CHAPTER 2

NAPATIGIL sa paglalakad ang binata nang makita niyang makakasalubong ang dalaga na halatang nagmamadali habang nakatingin sa ilang folders na hawak nito, kasabay ang ilan sa mga board members ng kompanya, and they’re obviously heading in a conference room for a meeting.

"Mr. Esplana! It's good to see you." bati ni Mr. Lim nang matapat ito sa kanya na agad naman niyang kinamayan at binati.

“How’s your trip?I thought you’d be in italy until next week?” dagdag tanong pa ng lalaki na hindi naman agad nasagot ni Rafe dahil naagaw ng pansin niya ang dalagang napahinto at napalingon sa gawi niya.

Tila naman nakaramdam ng panlalamig ang dalaga nang marinig ang apelyidong binati ni Mr. Lim. She suddenly halted and look on his way kaya pansamantalang nagtama ang kanilang paningin.

Ilang segundo na tila huminto ang paligid nila, until Alanis break the eye contact first dahil tila biglang panghihina ng kanyang tuhod. She feel shaken by his presence.

She shouldn’t be intimidated by him, in the first place. Pero iba ang naging impact sa kanya sa unang pagkikita nila ni Rafe after so many years.

Mas pinili kasi ng binata na madestino sa ibang branch ng ETC, at mas madalas din na nasa business trip ito. Or mas tamang sabihin na mas pinili nitong hindi magtagpo ang landas nilang dalawa.

"Al!" Malakas na sigaw ni Rafe na tila si flash na inilang hakbang ang pagitan nila at saka ito sinalo bago pa man lumapat sa semento ang nawalan ng malay na dalaga.

"Ms. Esmeralda!" halos isang bigkas naman ng mga kasama nila na nagulat sa pangyayari.

“Shit! Al, what’s wrong with you?” Tanong ni Rafe sa dalagang nasa bisig. He carried her in a bridal style habang malalaki ang hakbang na tinungo ang company clinic na nasa ground floor ng ETC building.

……..

HALOS dalawang oras ang nakalipas bago muling nagkamalay ang dalaga.

She slowly open her eyes and saw Rafe on the other side of the bed, reading. Napabuntong hininga siya ng malalim kaya naman naagaw ang pansin ng binata at napalingon sa gawi niya.

“You feel better?” Tanong nito nang makalapit ito sa kanya.

"I'm sorry. It must have been a racket, after the dramatic scene." Alanis said habang nakasandal sa headbooard ng bed.

"Tsk tsk! sabi ng doctor overfatigue ka daw at stressed..." sandaling tumigil sa pagsasalita ang binata saka siya tinitigan na tila ba binabasa kung ano man ang nasa isip niya." Ms. Esmeralda, as far as I know, you are the most organize and capable of everything?"

Hindi alam ng dalaga if he’s mocking her or sadyang concern lang ito.

She glanced at him sideways saka ibinuka ang bibig ngunit muli rin niya itong sinara nang walang maapuhap na sasabihin.

They just stare at each other for a few second na para bang naghihintay kung sino ang dapat na maunang magsalita.

She was thinking of what really happen kung bakit nga ba ganoon ang naging impact sa kanya ng binata.

Right after she went home from her fathers grave ay muli niyang binuksan at binasa ang letter sa last will ng father niya.

“Alanis, I know you wouldn’t like my idea, but it’s the only thing I can think of para masiguradong magkakaroon ka ng isang masayang pamilya at hindi mo uubusin ang oras mo sa ETC. I know how you loved our company. But all I want is for you to be happy.

I appoint Rafe, to be your GUARDIAN. All you’ve to do is introduce him the man you want to marry and get his approval.

Though I’ll warn you beforehand that Rafe is allowed to do some actions as long as it’ll benefit you and the company.

And if you failed to meet his demand before your birthday, you’ll lose your position in ETC…

It’s either you find a good man or MARRY RAFE? I prefer the later, if you’ll ask me. And since it’s your decision and happiness at stake, I hope you choose the right man.

I love you Alanis. Me and your mom will always be proud of you."

Napatiimbagang ang dalaga nang maalala ang rason kung bakit mas sumidhi ang galit niya sa kaharap na binata. She’s not sure kung may kinalaman ba ito sa desisyon ng kanyang ama.

"You don’t know or nagpapanggap ka lang?” bahagyang natawa siya ng pagak at halata din sa tinig nito ang galit. “Simula ng dumating ka sa buhay namin ni Dada nagulo na lahat. You stole my dad’s trust for me. Ikaw ang magaling, ikaw ang mas matalino, ikaw! Ikaw! Puro nalang ikaw ang bukam-bibig niya!" Halos pasigaw na sabi pa niya.

Hindi naman agad nakapagsalita si Rafe, magkahalong lungkot at pagkagulat ang lumarawan sa kanyang mukha. He didn’t know na ganito pala kalalim ang nararamdamang poot ng dalaga para sa kanya.

Alanis decided to stand up pero nanghihina pa ang mga tuhod niya kaya agad din siyang natumba, mabuti na lamang at nasalo siya ng binata. “No! Don't touch me! I loath you!" mariing saad pa niya. Kasabay ng pag-alis sa kamay na nakahawak sa kanya. kung nakamamatay lang ang tingin malamang ay unang paglalamayan ang binata dahil sa talim ng tingin na pinukol ng dalaga sa kanya.

“Get out.” hindi man ganoon kalakas ang pagkakasabi ng dalaga ay nakarating pa rin iyon sa pandinig ng binata na walang nagawa kundi ang mapakuyom na lamang ng kamao.

Kaya naman may parte ng kanyang pagkatao ang namatay ng oras na iyon dahil sa nalaman na pagkamuhi sa kanya ng dalaga. He already prepared his self at nangakong maghihintay hanggang sa ang dalaga ang kusang lumapit sa kanya. pero iba pa rin ang sakit na naramdaman niya sa harap-harapang paglalahad nito ng tinatagong hinanakit.

Ilang oras pa silang nagpalipas sa clinic bago pinayagang lumabas ang dalaga nang masiguradong ok na ito. Sa nakalipas na oras ay wala ni isa man ang bumasag sa katahimikan matapos na maglabas ng sama ng loob ang dalaga.

Rafe knew that hindi ‘yon ang tamang oras para magpaliwanag o humingi ng patawad sa sakit na naidulot para sa dalaga at isa pa may dapat nga ba siyang ihingi ng tawad samantalang hindi naman niya kagustuhan ang nangyari?

Lingid sa binata na palihim naman siyang pinagmamasdan ni Alanis. "Kung naiba lang ang sitwasyon, malamang she’ll consider to marry him. He’s also good looking, matangos ang ilong, may divided chin at mga mapupungay na mata. She knew that under his suit ay ang katawang pagpapantasyang ng mga babae." She tsked at herserlf sa takbo ng sariling kaisipan. Just awhile ago e halos murahin niya na ang binata, tapos ngayon naman, e parang gusto na niyang hubaran ito.

"Rafe, can I go home now?"

Marahang napaangat ng tingin ang binata ng marinig ang mahina niyang tinig kaya naman muling nagtama ang kanilang paningin, pero agad din itong nagbawi ng tingin saka nilapitan ang dalaga.

"You sure, you're okay now?" tanong nito na sinagot lang ng tango ng dalaga. wala siyang nagawa kaya inalalayan nalang niya itong patayo. Actually Alanis can even go home earlier, ang binata lang ang nagsabi sa doctor na hayaan lang muna itong magpanhinga sa loob ng clinic. Dahil alam niyang kung uuwi ito ay hindi rin naman ito makakapagpahinga.

Umiwas lang ng tingin si Alanis at tahimik lang na sumunod sa binata. She knows that what she said was purely out of anger. Well, it was what she think, ilang ulit na ba niya sinabi sa sarili na ayaw niya sa binata? not just once, but a hundred times for what reason? she's also puzzled, dahil hindi niya alam kung bakit nga ba siya galit sa binata. All she knows is, inagaw nito ang attensyon ng kanyang ama at ngayon naman ay nanganganib na mawala sa kanya ang kompanyang pinaghirapan ng kanyang ama. Kung tutuusin wala naman talagang inagaw ang binata sa kanya. Sadyang hindi lang niya matanggap na may ibang nagpapasaya sa kanyang ama noong nabubuhay pa ito.

......

“TAKE A REST." Saka na tayo mag-usap pagmaayos at nakapagpahinga ka na." saad ng binata matapos siyang ihatid nito at magbilin sa mga katulong na handaan ang dalaga ng pagkain at siguraduhing makapagpahinga ng maayos.

"Do you really want the company? alam mong mahalaga sa akin iyon. God knows, matagal akong nagsanay para humalili kay dada. "

Natigilan ang binata sa paghakbang palabas nang marinig ang tanong nito. Napalingon siya dito kaya naman kitang-kita niya nang magpunas ito ng mga luhang kusang naglandas sa maamong mukha.

"Rest,and we'll talk tomorrow." sabi niya sa halip na sagutin ang tanong nito. He wants to leave pero hindi niya magawang makakilos palayo, bagkus ay nakatitig lang siya sa luhaang dalaga. He wants to comfort her pero alam niyang hindi iyon ang tamang oras dahil mas lalo lamang siyang pag-iisipan ng hindi maganda nito.

Truth to be told. Gusto niyang ikulong ito sa kanyang mga bisig at sabihing mahal niya ito at wala siyang pakialam sa kayamanan nito. Pero alam niyang hindi sia nararapat para sa dalaga.

"Papayag ako na magpakasal sa'yo, but..." sabi ni Alanis na sandaling tumigil sa pagpunas ng luha at tumingin sa direksyon niya.

"...We'll be married in NAMES ONLY!"

Kung kanina gusto niyang ikulong ang dalaga sa kanyang mga bisig, ngayon naman ay gusto niya itong yugyugin hanggang sa matauhan at makita nito ang tunay niyang nararamdaman.

Nakaramdam ng tensyon ang dalaga lalo na nang makita niyang bahagyang naningkit ang mga mata ng binata na animo'y galit, subalit dagli rin iyong nawala, bagkus ay naging pormal ang reaksyon nito at tila napapantastikuhan sa mga sinasabi niya.

"Look, alam ko na nakita mo na ang huling kahilingan ni Dada,..." she paused for awhile nang makitang tila hindi interesado ang binata sa sasabihin niya. "...Damn you! kasalanan mo lahat ito,kung sana hindi ka nakilala ni Dada sana...sana hindi ako malalagay sa alanganin ngayon!" di na niya napigilang sigawan ito,pero walang nabago sa ekspresyon ng binata.

"Rafe,please don't make it too hard for me." Muling sabi ni Alanis na animo’y nagmamakaawa.

Lumambot naman ang ekspresyon ng mukha ni Rafe at masuyong hinaplos ang pisngi ng dalaga na bahagyang napapikit nang punasan niya ang luha nito gamit ang kanyang mga daliri.

He gently pushed her and look her in the eye.

“Just give me the names of the men you know who is eligible and you think you can marry, and I’ll choose one for you to marry.” Blanko ang mukha bg binata habang sinasabi niya iyon sa dalagang kaharap.

“ You can have the company back and I will leave. Kung iyon ang tanging magpapagaan ng iyong kalooban.” muling dagdag nito bago tumalikod.

"Bring it to my office anytime you have the list.” huling turan nito bago tuluyang lumabas ng bahay ng dalaga hindi na niya hinintay pa na muling magsalita ito. Dahil baka hindi niya kayanin at pumayag sa gusto nitong mangyari.