Bigla siyang na-excite nang pumasok na sila sa boutique. Hindi naman sa wala siyang pera kaya hindi niya afford ang mag-shopping. Wala lang talaga siyang oras simula nang dumating siya sa Scotland. Ngayon, dahil may shopping buddy na siya, siguradong mapapadalas ang shopping nila ni Tita Evelyn.“Good afternoon, Mr. and Mrs. Blacksmith. Welcome to our shop,” nakangiting bati ng mga saleslady sa kanila habang magiliw silang ini-assist.“Good afternoon, ladies,” nakangiti ring bati ni Tita Evelyn. Magiliw ang ginang, hindi ito matapobre.Nahuli namang pumasok si James dahil may dinaanan pa ito.“Good afternoon, Lord James,” halos sabay-sabay na bati ng mga saleslady. Biglang nagbubulungan ang mga ito, halatang kinikilig pagpasok ni James. Napansin nya iyon at bigla siyang nagselos.Ang hinayupak! nagpapacute pa sa mga saleslady! bulong niya sa sarili.“Iha, bagay ba ito sa akin?” pukaw ni Tita Evelyn sa kanya habang hawak ang isang limited edition na black shoulder bag. Isinukat pa ito
"Oh, it’s nothing, iha. Wala naman kaming paggagastusan pa ng pera namin. We have everything. Money is nothing... ang importante ay masaya tayo. At saka, nobya ka ng anak ko. Hindi ka kung sino-sino lang! Soon, you’re going to be my daughter-in-law, kaya pagbigyan mo na ako. Kung hindi ay magtatampo ako!" banta ni Tita Evelyn sa kanya. "Pero, mommy....." "No buts, Bevs. Payagan mo na si Mommy kung ano ang gusto niya. Hindi namin maiibigay ni John ang kaligayahang ganyan dahil hindi kami babae, kaya hayaan mo na siya," sabat ni James sa usapan nila. Ang h*******k! Kung makapagsalita, parang walang ginagawang pangmomolestiya sa akin! isip niya habang namumula sa hiya. Lalo siyang nahiya dahil kilala siya ni James bilang materialistic noong nasa Pilipinas pa siya. Lahat ng pag-aari ng ate Jonie niya ay gusto rin niyang magkuha. Pero nagsawa na siya sa ganong ugali. Hindi naman kasi iyon nakapagbigay ng tunay na kaligayahan sa kanya. Ang gusto niya ngayon ay simpleng buhay nalang. "Oh
Pasimple niyang pinagmamasdan ang dalawa. Mukhang nag-aaway sila dahil parang sinusuyo ng lalaki si Amber. Nabaling ang tingin ni Amber sa kanila kaya nagtama ang kanilang mga mata. Hindi naman marami ang customer sa mga oras na iyon kaya imposibleng hindi sila mapansin ni Amber.Noong una ay nabigla si Amber at pakiramdam niya'y namutla ito sa takot. Hindi siya umimik... hinayaan niyang si Amber ang gumawa ng unang move... titingnan nya kung ano ang gagawin nito. Duda siya na may relasyon ang dalawa. Tumayo si Amber at lumapit sa kanila."Hi, hon!" nakangiting wika nito saka lumapit sa lamesa nila. Hinalikan nito sa labi ang James at nagulat ang lahat sa pagsulpot ni Amber... maliban sa kanya."Ang kapal ng mukha! Nakukuha pang makipaglandian kay James samantalang kasama nito ang isa pang nobyo!" wika nya sa isip... nagngingitngit cya sa galit."Oh, Amber, andito ka din pala?" gulat na wika ni Tita Evelyn sa dalaga."Yes, Tita. I just passed by," sagot ni Amber habang inakbayan si Ja
Pag-akyat nila ay agad na pinalibot ni James ang kamay nito paikot sa bewang nya. Tumaas ang mga balahibo nya ng maramdamang pinipisil pisil nito ang pisngi ng puwit nya. Shit ka James! lagot ka sa akin mamaya! sigaw ng utak nya. "Okay lang kayo jan iha?" Tanong ni Tita Evelyn sa kanila. Tumikhim cya para klaruhin ang bara sa lalamuan nya... "O-okay lang po tita..." "I'm so happy! Ngayon nalang ulit ako nag-enjoy sa pagsho-shopping!" komento ni Tita Evelyn"Ako din. love! Nag-enjoy din ako mag-shopping ngayun. Masaya pala kapag madami tayong nagsha-shopping noh? We should do this more often. "Di ba iha?" wika ni Tito Oliver saka tumingin sa rear view mirror sa kanila ni James. "Ah eh.... opo tito..." pinilit nyang maging normal ang boses nya. Habang nagkukwentuhan si Tita Evelyn ay abala naman ang kamay ni James sa paglamutak ng katawan nya. Kung saan-saan na ito pumupunta... mula sa puwitan nya ay umaktyat ang kamay nito at dumapo sa dibdib nya. Hinihimas nito ang gilid na baha
AMBER's POV:Nagngingitngit ang damdamin ni Amber sa gabing iyon. Bakit naman kasi kailangan pang makita Sila James sa mall? Bigla siyang kinabahan nang makita sina Tita Evelyn at James sa restaurant na kakainan nila ni Alastair.“Hindi ko akalaing doon sila pupunta,” naisip niya. “Hindi naman mahilig mag-mall si James.” At himala, kasama pa nito ang mga magulang at ang sipsip na Beverly na iyon!Kasalukuyan siyang nakasakay sa kotse ni Alastair. Pauwi na sila sa bahay niya matapos ang kanilang lakad sa mall. Mainit ang ulo niya, lalo na’t tahasan siyang inayawan ni James na ihatid. Imbis ay tinulak pa siya nito na si Alastair na lang ang maghatid sa kanya. Halatang wala talagang pakialam si James sa kanya.“What are you thinking, babe?” tanong ni Alastair, basag sa kanyang pag-iisip.“Don’t you ‘babe’ me!” sigaw niya kay Alastair. Isa pa ito. Iniwan siya tapos ngayong ayos na ang plano niya ay bigla na namang bumabalik sa kanya! “Bakit ka pa kasi bumalik?!” galit na tanong niya.“I
Lalong nagngitngit sa galit si Alastair sa sinabi ni Amber. Pinaharurot nito ang kotse, tila walang pakialam kung mamatay sila sa mga oras na iyon. Napakapit si Amber nang mahigpit, nanginginig sa takot habang si Alastair ay parang daredevil kung magmaneho, walang iniintindi kundi ang sariling emosyon.“Alastair, stop! Ayoko pang mamatay! Buntis ako!” Pasigaw niyang sabi habang nakapikit, pilit pinipigilan ang mga luha.Biglang nagpreno si Alastair, at halos parang naghiwalay ang kaluluwa sa katawan niya. Mabuti na lang at naka-seatbelt siya. Agad niyang hinawakan ang tiyan, kinabahan na baka mapahamak ang kanyang dinadala.“What did you say?” tanong nito, puno ng tensyon.Hindi siya sumagot. Nabigla siya. Hindi dapat niya sinabi iyon dahil lalo lang siyang kukulitin nito.“What did you say, goddamn it?!” Napapitlag siya nang hampasin nito ang manibela nang malakas. Naramdaman niya ang biglang pagbilis ng tibok ng puso niya.“I... I’m pregnant,” hikbi niya, pilit nilalabanan ang kaba.
"Ohhh Sheeet... fuck!!!…" halos di na nya alam kung saan ibaling ang ulo. Maya-maya ay lumuhod ito at bumaba na ang ulo sa pagitan ng hita nya, dali-dali nitong hinubad ang panty nya at sinabit ang isang binti niya sa balikat nito.Nilamon sya ni Alastair doon na parang isang gutom na aso. Sinabayan ng dila nito ang daliri na nag labas-masok doon sa lagusan nya"Oohhhh.....ahhhh.... " gigil na gigil na ninanamnam nito ang kaselalan niya . Nagbabagang apoy na ang pumupuno sa katawan nya... takam na takam si Alastair sa kanya. . Pinatigas pa nito ang dila at tinusok-tusok doon sa lagusan niya. Mga mura, daing at ungol ang pumupuno sa bawat sulok ng kwarto nila"Alastair!!!.... shit di ko na kaya!!!.." Napasigaw sya. Sinabunutan pa nya nito at pinagduldulan ang ulo sa pwerta niya. Tila may kung anong mabigat na nabubuo sa puson niya na ano mang oras ay sasabog na. Lalong binilisan nito ang paglabas-masok ng dila sa loob niya hanggang sa ilang sandali pa ay umarko na katawan nya, namal
BEBE's POV:Nagising siya sa munting halik na naramdaman niya sa kanyang pisngi. Dahan-dahan niyang minulat ang kanyang mga mata."Good morning, sweetheart," narinig niyang bulong ni James sa kanyang tenga. Nakayuko ito malapit sa mukha niya habang nakahiga siya sa kama.Bigla siyang nagulat kaya tinakpan niya ang bibig gamit ang kumot. Baka maamoy nito ang mabaho niyang hininga dahil kakagising pa lang nya."B-Bakit ka ba laging nakakapasok dito?" tanong niya habang nakatakip ang bibig.Matamis na ngiti ang inalay nito sa kanya. "This is my house, syempre I have access to all the rooms here."Damn! May susi pala ang gago sa kwarto ko? Wala din pala akong privacy kasi anytime ay pwede niya akong pasukin! wika niya sa isip."Actually, di ko ginamitan ng susi ngayon kasi di naman naka-lock ang pinto mo," sagot nito na may malaking ngisi... parang nababasa nito ang iniisip niya.Bigla siyang namula. Naalala niya ang tagpo nila kagabi. Simula nang mangyari iyon sa kotse at makita sila ni
"Hello, Fe, iha... Salamat sa pagtawag mo...." hinihingal na sambit ng daddy nya."Kamusta ka na, Tito Amado?" Naririnig niya ang usapan ng dalawa dahil ni-loud speaker muna ni Rosie ang telepono bago ibigay sa daddy nila, na ipinagpasalamat niya."I’m okay, iha. Eto... buhay pa...""Mabubuhay ka pa nang matagal, Tito. Masamang damo ka, remember?" biro ni Fe sa ama niya na ikinatawa naman nito.Pati siya ay lumambot ang puso sa pag-aalala ni Fe sa ama niya. Hindi pa rin nito nakakalimutan ang pamilya niya kahit pa may tampuhan silang dalawa."Ang sabi ni Clark ay nasa London ka daw... Ano naman ang ginagawa mo diyan, iha?""Ahm, nagbabakasyon lang, Tito. Para naman malibang nang konti.""Sana naman pag-ikinasal na itong best friend mo ay andito ka..." wika ng daddy niya saka tumingin sa kanya."Shit!" Gusto niyang agawin ang cellphone sa daddy niya at mag-explain kay Fe."Ahm... O-opo naman, Tito... Uuwi po ako diyan bago ang kasal ni Clark." Narinig niyang naging garalgal ang boses n
Magkakasundo pala tayo kung ganun, Mayor? Let’s keep each other’s secret, okay?"Maasahan mo ako diyan, Cindy. By the way, totoo ba ang sinabi ni Bryan na nagkaroon daw kayo ng relasyon dati?""Bryan who?" nagtatakang tanong nito."Bryan Mendoza.""Ah, that jerk! Of course not! Paano ko siya magugustuhan, eh lesbian nga ako! And between you and him? Mas pipiliin pa kita kaysa sa kanya. Ang hangin ng lalaking ‘yun!"Napangisi siya. "Salamat naman kung ganun. Nakatanggap din ako ng papuri mula sayo... kanina mo pa ako iniinsulto, eh!""Ahahah... Sorry. Straightforward lang kasi ako!" Wika nito saka sila nagtawanan. "Ikaw naman, ano ang nagpapigil sa'yo sa kasal na 'to? Sino ang maswerteng babae?""She is Fe, my best friend. Nasa London siya ngayon.""Oh..." wika lang ni Cindy saka muling uminom ng kape."Sorry....""Bakit ka nagso-sorry?""I feel sorry for you."Natahimik cya. "She’s my best friend. Nasanay na ako na lagi siyang nandiyan sa tabi ko, pero ngayon ay wala na siya." malungk
It's been a week, pero hindi pa rin nagkakamalay ang daddy niya. Pero sabi naman ng doctor na maganda ang response ng katawan nito kaya posible itong magising ano mang oras.Nasa opisina siya sa mga oras na 'yun. Nakatingin lang siya sa kisame at natutulala. Hanggang ngayon ay hindi pa sila nagkakausap ni Fe ulit. Hindi na ito tumawag sa kanya. Kung siya naman ang tatawag dito, hindi siya sinasagot. Hindi rin sine-seen ang mga messages niya."Ano kaya kung magpasuntok ulit ako para tawagan niya ulit ako? Damn! I miss her voice! I miss her..." wika niya.Maya-maya ay may kumatok sa pinto niya. Pumasok doon si Franco."Boss, tumawag po ang mommy mo. Nagising na daw si Sir Amado!""What?!" Biglang napabalikwas siya sa kinauupuan. "Bakit hindi siya tumawag sa akin?""Tumatawag daw siya pero hindi mo sinasagot."Napatingin siya sa kanyang cellphone. Marami ngang missed calls ang ina niya. Ganun ba siya katulala na pati ang tunog ng cellphone niya ay hindi niya napansin?Dinampot niya ang b
Nabaling ang atensyon nila nang may kumatok sa pinto. Tumigas ang bagang niya nang makita kung sino ang pumasok doon... si Bryan Mendoza.Councilor si Bryan sa kanilang distrito at magkaiba sila ng partido. Gusto nitong tumakbo ng Governador at kakalabanin cya."Good morning, Mayor!" Malapad ang ngiti nito na parang nakakaloko habang papalapit sa kanya. Nasa likod nito ang dalawang bodyguard.Halos magkaedaran lang sila ni Bryan, 32 din ito tulad niya. Parehas silang mga anak ng mga politiko kaya maaga silang nasabak sa politika."What are you doing here, Bryan?" walang emosyon na tanong niya."I'm just paying a visit to Tito Amado."Tiningnan niya ito nang masama. Hindi niya ito maakusahan nang harapan na ito ang pinaghihinalaan nila kung bakit inatake sa puso ang ama niya. Wala pa silang sapat na ebidensya kaya hindi sila pwedeng basta-basta na lang magbintang."Nabalitaan ko naospital pala si Tito, that's why I'm here.""Di mo na dapat ginawa 'yun, Bryan. Hindi ka na dapat nag-abal
"Ahm, kamusta ka? Nakita ko sa social media ang nangyari sa'yo sa airport.... Nasa Pilipinas ka na pala?""Ahm, I'm okay... hindi naman masakit ang suntok ng lalaki." Pagsisinungaling niya. Napatingin si Franco sa kanya at muntik nang matawa, pero tinitingnan niya ito ng masama. "Kakarating ko lang ng Pilipinas. Si Dad kasi nasa ospital.""Huh? What happened to Tito?""Inatake siya sa puso, and he's still unconscious," kwento niya. Sandali silang natahimik, tila nakikiramdaman."K-kamusta ka na diyan sa London? Bakit hindi mo sinabi sa akin na aalis ka pala...""Ahm... sayang naman kasi ang offer ni Tito Gregore kung hindi ko tatanggapin.""G-ganun ba? Kailan ka uuwi dito sa Pilipinas?""I don't know. Naka-indefinite leave naman ako, might as well sulitin ko na."Nalungkot siya sa sagot ni Fe. "Ahm, Fe... can we talk?""Ahh, I have to go. Tumawag lang talaga ako to check on you. Medyo nag-worry kasi ako nang makita ko sa social media na sinuntok ka. I have to go. Mag-ingat ka, ha... b
Bumaba na siya ng kotse at bitbit ang maliit na maletang dala niya. Kumaway pa siya sa mga kaibigan bago pinaandar palayo ang sasakyan. Napabuntong-hininga na lang siya.Naiintindihan niya kung walang suporta ang mga kaibigan niya sa kanya. Tama naman ang mga ito at mali siya. Pero paano niya tuturuan ang puso kung si Fe ang tinitibok nito?Umupo siya sa waiting area habang hinihintay ang flight niya. Binook na siya ng assistant niyang si Franco nang tawagan niya ito na uuwi siya ng Pilipinas. Simula nang umalis ang secretary niya na si Grace, hindi na siya kumuha ng babaeng secretary. Pare-parehas lang kasi ang mga babaeng nagiging secretary niya... lagi siyang inaakit.Sa totoo lang, si Bebe, Jonie, at Fe lang ang kaibigan niyang babae. Mahirap na baka mabalita pa siya at ma-issue-han ng pagiging womanizer.Kinuha niya ang cellphone at tinawagan ang number ni Fe. Hindi na siya makapaghintay, kailangan na niya itong makausap."Damn!" napamura siya nang hindi nagri-ring ang cellphone
"What? How is he, Mom?" natatarantang tanong niya."Andito kami ngayon sa ospital. He is still unconscious!""Sige, Mom, uuwi na ako diyan!" agad na sabi niya at pinatay na ang telepono."What happened, Clark?""Si Dad nasa ospital, inatake sa puso. Kailangan kong umuwi ng Pilipinas...""Sige, mag-impake ka na. Ihahatid kita sa airport!" nag-aalala ding wika ni James.Agad siyang bumalik sa kwarto niya. Konti lang naman ang dala niya kaya mabilis niya lang naayos iyon. Mabilis na rin siyang naligo at nagbihis. Akmang palabas na siya ng kwarto nang makita ang swimsuit ni Fe na nasa ibabaw ng kama. Naalala niya na naman ang nangyari sa kanila kagabi. Palaisipan pa rin sa kanya kung bakit umalis si Fe agad nang hindi man lang sila nakapag-usap. Alam niyang siya ang dahilan kung bakit ito nagdesisyon kaagad na pumunta ng London.Napabuntong-hininga na lang siya, kinuha ang swimsuit at inilagay sa bagahe niya. Kung hindi lang inatake ang daddy niya ay susundan niya ito sa London. Bahala na
Nagising siya kinabukasan na masakit ang ulo niya."Aahhh.... fuck!" wika niya habang minamasahe ang sentido. Napatingin siya sa bintana at mukhang mataas na si Haring Araw."Anong oras na ba?" tanong niya sa sarili. Napatingin siya sa wall clock... ala-una na pala ng hapon."Damn! Ganun ba kahaba ang tulog ko?"Pero ganunpaman, napangiti siya dahil ang sarap ng panaginip niya. Si Fe ang laman ng panaginip niya. Muli daw silang nagniig ni Fe... parang totoo ang panaginip niya, ramdam na ramdam niya ang init ng katawan nito habang pinag-isa nila ang kanilang mga katawan.Muling nag-react si junior dahil sa naalala niya. Sinilip niya ang sarili na natatakpan ng makapal na kumot. At totoo ngang tumatayo ang junior niya! "Damn!""Wait, what? Bakit ako nakahubad?" nagtatakang tanong niya. Wala siyang suot na shorts. Sa pagkaalala niya kagabi, hindi naman siya naghubad. Ganun ba siya kalasing at hindi niya naalala ang ginawa? Di kaya nag strip-tease siya?... Napangiti siya.Akmang bababa na
*************************BUMALIK CYA SA KASALUKUYAN....Muli niyang tinungga ang alak na iniinom. Hindi niya tuloy malalaman kung pangarap nga ba niya ang pagiging public servant o pangarap ng papa niya. Sa sobrang masunurin niya, pati ang lovelife at kaligayahan niya ay naisantabi na niya.Napahawak siya sa kanyang ulo. Ang sakit na. Lasing na lasing na siya. Naubos na rin niya ang isang bote ng whiskey niya.Dahan-dahan siyang humiga sa sahig. Hindi na niya kayang umakyat pa sa kama. Pumikit siya at doon na natulog.Maya-maya, naramdaman niyang parang bumukas ang pinto ng kwarto niya.“Clark, what are you doing? Bakit ka ang lasing? Damn, bro!” sigaw ni James sa kanya saka tinulungan siyang umakyat sa kama.“Ano ba ang problema niyan?” si Jonie ang nagtanong. Doon niya narealize na nandoon pala ang lahat ng kaibigan nila sa kwarto niya. Gusto niyang imulat ang mata at tingnan kung nandoon din si Fe, pero hindi niya maimulat ang mata dahil sa kalasingan.“Ako na lang ang bahala sa k