong si John. Hindi niya alam pero biglang sumaya ang puso niya nang makita ulit ang binata.Ano ang ginagawa ni James at John dito? Pumunta ba sila para sa akin? tanong niya sa sarili.Gusto niyang bumaba at salubungin ang mga ito pero pinigilan niya ang sarili. Mukhang galit ang pinsan at ang tiyahin niya habang nakikipag-usap kina James kaya tinuon niya nang maigi ang atensyon sa pinag-uusapan ng mga ito.“Jonie, please, please believe me. Mahal ko ang pinsan mo. Hindi ko na siya sasaktan... promise!”Narinig niyang wika ni James sa harap ng pinsang si Jonie at kay Tita Beth at Tito Gregore. Ang sarap pakinggan pero alam niyang hindi mangyayari iyon dahil may asawa na ito.Oo... unti-unti na niyang naalala ang mga nangyari sa kanya s
JAMES'POV: Ilang buwan din ang tinagal nila sa Pilipinas, pero hindi talaga sila nagkita ni Bebe. Baka nga wala na ito sa Pilipinas dahil lahat na lang ng posibleng lugar na maaaring puntahan nito ay napuntahan na niya, pero hindi niya talaga nakita.Nagmamatigas si Jonie... hindi talaga sinabi kung nasaan si Bebe. Maging ang mga kaibigan niyang sina Ken at Clark ay walang naitulong sa kanya. Ayaw siyang kampihan, wala siyang makuhang sagot sa mga ito.Kumuha din siya ng private investigator para ipahanap si Bebe pero wala talaga. Pakiramdam niya ay hinaharang ito ni Jonie para wala siyang makuhang lead sa kinaroroonan ni Bebe. Kaya napagdesisyunan nilang bumalik na lang sila sa Scotland ni John dahil lumalala na ang kalagayan ng mommy nila.Kaya eto siya... mahigit isang taon nang pariwara ang buhay niya. Wala na siyang kwenta. Maging ang mga negosyo nila ay inasa na niya kay John. Ayaw na niyang mabuhay.“Kuya! Tama na nga yang pag-iinom mo. Lagi ka na lang lasing, hindi na makakab
“Wow, Kuya, ang pogi mo ah!” wika ni John pagdating niya galing barber shop.Napangiti siya dahil nanibago ang mga ito sa kanya. Bagong gupit at ahit kasi siya. Nasa hapag kainan ang mga magulang nila kasama si John. Mas malakas na rin nang kaunti ang ina niya at ipinagpapasalamat niya iyon.“James, anak. I’m glad na nagpagupit at nag-ahit ka na din sa wakas. You’re back to your old self.” sabi ng ama niya.“Napaisip-isip ko, Dad na baka lalo akong hindi pansinin ni Bebe sakaling magkita kami doon.” puno ng pag-asang sagot niya.Nang malaman niyang tinawagan siya ni Clark para maging ninong sa anak nina Ken at Jonie ay nabuhayan siya ng loob. Mabuti na lang at hindi naman masyadong malalim ang sugat niya sa pulso noong naglaslas siya. Hindi niya rin alam kung bakit niya iyon nagawa.... marahil ay sa sobrang kalasingan at desperasyon. Pero ngayon ay may kaunting pag-asa siyang nakikita... at doon siya kakapit.“Kailan ang alis mo, Kuya? Pwede ba akong sumama?” tanong ni John.“Wag na
Kinabukasan ay maaga siyang bumiyahe papunta ng Pampanga. Samu’t saring emosyon ang pumapasok sa utak niya.Paano kung hindi siya ulit papasukin ng mga Miller? Paano kung andoon si Bebe? Ano ang magiging reaksyon nito kapag makita siya? Paano kung wala naman doon si Bebe kaya siguradong malulungkot siya...Ang daming pumapasok sa utak niya... litong-lito na siya.Pagdating niya sa gate ng rancho ay tumigil muna siya.“Sir James, andito pala ulit kayo...”“Mang Karding...” bati niya. Tumigil siya doon at naghintay kahit pa nakabukas naman ang gate. Nahihiya kasi siya sa guard dahil ang huling punta niya doon ay hindi siya pinapasok.“Pasok na po kayo, Sir,” sabi nito.“H-Hindi mo ba muna sila tatawagan sa loob?” nagtatakang tanong niya.“Hindi na po, Sir. Bilin na ni Sir Ken na padating ka.”“Ahm, ganun ba... Sino-sino po ang nasa loob na, Kuya?” nahihiyang tanong niya sa sekyu.“Andoon na po si Sir Clark kasama si Ma’am Fe na dumating. Ang mga staff ni Sir Ken na sina Alex at Calvin,
Pagkatapos ng binyag ay nagpaalam na siya sa mag-asawa.“Oh, bakit aalis ka na? Ang aga pa ah...”“Ahm, may pupuntahan pa kasi ako... Hindi naman ako magtatagal dito sa Pilipinas kaya aasikasuhin ko muna ang mga negosyo habang andito ako,” pagsisinungaling niya.“Ano ba naman 'yan, bro! Minsan na nga lang tayong magkita, tapos nagmamadali ka pa? Pwede bang ipagpabukas mo na 'yan?” wika ni Ken.Wala naman siyang magawa kundi pumayag sa gusto ng mga ito. Pinagbigyan pa niya ng kaunting panahon ang mga kaibigan hanggang sa umuwi na siya. Hindi na siya pinigilan ng mga ito dahil lasing na rin ang lahat. Alalay lang siya sa pag-inom dahil wala siyang planong matulog doon sa rancho. Mas gusto niyang mapag-isa at matulog sa bahay niya sa Baguio.May halos tatlong oras siyang bubunuin sa biyahe pauwi ng Baguio pero parang wala lang sa kanya iyon. Mas gusto niya ang long drive para makapag-isip-isip siya. Medyo inaatok na rin siya dahil sa nainom niya pero kaya pa naman niya. Pinandar niya ang
Lihim niyang pinagmamasdan si Bebe. Halatang galing pa ito ng airport dahil hindi pa ito nakabihis. Ang mga maleta nito ay nakakalat din sa sahig."Ahm... Kumain ka na ba? Ipaghahanda kita," natatarantang tanong niya.Sa sobrang pagka-excite niya na makita si Bebe ay hindi man lang niya ito natanong kung nakakain na. Mag-aalas tres na iyon ng umaga at mukhang pagod din si Bebe mula sa biyahe."H-hindi pa... May pagkain ba diyan?""Ahm, oo naman. Gusto mo gawan kita ng sandwich? Pasensya ka na ha, di pa kasi ako nakapag-grocery. Kakarating ko lang din dito galing Scotland... dito din ako dumiretso." paliwanang nya."K-kung alam ko lang na dadating ka din dito, sana nag-grocery ako ng lahat ng paborito mo," nahihiyang wika niya. Nakatingin lang si Bebe sa kanya at bigla ding namula pero hindi ito nagsalita. "Ahm, eh teka ha... Gagawa ako ng sandwich. Gusto mo ba ng kape o hot choco?""K-kape na lang.""Ahh... Sige, wait ka lang diyan. Magpahinga ka muna. Dalhin ko na lang ang sandwich
"Sweetheart, please wag ka nang umiyak. Nasasaktan ako kapag nakikita kitang umiiyak. I know madami na akong kasalanan sa'yo, pero sana mapatawad mo pa ako at bigyan ng isa pang pagkakataon... Pangako ko sa'yo, hindi na kita sasaktan... It's still you that I love, Bebe."Tiningnan siya ni Bebe nang masama habang puno ng luha ang mga mata nito. Wala itong sabi-sabing umalis sa harap niya at agad na pumasok sa kwarto. Naiwan siya roong nakatulala.Nang makahuma ay sinundan niya ito sa kwarto, pero naka-lock na iyon."Bebe, please listen to me! Pinagsisihan ko na ang lahat ng ginawa ko sa'yo. You know that I love you so much, right? Ikaw lang ang babae sa buhay ko... Please, listen to me, sweetheart!" pagsusumamo niya."Leave me alone, James! We're done! Kalimutan mo na ako dahil kinalimutan na kita. Hindi ko na naaalala ang nakaraan natin. Naalala lang kita bilang James na kaibigan ni kuya Ken. Kaya kung ano man ang hinihingi mo ng tawad, wag kang mag-alala dahil hindi ko na yun naaalal
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H