Gulong-gulo na cya sa pinagsasabi ng Daddy nya. Bakit sinasabi nito na makukulong sya sakaling bumalik ang alaala nya? Ano ba talaga ang naging kasalanan nya? Mukhang makapangyarihan pa naman ang mag-asawang kaka-alis lang.Napahawak sya sa ulo nya dahil biglang sumakit iyon. "Aghh!..." ungol nya dahil sa sakit."What happened anak? Masakit ba ang ulo mo?" Nag-aalalang tanong ng Mommy nya habang lumalapit sa kanya para tulungan habang ang Daddy nya ay ni hindi man lang ito umalis sa kinatatayuan. "Bumabalik na ba ang memorya mo Ava? If I where you wag ka munang gumaling hanggat hindi pa ako nakakakuha ng pera kay Ken. Pero kung sakaling gumaling ka na ay magkunwari ka muna na wala ka pa ding maalala.. kahit doon man lang ay matutulungan mo ako. Hindi na siguro mahirap ang pinapagawa ko sayo?" usal ng Daddy nyang tilang nang-iinsulto pa."Anu ka ba Erick! May sakit ang anak mo! Hanggang ngayon ba plano mo pa din cyang gamitin sa kalokohan mo? Kung hindi ka lang sana sugarol ay wala ta
************KEN POV:"Ano masaya ka na at napagbigyan na kita sa gusto mong pumunta dito sa ospital?" Tanong nya sa asawang kanina pa tahimik. Inaakbayan nya ito habang palabas na sila ng ospital."Anu ba kasi ang gusto mo kaya ka pa nag-aya na pumunta dito?" naiinis na tanong nya. "Wala lang... gusto ko lang makasigurado na wala ka na talagang nararamdamang pagkagusto sa Ava na yun!" "Here we go again!" Wika nya saka napabuntong hininga. "Bakit ba napaka maduda mo sa akin, Babe? How many times do I have to tell you na wala akong ibang babae kungdi ikaw lang!" Disperadong paliwanag nya. "Hihihih... okay, I believe you now!" Usal ni Jonie saka yumakap sa bewang nya. Nakahinga na din cya ng maluwag dahil dun. Salamat naman at naniwala na ito sa kanya. Masaya silang nagtatawanan palabas ng ospital ng biglang may nakilala cyang babaeng makakasalubong nila!.. nanlaki ang mga mata nya! Hindi pa ito nakikita ni Jonie at hindi pa din cya nakikita ng babae dahil abala ito sa pagce-cellpho
Pagdating ng rancho ay hindi na ito naghintay na pagbuksan nya ng pinto, lumabas na agad ito at dali-daling pumasok sa bahay. "Iha... kamusta ang lakad nyo?" tanong ng Papa nitong dinaanan lang ni Jonie, hindi nito pinansin ang ama. Napapa-iling nalang cya."Anong nangyari sa anak ko Ken? Bakit parang masama ang loob nun?" tanong ni Gregore. Nasa isang round table ang mga ito kasama ang Papa nya at si Tita Carol at Tita Beth at nagma-mahjong. Napatigil din ang mga ito sa paglalaro at tinuon ang atensyon sa kanya, tila naghihintay ang lahat sa ekplenasyon nya. "Wala po akong ginawa sa anak nyo Tito, di ko alam kung bakit cya naging masyadong selosa ngayun kahit na wala naman akong ginagawang masama!" sumbong nya."Baka naman binigbigyan mo cya ng rason para magselos Ken. Anu ba ang ginawa nyo doon sa opistal kung saan si Ava? Dapat ipinagkatiwala nyo na yun sa pulis!" Usal naman ng Papa nya. "Idea ni Jonie yun Pa na pumunta kami doon para makita nya daw kung may pagtingin pa nga ba
"Totoo ba, bati na tayo?" Muling tanong nya kay Jonie habang umupo sa tabi nito sa kama. "Ano pa nga ba! Ano ba ang tinuturo mo don sa anak mo bakit ganun yun?" Natatwang tanong ni Jonie. "Wala akong tinuro dun... sya lang yun! Gusto siguro nyang magkabati na tayo agad para makalaro na cya sa labas. hahahaha!...""Babe..." wika nya para kunin ang atensyon ni Jonie.. tumingin ito sa kanya. "I'm sorry kung ano man ang kasalanan ko na ikinagagalit mo... pero believe me I'm innocent! Wala akong ginagawang masama sayo. I will never do anything to make you sad or unhappy! Ngayon pa ba ako magloloko eh magiging dalawa na ang anak natin? Kaya sana paniwalaan mo ako..." pagmamakaawa nya sa asawa."hihihih... your so cute Baby!..." usal ni Jonie. Natigilan cya dahil halos magkada-iyak na cya doon tapos pagtatawananan lang cya ng asawa nya? "What? Are you playing with me, Jonie?" Pagkatapos akong halos umiyak at mamroblema kung paano kita susuyuin ay pagtatawanan mo lang ako?""Hihihih... an
Nananatili pa din silang magkayakap habang nakasandal ang likod ni Jonie sa pader, nakasiksik ang mukha nya sa leeg ng asawa... kapwa sila naghahabol ng hininga. "That was great Babe!..." nakangising wika ni Jonie. "I like it when you f*ck me like that... I feel like I'm the most desirable woman in the world!""Because you are, Baby... don't ever forget that. And I'm so lucky na ako ang nagmamay-ari sayo... na akin ka." "Hmp! bola!... eh dati ang dami mong babae di ba? Ako pa nga ang nag-aapointment sa kanila para makatikim sila sayo?" nalukot na naman ang mukha nito kaya hinawakan nya ito sa baba saka dinampian ang halik... "That was before, Babe... noong wala pa akong planong mag-asawa dahil takot ako sa commitment." "Ngayun ba hindi ka na takot?" "Takot na ako ngayun na iwan mo... I can't live without you and our kids." "hihihi... make love to me one more time then!" mapang-akit usal ni Jonie."Huh... naka two rounds na tayo!... baka mapano na si Baby sa sinapupunan mo?" Nag
Nang matapos na ayusan ang asawa ay cya naman ang nagsuot ng boxer at humiga na sa tabi ni Jonie. Pinagmasdan niya ito habang natutulog sa bisig nya na puno ng pagamahal. Hinahaplos nya ang buhok nito, napakaganda talaga ni Jonie. Napakaswerte nya at sya ang nagmamay-ari dito.Naalala nya na naman ang tampuhan nila kanina.. kaya ganun nalang ang kaba nya ng nagalit ito sa kanya sa mga walang katuturan na bagay. Mabuti nalang at napawi na ang toyo nito.Pero ganun pa man, kahit na toyuin ang asawa nya ay sya pa din ang pinaka maswerteng lalaki sa buong mundo. Parang cyang nanalo sa lotto. Complete package na ang asawa nya... maganda, matalino, sexy at mayaman. Alam nyang madaming lalaki ang naiinggit sa kanya pero sorry nalang sila dahil sa kanya nahuhumaling ang asawa.Kaya ganun nalang kung pagsilbihan nya ito sa kama. Parang isa cyang asong ulol na baliw na baliw sa asawa nya. Kahit pa lagi silang nagtatal*k ay hindi pa din sya nag-sasawa dito. Napakasarap ng asawa nya sa kama, lalo
Pagkatapos nilang magbreakfast ay bumalik na sila sa kwarto nila para makapag prepare na cya sa pag luwas nya ng Manila. Nakabantay si Jonie sa maging sa pagligo nya, andoon lang ang asawa nakatingin sa kanya. Kahit pa mag-asawa na sila at nakita na nito ang buong katawan nya ay naiilang pa din cya dahil hindi naman cya nito binabantayan sa pagligo! "Wala ka bang ibang gagawin, Babe? Bakit andito ka? Sinisilipan mo ba ako?" Biro nya dito. 'Gusto lang kita makita lagi. Bakit kasi aalis ka pa? Mami-miss kita eh!' nakasimangot na wika nito."Kailangan kong bumalik ng Manila, Babe.. baka sabihin ng mga client natin pinapabayaan na natin sila!""Eh andoon naman si Alex at Calvin eh!" "Iba pa din pag-andoon ako, Babe... alam mo yan! Don't worry, babalik naman ako sa weekend eh. Saka di ba sabi ko dadalhin ko ang mga kaibigan natin dito di ba? Kaya hindi ka malulungkot dahil mag-aayos ka ng party!" "Hmp! Sige na nga!..." Natatawa nalang cya sa pagka-clingy ng asawa nya. Dati hindi nam
"Bye!.. balik ka ha... mami-miss kita!..." Sigaw ni Jonie habang nagda-drive na cya palayo. Tinitingnan nya ito sa side-mirror... nagpupunas ito ng luha habang kumakay sa kanya. Is Jonie crying? "Damn!" mura nya saka biglang tinigil ang kotse at binalikan ang kinatatayuan ng asawa. Parang kinurot ang puso nya... ayaw nyang makitang umiiyak ang asawa nya. Lakad-takbo cya para mabilis makarating kay Jonie. "Bakit ka bumalik?"tanong nito habang nagpupunas ng luha. "Why are you crying?" Balik tanong nya din.. "I don't know... di ko lang mapigilan ang luha kong umiyak huhuuhu!..." humagolgol ito sa dibdib nya "Sshhh... sige hindi na ako aalis... dito muna ako pero dapat bukas ay aalis na talaga ako ha!.... pagbibigyan na kita ngayun..." malambing na sambit nya saka hinaplos ang mukha nito. Biglang nagliwanag naman ang mukha nito saka yumakap sa kanya ng mahigpit? "Talaga? hindi ka na aalis?" "Yess... bukas nalang ako aalis.. baka kasi buong araw ka din iiyak kapag umalis ako. B
"Babe! Babe! Wake up!" narinig niyang sambit ni Clark sabay alog sa balikat niya. Agad naman siyang nagising."Where is my baby?" agad na tanong niya nang magising siya. "Binalik na siya ni Callum sa akin. Nasaan na ang anak ko?" Kanina lang ay hawak-hawak niya iyon sa panaginip niya.Nagkatinginan muna ang mga taong naroon sa kwarto niya."Nanaginip ka lang, babe. Pero huwag kang mag-alala... Sandali na lang at makikita na natin si baby. Marami ang tumutulong sa atin...""Pero nangako si Callum na ibabalik na niya ang anak ko!"Ngumiti nang tipid si Clark, tila pinapanatag ang sarili niya. Pero baka ang nasa isip ng mga ito ay nababaliw na siya.Pero hindi siya maaaring magkamali. Nakausap niya si Callum at tama ang pagkakaintindi niya... Babalik si baby... Babalik ang anak niya!Naputol ang kanyang pag-iisip nang nag-ring ang cellphone ni Clark. Nabaling ang atensyon ng lahat kay Clark."It’s an unidentified number..." anunsyo ni Clark."Answer it! Baka may koneksyon ‘yan sa paghaha
"Kayo!" sigaw niya sa doktor. "Idedemanda ko kayo! Pinabayaan niyo ang anak kong makuha ni Callum! Huhuhu...""Babe... babe... calm down. Hindi ako titigil hangga't hindi makikita ang anak natin..." umiiyak na din niyakap siya ni Clark."Clark... huhuhu... hanapin mo ang anak ko. Maawa ka, hanapin mo siya, huhuhu..." Pagmamakaawa niya sa dating nobyo. Mamamatay siya kapag nawala o kung ano ang mangyari sa anak niya. Iniisip pa lang niya ay parang pinipiga na ang puso niya. Di bale nang siya na lang ang masaktan, huwag lang ang anak niyang wala pang muwang sa mundo.Nilapitan siya ng doktor at may tinurok sa kanya kung ano."No! No! Huwag niyo akong patulugin! Hahanapin ko ang anak ko!" sigaw niya sa doktor."Babe... mag-relax ka lang. Hindi pa kaya ng katawan mo. Kami na ang maghahanap sa anak natin. Pinapangako ko sa'yo, hindi ako titigil hangga't hindi siya mahahanap."Maya-maya, kumalma na siya. Malamang ay nag-take effect na ang gamot sa katawan niya. Lumuluhang tinitigan niya si
**********FE'S POV:N-Nay…"A-anak, gising ka na pala?" Agad siyang pinuntahan ng nanay niya sa kanyang kama. Nakita niyang andoon din si Bebe at Jonie na agad lumapit sa kanya, hinawakan ni Jonie ang kamay niya."Bestie... salamat naman at gising ka na..." malungkot na wika nito.Tiningnan niya ang mga mukha ng nakapalibot sa kanya... parang iisa ang pinapahiwatig ng mga ito. Parang may bumabagabag sa kanila na hindi niya maintindihan.Nilibot niya ang paningin sa paligid. Sila lang ang naroon. Wala si Ken, si James, si Callum, at si Clark. Nasaan ang mga lalaki?Naalala niya bago siya nawalan ng ulirat ay dumating si Clark at pinangako nito na sa pagising niya ay mukha nito ang makikita niya... Umasa siya... Pero wala ang lalaki doon.Kahit yun man lang ay hindi pa din maibigay ni Clark ang pangako nito? Muling umasa na naman ang puso niya."May nararamdaman ka ba, anak? Bakit tahimik ka?""Nasaan si Callum, Nay?" Si Callum ang hinanap niya, imbes na si Clark. Naalala niyang nanggu
"Callum... May sarili kang pamilya, di ba? Bakit hindi sila ang alagaan mo? Di ka ba naaawa sa anak mo? May sarili kang anak pero ang anak namin ni Fe ang pinupuntirya mo? Sumuko ka na bago pa mahuli ang lahat, Callum. Kung mapatay mo man ako ngayon dito, hindi ka rin makakatakas sa mga awtoridad. May isang milyong nakapatong sa ulo mo. Marami ang maghahangad na mapatay ka!... Bumalik ka na sa Scotland kasama ang asawa mo at mamuhay ng tahimik," mahabang litanya niya kay Callum."Hindi mo ako kailangang diktahan, Clark! Alam ko ang ginagawa ko, at hindi ako magiging masaya hangga't hindi ako makakabawi sa'yo!" sigaw nito saka biglang bumunot ng kung ano sa bewang.Pero bago pa man iyon mangyari, isang malaking kahoy ang tumama sa likod ni Callum."Agghh!" sigaw ni Callum sa sakit. Napahiga ito sa sahig."Callum, sumuko ka na! Itigil mo na ang kalokohang ito!" sigaw ni Ken. Bigla siyang nagkaroon ng pag-asa nang makita ang mga kaibigan. Si Ken ay may hawak na dos por dos sakaling makab
**********CLARK'S POV:"Anong sabi?"Tanong ni Ken nang tumawag si Callum. "Magkita daw kami at magtutuos..." malungkot na wika niya."Wag kang pumunta, Clark! Alam mo ang kapasidad ni Callum. Baka saktan ka niya." sabat ni Jonie"Pero wala akong magagawa dahil hawak niya ang anak ko! Kung di naman ako pupunta, baka di ko na makita ang anak namin ni Fe. Kailangan kong maibalik ang bata kay Fe... She's gonna be devastated." tila nawawalan na cya ng pag-asa."Magdala ka ng mga pulis... O di kaya sasamahan ka namin! Siguradong sasaktan ni Callum!" si James naman ang nag salita. Umiiling siya. "No!... Aalis akong mag-isa. Ayaw kong ilagay sa kapahamakan ang mga kaibigan ko. Kung gusto niya akong patayin, tatanggapin ko. Total, wala na rin naman silbi ang buhay ko. Wala na akong ginawang tama. Malamang ito na ang kabayaran sa lahat ng pagkakasala ko kay Fe." maluha-luhang sambit nya. Mukhang doon na nga sila magtatapos. "Mapapatawad na siguro niya ako kapag naibalik ko ang anak namin sa
"Alagaan mo muna hangga't hindi ako makakabalik.""Bakit? Callum, why are you doing this?" humihikbing wika nito. "Alam mo bang may reward na isang milyon ang sinumang makahanap sa'yo? Sumuko ka na lang, Callum, at magbagong buhay na tayo sa Scotland kasama ang mga anak natin.""Wag ka nang madaming tanong!" Kumuha siya ng tig-lilibong pera at ibinigay iyon kay Victoria."Babalik ako. Alagaan mo ang bata, kundi ikaw ang mananagot sa akin!" sigaw niya.Agad itong napahawak sa tiyan at umupo sa kama habang hiid binibitawan ang anak ni Fe at Clark.. Alam niyang buntis din si Victoria."Di mo ba talaga ako kayang mahalin, Callum?" umiiyak na wika nito. Tila lumambot naman ang puso niya kay Victoria."Lagi mo sinasabi na wala akong kwentang babae, dahil palamunin lang ako sayo pero hindi mo ba naiisip na inaalagaan ko ang anak mo kaya di ako makapagtrabaho? Nag-iisa lang ako doon at walang pamilya. How do you expect me to work?"Di siya nakapagsalita. Ngayon niya lang narinig ang rason ni
Hindi siya mapakali. Habang nagda-drive ay iniisip niya kung bakit biglang tumawag si Victoria. Dati ay hindi naman siya nito kinukulit.Pagdating nila sa resort ay hinayaan niyang si Fe ang kumausap sa engineer nito at lumayo muna siya ng kaunti para tawagan si Victoria. Ang iniisip niya kasi ay baka may nangyaring masama sa anak niya."Hello, Victoria! Why did you call?""Callum, can you come back here in Scotland?""Why? Di ba nag-usap na tayo? Hiwalay na tayo at sustentuhan ko na lang si Curt!""But I'm pregnant again with our second child!"Sandali siyang natameme. Hindi niya alam kung matutuwa siya o maiinis. Hindi naman siya nagduda sa ipinagbubuntis ni Victoria dahil ilang beses ding may nangyari sa kanila noong umuwi siya ng Scotland.Humugot muna siya ng malalim na hininga. "Ano ang gusto mong mangyari, Victoria?""Hindi ba pwedeng magkabalikan na lang tayo? Para sa mga anak natin?""I-I can't...""But why? Huwag mong sabihing pipiliin mo pa rin ang babae mo diyan? Iiwan mo
CALLUM'S POV:Kaka-baba niya lang ng telepono. Tinawagan niya si Clark at sinabing nasa kanya ang bata. Gusto niyang makipagkita ito sa kanya dahil papatayin niya ang lalaki. Galit na galit siya. He has never been humiliated in his entire life! Kasalukuyan siyang nasa kotse dahil tinakbo ang anak ni Fe nang walang nakakaalam. Ngayon ay itsapwera na siya kay Fe kung kailan dumating na si Clark. Plinano niya ang lahat... ang pag-propose dito sa araw ng opening ng resort. Excited cya sa plano nya. He tought it would be a perfect day for him and Fe. Ginawa niya iyon para maraming makasaksi ng kanyang pag-propose. Pero hindi niya inakala na mapapahiya siya bacause Fe rejected his offer dahil sa muling pagpakita ni Clark. Isa pang nagpa-bulilyaso sa plano niya ay ang pagsulpot ni Victoria. Ang inakala nyang masayang pagpo-propose ay naging isang bangungut sa kanya. Ni sa hinagap ay hindi niya akalain na darating si Victoria. Kaya siya umuwi ng Scotland dahil pinagbabantaan siya nitong sis
"Bro!" tawag-pansin ni Ken sa kanya na kakapasok lang ng kwarto. Galing ito sa security department para i-check ang CCTV."Lumabas si Callum sa ospital, dala-dala nga si baby. Walang humarang sa kanya dahil kilala siya dito sa ospital. At saka kilala natin si Callum, isa siyang private investigator at pulis, alam niya ang gagawin!""Damn!" sigaw niya. Hindi niya lang sinabi para hindi muling mag-alala ang pamilya ni Fe, pero sa palagay niya ay mahihirapan silang hanapin si Callum. Alam niya ang kapasidad nito. Magaling ito sa larangang iyon, pero ang panalangin niya lang ay huwag saktan ni Callum ang bata habang hindi pa nila nahahanap.Narinig niyang muling umiyak ang nanay ni Fe habang yakap-yakap ito ng asawa."Huwag po kayong mag-alala, Tita. Marami na ang naghahanap sa kanya. Liliit na ang mundo niya. Gagawin ko po ang lahat para maibalik lang nang ligtas ang anak namin ni Fe." Pinatatatag niya ang loob ng pamilya ni Fe, pero sa kaibuturan ng kanyang puso ay natatakot din siya. H