“Luv, kailangan kita, kailangan ka namin ng mga anak mo. This is not the end of your fight. I want you to fight for us–”LIMANG ORAS ANG NAKALIPAS, bumalikwas ng bangon si Rhayan dahil sa mga boses na naririnig niya sa kanyang panaginip. “Hera!” Hinanap niya sa loob ng silid ang kanyang asawa. Siya lang ang mag-isa sa loob ng silid. Kung ganun hindi pa siya nakauwi sa asawa niya? Hindi pamilyar sa kanya ang silid na ito ngunit alam niyang nasa loob siya ng pribadong hospital dahil sa mga kagamitan sa loob. Tinanggal niya ang mga apparatu na nakakabit sa kanyang katawan. Nakapagtataka dahil bumalik sa normal ang lakas niya. Mas lalo pa nga siya nagkaroon ng lakas at tapang ngayon. Kinapa niya ang tiyan kung saan nasaksak siya ng espada. May bendahe ito at bahid ng dugo. Ngunit nakapagtataka dahil wala man lang siyang kirot na nararamdaman na nanggaling sa sugat niya. Akala niya katapusan na ng buhay niya. Naalala niyang ang Daddy niya ang huling nasilayan ng kanyang mga mata bago s
“Love, I’m sorry kung itinago ko sa ‘yo ang nangyari sa anak natin.” Yakap ni Dustin si Rihanna habang nakaupo sila sa couch sa kanilang veranda. Matapos nang mahabang kwento niya tungkol sa nangyari sa kanila sa Argos City nag-alala sya na baka magagalit na naman sa kanya ang asawa. Nakapikit si Rihanna habang dinadama ang mainit na halik ni Dustin sa leeg niya. Wala pa ring kupas ang pagmamahal nito sa kanya. “Naiintindihan kita, Love. Nangako na ako sa sarili ko na hindi magagalit sakaling maulit muli ang pagkakataon na katulad nito. Alam kong ginagawa mo lamang na maglihim sa akin dahil ayaw mong may mangyari sa akin na masama.” “Thank you, Love. Akala ko magagalit ka.” Nakangiting hinalikan ni Dustin ang tungki ng ilong ng asawa. “May karapatan pa ba akong magalit sa ‘yo? Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala sa dahilan ng pagiging Black Mamba mo. Talagang lahat nang nangyari sa ‘yo sa nakaraan ay mayroong dahilan. Tulad nang nangyari kay Rhayan. Kung hindi ka nakagat n
Kamusta kayong lahat? Kung isa ka sa musugid kong tagasubaybay at naghihintay na maipagpatuloy ko ang aking mga akda, gusto kong sabihin na sobrang thankful ako dahil nandyan kayo. Hindi madali para sa akin ang pinagdadaanan ko ngayon, ngunit para sa inyong lahat gusto kong ibahagi ang ilang parte ng kwento ng buhay ko sa free chapter na ito. Para na rin maintindihan nyo kung paano at bakit ako dumating sa punto na ito ng buhay ko na kailangan ko munang iwanan pansamantala ang pagsusulat para sa nag-iisang tao sa buhay ko.Taong 2010, nang iniwan ako ng ex-boyfriend ko dahil nabuntis niya ang kanyang ex-girlfriend. Noong time na iyon nag-aagaw buhay ako sa ospital dahil inatake ako ng hika at alergy sa puso. To cut that story, lumabas ako ng ospital na tanging best friend ko ang siyang sumalo at sumama sa pain na nararamdaman ko. That best friend of mine is my now so called husband. Naging kami one year after akong niloko ng ex boyfriend ko. Sya ang knight in shinning armour ko kung ba
Nagising si Seidon na tanging unan lamang ang yakap niya. Nang mapansin na wala na ang mahal na asawa sa tabi, agad siyang napabalikwas ng bangon. Lumipad ang paningin niya sa orasan na nakasabit sa dingding. Alas otso na nang umaga. Kung ganun na late siya ng gising? Binalingan niya ang kulay gold stainless steel imperiale alarm clock na nakapatong sa bedside table. Mas lalong nagdikit ang kanyang dalawang kilay. Sa naalala niya nag set siya ng alarm kagabi matapos nang huling make love nila ni Dharylle. Sinigurado niyang magigising siya ng maaga dahil marami siyang dapat asikasuhin sa kumpanya. Tsinek niya ang alarm clock para lang manigas ang kanyang bagang dahil naka off na ito. “Shit.” Napamura siya ng mahina nang maalala ang usapan nila kagabi ni Dharylle. Posibleng tinotoo nito ang sinabi.“Damn wife.” Sigurado siyang asawa niya ang may kagagawan kung bakit hindi man lang niya narinig ang pag-alarm. Matapos ng kanilang pag-uusap sa labas, he can’t resist himself but to taste
“Vincent.” bungad niya nang sinagot na nito ang tawag. “Vincent..” muling tawag niya nang wala siyang narinig sa kabilang linya. “M…M..Mr. President?” “Yes..” Tipid niyang sagot bilang pag kumpirma. “A..akala ko—” “Does the dead speak?” Naiirita niyang tanong. Alam niyang nagulat ito na kausap siya ngayon. Tila nahimasmasan din ito sa kabilang linya kaya agad itong sunod-sunod sa paglunok ng laway at sumagot. “I’m–I’m sorry boss.” “Vincent, where is my wife?” Agad na tanong niya nang mahimasmasan na ito. “Kasalukuyang nasa president’s office Sir. We have an urgent board meeting regarding your termination as President of Albrecht Corporation.” Nanigas ang mga bagang niya dahil sa narinig. “Who wants to sit in my place?” “You’re father and Aunt.” “Father and Aunt, huh?” mahina siyang tumango. “I see..” “Mr. President, mas mainam na nandito kayo–” “No. My wife knows best.” Agad niyang pinatay ang tawag parang lang makita ang pag ngisi ni Scarlet. “Seidon..” “Stop calling my
“What did you say?” Tila nabingi si Luke sa kanyang narinig at kailangan pa niyang paulitin ang tauhan sa sinabi nito.“Tila magiging monghe na ang babae mo—”“Enough!” Agad niyang sininghalan ang tauhan sa kabilang linya dahilan upang tumigil ito sa pagsasalita. Hindi na niya kayang tanggapin kapag ituloy pa nito ang sasabihin. Siya din naman ang hindi makatiis. “No..Dharyne..gagawa ako ng paraan para alisin ka sa lugar na ‘yan.” sa loob-loob niya. “Sigurado ka bang si Dharyne ang nakita mo?” Pagkumpirma niya sa inutusan.“Siguradong-sigurado ako Boss. Hindi talaga ako nagkamali sa aking narinig nang tawagin siya ng madre sa loob. Talagang pangalan niya ang tinawag. Tiningnan ko pa nga sa picture, siya talaga yun.” “Okay..maraming salamat. Send mo na lang sa akin ang address kung saan mo siya nakita. Tawagan na lang kita kapag kailangan.” Agad niyang pinatay ang tawag at binuhay ang makina ng kotse. Ilang sandali pa nag beep ang phone niya. Matapos basahin ang address ng Monasteryo
Ngumiti si Mother Laura dahil sa parehong reaksyon na nakikita niya sa dalawa ngayon sa harapan niya. “Mukhang magkakilala nga kayo. Gusto ka raw niyang makausap anak. Akin na ‘yang hawak mo.” Akmang kukunin na ng madre ang isang balot ng bracelet sa kanyang kamay nang mabilis niyang inagaw agad ito.“No.” sambit niya. Nakita niyang nagtaka ang madre sa biglang pagtaas ng boses niya. Waring nahimasmasan, agad siyang nakabawi. “Ahmmm… sorry Mother Laura..ako na ho ang mamimigay nito sa mga bata.” Dahilan niya at iniwas ang tingin kay Luke.“Eh..pero may bisita ka anak–”“Okay lang ho Mother Laura. Nakahanda naman po akong maghintay kung kailan siya matatapos.” Inagaw ni Luke ang pagsasalita ng matandang madre. Nakita niyang pasimple siyang inirapan ni Dharyne bilang tanda ng pagka disgusto sa sinabi niya. Ngunit wala siyang pakialam kung magagalit man ito. Ang mahalaga makausap niya ito ngayon at maging malinaw ang nangyari sa pagitan nila.Tiningnan siya ni Mother Laura at ngumiti. “
Dharyne, hindi lang kita gusto but I love you.”Direkta siyang nakatingin sa mga mata ng binata nang muling inulit nito ang sinabi. Mula sa mga mata nito nakikita niya ang determinasyon na hindi ito nagbibiro. Agad niyang binawi ang kanyang tingin bago pa naman siya mawala sa kanyang sarili. “Luke, hindi ito ang tamang panahon upang magbiro ka sa akin ng ganyan.” Agad siyang tumayo upang iwanan ang binata ngunit mas mabilis ang mga kamay nito sa paghila sa kanya kaya natumba siya. Bang!“Ah!” Napasigaw siya sa gulat nang muntik na siyang tamaan ng bala. Mabuti na lang at niyakap siya ni Luke kaya hindi siya natamaan. “Okay ka lang ba?” puno ng pag-alala na tanong nito sa kanya. Taranta nitong tsinek ang katawan niya kung may tama ba siya ng bala. Pareho silang nakahiga sa mga mataas at kapal ng damuhan. ‘Tsaka pa lang niya napansin ang dugo na tumulo mula sa kung saan ng umangat ito ng katawan. Sa pag-akalang mula sa kamay ito ng binata na nabaril kanina agad niya itong tiningnan n
“Shit!” Napamura si Rhayan nang makita na nagkakagulo sa harapan ng ospital. Nagtataka siya dahil hindi na mga security guard ng mismong hospital ang nagbabantay sa parehong entrance at exit kundi Rhayaknights na. Ag mga tao gustong pumasok ngunit pinipili lamang ng Rhayaknights ang pwedeng papasukin. “Ciela what happened here?” Agad na lumabas ang hologram ni Ciela mula sa smart watch na suot ni Rhayan matapos marinig ang pagtawag niya.“I will show you, master.” Di nagtagal ipinapakita sa screen monitor ng kanyang sasakyan ang nangyaring pambabatikos ng mga tao sa kanilang pamilya dahil sa pagkamatay ni Trishia. “Tang’na! Kayang-kaya naman gawan ng paraan ‘yan hindi ba?” “Yes master. Pero ang Daddy mo gustong ipasara ang St. Lao Medical Center dahil hinayaan ng mga ito na guluhin ang pamamahinga ni Dharylle.”Nagbuga ng hangin si Rhayan. Ganito talaga ang lahi nila. Maiksi ang pasensya. Malamang naubusan ng pasensya ang kanyang ama kaya nito nasabi iyon. Ngunit kilala niya ito.
Bumuhos lalo ang mga luha ni Nudge dahil sa mga masasakit na salita na kanyang narinig. Mapait siyang ngumiti habang tinititigan ang kanyang ina. “Gusto ko lang tapusin ang kasamaan mo kung kaya ko nagawa ang ipakulong ka. Gusto kong pagsisihan mo sa kulungan ang lahat ng kasalanan na ginawa mo, Mum. Tama na ang isa o dalawa na pagkakamali. Kalabisan na kung naging Hobby mo na ang pagpatay. Sakit mo na yan!” “Huwag mo akong sigawan! Punyeta ka! Mamamatay muna ako bago nila ako maipakulong! Kung ikaw gustong-gusto mong nasa kulungan ka, ibahin mo ako!” Humakbang paatras ang Donya nang mapansin na marami ng pulis ang nakapaligid sa kanya.“Mum! Please! Sumuko ka na!” Sumisigaw si Nudge sa pagmamakaawa sa ina. Takot na takot siyang may mangyaring masama rito kapag lumaban ito sa mga pulis. “Hindi kita mapapatawad sa ginawa mong ito sa ‘kin, Nudge! Ikaw ang tumawag sa mga pulis!”Magkasunod na umiling-iling si Nudge sa ina. Binalingan niya ang Chief of Police sa nagtatanong niyang mg
“Ciela.”“Young Master.” Mabilis ang paglabas ng hologram ni Ciela nang marinig ang boses ni Rhayan.“You’re aware that this would happen. Yet, I did not receive a warning from you!” Bungad ni Rhayan sa galit na boses.“I’m sorry, young master. Totoo ang lahat ng sinabi ko sa ‘yo nang huling pag-uusap natin. May balak ang mag-inang Sonia at Trishia na ipa-kidnap ka kapalit ng kalayaan ni Nudge.”“But something else happened! I trusted you! At anong hindi mo alam na maliban sa pagkidnap sa ‘kin may iba pa palang pinaplano si Trishia?”“No, master. Ang sinabi ko sa’yo noon ay naka-base lang sa kung ano ang nakikita ko. Huli na nag plano si Trishia na maka-siping ka. Hindi ko na masasabi sa’yo dahil nawalan ka na ng malay. Sinubukan kong sabihin sa asawa mo ngunit wala siyang panahon na kausapin ako. Nabulag siya ng galit at selos ng malaman niyang may ibang babae na nagdala sa’yo sa motel. Dahil nangyari na ang hindi ko inaasahan na mangyari, tinulungan ko na lang si young madam na matu
Kay Dustin tumawag VP ng Dc Bank Corp. “Sir, sorry kung sa inyo ako tumawag. Hindi kasi makontak si Sir Rhayan. Nagkakagulo po rito sa DC Bank Main Office. Hindi lang po yan, bumaba bigla ang Net worth ng kompanya dahil isa-isang nagpull-out ang mga investors. Maging ang mga customers ay unti-unti na ring nag withdraw ng kanilang account at lumipat sa ating mga kakompetensya. Dahilan nila kahit mababa raw ang offer doon basta’t nasa magandang kumpanya sila.”“Nonsense. This is bullshit! And what is their reason for doing that?” Sir, napanood n’yo po ba ang balita? Ang Pamilya nyo ang sinisisi sa pagkamatay ni Trishia Albrecht. I will send you the link.”"Hayaan mo silang magpull-out. But take note, there is no turning back! We don't need them.""Yes Sir."Kay Rihanna ang kapatid nitong si Drake Smith ang siyang tumawag. “ Kuya?”“Rianne, nasaan ka?” Bakas ng pag-alala ang boses ni Drake.“Nandito sa ospital. Bakit Kuya?” Nagtataka na rin si Rihanna bakit balisa ang kapatid sa tono n
“Ahhhh! Thriiiisia!” Muling sigaw ng Donya habang nakaluhod at nakahawak sa sofa. Pakiramdam niya nawawalan siya ng lakas upang tumayo. Hindi niya matanggap ang nangyari sa kanyang anak. Ayaw niyang maniwala sa sinabi ni Nudge sa kanya. “Donya Sonia! Donya Sonia!” Humihingal ang katulong habang papalabas ng silid ng Donya na kasalukuyang nililinis nito kanina.Tumigil sandali ang Donya sa pag-iyak at umangat ng mukha upang tingnan ang katulong.“Pwede ba Luisita! Huwag mo akong bwesetin ngayon baka ikaw ang pagbuntungan ko ng galit!” Tumayo siya at naupo sa sofa.“Patawad Donya Sonia. P–pero kailangan mong mapanood ito. Si–si Senyorita Thrisia–”“Ano ang sabi mo? Si Thrisia?” napatayo siya nang marinig ang pangalan ng anak. Bumalik ang kanyang pag-asa na buhay pa ito at niloloko lamang siiya ni Nudge dahil galit ito sa kanila.“B-basta Donya Sonia, panoorin nyo na lang po ang balita.” Kinuha ng katulong ang remote control upang i-on ang Tv. May TV naman sa sala kaya hindi na sila um
Napailing na lang si Rhayan sa pagiging merciless ng asawa niya. Ngunit tama lang ang ginawa nito. Kahit siya hindi pa rin makapaniwala na nagtagumpay si Thrisia na dukutin siya gayung walang kahit na sinong pwedeng lumapit sa kanya. Sa dinami- dami ba namang RhayaKnights na nakapaligid sa kanya sino ang mag aakala na malulusutan pa sila. Mukhang kaya naman ng asawa niya e-handle si Thrisia kaya’t tama lang na hayaan muna niya ito. Kailangan pa niyang kausapin si Lendon tungkol sa naudlot niyang plano. Si Bernard, ang chief of police kailangan rin niyang tawagan dahil nag-iba ang plano.“Rhayan…please help me…”“What the ff—fvck!” Bumaba ang kanyang mga tingin sa dalawang kamay na nakahawak sa dulo ng pantalon niya. Nakaposas ang mga iyon kaya walang duda na si Thrisia ang nakahawak sa kanya dahilan upang tumigil siya sa paglalakad. “Take off your hands!” Tumigas ang kanyang mga panga sa inis. Alam niyang sa ginawa nito lalo lamang magagalit ang asawa niya. Akmang tadyakan niya ito ng
“Anong ginawa mo sa’kin..tangina ka! Huh!?” Gigil na sinakal ni Rhayan si Thrisia sa leeg. Hindi pa man nakasagot si Thrisia nang muli na naman itong hinatak ni Hera.“Akin siya! Ako ang hahatol sa kanya!” Mabilis na tinanggal ni Hera ang kamay ni Rhayan na kasalukuyang mahigpit na nakahawak sa leeg ni Thrisia. Gusto pa niyang pahirapan ang babaeng ito nang matagal. Sa ginagawa ng asawa niya mukhang gusto na nitong patayin ang babae. Ngunit walang balak si Rhayan na bitawan si Thrisia kaya lalo siyang nainis. Nagmukha na kasing Adan at Eva ang dalawa na magkaharap dahil pareho pa rin walang saplot ang mga ito. At kapag bumabalik sa ala-ala niya ang eksena na dinatnan kanina kumukulo ang dugo niya sa matinding galit at selos.“Rhayan!” Napasigaw na siya ng malakas dahilan upang lingunin siya nito. Nagtagumpay naman siyang tanggalin ang kamay ng asawa na mahigpit pa ring nakahawak sa leeg ni Thrisia. Napa-ubo pa ang babae at habol- hininga na lumanghap ng hangin. “Rhayan, Bibihis ka ba
“What!?” Wala dyan si Thrisia? Saan siya nagpunta!?” umakyat ang dugo ng donya sa narinig. Huwag naman sanang maging tama ang hinala niya. Ngayon lang siya nagdadasal sa lahat ng santo na maalala niya. Sana walang mangyaring masama sa anak niya sakaling tinuloy nito ang pangarap na makasiping ang isang Crawford. Ngunit nakumpirma ang hinala niya nang muling magsalita ang tauhan mula sa kabilang linya.“Umalis siya kanina kasama ang bihag namin. Walang pang malay ‘yun nang dalhin niya. Hindi pa nga niya pinadala sa ospital Golem na nabalitaan ng buto. Baka pwedeng padalhan mo kami ng pera upang mapagamot namin siya. Mukhang wala nang balak si Madam Thrisia na bumalik rito.”“At bakit ako ang sisingilin nyo? Kung sino ang nag-utos sa inyo siya ang sisingilin nyo!” Akmang papatayin na niya koneksyon nila ng kausap nang marinig muli itong nagsalita.“Donya..easy ka lang. Huwag mo akong pagtaasan ng boses dahil buhay namin ang nakataya rito. Tinapos namin ang aming trabaho na walang sabit.
“Ciela tawagan mo ang may ari ng Moonlight Dragon gusto kong makausap.” “Tungkol ba sa kung saan ang room number ng motel dinala si Master?”Saglit natigilan si Hera sa sinabi ni Ciela. Hindi na siya nagtaka kung alam nito ang tungkol sa pakay niya.“I can tell you Madam Master.”“Tell me..”“Right away. 5th floor, Room 507, Madam master.” agad ring sagot nito. “Thank you.” tipid niyang wika.“You’re now connected to the next line Madam master.”Hindi pa man siya nakasagot mayroon na agad siyang narinig na boses mula sa kabilang linya ng phone niya.“Yes?” bungad rin ng babae nang sagutin nito ang tawag.“I want you to be here within five minutes or else I will close this motel of yours.”“What?” Gulat nitong sagot. “Sino ka bang demonyo ka para magsabi sa akin ng ganyan?” “Ako ang anak niya.” Pabalang niyang sagot. Ramdam niya ang pag ngitngit ng mga ngipin nito sa galit. “Don’t waste your time talking on the phone. You only have four minutes left.” Walang pasabi niyang ini-off an