Napaupo cya sa kama dahil parang nawawalan sya ng lakas... nanghihina cya. "Jack! bakit mo ginagawa ito? Kailangan mo ba ng pera? Magkano ang kailangan mo, sabihin mo lang, wag mo akong saktan... buntis ako!" wika nya. Pilit nyang pinakalma ito at baka saktan cya, hindi cya nag-aalala para sa sarili nya kungdi para sa anak nya sa sinapupunan. Nagdilim ang paningin nito sa sinabi nya. "Buntis ka? Talaga namang napaka swerte naman talaga ng mokong mong asawa ano? Naunahan na naman nya ako!" wika nitong nanlilisik ang mata. Hindi nya maintindihan ang mga pinagsasabi nito. "Kung naging mayaman kaya ako... may posibilidad kayang magustuhan mo din ako katulad ng pagkagusto mo sa Ken na yun, Jonie?" "A-ano ang pinagsasabi mo?" Naguguluhang tanong nya. Ngumisi ito ng nakakaloko... pumunta ito sa pinto at nilock iyon saka bumalik sa kanya.. lalo cyang kinabahayn! Umupo ito sa tabi nya... hindi cya nakagalaw sa kinauupuan.. "Alam mo bang una palang kitang nakita ay nagustuhan na agad k
****************KEN POV:Pagdating nya ng bahay ay wala pa ding kaalam-alam ang mga taong naroon na nagpapatira sila ng kriminal sa bakuran nila. Ang Papa nya at mga magulang ni Jonie ay prengteng naka-upo lang ang mga ito sa hardin. Biglang nag-init ang ulo nya dahil hindi man lang sinasagot ng Papa nya ang tawag kanina."Pa!" sigaw nya pagkababa nya ng kotse. "Oh bakit anak? kamusta ang lakad mo? May balita ka na ba kung sino ang kasabwat ni Ava?" "Nasaan ang asawa at anak ko?" diritsahang tanong nya, wala cyang panahaong sagutin ang tanong nito. Nagtataka man ang mga ito sa kanya ay sinagot pa din ng ang tanong nya. "Si Gray ay nasa sala naglalaro kasama ang mga yaya.. si Jonie naman ay nasa kwarto nyo, hindi pa cya nakababa simula kanina." Bigla cyang nakahinga ng maluwag dahil sinunod ni Jonie ang utos nyang wag lumabas ng kwarto.Pero bakit hindi nito sinama si Gray? Saka bakit parang wala pa din alam ang mga tao doon sa tinawag nya na balita kanina sa asawa?... hindi ba n
"Sweetheart gising!" wika nito sa asawa nya.. parang gusto nyang basagin ang pagmumukha nito sa pagtawag sa asawa nya ng sweetheart.. Sinampal-sampal nito si Jonie sa pisngi at pilit na ginigising. Nagising naman si Jonie saka muling umiyak ng makita si Jack... "Ken.. tulongan mo ako huhuhuh..." umiiyak na sambit ni Jonie ng balingan cya. "Wag kang mag-aalala Jonie.. ako na ang mag-aalaga sayo simula sa araw na ito... isasama kita sa akin at magpakalayo-layo tayo. Meron na akong sampung milyon bilang pabaon ng Papa mo sa atin, kasya na siguro iyon sa pagbabagong buhay natin." Hinimas pa nito ang pisngi ni Jonie.. Si Jonie naman at pilit na nagpapakatatag. "Hindi mo dadalhin ang asawa ko Jack! magkamatayan muna tayo!" "Wala ka nang magagawa Ken... akin na sya ngayon! Kung gusto mo balikan mo nalang si Ava dahil ayaw ko na din sa kanya. hahaha..." Muling tumawa ito ng nakakaloko... para itong demonyo na bumaba sa lupa. Tinulungan nitong tumayo si Jonie habang hawak pa din ang kuts
Dumukwang cya para ilapit ang mukha sa asawa at dinapian ito ng halik. Nagpapasalamat talaga sya dahil kahit ginawan cya ng issue ni Ava ay sa kanya pa din ito naniniwala... "aahmm.." ungol ni Jonie sa halik nya... tinamaan ito. Pakiramdam niya ay hindi lang dahil sa pagnanasa ang ungol na iyon... nararamdaman niya ang pangangailangan ni Jonie ng kanyang paglalambing. Kailangan nito ang haplos niya para mapanatag ang kalooban nito. Inangat nya ang kamay at hinawakan ito sa magkabilang pisngi para ikulong ang mukha nito at laliman ang kanilang paghahalikan. Ang kamay nya ay naglakbay sa leeg at balikat nito saka marahang hinahaplos doon na may puno ng pagmamahal. Lalo nya itong pinapa-init...ipaparamdam niya sa asawa ang kapanatagan na hinihingi nito sa pamamagitan ng mga yakap at halik nya. "Ahmmm.... B-babe..." muling ungol nito ng ang kamay nya ay dumapo na sa dalawang bundok nito saka nilamas iyon ng mariin.. may diin ang pagkakalamas nya na halos hindi na ito makahinga. "Mo
May mangilan-ngilan pa din mga pulis na hindi umalis doon, sinisigurado ng mga ito na ligtas sila at dahil na din iyon sa utos ni General Ledesma na kaibigan ng Papa nya. Napatayo si Gregore ng makita silang papalapit... "Jonie, anak...are you okay now?" nag-aalalang tanong nito. "Yes dad, I'm okay... don't worry about me." "Thank God your okay anak... tapos na ang kaso kaya we have nothing to worry about. Na isa-isa na ng mga pulis ang mga tao dito at napatunayang nag-iisa lang si Jack at walang kasabwat kungdi si Ava." Usal ni Tito Gregore. "Hindi na sila makakatakas sa bilangguan dad... and I will make sure of that!" matigas sa sambit ni Jonie. Habang nag-uusap sila doon ay may dumating na isang ambulansya at hinatid ang isa nilang tauhan na pinagtangkaan din ni Jack na patayin sa pamamagitan ng pagtulak nito banyo. Kasama nito si Mang Karding na sumama sa ospital. May benda pa ito sa ulo pero mukhang okay na din naman ito. Lumapit ito sa kanila. "Magandang araw po Mam, S
Habang naghahalikan sila ay kinuha nya ang kamay nito at dinala sa tumitigas na nyang pagkalal*ki. "Sabi ng alaga ko sorry na daw Babe... bati na daw tayo..." Nakangising wika niya. Natawa na din ito sa sinabi nya pero ang hindi nya inaasahan ay piniga nito ang ang alaga nya. "Aagghh!..." pasigaw nyang ungol... masakit iyon... pero masarap! "Eto ang dapat sa tar*go mong mahilig sa kepyas... dinudurog!" "Aww!.. aww!.. aw! Baby.... wag mong baliin ang tar*go ko... baka mabali yan ikaw din! Mawawalan ka ng kaligayahan! Saka baka mabasag ang itl*g ko hindi tayo magkakaanak pa ng mga cute na babies!" Panakot nya dito. Bigla naman cya nitong binitawan. "Wala namang nakakagamit nitong alaga ko kungdi ikaw lang! Wag ka na magselos sa mga babaeng wala naman!... nag-ooverthink ka lang!" wika nya sabay himas sa alaga nyang nasaktan. "Halika ka... papaligayahin ka nalang nitong alaga ko." Nakangising sambit nya saka tumayo sa kama, hinila nya ang paa nito palapit sa kanya at dali-dali nyan
***************AVA:Nagising cya na nasa ospital na. Wala cyang maalala na kahit ano at kung bakit cya andoon.Andoon ang Mommy at Daddy nya na nagbabanatay sa kanya. Simula ng magsing sya ay tinanong lang cya ng mga ito kung kamusta ang nararamdaman nya tapos wala na silang masyadong usapan.Ganitong-ganito ang Mommy at Daddy nya kapag my palpak syang nagawa sa buhay. Ano na naman kaya ang nagawa nya at dismayado na naman ang mga magulang nya?Basi sa pagkakarinig nya kapag bumisita ang doctor doon sa kanya ay nagka-amnesia daw cya. Ibig sabihin may mga nangyari sa buhay nya na hindi nya maalala.. tulad nalang ngayun hindi nya maalala kung bakit nasa ospital cya.Nung unang nagising sya ay tinanong nya naman ang mga magulang nya kung bakit sya andoon at kung bakit may benda sya na ulo pero wag daw muna niya iyong isipin at magpagaling muna. Bagot na bagot na cya... ilang araw na din cya doon at may nakabantay pa na mga pulis sa labas ng kwarto nya, gusto nya na talagang malaman ku
Gulong-gulo na cya sa pinagsasabi ng Daddy nya. Bakit sinasabi nito na makukulong sya sakaling bumalik ang alaala nya? Ano ba talaga ang naging kasalanan nya? Mukhang makapangyarihan pa naman ang mag-asawang kaka-alis lang.Napahawak sya sa ulo nya dahil biglang sumakit iyon. "Aghh!..." ungol nya dahil sa sakit."What happened anak? Masakit ba ang ulo mo?" Nag-aalalang tanong ng Mommy nya habang lumalapit sa kanya para tulungan habang ang Daddy nya ay ni hindi man lang ito umalis sa kinatatayuan. "Bumabalik na ba ang memorya mo Ava? If I where you wag ka munang gumaling hanggat hindi pa ako nakakakuha ng pera kay Ken. Pero kung sakaling gumaling ka na ay magkunwari ka muna na wala ka pa ding maalala.. kahit doon man lang ay matutulungan mo ako. Hindi na siguro mahirap ang pinapagawa ko sayo?" usal ng Daddy nyang tilang nang-iinsulto pa."Anu ka ba Erick! May sakit ang anak mo! Hanggang ngayon ba plano mo pa din cyang gamitin sa kalokohan mo? Kung hindi ka lang sana sugarol ay wala ta
'Iho... ang pinakaimportante ngayon ay mahanap natin si Tyler. Kapag nakita na siya ay saka natin harapin ang iba pang mga problema. Kung talagang mahal mo ang mag-ina mo ay ipakita mo sa kanila at ipaglaban mo ang pamilya mo." Tumango siya at tila nabuhayan ng pag-asa, nagpapasalamat siya at andiyan palagi ang mommy niya na nakasuporta sa kanya. Kinuha niya ang telepono at tinawagan ang isang kaibigan na imbestigador. Bakit nga ba hindi niya naisip 'yun dati pa? Napuno kasi ng pag-aalala ang utak niya sa anak at hindi niya naisip na tawagan ang kaibigang imbestigador. "Hello, bro." Bungad niya ng sagutin ni Froilan ang tawag niya. "What up, bro?" "I need your help. Kinidnap ang anak ko ni Amber Moray." "What? Was she supposed to be in a mental facility?" "Yes, pero nakatakas siya at kinidnap niya ang anak ko." "Damn!" mura ni Froilan nang marinig ang kwento niya. "Bigyan mo ako ng detalye at ng mapag-aralan ko ang kaso niya. Hihingi ako ng tulong sa mga kaibigan kong i
"Tumahan ka, Evelyn! Hindi makakatulong ang pag-iyak mo. Ang dapat nating isipin ay kung ano ang gagawin para lalo mapabilis ang paghanap sa baliw na Amber na 'yun at sa apo natin!" matigas na wika ni Tita Beth. Sandaling tumigil ang mommy niya sa pag-iyak. Nagpunas ito ng mga luha bago magsalita. "Tama ka, Beth. Magbabayad ang babaeng 'yun kapag nahuli natin siya. Sisiguraduhin kong liliit ang mundo niya. Hindi na siya makakalabas pa ng kulungan!" galit din na wika ng mommy niya. "Iho, tawagan mo ang mga magulang ni Amber. Gusto ko silang makausap." utos ng mommy niya. Kinuha niya ang cellphone at dinayal ang number ni Leo Moray, ang ama ni Amber. "Iho, kamusta? Napatawag ka?" Sa tono ng pagsagot nito, parang wala itong alam sa mga nangyayari. "Mom wants to talk to you..." sambit niya saka pinasa ang telepono sa mommy niya. "Leo! Where is your daughter?" galit na sabi ng mommy nya "What do you mean where is my daughter? Di ba nasa mental facility siya?" "Nakatakas siya at k
Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n
"O-opo... Shiela po ang name ng nurse namin na kasabwat ni Miss Amber dito." Nakayukong sagot ng nurse. Ayaw nitong salubungin ang mga tingin nila samantalang ang director ay tahimik lang. "James... di kaya ang Shiela na tinutukoy nila ay ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon?" kinakabahan siya na posibleng tama ang hinala niya. Kanina pa siya hindi mapakali."It's impossible, sweetheart! Hindi kukuha si Mommy ng may kriminal record!"Hindi niya pinansin si James at binalingan ang director. "May picture ba kayo ng sinasabi niyong Shiela?""Opo, Ma'am. Teka lang po, hahanapin ko..." ang sekretarya ang sumagot saka hinanap ang record nito sa computer. Natutulala nalang ang direktor na parang natatakot sa anong posibleng mangyari sa facility nila. "Oh my God!" gulat na wika niya nang makumpirmang ang Shiela na tumulong kay Amber para makalabas sa facility at ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon ay iisa."James, huhuhuh... baka kung ano ang mangyari kay Tyler... we have to
"Mom, ikaw na ang bahala kay Tyler ha. Babalik din kami kaagad." paalam nila kay Mommy Evelyn matapos silang maggayat at paalis na. Dinaanan muna nila ito sa garden kung saan naroon ang mag lola."Sure, mga anak. Andito naman si Shiela para tulungan ako."Bigla siyang napatingin kay Shiela. Bakit parang may iba na siyang pakiramdam para sa nurse? Dati ay nagpapasalamat siya dito sa pag-aalaga sa anak niya, pero bakit ngayon parang ayaw na niyang ilapit si Tyler sa private nurse nito?"Wag po kayong mag-alala, Ma'am Beverly. Mag-enjoy lang po kayo sa pupuntahan ninyo. Walang mangyayaring masama kay Tyler dito." Ngumiti ito sa kanya na parang may ibig sabihin. Hindi niya mawari kung ano ang ibig sabihin ng mga ngiting iyon."Let's go, sweetie. Alis na tayo para makabalik na tayo kaagad." aya ni James sa kanya. Hinawakan pa sya nito sa kamay papunta sa kotse na gagamitin nila. "S-sure..." sagot niya, pero hindi inaalis ang tingin kay Shiela. Masama talaga ang pakiramdam niya tungkol sa
"What happened?" nagtatanong itong nagtaka. Tumayo siya at sinalubong ito, buhat pa rin niya si Tyler. Ayaw niyang bitawan ang anak niya. Mas safe si Tyler kung nasa bisig niya. "James.. nakita ko si Amber sa labas ng bahay kanina..." "Huh? Nanaginip ka ba, sweetheart?" "No! Totoo ang sinasabi ko. Nakita ko siya kanina sa labas ng madaling araw. Nakatingin siya dito sa bahay!" "Pero imposible 'yun dahil nasa mental facility na siya at imposible na siyang makalabas doon. Sinigurado sa akin 'yun ng taga facility." "Basta hindi ako mapakali. Hindi ako maaaring magkamali sa nakita ko!" Nag-huhuramentado na siya. Hindi niya alam kung paano ipaliwanag kay James na sigurado siya sa nakita niya. "Shhh... relax, honey..." wika nito, saka niyakap siya. "Mamaya, pagsinag ng araw, ay sisiguraduhin nating 'yan. Pupuntahan natin si Amber sa facility kung nakalabas nga siya o wala. Dumito muna kayo ni Tyler habang madilim pa ang paligid." Tumango siya at lumapit sa kama. Nilapag niya ang a