Nang matapos na ayusan ang asawa ay cya naman ang nagsuot ng boxer at humiga na sa tabi ni Jonie. Pinagmasdan niya ito habang natutulog sa bisig nya na puno ng pagamahal. Hinahaplos nya ang buhok nito, napakaganda talaga ni Jonie. Napakaswerte nya at sya ang nagmamay-ari dito.Naalala nya na naman ang tampuhan nila kanina.. kaya ganun nalang ang kaba nya ng nagalit ito sa kanya sa mga walang katuturan na bagay. Mabuti nalang at napawi na ang toyo nito.Pero ganun pa man, kahit na toyuin ang asawa nya ay sya pa din ang pinaka maswerteng lalaki sa buong mundo. Parang cyang nanalo sa lotto. Complete package na ang asawa nya... maganda, matalino, sexy at mayaman. Alam nyang madaming lalaki ang naiinggit sa kanya pero sorry nalang sila dahil sa kanya nahuhumaling ang asawa.Kaya ganun nalang kung pagsilbihan nya ito sa kama. Parang isa cyang asong ulol na baliw na baliw sa asawa nya. Kahit pa lagi silang nagtatal*k ay hindi pa din sya nag-sasawa dito. Napakasarap ng asawa nya sa kama, lalo
Pagkatapos nilang magbreakfast ay bumalik na sila sa kwarto nila para makapag prepare na cya sa pag luwas nya ng Manila. Nakabantay si Jonie sa maging sa pagligo nya, andoon lang ang asawa nakatingin sa kanya. Kahit pa mag-asawa na sila at nakita na nito ang buong katawan nya ay naiilang pa din cya dahil hindi naman cya nito binabantayan sa pagligo! "Wala ka bang ibang gagawin, Babe? Bakit andito ka? Sinisilipan mo ba ako?" Biro nya dito. 'Gusto lang kita makita lagi. Bakit kasi aalis ka pa? Mami-miss kita eh!' nakasimangot na wika nito."Kailangan kong bumalik ng Manila, Babe.. baka sabihin ng mga client natin pinapabayaan na natin sila!""Eh andoon naman si Alex at Calvin eh!" "Iba pa din pag-andoon ako, Babe... alam mo yan! Don't worry, babalik naman ako sa weekend eh. Saka di ba sabi ko dadalhin ko ang mga kaibigan natin dito di ba? Kaya hindi ka malulungkot dahil mag-aayos ka ng party!" "Hmp! Sige na nga!..." Natatawa nalang cya sa pagka-clingy ng asawa nya. Dati hindi nam
"Bye!.. balik ka ha... mami-miss kita!..." Sigaw ni Jonie habang nagda-drive na cya palayo. Tinitingnan nya ito sa side-mirror... nagpupunas ito ng luha habang kumakay sa kanya. Is Jonie crying? "Damn!" mura nya saka biglang tinigil ang kotse at binalikan ang kinatatayuan ng asawa. Parang kinurot ang puso nya... ayaw nyang makitang umiiyak ang asawa nya. Lakad-takbo cya para mabilis makarating kay Jonie. "Bakit ka bumalik?"tanong nito habang nagpupunas ng luha. "Why are you crying?" Balik tanong nya din.. "I don't know... di ko lang mapigilan ang luha kong umiyak huhuuhu!..." humagolgol ito sa dibdib nya "Sshhh... sige hindi na ako aalis... dito muna ako pero dapat bukas ay aalis na talaga ako ha!.... pagbibigyan na kita ngayun..." malambing na sambit nya saka hinaplos ang mukha nito. Biglang nagliwanag naman ang mukha nito saka yumakap sa kanya ng mahigpit? "Talaga? hindi ka na aalis?" "Yess... bukas nalang ako aalis.. baka kasi buong araw ka din iiyak kapag umalis ako. B
Jonie did not say a thing... tumingin lang ito ng diritso sa mata nya at dahan-dahan ding naghubad ng sariling saplot. Nag-striptease ito sa harap nya. Bigla cyang na excite! Kahit na buntis na ay hindi pa din halata ang umbok ng tyan nito kaya sexy pa din ang asawa nya.Wala ng saplot ang asawa nya... bago ito sumampa sa kama ay nilamas muna nito ang sariling boobs sa harap nya... "Damn!" Mahinang mura nya. Ang alaga nya ay biglang nagising! Natawa si Jonie ng makitang biglang tumayo ito pero hindi pa din ito tumitigil sa ginagawang pang-aakit sa kanya. Nagpagiling-giling pa ito sa harap nya habang ang kamay nito ay walang tigil sa paghimas sa sarili nitong katawan. Naging malikot ang kamay nito sa pagmasahe sa maseselang bahagi ng katawan nito. Nakita pa nyang dahan-dahan nitong pinasok ang isang daliri sa kaselanan nito. Umungol ito sa sensasyong ginagawa sa sarili. "Aahhh!...." ungol nya din at automatikong napahawak din sa alaga nya. Minasahe nya din iyon ng pataas at pababa,
Hindi pa man cya nakahuma at naka-recover sa pagod ay pumwesto ito at inupuan ang alaga nya! Automatiko namang tumayo ulit ito! Sunod-sunoran na ang katawan nya kay Jonie! Ito na ang komokontrol ng katawan nya!Muli nitong hinimas ang alaga nya saka tinutok sa butas nito. Muli na naman cya napahawak ng marahas sa kobre kama... dahan-dahan nitong binaba ang sarili at naramdaman nyang nilalamon ng matambok at basang-basa na kepyas nito ang matigas nyang si junior!"Aaahhh... ooohh!!..." Ungol nito habang nagtaas-baba sa kandungan nya. Nakahawak ito sa balikat nya habang panay taas at baba nito sa kanya. Maya-maya ay iginiling na nito ang balakang at ramdam na ramdam nya ang sarap."Ahhh, damn... fuck!..." sigaw nya ng maramdaman ang kiliti sa pagkalal*ki nya. Napa-angat pa cya ng ulo at kainin ang sus* nito habang gumigiling. Nilamas nya iyon ng nilamas. Di nya napigilan ang gigil ng kagatin nya ang d*de nito. Alam nyang magmamarka iyon doon pero wala cyang pakialam! Nakatago naman iy
"Good morning Babe..." Malambing na pukaw ni Jonie sa kanya. Pagmulat ng kanyang mga mata ay nabungaran nya ang magandang mukha ng asawa, nauna itong nagising kesa sa kanya."Good morning, Babe... what time is it?" Paos pa ang boses nya. "It's 8 in the morning." Napahawak cya sa sentido nya, ang plano nyang gumising ng maaga at nabulilyaso. Napasarap ang tulog nya kagabi. Napagod sa sarap ang katawan nya dahil sa bakbakan nila ni Jonie kagabi, tapos naligo pa cya ulit bago matulog! Para syang hinehile sa antok.. malamang ay naghihilik din sya. "Akala ko ba luluwas ka ng Manila?" tanong nito habang nilalaro ang mga balahibo sa dibdib nyang nakalantad dahil wala cyang pang itaas na damit. "Oo, aalis ako..." wika nya. "Labas na tayo para makapag-breakfast at ng makaalis na din ako. Na-late ako ng gising... pinagod mo kasi ako kagabi!" may kislap sa kanyang mga mata habang sinasambit ang mga katagang iyon sa asawa. "hihihih... did you like it?" "Of course I liked it! gusto ko ang
"Ingat kayo dito ha, alagaan mo ang anak natin." Bilin nya kay Jonie habang naglalakad sila papunta sa parking. Naka-kawit ang kamay nito sa bewang nya samantalang cya ay naka-akbay dito. "Okay daddy! hihih...""Anak! why don't you use my new car?" Sigaw ng Papa nya sa kanya. Nakita nga nya ang napakagarang bagong kotse ng Papa nya na napanalunan sa mahjong kay Tito Gregore Actually, ngayun nya lang nakita ang kotse na yun. Its color white 2024 Bently Bentayga V8. Sa dami ng sasakyan ng mga Miller ay hindi nya na maalala kung saan pinaglalagay ni Tito Gregore ang mga ito. "Pwede ba 'Pa?" May kislap sa kanyang mga mata habang tinatanong iyon ang ama. "Yes iho... you can have it. I'm sure Gregore won't mind!" "Yes Ken, you can have it. Hindi na din naman ako ang nagmamay-ari nyan dahil naipatalo ko na yan sa ama mo." Sagot ni Gregore na parang wala lang dito. Napabuntong hininga nalang sya. Napa-isip tuloy cya kung ano naman kaya ang pinang pusta ng mga ito ngayun? Sana lang ay hi
Sumakay na sila ng kotse... si Alex ang driver, nasa passenger's seat cya habang si Calvin naman sa likod. "Ang gara! sa sobrang hi-tech ay pindot-pindot nalang lahat dito!" komento nito. Hinayaan nya ang dalawa na magdesisyon kung saan gustong kumain ng mga ito, treat nya na din iyon dahil mga masugid nya itong mga trabahador. Panatag ang loob nya kahit nasa Pampanga cya dahil magagaling ang mga ito. Sa sobrang tuwa nya ay tataasan nya din ang sweldo ng dalawa. Isu-surprise nya ang mga ito mamaya. Sa isang Japanese na eat-all-you-can sila pumunta. Akala pa naman nya ay sa fine-dining restaurant sila kakain. Mababaw lang ang kaligayan ng dalawa, hindi naman kamahalan ang restaurant doon pero sulit. "Sigurado kayong dito nyo gustong kumain na dalawa?" "Oo Sir! solid dito. Tamang-tama gutom pa naman ako!" Wika ni Alex "Ikaw Sir, kumakain ka ba sa mga ganitong restaurant? Baka ayaw mo po dito, sabihin mo lang at maghahanap tayo ng iba." Nag-alangang tanong ni Calvin. "Hindi... oka
'Iho... ang pinakaimportante ngayon ay mahanap natin si Tyler. Kapag nakita na siya ay saka natin harapin ang iba pang mga problema. Kung talagang mahal mo ang mag-ina mo ay ipakita mo sa kanila at ipaglaban mo ang pamilya mo." Tumango siya at tila nabuhayan ng pag-asa, nagpapasalamat siya at andiyan palagi ang mommy niya na nakasuporta sa kanya. Kinuha niya ang telepono at tinawagan ang isang kaibigan na imbestigador. Bakit nga ba hindi niya naisip 'yun dati pa? Napuno kasi ng pag-aalala ang utak niya sa anak at hindi niya naisip na tawagan ang kaibigang imbestigador. "Hello, bro." Bungad niya ng sagutin ni Froilan ang tawag niya. "What up, bro?" "I need your help. Kinidnap ang anak ko ni Amber Moray." "What? Was she supposed to be in a mental facility?" "Yes, pero nakatakas siya at kinidnap niya ang anak ko." "Damn!" mura ni Froilan nang marinig ang kwento niya. "Bigyan mo ako ng detalye at ng mapag-aralan ko ang kaso niya. Hihingi ako ng tulong sa mga kaibigan kong i
"Tumahan ka, Evelyn! Hindi makakatulong ang pag-iyak mo. Ang dapat nating isipin ay kung ano ang gagawin para lalo mapabilis ang paghanap sa baliw na Amber na 'yun at sa apo natin!" matigas na wika ni Tita Beth. Sandaling tumigil ang mommy niya sa pag-iyak. Nagpunas ito ng mga luha bago magsalita. "Tama ka, Beth. Magbabayad ang babaeng 'yun kapag nahuli natin siya. Sisiguraduhin kong liliit ang mundo niya. Hindi na siya makakalabas pa ng kulungan!" galit din na wika ng mommy niya. "Iho, tawagan mo ang mga magulang ni Amber. Gusto ko silang makausap." utos ng mommy niya. Kinuha niya ang cellphone at dinayal ang number ni Leo Moray, ang ama ni Amber. "Iho, kamusta? Napatawag ka?" Sa tono ng pagsagot nito, parang wala itong alam sa mga nangyayari. "Mom wants to talk to you..." sambit niya saka pinasa ang telepono sa mommy niya. "Leo! Where is your daughter?" galit na sabi ng mommy nya "What do you mean where is my daughter? Di ba nasa mental facility siya?" "Nakatakas siya at k
Napabuntong-hininga na lang siya... "Officer, ano po ang pakay niyo? Bakit kayo pumunta dito?" tanong ni Bebe sa mga pulis. "Ipapaalam lang po namin na nakita na namin si Shiela, ang private nurse ng anak niyo." "Huh? Saan niyo siya nakita? Nakita niyo din ba ang anak ko? Nahuli niya ba siya?" sunod-sunod na tanong ni Bebe. "Ikinalulungkot ko pong ibalita na wala nang buhay si Shiela nang matagpuan namin sa bangin. May saksak siya sa tagiliran, at mukhang doon ginawa ang krimen para hindi mahanap kaagad. Ang hinala po namin ay si Amber ang may gawa nun sa nurse." "Diyos kooo! Huhuhuh... si Tyler... saan na naman si Tyler? Baka wala na din buhay ang anak ko katulad ni Shiela, huhuhu..." hagulgol ni Bebe. Maging siya ay humagulhol na rin. Hindi niya lubos maisip na wala na ang anak nila. "Hindi pa naman tayo sigurado, Madam Beverly. Wala po kaming nakitang ibang katawan doon bukod kay Shiela. May posibilidad na buhay pa ang anak niyo at kasama ni Amber ngayon sa pagtatago." "Plea
******************JAMES' POV:Awang-awa na siya kay Bebe. Nasa kwarto na lang ito at nakatulala, minsan ay bigla na lang itong iiyak. Magda-dalawang linggo na pero hindi pa rin nila nakikita si Amber at ang anak nilang si Tyler. Maging siya ay napanghihinaan na rin ng loob pero kailangan niyang magpakalakas para kay Bebe. Kung magpapakita siyang kahinaan, ano na lang ang mangyayari sa kanilang dalawa?Nakakalabas na rin ang mommy niya sa ospital. Kinuwento nito na si Shilea na private nurse ni Tyler nga ang may gawa kung bakit ito nawalan ng malay sa garden. Pinainom daw ito ng inumin na may pampatulog kaya ito nawalan ng malay para maitakas si Tyler.Mabuti na lang at nakita ni Logan na nakabulagta si Mommy sa garden, pero wala na si Shiela at si Tyler. May sumundo daw dito na isang puting kotse na ang hinala nila ay si Amber. Napagplanuhan talaga ng dalawa ang gagawin para makidnap si Tyler. Tamang-tama naman sa araw na iyon na wala sila ni Bebe, at pinagsisisihan niya iyon dahil h
Nanlilisik ang mga mata niyang tinititigan si Shiela na wala nang buhay sa ibaba ng bangin.Nang masiguradong wala na itong buhay ay muli siyang sumakay sa kotse. Mabuti na lang at tulog pa ang anak ni Beverly at James, hindi siya mahihirapan sa pagmamaneho.Bilib din naman siya sa batang ito at hindi naman ito sakit sa ulo. Tulog lang ito nang tulog, di tulad ng ibang baby na iyak nang iyak.Pinaandar niya ang kotse at iniwan doon si Shiela. Kailangan niyang makaalis agad doon. Kahit pa alam niyang walang makakakita sa kanya dahil masukal ang daan ay mabuti na yung sigurado.Tiningnan niya ang nasa front seat na mga gamit ni Tyler. Kumpleto naman doon... andoon na ang mga diaper at gatas nito. May mga damit na rin na pamalit si Tyler. Napangiti siya, kahit papaano ay concerned naman pala si Shiela kay Tyler. Kung siya lang kasi ay hindi niya ma-iisip na dalhan ng gamit ang batang kinidnap niya.Mga isang oras pa siyang nag-drive papunta sa bahay-bakasyunan niya. Sinigurado niyang mal
****************AMBER'S POV:Napangiti siya habang nagkakagulo na ngayon sa palasyo. Nasa likod siya ng kotse, hawak ang anak ni James at Beverly habang si Shiela ang nagda-drive ng get-away car nila."Good job, Shiela. May bonus ka sa akin mamaya." wika niya sa private nurse niya sa facility na binabayaran para tulungan siyang ilabas doon.Napangisi ito sa sinabi niya. "Salamat, Mam Amber. Pag nakuha ko na ang pera ay aalis na ako dito sa Scotland at magpakalayo-layo."Lihim siyang napangisi. Mukhang pera ang babaeng ito kaya nauto niya nang maigi. Tinapalan niya lang ito ng pera at bumigay na kaagad.Hindi naman kasi siya baliw. Nagbaliw-baliwan lang siya noong ikukulong na dapat siya dahil sa ginawa niyang panloloko sa mga Blacksmith.Mas gugustuhin niyang malagay sa mental facility kaysa sa kulungan. Mahirap na kapag sa kulungan... sa ganda niyang iyon ay baka pagpasa-pasahan pa siya ng mga pulis. Noon pa man ay nakikita na niya ang mga titig ng mga pulis sa kanya noong kasama n
"O-opo... Shiela po ang name ng nurse namin na kasabwat ni Miss Amber dito." Nakayukong sagot ng nurse. Ayaw nitong salubungin ang mga tingin nila samantalang ang director ay tahimik lang. "James... di kaya ang Shiela na tinutukoy nila ay ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon?" kinakabahan siya na posibleng tama ang hinala niya. Kanina pa siya hindi mapakali."It's impossible, sweetheart! Hindi kukuha si Mommy ng may kriminal record!"Hindi niya pinansin si James at binalingan ang director. "May picture ba kayo ng sinasabi niyong Shiela?""Opo, Ma'am. Teka lang po, hahanapin ko..." ang sekretarya ang sumagot saka hinanap ang record nito sa computer. Natutulala nalang ang direktor na parang natatakot sa anong posibleng mangyari sa facility nila. "Oh my God!" gulat na wika niya nang makumpirmang ang Shiela na tumulong kay Amber para makalabas sa facility at ang Shiela na private nurse ni Tyler ngayon ay iisa."James, huhuhuh... baka kung ano ang mangyari kay Tyler... we have to
"Mom, ikaw na ang bahala kay Tyler ha. Babalik din kami kaagad." paalam nila kay Mommy Evelyn matapos silang maggayat at paalis na. Dinaanan muna nila ito sa garden kung saan naroon ang mag lola."Sure, mga anak. Andito naman si Shiela para tulungan ako."Bigla siyang napatingin kay Shiela. Bakit parang may iba na siyang pakiramdam para sa nurse? Dati ay nagpapasalamat siya dito sa pag-aalaga sa anak niya, pero bakit ngayon parang ayaw na niyang ilapit si Tyler sa private nurse nito?"Wag po kayong mag-alala, Ma'am Beverly. Mag-enjoy lang po kayo sa pupuntahan ninyo. Walang mangyayaring masama kay Tyler dito." Ngumiti ito sa kanya na parang may ibig sabihin. Hindi niya mawari kung ano ang ibig sabihin ng mga ngiting iyon."Let's go, sweetie. Alis na tayo para makabalik na tayo kaagad." aya ni James sa kanya. Hinawakan pa sya nito sa kamay papunta sa kotse na gagamitin nila. "S-sure..." sagot niya, pero hindi inaalis ang tingin kay Shiela. Masama talaga ang pakiramdam niya tungkol sa
"What happened?" nagtatanong itong nagtaka. Tumayo siya at sinalubong ito, buhat pa rin niya si Tyler. Ayaw niyang bitawan ang anak niya. Mas safe si Tyler kung nasa bisig niya. "James.. nakita ko si Amber sa labas ng bahay kanina..." "Huh? Nanaginip ka ba, sweetheart?" "No! Totoo ang sinasabi ko. Nakita ko siya kanina sa labas ng madaling araw. Nakatingin siya dito sa bahay!" "Pero imposible 'yun dahil nasa mental facility na siya at imposible na siyang makalabas doon. Sinigurado sa akin 'yun ng taga facility." "Basta hindi ako mapakali. Hindi ako maaaring magkamali sa nakita ko!" Nag-huhuramentado na siya. Hindi niya alam kung paano ipaliwanag kay James na sigurado siya sa nakita niya. "Shhh... relax, honey..." wika nito, saka niyakap siya. "Mamaya, pagsinag ng araw, ay sisiguraduhin nating 'yan. Pupuntahan natin si Amber sa facility kung nakalabas nga siya o wala. Dumito muna kayo ni Tyler habang madilim pa ang paligid." Tumango siya at lumapit sa kama. Nilapag niya ang a